Έκτορας

Αν ο σκοπός είναι απλά να πας stereo, προτείνω να το κάνεις σωστά: βάλε στο τέλος του pedalboard ένα πετάλι με δύο εξόδους. Θα χρειαστεί να προβείς σε κάποια αγορά, προφανώς, αλλά κατά την γνώμη μου αξίζει. Ιδιαίτερα αν έχεις κάποια καλά delays / modulations που “τους αρέσει” να ακούγονται stereo.

O headphone amp θα μετατρέψει το σήμα σου σε line level, για να μπορεί να «διαβαστεί» από headphones, το οποίο θα είναι πιο ισχυρό από το instrument level που βγαίνει από την πεταλιέρα σου. Οι ενισχυτές δουλεύουν με instrument level, το άλλο θα είναι υπερβολικά ισχυρό για αυτούς. Φαντάζομαι μπορείς να το δοκιμάσεις, πρόσεξε μην… κουφαθείς. Για ποιο λόγο θέλεις να το κάνεις αυτό? Μήπως προτείνουμε κάποια άλλη ιδέα…

Το νήμα δεν μπορεί να είναι πλήρες αν δεν ποστάρουμε και αυτό το διαμάντι:

Εγώ σε καταλαβαίνω @LK. Σαφέστατα και οι χορδές οξειδώνονται γρηγορότερα όταν οι κιθάρες είναι εκτεθειμένες σε σκόνη και υγρασία. Και έχεις και… ουκ ολίγες, άρα η επιλογή ήταν μονόδρομος για εσένα. Έχω και εγώ συνθήκες αρκετής σκόνης και υγρασίας εδώ κάτω, άρα έπρεπε να βρω και εγώ μια λύση. Αυτό είναι ένα από τα δυο έπιπλα που παραγγείλαμε, στο σαλόνι, για τον κιθαριστικό μου εξοπλισμό. Ένα για τις κιθάρες και ένα για όλα τα υπόλοιπα.

Το point που έκανα, εδώ το παρουσιάζει και ο Pete Thorn. Με Strat:

Ναι, αλλά… αν πρέπει ΠΑΝΤΑ να έχεις ένα TS / compressor on, μήπως απλά παίζεις είτε με τη λάθος κιθάρα είτε με τον λάθος ενισχυτή…? Δεν ξέρω, μια σκέψη κάνω, έτσι κι αλλιώς στις 5 κιθάρες μου δεν έχει ούτε μια single coils. Ίσως γι’αυτο βέβαια… ?

Εξαρτάται από την χρήση. Μόνο του και σε καθαρό ενισχυτή, απολύτως κανένα τους. Τώρα για να push-άρουν είτε "βρώμικο" κανάλι ενισχυτή, είτε κάποιο άλλο overdrive ή και fuzz, όλα τα TS-ειδή πετάλια, την κάνουν την δουλειά τους.

Στο relicing παίρνουν ξυράφια οι ψυχοπαθείς και τις χαράσσουνε. Το παλικάρι εδώ κάνει παστρική δουλειά. Γυαλί, το κιθαρόνι! !?

Όχι βέβαια. Στην αυλή με το λάστιχο γίνεται η σωστή δουλίτσα.

Εγώ πάντως την ταστιέρα της Les Paul, κάθε 2-3 μήνες που αλλάζω χορδές, την καθαρίζω χρησιμοποιώντας ένα απαλό ύφασμα, εμποτισμένο με... νερό βρύσης. Zero worries, zero problems.

