Έκτορας

Για χάρη της κουβέντας: Slash Billy Duffy Joe Perry Joe Satriani Richie Blackmore Tony Iommi (Laney) Gary Moore Rory Gallagher (AC30 & Bassman) Schenker & Jabs Schenker (o άλλος ντε!) Uli Jon Roth Dave Murray & Adrian Smith Tipton & Downing Mustaine & Friedman Petrucci (Mesa) Oliva brothers και όλοι οι τύποι από Skynyrd, Black Crowes, Outlaws και λοιπό southern rock και αυτοί από όλο το hard rock / classic rock / classic metal / prog metal φάσμα είμαι μέσα...; 8)

I will man, all in due time... 8)

Ο ήχος μου είναι προϊόν προσωπικού πειραματισμού και αναζήτησης. Μεγάλωσα ακούγοντας τους προσωπικούς μου ήρωες να κρανκάρουν Marshall, το οποίο είναι ένα σενάριο που δεν μου ταιριάζει ούτε στο budget ούτε και στις συνθήκες που παίζω. Στη πορεία διαπίστωσα ότι προτιμώ πολύ περισσότερο ένα μοντερνο σχετικά ενισχυτή, που τον βάζω στα όρια του break-up και χρησιμοποιώ όλα τα time-based effects και τα λοιπά βρωμοπέταλα μπροστά στο input του. Αυτό που πήρα και κράτησα από τους ήρωές μου (τους περισσότερους) είναι οι Les Pauls, με PAF-style μαγνήτες. Σ'ευχαριστώ για το ενδιαφερον σου... Παρθενογένεση δεν θα το έλεγα (είσαι της υπερβολής όμως, έτσι...; ::) ) αλλά και πάλι μου πήρε και λίγα χρονάκια να βρω τι ταιριάζει σε ΕΜΕΝΑ, και όχι αντιγράφωντας gear-lists από το youtube. Όσο για τους ενισχυτές που ΤΩΡΑ αναφέρεις εσύ και ο Superfunk, απέχουν... παρασάγγας από τις υπερβολές τύπου gorilla με τις οποίες δήθεν μπορεί κάποιος να παίξει και να βγάλει ήχο "αν έχει δάχτυλα..." (το οποία επίσης δεν τα έχω, ξανα ευχαριστώ που ρώτησες νωρίτερα...). ::)

Bill, δεν διαφωνώ με τα μαζικής παραγωγής πετάλια ότι είναι σπουδαία και ότι πολύ (και πολλοί) φτασμένοι κιθαρίστες τα χρησιμοποιούν και καλά κάνουν. Αλλά για κοίτα και τα... ενισχυτάκια του Norum για να δεις όλη την εικόνα. Αυτό είναι όλο το θέμα μου.

Ρε Superfunk θα με τρελάνεις! Ευτυχώς ο gdevelek σου απάντησε. Όσο για το "ματώσεις" 'αστα, οικογενειάρχης με 2 πιτσιρίκια, ματώνεις πιο εύκολα από όσο νομίζεις... ;D Φίλε odis13, τις τελευταίες 2 φορές που είχα την τιμή να δω τον κ. Ζάικο να παίζει μπροστά μου, την μία έπαιζε μια Gibson LP Jr. σε έναν Fender Champ και την άλλη με μια Fender Tele σε έναν Bassman (αν δεν με απατά τρομερά η μνήμη μου - εντάξει ρε, γενέθλια είχα, έπινα κιόλας... ;D ). Για να σας βοηθήσω, κιθαρίστας μεγάλος και εγνωσμένης αξίας που έπαιζε με SS ενισχυτή ήταν ο μακαρίτης ο Dimebag, που με όλο τον σεβασμό στην μνήμη και στους πολλούς οπαδούς του, ο ήχος του δεν ήταν και το forte του (για να το θέσω ευγενικά).

Επισής να προσθέσω ότι τα τελευταία 2 post του Superfunk καθώς και εκείνο του EZ λίγες σελίδες πριν συμπυκνώνουν μεσα σε λίγες γραμμές όλη την ουσία και τον σκοπό του ... gear-hunting. Respect gents! 8)

