Έκτορας

Ακόμα μια ψήφος για την Yamaha SG, τα χρήματά της τα βρίσκω πάρα πολύ καλά για όλα αυτά που προσφέρει. Δεν είναι "φτηνή" λύση, αλλά για τον φίλο ίσως είναι η μοναδική λύση.

Με το συμπάθιο κιόλας, αλλά... ένα χιλιάρικο για την πρώτη σου Telecaster, χωρίς να γνωρίζεις αν θα δεθείς μαζί της ή θα είναι... περιστασιακό το αίσθημα, δεν είναι... εξωφρενικά πολλά; Και εγώ Gibson-άκιας και εκτιμώ τις Tele και είναι αλήθεια ότι (για Fender-οειδές) οι Tele δεν είναι (τόσο) μακριά από τις Les Paul, αλλά... πάλι... Δικά σου χρήματα βέβαια και δεν επιθυμώ να βγω "κάπως", απλά μια σκέψη. Μια Squier Vibe Tele θα ήταν εξαιρετική αρχή...

Εγώ παίζω με πένα, οπότε δεν έχω θέμα. Οπότε... γύρνα το και εσύ να ησυχάσεις! ;D

Γιώργο είσαι και παίχτουρας, έχεις και ήχο! Όσο για το πετάλι, είναι τρομερό, δεν υπάρχει αμφιβολία. Το θέμα είναι ότι δεν ξέρω αν θέλω αυτό, το κλασικό Whammy V ή το νέο Sub'n'Up της TC Electronic... Το καθένα έχει τα διά του... pitch shifting κόλπα. Εξαιρετικό demo πάντως, μέσα σε context και αυτό μετράει πολύ.

Σε αυτό το budget ή κοιτάς τις αγγελίες του noiz για κανένα σετάκι, είτε Gibson / Seymour Duncan / DiMarzio είτε πας για Tonerider, για τους οποίους ακούω καλά λόγια. Τώρα για το εύρος του gain που μπορείς να παίρνεις και να έχεις ένα εντελώς εύχρηστο volume pot, ανέφερες ότι έχεις καλά ηλεκτρικά. Τώρα σιγουρέψου ότι τα έχεις συνδεδεμένα με αυτο που λέγεται "'50s wiring" για Les Paul. Πρακτικά, θα σου επιτρέψει να χαμηλώνεις το volume χωρίς να χάνεις πρίμα, οπότε θα μπορείς να έχεις όσο gain θέλεις (από ενισχυτή / πετάλια) και με το χαμήλωμα του volume θα μπορείς να πηγαίνεις σε πιο low-gain καταστάσεις. Αν οι μαγνήτες είναι καλοί, αυτό θα μπορείς να το κάνεις και μόνο με την απόκριση στην πένα χωρίς καν να αγγίζεις το volume.

Καλημέρα, εδώ σε χάνω. Για hard-rock δεν θέλεις τίποτα περισσότερο από medium output, όπως λες, αλλά το πιο... high gain από απο τους burstbuckers είναι που με μπερδεύει. Καταρχάς, οι μαγνήτες... δεν έχουν gain. Αυτό το παίρνεις από τον ενισχυτή ή τα πετάλια σου (ή και από τα δύο), ότι προτιμάς. Output έχουν βεβαίως, αλλά το low / medium output ενός PAF-style humbucker είναι υπεραρκετό για να σε καλύψει μέχρι hard-rock / classic metal. Γενικότερα μιλώντας, η σχέση ενός μαγνήτη με το gain και σε συνάρτηση με τα διάφορα μουσικα είδη είναι το πώς διαχειρίζεται ο μαγνήτης το gain, πώς αποκρίνεται σε αυτό, και όχι πόσο output δίνει. Η προσέγγιση του μαγνήτη με το πολύ output, έρχεται από μια εποχή που οι ενισχυτές ήταν μονοκάναλοι, χωρίς master volume κιόλας, και ο μαγνήτης αναλάμβανε να "σπρώξει" τον ενισχυτή σε περισσότερο gain. Στην εποχή μας, των πολυκάναλων ενισχυτών με master volume και των εξαιρετικών βρωμο-πέταλων που υπάρχουν, δεν υπάρχει λόγος να γυρεύει κάποιος μαγνήτη με πολύ output. Κοίταξε για μαγνήτη σε συνάρτηση με το πώς συμπεριφέρεται σε συνθήκες high gain. Αλλά για να επιστρέψω, για τα είδη που λες, ένας μαγνήτης PAF-style θα την κάνει την δουλειά του με το παραπάνω. Α, και η πιο σημαντική ερώτηση από όλες: BUDGET...?

Αν η κιθάρα έχει routing για humbucker στη συγκεκριμένη θέση, θα έλεγα και εγώ ένα PAF-style μαγνήτη. Είμαι fan του συγκεκριμένου ήχου...