Η PRS DGT παίζει να είναι και η καλύτερη PRS, ever. Κιθάρα με τα όλα της,

Τις τελευταίες μέρες προέκυψαν αρκετά νήματα / συζητήσεις, με τον ένα ή άλλο τρόπο, σχετικά με την Gibson Les Paul και φαίνεται ότι οι συνήκες ωρίμασαν για ένα περιληπτικό οδηγό σχετικά με το συγκεκριμένο, πολύ δημοφιλές, μοντέλο. Αυτό το νήμα νομίζω είναι καλό να περιοριστεί μόνο στη Les Paul και όχι στα άλλα μοντέλα της Gibson, τα οποία αξίζουν το δικό τους. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να περιοριστεί σε όσα αρχικά αναρτηθούν, από εμένα, και οφείλουν όλοι να το εμπλουτίσουν με πληροφορίες, γνώμες, προσωπικές εμπερίες και ό,τι άλλο επιθυμούν σχετικά με την αγαπημένη μας “Paula” ή “Lester”. Το ξεκινώ λοιπόν και συμπληρώνετε. Σημείωση: είναι σημαντικό αυτό το νήμα να χρησιμέψει και σαν οδηγός μελλοντικών αγορών Gibson Les Paul, καινούριων και μεταχειρισμένων. Τα μέλη της κοινότητας θα έχουν ένα σημείο αναφοράς να ανατρέξουν, για να βρουν specs, τρέχουσες τιμές αγοράς και ό,τι άλλο. Πρώτοι 2 σύνδεσμοι: Σύντομη ιστορική αναδρομή στην εξέλιξη του μοντέλου. https://www.geartalk.com/best-les-paul-years/ https://reverb.com/news/a-timeline-of-les-pauls Τρίτος σύνδσμος: Παρουσίαση των διάφορων διαθέσιμων μοντέλων Gibson Les Paul, με πολλά video. Τα video είναι ενδεικτικά και... εμπορικής κατεύθυνσης αλλά μπορούν να δώσουν μια ιδέα. https://gazette.gibson.com/gear/gibson-les-paul-models-everything-you-need-to-know/ Chambering / Weight-relieving / modern weight relieving: Πότε ξεκίνησε να το κάνει η Gibson στις Les Paul…? Το 2006. Γιατί ξεκίνησε να το κάνει η Gibson στις Les Paul…? Η επίσημη απάντηση της εταιρείας είναι ότι παρατήρησαν ότι στις κιθάρες που το έκαναν, δεν μειώθηκε το sustain αλλά αντίθετα, αυξήθηκε το resonance. Θα ρωτήσετε τώρα, γιατί το έκαναν αρχικά. Μάλλον γιατί ήταν χρόνια τα παράπονα πελατών ότι οι Les Paul είναι πολύ βαριές, το οποίο βεβαίως ίσχυε, ιδιαίτερα για εκείνες της περιόδου Norlin (‘70s ) με τα pancake bodies (μέθοδος κατασκευής που χρησιμοποιήθηκε τότε). Οι... αντιφρονούντες από την άλλη, ισχυρίζονται ότι το συνολικό βάρος της μέσης Les Paul δεν μειώθηκε, απλά η εταιρεία μπορούσε τώρα να χρησιμοποιήσει πιο βαριά ξύλα. Διαλέγετε και παίρνετε. Οι διαφορές τους...? Δείτε τις φωτογραφίες πιο κάτω, με αναφορές και στα αντίστοιχα μοντέλα. Πολύ σημαντική σημείωση: οι πιο πάνω μεθόδοι μείωσης του βάρους, έχουν μεταβληθεί / μεταβαλλονται μέσα στα χρόνια, στα εκάστοτε μοντέλα. Αν αγοράζετε μεταχειρισμένη Les Paul και θέλετε να μάθετε τί υπάρχει κάτω από το κάπακι του maple, πρέπει να χρησιμποιήσετε το serial number της κιθάρας (βρίσκεται πάντα σταμπωτό το πίσω μέρος του headstock) για να μάθετε πότε κατασκευάστηκε και τί αντιστοιχούσε στο μοντέλο εκείνο, εκείνη την χρονιά. Πώς θα μάθετε πότε κατασκευάστηκε μια Gibson Les Paul? Ο γενικότερος οδηγός, είναι εδώ: https://www.gibson.com/en-US/Support/Serial-Number-Search Και το άμεσο εργαλείο για να το κάνετε, είναι εδώ: http://www.guitardaterproject.org/gibson.aspx To be continued..