Δεν γνωρίζω τις δικές μου παιχτικές συνθήκες και ανάγκες; Δεν γνωρίζω αν κάποιος χρησιμοποιεί Mesa Mark V / Two-Rock / Marshall σε στάδια, ενώ εγώ παίζω με Blackstar HT-1R στο σπίτι μου, έχουμε ΚΑΙ διαφορετικές συνθήκες και ανάγκες; Και ότι το boss-άκι (για να επιστρέψουμε λίγο στο θέμα μας) αλλιώς ακούγεται με το rig του και αλλιώς με το δικό μου...; Ότι όλα είναι θέμα αλληλεπίδρασης και συνέργειας, ναι, βέβαια, εννοείται. Αλλά επιμένω, εκτός κάποιων πολύ μοντέρνων μουσικών ιδιωμάτων, όπου συγκεκριμένα εφφέ έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, ο ενισχυτής είναι το Α και το Ω του ήχου ενός ηλεκτρικού κιθαρίστα. Και μάλιστα θα τολμούσα να πω ότι ένα πετάλι είναι τόσο καλό όσο ο ενισχυτής στον οποίο το "κουμπώνεις". Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στην εποχή μας δεν υπάρχουν πεταλάκια που μπορούν να μεταμορφώσουν προς το καλύτερο έναν μέτριο ενισχυτή ή τελος πάντων να τον κάνουν να δώσει ό,τι καλύτερο μπορεί. Συγνώμη αλλά τα πιο πάνω είναι ένα μάτσο γενικολογίες. Μπορείς σε παρακαλώ πολύ να μου δώσεις είτε παραδείγματα μεγάλων κιθαριστών που έπαιζαν με ΠΟΛΥ ταπεινούς ενισχυτές ή (ακόμα καλύτερα) παραδείγματα ενός συγκεκριμένου κιθαρίστα που έπαιξε σε διαφορετικά live με πολύ διαφορετικούς ενισχυτές και είχε ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα...;

Σε αυτό το κομμάτι, συμφωνούμε απόλυτα. Αυτό ακριβώς. Έχει την πλάκα του να χαζεύω τον εξοπλισμό των ιερών τεράτων και να παίρνω καμιά μικρο-ιδέα, αλλά ως εκεί. Αυτό που λειτουργεί για εκείνους, πολύ σπάνια (σχεδόν ποτέ) θα λειτουργήσει για εμένα, τις δικές μου συνθήκες παιξίματος και ανάγκες. Και η μεγαλύτερη διαφορά (κατά την γνώμη μου) στο εξοπλισμό ενός "θεού" και ενός θνητού γίνεται από τους ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ και τις κάθε είδους προενισχύσεις, λιγότερο από τις κιθάρες (/ μαγνήτες) και πολύ λιγότερο από τα πεταλάκια, τα οποία ακούγονται ΠΟΛΎ διαφορετικά μέσα από τις ενισχυτάρες που παίζουν. Γι'αυτό και θα σε ρωτήσω: ξέρεις πολλούς μεγάλους κιθαρίστες να χρησιμοποιούν "ένα Μπλιάχρινγκερ πάνω σε ενισχυτή Gorilla"; Πεταλάκια μπορεί να χρησιμποιήσουν ένα ή πολλά low-end, με απαραίτητη προϋπόθεση να είναι ΑΞΙΟΠΙΣΤΑ και ΕΥΚΟΛΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΙΣΙΜΑ, αλλά ενισχυτή...; ΞΕΧΝΑ ΤΟ. Εκεί να δεις "μπουτικ" μέχρι... αηδίας. Και αν ο ήχος ήταν όντως στα δάχτυλα (όπως έχει επικρατήσει να λέγεται δεξιά και αριστερά) τότε ναι, θα χρησιμοποιούσαν όλοι solid state ενισχυτάκια της σειράς με ένα πολυεφφέ μπροστά ή κατευθείαν καρφί στην κονσόλα και θα τελείωναν... Αλλά, δεν...

έχω όμως κανα 2 απορίες όμως (αφού εκεί το πήγαμε το νήμα): 1) Τί σχέση έχει το τί μπορεί και τί δεν μπορεί να αντιληφθεί το ακροατήριο; Αν εγώ μπορώ να αντιληφθώ την διαφορά ανάμεσα σε 2 πετάλια, είτε μαζικής παραγωγής είτε όχι, είτε με τα αυτάκια μου είτε με τα δάκτυλά μου, δεν είναι αυτός επαρκής λόγος να επιλέξω το ένα έναντι του άλλου...; 2) Το τί χρησιμοποιεί ο κάθε φτασμένος κιθαρίστας αν είναι hi-end, δεν πρέπει να μας αποσχολεί γιατί "δεν έχουμε τα δάκτυλά του" αλλά άμα χρησιμοποιεί low-end εξοπλισμό είναι λογικό να μας αποσχολεί γιατί ακριβώς...; To επιχείρημα θα έπρεπε να λειτουργεί και αντίστροφα, έτσι δεν είναι...; Κανένας από τα παραπάνω δεν μου φαίνεται επαρκής λόγος / επιχείρημα γιατί, και καλά, θα πρέπει να χρησιμοποιούμε ότι βρεθεί στο δρόμο μας, γιατί δήθεν "μικρή διαφορά κάνει κάτι πιο ακριβό" και "όλοι αυτά χρησομοποιούν / - ούσαν στις διάφορες ηχογραφήσεις". In other words, so what? που λεν και στο χωριό μου...