Καλά, αυτό ισχύει για όλες τις κιθάρες! ;D Υπάρχει μια μόντα που ενεργοποιεί τον neck μαγνήτη σε όλες τις θέσεις που κανονικά δεν θα ήταν. Άρα, αν είσαι μόνο στον bridge μαγνήτη και ενεργοποιήσεις και τον neck, έχεις έναν ήχο πολύ παρόμοιο με την μεσαία θέση σε Tele. Ένα από τα πράγματα που σκοπεύω να δοκιμάσω. Για βελτίωση στον ήχο σίγουρα όχι, αλλά για βελτίωση στο πώς παίζεται η κιθάρα σίγουρα ναι, το να μετακινήσει κάποιος το volume pot πιο μακριά από την θέση που είναι (κατά προτίμηση χωρίς να κανένα pot σε εκείνη την θέση) είναι, για εμένα, απαραίτητο. Ίσως θα ήταν καλή ιδέα να μπει εκεί το διακοπτάκι για την πιο πάνω μόντα με τον neck μαγνητη. Τέλος, το tone control πρέπει να χρησιμοποιείται και τον bridge μαγνήτη, Γιατί όχι...;

Πολλές απλοποιήσεις, πολλές γενικεύσεις... Το πώς καθορίζεται η τελική τιμή ενός προϊόντος αποτελείται από χίλια-δυο πράγματα, που ξεκινούν από την ανάλυση της διαθέσιμης αγοράς και καταλήγουν σε κοστολόγηση κάθε μέρους της διαδικασίας κατασκευής, μεταφοράς και προώθησης. Το συμπέρασμά του δεν είμαι σίγουρος ότι αντιλαμβάνομαι. Ο καθένας μας αγοράζει, μέσα στα πλαίσια της αγοραστικής του δύναμης, το προϊ'όν με την καλύτερη δυνατή (για εκείνον) σχέση τιμής / απόδοσης. Άρα... είναι υποκειμενικά τα κριτήρια με τα οποία αγοράζουμε. Τώρα το γιατί υπάρχουν κιθάρες σε τόση μεγάλη γκάμα τιμών, σε ποιούς απευθύνεται κάθε ένα, πώς τιμολογείται και πόσο πουλά τελικά, δεν αναλύεται σε ένα 10-λεπτο βιντεάκι.

Ε, όχι και έτσι! Εννοώ ότι πήρα πίσω την Tele (τί Tele δηλαδή, Les Paul την έκανα στο τέλος με διπλούς μαγνήτες, 2 volume & 2 tone controls) από τον τεχνικό. Μου έβαλε ένα Seymour Duncan Rails στη γέφυρα. Ιστορία για άλλο thread...

Ευχαριστώ πολύ boys! Για σκοπούς σύγκρισης, την πρώτη μου κιθάρα (Epi SG Special) επίσης την είχα αγοράσει από το Θωμά. Ε, λοιπόν, τα κλειδιά εκείνης ήταν άθλια σε αίσθηση, με πολλές "νεκρές" διαδρομές που δεν έκαναν τίποτα, η κιθάρα ξεκούρδιζε αμέσως με κάθε bend που έκανα, το μανίκι στα χαμηλά τάστα ήταν υπερβολικά στενό για τα δάκτυλά μου... Υπήρχαν θέματα, αλλά, οκ, ήταν μια κιθάρα για ένα αρχάριο σαν εμένα και σύντομα έψαξα για την αντικαταστάτριά της. Η συγκεκριμένη... ΚΑΜΙΑ σχέση. "Έτοιμη" κιθάρα, με κάθε έννοια.

Κοίτα, όπως είπα η γέφυρα είναι decked, χωρίς περιθώριο για χρήση tremolo, και σκοπεύω να την αφήσω έτσι. Δεν είμαι και ο καλύτερος χρήστης tremolo (το μοναδικό που πραγματικά μου άρεσε είναι το Bigsby σε μια κιθάρα που είχα δοκιμάσει), άρα με δεδομένο αυτό, μια χαρά κρατά κούρδισμα, με τα (πολλά) bends που έκανα. Τώρα, αν σκοπεύεις να χρησιμοποιείς tremolo , θα υπέθετα ότι θα έχει τα θέματά της με το tuning, όπως κάθε low end Strat. Αλλά... και η μεξικάνα Fender που έπαιζα τις προάλλες τα είχε, όταν το χρησιμοποιούσες, καμία έκπληξη. Είναι μια Strat, με τα καλά της και με τα κακά που έχει το συγκεκριμένο design.

