Μετά από κάμποσα χρόνια που την είχα παρατημένη, αποφάσισα να φάω λίγα λεφτά πάνω στην παλιά μου Epi SG Special, την οποία είχα αγοράσει τον Μάρτη του '07 από τον Θωμά. Ήταν η πρώτη μου ηλεκτρική κιθάρα (ξεκίνησα να παίζω στα 29 μου) και πάνω σε αυτή έμαθα (τα ελάχιστα που ξέρω) και την είχα κρατήσει για συναισθηματικούς λόγους. Όχι ότι πιάνουν και τίποτα στην αγορά μεταχειρισμένων. Αγόρασα αργότερα και την Gibson, οπότε την Epi την είχα... από 'δω και από 'κει.
Τώρα μεγαλώνοντας, ξεκίνησα να θέλω ένα μεταλοκίθαρο (η Les Paul είναι για πιο blues / rock πραγματάκια, vintage ήχους κλπ.), και γνωρίζοντας ότι θα φάω περισσότερα χρήματα από όσα η κιθάρα αξίζει, αποφάσισα να της αλλάξω μαγνήτες και ηλεκτρικά και... λίγο την βαρετή εμφάνιση.
Το τελευταίο ήταν... το πιο εύκολο. Επειδή δεν είμαστε για ξυσίματα και βαψίματα και βερνίκια και ιστορίες (δεν έχω ούτε τον χρόνο,την διάθεση και την υπομονή), την πήγα σε... εφηβική φάση. Stickers! Why the hell not?
Επόμενο θέμα, τα ηλεκτρικά. CTS pots, ένας καλός πυκνωτής, Switchcraft jack & 3-way switch, όλα pre-wired ('50s style) από το Αμέρικα. Οπότε απλά τα βίδωσα πάνω, μεγαλώνοντας τις κινέζικες τρύπες για να χωρέσουν τα pots.
Και τώρα... μαγνήτες. Το κυρίως μενού. Ήθελα κάτι σε μοντέρνο μέταλ ήχο, αλλά όχι και τίποτα ακραίο. Μίλησα με ένα φίλο από το MyLesPaul forum, ο οποίος μου συνέστησε ένα σετ, το οποίο έχει παρόμοιες προδιαγραφές με τους Bareknuckle Nailbombs (για να δώσω ένα σημείο αναφοράς). Αλλά... σε πολύ πιο προσιτή τιμή. Zebra bobbins, παρακαλώ.
Και το τελικό αποτέλεσμα...; Εδώ είμαστε:
Αν άξιζε το αποτέλεσμα; Για μένα, ναι. Έχω μια κιθάρα που ακούγεται όπως ακριβώς την θέλω, που περνώ πολύ καλά μαζί της και που μου προσφέρει ήχους που οι άλλες 2 ηλεκτρικές μου δεν προσφέρουν. Για το έξτρα συνολικό κόστος των 300 ευρώ για όλα. Πάρα πολύ ικανοποιημένος.
8)