Νομίζω ωρίμασαν οι συνθήκες στο Noiz για να φτιάξουμε ένα συμπεριληπτικό οδηγό για Les Pauls. Ξεμύτησαν όλοι οι Gibson-άκηδες (καλή ώρα), άλλοι γενναία, άλλοι δειλά. The time is now...

Επίτηδες το κάνουν οι αλήτες, για να συγχίζουν τον @Superfunk

Μέσα σε 18 χρόνια που ασχολούμαι με το άθλημα (το λέω και δεν το πιστεύω), έχουν περάσει οι κάτωθι από τα χέρια μου: Ακόμα στην κατοχή μου: Gibson Les Paul Studio Worn Brown Ibanez JS-1200 Ibanez RGA RGAIX6U Iron Label EVH Stripped Yellow Blitz Tele- Custom Πωλήθηκαν / χαρίστηκαν: Epiphone SG Special ( η πρώτη μου) Washburn X-something fat strat Harley Benton Strat Olympic White Μάλλον ολιγαρκής είμαι σε σύγκριση με εσάς τα θηρία. Και δεν μου το’χα ?.

Διάβαζα την λίστα μια χαρά αλλά με έστειλες… στο τέλος, όταν είπες για 8 χρόνια! Νόμιζα ότι η λίστα αφορούσε τουλάχιστον 20-ετήα! Ρε συ, σαν τα πουκάμισα τις αλλάζεις! ( χαβαλέ κάνω, έτσι ).

Όχι, απλά σταμάτα. Έχει γράψει ύμνους ΚΑΙ με τα δύο όργανα και ΔΕΝ είχε Fender ενισχυτές ΚΑΝ, όταν ξεκινούσε. Και τα τελευταία χρόνια παίζει πολύ περισσότερο με Les Paul, συγκεκριμένα με την '59 του, με την οποία έχει παίξει live μέχρι και τον "ύμνο" (που ηχογράφησε με Strat), Once upon in the time in the west.

Πολλά συγχαρητήρια κ. Συνήγορε για την εξαιρετική αγορά! Να την χαίρεσαι με καλή υγεία, για πολλά χρόνια! Ο προηγούμενος ιδιοκτήτης είναι μεγάλος μερακλής, και για την κατάσταση στην οποία την είχε αλλά και για τους Bareknuckle. Μιλάμε για ΚΟΡΥΦΑΙΟ σετ μαγνητών. Και το βάρος της έχει νόημα μόνο για κάποιον που παίζει live τακτικά, για εσένα είναι non-issue. Περισσότερες φωτογραφίες δεν θα μας χάλαγαν, πάντως…

Ωραίος! Ευχαριστώ παρά πολύ για τις προτάσεις, τέτοια θέλω να διαβάζω. Δεν είναι η μοναδική μου κιθάρα με low output μαγνήτες, η Les Paul που ποσταρα πιο πάνω έχει low output PAF-style μαγνήτες επίσης, αν και ελάχιστα πιο hot από τον Curtis Novak. Από την εμπειρία μου μέχρι στιγμής, εκεί που πραγματικά λάμπουν είναι σε ένα λαμπάτο ενισχυτή, ο ποιος παίζει σε ικανοποιητικό volume. Εκεί μπορεί να ελέγξεις τα πάντα από τα volume & tone και να έχεις πολύ ευρεία γκάμα ήχων.

Αυτό θα είχε όντως νόημα να το κάνω, δεδομένου ότι… από τις 5 ηλεκτρικές μου κιθάρες, δεν έχει ούτε μια, μόνο-πήνιο μαγνήτη ? .

