rgxinap

το πιο ύπουλο σπάσιμο είναι αυτό μέσα στο neck heel. αν εκεί την έχει ακούσει θέλει σοβαρή επισκευή. απο ταστιέρα καμιά φώτο?

Ξανάκουσα την εισαγωγή και ακούω τώρα και μια Μέξικαν/Ταραντίνο πινελιά, δεν είναι καθαρή πείπτωση https://en.wikipedia.org/wiki/System_of_a_Down αλλά απλώς μου θυμίζει.

το ίδιο ισχύει και στα πλαστικά μέρη των οικιακών συσκευών. Δεν γνωρίζω αλλά όπως λεει και ο αδελφός απο πάνω άλλοι πληρώνουν για αυτό το χρώμα, φαντάσου κάποτε η κίτρινη κιθάρα του Yngwie ήταν λευκή.

Λοιπόν, η εισαγωγή είναι Θεϊκή, και μόνο για αυτό το 10άρι απο μένα. Το lead-ακι στην αρχή μου φάνηκε κάπως να μην κολάει, επίσης, το παιγνίδι μινόρε-ανατολίτικο-ματζόρε καλό, αλλά νομίζω οι εναλλαγές ήταν λίγο υπερβολικές, δηλαδή αν θύμιζε λιγότερο Bowie, Queen, Floyd θα ήταν για μένα περισσότερο ενδιαφέρον. Να πω οτι εδω, έχω γίνει τέρμα αυστηρός, με αντικειμενικά κριτήρια το τραγουδάκι είναι ένα κλικ απο το άψογο. Επι πλέον, αν όπως ξεκίνησε, συνέχιζε δραματικά και κλιμακωτά στις ίδιες ανατολίτικες φόρμες θα ήταν για μένα αριστούργημα. Με λίγα λόγια το έχετε!!! συνεχίστε!! ΥΓ, για να πω την πάσα αλήθεια, η εισαγωγή μου θύμησε System of a Down, ίσως για αυτό και η πόρωση!

Για αυτό και δεν μίλησα για κιθαρίστες γενικώς και αορίστως αλλά για jazz-rock, δηλ κιθαρίστες "επιδόσεων". Αυτούς που προτιμούσαν να παίζουν παρά να πολεμούν με το όργανο, δηλ αυτούς που προτιμούσαν εργονομία, χαμηλότερο βάρος, όμορφο σύγχρονο σχέδιο χωρίς να θυσιάζεται το ηχητικό αποτέλεσμα. Τεσπα, αυτα δύσκολο να αποδειχθούν με στοιχεία, είναι απλως αίσθηση.

Αίσθηση. Πολύ δύσκολο να το αποδείξει κανείς με απόλυτα νούμερα. Σου έδωσα μια βοήθεια πριν, δηλ πόσοι jazz-rock βιρτουόζοι έπαιζαν Ibanez και πόσοι fender ή gibson την δεκαετία του 80, αν αυτό αρκεί. Εσύ απο την άλλη πως μπορείς να αποδείξεις οτι το μπράτσο της strat (αλήθεια ποιό απο όλα? το V το C?) είναι πιο εργονομικό? ΥΓ Και εγω με strat έμαθα και πάντα θέλω να γυρνάω στις strat, αλλά όταν θέλω να κάνω bend στο 20ο τάστο στην ΣΙ, τότε εύχομαι να μην είχε τετράγωνο heel αλλά AANJ, και 24 τάστα.

η πλειψηφία των rock/jazz-rock/metal βιρτουόζων έπαιζε (80s/90s και ίσως και 10ς / σήμερα) με λεπτό wizard neck. Αλλά και πάλι υπάρχουν και άλλοι παράγοντες. Μια Καρβιν μου έχει απίστευτα λετπό μπράτσο, και έχει και 24.75" κλιμακα, απίστευτα ευκολόπαικτη, αλλά : - το μπράτσο της δεν είναι σταθερό - σε σχέση με καιρούς - στα ψηλά ταστα δύσκολο να παίξει κάποιος με χοντρά δάκτυλα - είναι neck-through, με τα συν και τα πλην οπότε γενικά Ibanez RG / Bolt-on / Wizard / 25.5" / Edge = απο τους πιο δημοφιλείς συνδιασμούς.

εκτός και αν παίζει ο Ρομπερτο Κάρλος, οπότε πάμε πάλι σύστημα πανοπλία-κράνος ?

Προσωπική ανάγνωση, @gkourelis o @Tamtam προσπάθησε να διακόψει τον κύκλο του αρνητισμού και να αποφύγει το επισόδειο, θα μπορούσες να το σώσεις και απο την μεριά σου. Τα σκυλιά δεν με ενοχλούν, αν είμαι ήρεμος και καλός, τότε και αυτα ηρεμούν και σταματάνε τις αγριάδες. Αυτό που όμως με ενοχλεί είναι ... οι ρακέτες.... ρε παιδιά κάντε καμια επιστημονική έρευνα οτι αυτη η αηδία πρέπει να κοπεί δια νόμου! Σε λίγο θα κυκλοφορούμε με πανοπλίες και κράνη...

μια χαρά είναι οι ibanez, απλά σε καλομαθαίνουν με την ευκολία τους.

