Φίλε μου, τα Ohm που αναφέρεις δεν μετράνε ούτε ένταση του μαγνήτη ούτε μπορούν να σε ποροιδεάσουν (ακριβώς) για το πώς ακούγεται ο μαγνήτης. Αντίσταση μετράνε. Άλλο πράγμα αυτό από το output του μαγνήτη. Γι'αυτό ακριβώς τον λόγο πρότεινα να ΜΙΛΗΣΕΙΣ με κάποιον από τους winders, που σου αρέσουν όποιος και αν είναι αυτός, για να τους εξηγήσεις τί θέλεις ακριβώς και να σου κάνουν τις προτάσεις τους.
Βέβαια με Duncan, DiMarzio, Tonerider, και οποιονδήποτε άλλο που παράγει μαζικά, αγοράζεις ό,τι βρίσκεις στο ράφι. Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό, αν αυτό που είναι στο ράφι σου κάνει μια χαρά. Απλά δουλεύεις με την μέθοδο "trial & error". Αυτό είναι όλο.
Καθόλου απαραίτητα. Και εξαρτάται πόσο... vintage & historic-accurate θέλεις να είσαι. Η Gibson στα '50s, δεν έφτιαχνε μαγνήτες για bridge / neck. Έναν μαγνήτη έφτιαχναν (και αυτόν... στο περίπου). Έβαζαν ένα στη μια θέση και άλλον στην άλλη. Η διαφορά στον ήχο ερχόταν (σχεδόν) εξολοκλήρου από την θέση του μαγνήτη πάνω στην όλη κλίμακα.