Κυριακή, ευκαιρία να φωτογραφίσω την επόμενη κιθάρα (χρονικά) στην κατοχή μου. Αυτή είναι μια…. Blitz (αγνώστων λοιπών στοιχείων ) που αγοράστηκε εδώ στη Λεμεσό πριν λίγα χρόνια. Την είδα στην βιτρίνα ενός μαγαζιού, γυρισμένη πλάτη και ενθουσιάστηκα βλέποντας μια χρυσή Tele. Μπήκα και την δοκίμασα, αφού ο πωλητής με ρώτησε κάνα δυο φορές αν όντως αυτή θέλω να δοκιμάσω και άλλες δυο φορές αν όντως αυτή θέλω να αγοράσω, αφού το έκανα. Γύρευε ποσά χρόνια ήταν εκεί, ούτε εκείνος δεν το πίστευε ότι επιτέλους κάποιος την αγόραζε… Τα ηλεκτρονικά ήταν εξαρχής για… κλωτσιές αλλά αυτό ουδόλως με απασχολούσε, “ I had other plans…”. Οι μετατροπές που έγιναν ήταν οι εξής: η γέφυρα αλλάχτηκε με το διαμαντάκι που φτιάχνει στην Θεσσαλονίκη ο Χάρης Μπακιρτζίδης (ελπίζω να το γράφω σωστά). τα ηλεκτρονικά αλλαχτήκαν όλα με prewired set, CTS pots 500k Και με πολύ τύχη και κάνα δυο ανταλλαγές, βρήκα έναν ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ Curtis Novak PAF για το neck και έναν Seymour Duncan Hot Rails για bridge position. Ο Curtis Novak είναι με διαφορά ο πιο… γλυκός στον καθαρό ήχο μαγνήτης που έχω, με αποτέλεσμα σχεδόν πάντα να παίζω την συγκεκριμένη κιθάρα χωρίς παραμόρφωση και σχεδόν πάντα στο neck. Είτε για jazz / clean blues πράγματα, είτε για ambient καταστάσεις. Επίσης η κιθάρα έχει ένα εξαιρετικό μανίκι που, συγκριτικά, περισσότερο παραπέμπει στην Les Paul που πόσταρα πιο πάνω. Το ίδιο και τα ταστα της. Τρομερά άνετο για συγχορδίες και αργό παίξιμο, που ταιριάζει με τον ήχο της,

ΕΤΣΙ! Ανυπομονώ για το νέο νήμα και τις φωτογραφίες

Εδώ κάτω που είμαι εγω, θέλουν 3,500 οι φωτογράφοι ΜΟΝΟ, για ένα γάμο. Και μετά μου λένε, είναι οι Gibson ακριβές…

Αυτή είναι μια Gibson Les Paul Studio Worn Brown (είχε κυκλοφορήσει και σαν Vintage Mahogany νομίζω στην Αμερική) του Δεκέμβρη 2008. Αγοράστηκε καινούργια τον Ιούνη του 2009 και έχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για εμένα, γιατί είναι η πρώτη μου «καλή» κιθάρα, η πρώτη μου Les Paul και η πρώτη μου Gibson. Επίσης και μοναδική Gibson, μέχρι στιγμής. Επιπλέον, αργότερα το 2009 γεννήθηκαν οι γιοί μου, ήταν μια σημαντική χρονιά για μένα. Η πρώτη εικόνα είναι, προφανώς, με τα μαύρα πλαστικά και οι επόμενες, αφού βγήκαν τα καπάκια από τους μαγνήτες και αλλαχτήκαν τα πλαστικά σε κρεμ. Έχουν αλλαχτεί / αναβαθμιστεί (αυτό είναι υποκειμενικό) τα πάντα πάνω της, εκτός από τα κλειδιά. Η γέφυρα και το tailpiece είναι Faber (locking), τα ηλεκτρονικά έχουν γίνει… παραδοσιακά από το PCB που είχε (500k CTS pots) και οι μαγνήτες είναι Sheptone Javalinas ( τους οποίους είχα σκόπιμα παραγγείλει double cream κάτω από τα καπάκια). Είναι κιθάρα που, προφανώς, δεν πωλείται. Και κάνει αυτόν το ‘70s / early ‘80s blues rock / hard rock ήχο, τόσο καλά. Δεν είναι η καλύτερη κιθάρα που έχω (θα ποστάρω και άλλες) αλλά κάθε φορά που παίζω μαζί της, νιώθω «σπίτι μου».