κοίτα, όταν γνώρισα τον Σάμι ήμουν μεγαλύτερός του (και εξακολουθώ να είμαι ?), δεν τον πίστευα όταν μου έλεγε τι παίζει, ήδη θεωρούσα οτι στην σχολή μας και στο πανεπι γενικά αλλά και στην πόλη (Ηράκλειο Κρήτης) ήμουν μακράν ο καλύτερος κιθαρίστας, καθόλου δεν ένιωσα την καρέκλα να τρίζει (σημειωτέον είμαστε στο τέλος της ένδοξης 10ετίας του 80) για πλάκα πήγα σπίτι του και .... εν έγνων οτι ουδεν έγνων ... του λέω... φίλε, τα παρατάω όλα, κάνε οτι δεν έχω δει κάν πως μοιάζει μια κιθάρα. ΠΩΣ ΤΑ ΠΑΙΖΕΙΣ ΑΥΤΑ? Και βάλθηκα να κάνω ΑΚΡΙΒΩΣ αυτα που μου είπε (σε συνολικά το πολύ 2 ώρες). Ενα απο αυτά ήταν να βάλω 11άρες. Και το θέμα είναι οτι ΗΘΕΛΑ να δυναμώσω, και επίσης ήθελα να συνεχίσω, είχα βαρεθεί τις πεντατονικούλες και τα σηκωματάκια και δώς του πάλι απο την αρχή.
ΑΡΑ, η συμβουλή δεν δώθηκε με καμία ελαφρά καρδιά, αλλά απο προσωπική εμπειρία. Αν τώρα απο αυτό παίζεται αν κάποιος θα τα παρατήσει ή όχι, τότε μιλάμε για άλλη κατηγορία ανθρώπων που δεν έχουν αποφασίσει ακόμα αν θα ασχοληθούν.
Και κάτι που δεν θίχτηκε, αν κάποιος μπορεί να παιζει με 11άρες με χαμηλό action, αυτός τότε θα παίξει άνετα με 10άρες σε υψηλότερο action, ΑΡΑ καθαρότερος ήχος. Πολύ σημαντικό αυτό.
Απο την άλλη η γενιά μου ξεκινήσαμε με κλασικές... εκεί να τι ωραία γινόταν τα bends ? και γενικά ίσως ο καθένας είναι διαφορετική περίπτωση, εγω παρέθεσα τις συμβουλές που έλαβα, απο ποιόν, σε τι συνθήκες, και με τι προθέσεις και στόχους! Βέβαια YMMV