Χαλαρώστε λίγο, ο Sin Boy όπου βρεθεί και όπου σταθεί διαλαλεί οτι ναι μεν του αρέσει η Ελλάδα (αποκλειστικά) αλλά και το οτι είναι και αισθάνεται 100% Αλβανός, το έχει πει πολλάκις. Δεν είναι ρατσισμός η αλήθεια, απορώ πως τόσος κόσμος τσίπμησε. Οσον αφορά αν τον κρίνω ρατσιστικά, καμία σχέση, έχω ακούσει πολύ απο την μουσικη που έχει βγάλει και έχω επίσης δηλώσει οτι μερικά τραγούδια του μου άρεσαν, ο δε γιός μου τον ακούει μονίμως εδω και χρόνια. Βεβαια δεν πέρασε καιρός που κάποια τοπ-members απο εδω μέσα έχυναν χολή κατα των βαλκανίων με τον πιο φρικτό τρόπο, αλλά φυσικά δεν άνοιγε μυτούλα. Μόλις μίλησα εγω, άρχισαν ως δια μαγείας να λειτουργούν οι γνωστοί "αυτοματισμοί". αυτα, μην κάνουμε την τρίχα τριχιά εκ συστήματος και μονίμως.

Για Έλληνας δεν ξέρω .... ?

η 1η κιθάρα δεν θα πρέπει να είναι Ibanez RG..... ώστε όταν τελικά πάρεις Ibanez να καταλάβεις τι εστί εργονομία .

Πατάτα είναι και το μαμά, για μένα ο Σιν Μπόι σταμάτησε στο "σαν να ζω στην Κρητη" απο κει και πέρα έβγαλε πατάτες. Δηλ Gang, Προσωπικότητα και Κρήτη είναι ΟΚ, τα καινούργια ουτε καν. (ο γιός μου τα ξέρει όλα απέξω, τι να τον κάνω με το ζόρι ροκά? μπορεί να κάνει την επανάσταση του αργότερα)

κΖύλα κσε κΖύλα, δεν ξέρω, η κατασκευή/μοντάρισμα/δέσιμο/υλικα όλος αυτός ο συνδιασμός, (χωρίς να μπορώ να περιορίσω το σύνολο των παραγόντων ή και συνδιασμό αυτών) παίζει τεράστιο ρόλο. Με την 7-χορδη την Ibanez uv70p, απο το κουτί του thomann 2 sec sustain στο 24ο τάστο, μετά τα μαγικά που έκανε με καβίλιες ο μάστορας μου, 4 sec sustain στο ίδιο τάστο. Αρα δεν είναι όλα μαγνήτες στην ζωή.

Bill τετοια σχέδια έπαιζαν απο το 60 κιόλας, έχεις δει παλιές ελληνικές ταινίες? Jazzmaster-οφέρνει αυτή.

βρηκα την νεα signature του Jim Root των Slipknot ..... starcaster με μαόνι σώμα, έβενος ταστιέρα, και EMG 81/60 ..... ?

εμείς οι γιαννιώτες, σε 1 ωρίτσα Πρεβεζα χαλαρά.. (το λ με ΛΛ!!)

το προβλημα με την LP είναι οτι το σχήμα της αποτελεί απομίμηση του σχήματος της ακουστικής κιθάρας η οποία αποτελεί απομίμηση της κλασικής η οποία βασίζεται σε σχέδια απο Ισπανία, Αραβία, και Ρωσσία-Ουκρανία μεριά (οι 7-χορδες εκδόσεις). Οπότε αν όλοι αυτοί κάνουν μύνηση στην Gibson, θα ήταν ένα ενδιαφέρον σενάριο.

ξανανοιξαν τα χωμάτινα δρομάκια για τα αυτοκίνητα, καφρίλα μεν, βολικό δε. Εμείς πήγαμε santa cruz, καθυστερημένα, φάγαμε μποτιλιάρισμα, αλλά οκ, μετά πήγα τρέξιμο μέχρι την άλλη άκρη (με τα φύκια) να κόψω κίνηση. Μια χαρά. Με τόσο κόσμο και με πλήθος μωρών/παιδιών να κινούνται στην ακτογραμμή και να μην μπορεις να προβλέψεις που θα είναι το επόμενο δευτερόλεπτο, σαν τα ιόντα στην κβαντική φυσική. Ασε τις ρακέτες, νομίζω αυτο το θέμα είναι μόνο του κλαδος ξεχωριστός της ψυχολογίας. Αλλά ήταν μια πολύ καλή εμπειρία. ο ύπνος είναι ολόκληρη φιλοσοφία. δεν ειναι τοσο απλά τα πράματα.

σημερα στην εκκλησία άκουσα αυτον τον καταπληκτικό ψαλμό, ρώτησα την Σέρβα μοναχή που το τραγουδούσε και μου υπέδειξε τον τίτλο που μπορώ να το ψάξω :

ξεκίνησε απο ένα πράγμα που ονομάζεται software και ψηφιοποίηση/διαχείριση της αποτύπωσης της πραγματικότητας/αισθήσεων, και είμαστε ακόμη στην αρχή.

το ακούω, και είναι φρικτό. Και όταν λέω φρικτό εννοω με παραμόρφωση. Καθαρό είναι κάτι χειρότερο απο φρικτό - αηδία. Οπότε ... relief (έστω και λίγο). Σκέψου metal, rock, djent, σκαστές μονές στις μπάσες χορδές, κτλ. Και φαντάσου οτι ανήκω στην σχολή shredding, ελάχιστο action, κτλ... αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να θυσιάσω τα ρυθμικά.