Κάτι πρέπει να κάνεις όμως να φύγει εκείνη η μουτζούρα από το headstock... ;D Καλόπαιχτη! (ψιλο-)ζηλεύω...! 8)

Δεν έχει σημασία. Ναι, κάνει μεγάλη διαφορά. Και εγώ έχω λαμπάτο για το σπίτι (Blackstar HT-1R) και είχα πριν πάρα πολύ καλό τρανζιστοράτο (Hughes & Kettner) και η διαφορά στον τρόπο που τα πετάλια επηρεάζουν τα πετάλια τον ενισχυτή και εκείνος αντιδρά στις δυναμικές του παιξίματός σου, είναι... η μέρα με τη νύχτα. Εφόσον μιλάμε για παίξιμο με βρωμοπέταλα, ναι, μεγάλη διαφορά.

ΛΑΤΡΕΥΩ το Nova Modulator μου! Κάτι οποίο δεν έχουν άλλα πολυ-modulators στην ίδια κατηγορία τιμής (και ναι, κάνει μεγάλη διαφορά) είναι το tap-tempo. Σκέψου ότι ακόμα και μέσα στο ίδιο preset, μπορείς να πάρεις ένα αργό phaser σε ψευτο-leslie ήχους με 2 πατήματα στο tap-tempo, το ίδιο και σε ένα preset flanger / chorus / tremolo. Και κάτι το οποίο δεν έχει ούτε καν το Strymon Mobius: μπορείς να συνδυάσεις οποιαδήποτε 2 modes και να φτιάξεις δικούς σου ΝΕΟΥΣ ήχους. Εκεί να δεις δυνατότητες που ανοίγονται... Με κλειστά τα μάτια,αν έχεις τα χρήματα.

Για να τζιτζικίζει το CB, είχε να κάνει με τους μαγνήτες σου (απλά δική μου εκτίμηση) φίλε Bloody Sunday. Γιατί εμένα δεν τζιτζίκιζε ούτε με τους προηγούμενους BB Pros που είχε η Gibson, οι οποίοι μια τάση την είχαν... Το θέμα με το CB δεν είναι ότι δεν μπορείς να κοντρολλάρεις τα πρίμα του, είναι ότι δεν μπορείς να προσθέσεις χαμηλές, που χρειάζονται ιδιαίτερα για ρυθμικό παίξιμο (όχι τόσο για σόλο). Αυτή είναι η εμπειρία μου τουλάχιστον...

Wait! WHAT....??????? :o ??? >:( Για να το πάρω από το Αμέρικα πέρισυ το καλοκαίρι μόλις κυκλοφόρησε, I shit you not, χρησιμοποίησα ένα φιλαράκι από... το Anchorage, Alaska, με κάθε ειλικρίνεια... Και τώρα... στου Θωμά...; ::)

Το μόνο που έχω να προσθέσω και εγώ... όντως, τα Wampler σπέρνουν. Τέλος.

Το σχόλιό σου είναι επίστευτο γιατι... το είχα το Crunch Box και για τα γούστα μου ήταν το καλύτερο distortion pedal που είχα δοκιμάσει ποτέ μου και δεν το άλλαζα με τίποτα. Και το άλλαξα όταν αγόρασα το... Wampler Sovereign! Ναι, παίζω με Les Paul (και PAF-style μαγνήτες). Το προτιμώ κυρίως γιατί μπορείς να ελέγχεις καλύτερα τις 3 κύριες συχνότητες με το EQ που έχει, και κυριότερα τις χαμηλές. Αλλά μιας και το Sovereign είναι σχεδόν αδύνατο να το βρει κάποιος, το Crunch Box (ίσως και με ένα EQ πετάλι μετα απ'αυτό) είναι πάρα πολύ κοντά και αξίζει κάποιος να το'χει. Και αν σκεφτείς και την τιμή του... Huge respect.

Κανένα πρόβλημα, αρκεί να έχεις ΚΙΛΑ ντιστόρτια, οπότε θα βγει και καλά σαν "'άποψη"... ;D Kουρδίζεις και χειροκίνητα με το συστηματάκι,άρα το κάνεις... bypass. 8)

Η επιλογή της λέξης "γκάτζετ" για το συγκεκριμένο, είναι τρομερά ατυχής κατά την γνώμη μου. Είναι ένα εργαλείο. Το χρειάζεσαι και σου αρέσει; Το αγοράζεις. Αν όχι, ξοδεύεις τα λεφτά σου αλλού. Και όσο για το "ακριβό" θα σχολιάζω ότι είναι πολύ φθηνότερο (και απείρως... ελαφρύτερο) από μια ΚΑΛΗ κιθάρα που θα έπρεπε να αγοράσεις και να κουβαλάς μαζί σου στα live, αφιερωμένη σε εναλλακτικά κουρδίσματα. Εγω θα το χαρακτήριζα εξαιρετική επένδυση για κάποιον. Ευχαριστώ για το link, OP. Στα υπόψη...

1) Wampler Sovereign 2) TC Nova Modulator (ναι,εντάξει,κλέβω, οκ;) 3) Strymon Brigadier / TC Elecronics Nova Repeater (τα λατρεύω και τα 2, οπότε...) και για κουρδιστήρι κάτι για το headstock αφού δεν μπορώ να έχω το pitchblack μου...

καλημέρα σας. Και για να είμαι ειλικρινής, όχι, ούτε απίστευτο ούτε αδιανόητο μου φαίνεται. Αυτό που μαλλον που "χάνει" η συντριπτική πλειοψηφία,είναι τί ακριβώς αντιπροσωπεύει η αξία κάθε οργάνου. Πίσω από την τιμή ενός οργάνου / ενισχυτή / προϊόντος που παράγεται στην Αμερική υπάρχουν αμερικάνικοι μισθοί, αμερικάνικες ώρες εργασίας, αμερικάνικη κοινωνική ασφάλιση, αμερικάνικο κόστος πρώτων υλών, αμερικάνικες συνθήκες και ώρες εργασίας. Από το αντίστοιχο κινέζικο προϊόν, υπάρχουν και τα αντίστοιχα κινέζικα (ή η...απουσία τους),πίσω από το Ινδονησιακό υπάρχουν τα αντίστοιχα ινδονησιακά και ούτω καθεξής. Θα μου πεις τώρα βεβαιίως, "και τί με νοιάζει εμένα ρε αδερφέ,εμένα με νοιάζει πόσα δίνω και τί όργανο παίρνω στα χέρια μου". Εξαρτάται πώς το βλέπεις. Αν σκεφτείς όλα τα παραπάνω που έγραψα στην προηγούμενη παράγραφο, μια Gibson SG Standard στα 1,200 ευρώ είναι ΠΑΜΦΘΗΝΗ ενώ μια ινδονησιακή G&L στα 700-800 (που ζητάνε εδώ γύρω) είναι ΠΑΝΑΚΡΙΒΗ. Δεν ξέρω για τις κιθάρες που πόσταρες στην αρχή και μπορεί (καθόλου απίθανο) να βάζουν κάτω και Gibson και PRS. Αλλά, για μένα τούλαχιστον, για να το αξίζουν το χιλιάρικό τους, καλά θα κάνουν να είναι ΤΟΣΟ καλές. Αυτό είναι όλο και όλο που λέω. 8)

Για να μην παρεξηγούμαι, έχω παίξει ινδονησιακές G&L και μπορώ να πω ότι... σπέρνουν και ΕΛΑΧΙΣΤΑ υστερούν από τις αμερικάνες αδερφές τους. Και το λέω γιατί τις έπαιξα δίπλα-δίπλα, ένα ολόκληρο πρωινό μαζί... με τον μαγαζάτορα που τις εισάγει ( Κύπρο) και τα συμπεράσματά μας ήταν παρόμοια. Αλλά το χιλιάρικο την σήμερον ημέρα το ζυγίζεις 2 φορές, άρα ζορίζουν τα πράγματα... Από την άλλη, αν το αξίζει ΓΙΑ ΣΕΝΑ, δεν υπάρχει τίποτα κακό σ'αυτό. Go for it...

Ναι...; Δεν θα το 'λεγα και ευκαιρία. Γιατί... (κρίνοντας από τον κατάλογο του Θωμά) υπάρχουν πάνω από 100 μοντέλα Gibson που φτιάχνονται στην Αμερική (όχι, στην Ινδονησία) και κοστίζουν λιγότερο (έως το μισό, περίπου). Δεν μιλάω ούτε για ποιότητα κατασκευής ή τίποτα παρόμοιο. Μιλάω αυστηρά με... οικονομοτεχνικά κριτήρια.

Ο επιπλοποιός σου έκανε ΤΡΟΜΕΡΗ δουλειά και η κιθάρα σου είναι ΚΟΥΚΛΑΡΑ... :o Θέλω και 'γω Xotic & Timmy & more Strymons on my board... :'( :'( :'(

μήπως γιατί έχει ήδη buffer που κάνει ακριβώς αυτήν την δουλειά και δεν το χρειάζεται...;