Μάλλον σε πρόλαβα, με το αναλυτικό post πιο πάνω. ;D

Θα ξεκινήσω ξεκαθαρίζοντας ότι δεν είμαι ο τύπος που, όταν μιλάμε για τις (λίγες) κιθάρες μου, ικανοποιούμαι εύκολα, όσον αφορά τον ήχο τους. Στην Gibson LP Studio τα άλλαξα ΟΛΑ εκτός από κλειδιά και.... τα ξύλα. Στην Tele, παρομοίως, την παρέλαβα σήμερα (επίσης) από την 2η αλλαγή μαγνητών γιατί θέλω να την φέρω, ηχητικά, εκεί που θέλω (νομίζω ήρθε). Περίμενα να μου έρθει μια κιθαρίτσα σχετικά καλοκατασκευασμένη, με τα θέματά της με τα ηλεκτρονικά, ίσως τα pots να μην ήταν, υπέθετα, τα πιο καλά σε χρήση και αίσθηση, οι μαγνήτες υπέθετα μάλλον θα... ξυρίζουν, προφανώς ΔΕΝ θα ακουγονται καλά σε όλες τις θέσεις, ίσως έχουμε και κανένα θέμα με το φινίρισμα ή το pickguard εδώ και εκεί, εντάξει, για τα λεφτά που έδωσα, θα θέλει δουλίτσα... Έλεγα... ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ. Η κιθάρα που μου ήρθε σήμερα, την βγάζεις από το κουτί, την κουρδίζεις και την παίρνεις live. Τόσο απλά. Δεν υπάρχει το παραμικρό θέμα με φινίρισμα ή το pickguard. Τα ηλεκτρονικά δουλεύουν ακριβώς όπως πρέπει, με μια χαρά αίσθηση, χωρίς να εξέχουν, χωρίς να "χορεύουν", χωρίς τίποτα... Οι μαγνήτες... Οι ΜΑΓΝΉΤΕΣ!!! Ακούγονται ΑΨΟΓΑ σε όλες τις θέσεις, χωρίς να ξυρίζουν, και στα καθαρά ΚΑΙ με βρώμα (Wampler Sovereign, Basic Audio Scarab Deluxe, Hardwire SC-2, έτσι για το name-dropping...) και με τους 2 ενισχυτές μου (Vox Nightrain combo, Blackstar HT-1R), με ακουστικά, χωρίς αυτά, με delay, με modulation, εντελώς dry κλπ. Το μανίκι μου έδωσε ακριβώς την ίδια αίσθηση, σε φινίρισμα, σε μέγεθος, με μια μεξικάνα Fender Strat που έπαιζα τις προάλλες για καμιά ώρα. Ούτε κολλώδες, ούτε πρόβλημα με frets, το παραμικρό... Μέχρι και η γέφυρα είναι εντελώς decked, το οποίο είναι ακριβώς όπως το θέλω (δεν σκοπεύω να χρησιμοποιώ το vibrato arm) αν και αυτό είναι θέμα προσωπικής προτίμησης και κάποιος άλλος θα την ρύθμιζε στα γούστα του... Δεν έχω λόγια... Περίμενα μια κιθαρίτσα που θα ήταν καλή βάση για μόντες και θα ξεκινούσα να "πειράζω" το ένα και το άλλο πάνω της. Και τώρα αναρωτιέμαι τί να πειράξω σε μια κιθάρα που κάνει ΑΝΕΤΑ όλα τα πράγματα για την οποία την προόριζα, όπως βγήκε από το κουτί. :o Από την... οικονομική άποψη του θέματος, ειλικρινά δεν πώς είναι δυνατόν ο Thomann να έχει περιθώριο κέρδους σε αυτές τις κιθάρες, σε αυτή την τιμή, με βάση αυτό που παρέλαβα σήμερα, ακόμα και με το δεδομένο ότι είναι ο απευθείας εισαγωγέας από το εργοστάσιο. Αδιανόητο... Α, και κλείνοντας, η σύζυγος μου είπε ότι είναι πολύ όμορφη (χωρίς να τη ρωτήσω) και το ίδιο και οι γιοι μου, χωρίς να ερωτηθούν. Κάτι λέει αυτό για το... εμφανισιακό μέρος της υπόθεσης. Άφωνος. :-X

Λοιπόν, ήρθε η ώρα να ενημερώσω το νήμα με (πρόχειρες) φωτογραφίες και εντυπώσεις, αφού την παρέλαβα σήμερα (τρομερά γρήγορος ο Θωμάς αυτή τη φορά). Εντυπώσεις; Θέλετε... συνοπτικά; Έχω... μείνει... μαλάκας. ΜΑΛΑΚΑΣ όμως...!!!! Θα εξηγήσω αναλυτικότερα, μόλις βάλω τις σκέψεις σε μια σειρά...

Gibson rounded '50s και τα μυαλά στο μπλέντερ... Έχω μεγάλα χέρια και όχι πολύ λεπτά δάκτυλα, με Ibanez δεν τα κατάφερα ακόμα να... βολευτώ να παίξω. Και η Tele/Paul μου έχει παχύ μπράτσο και το λατρεύω, να δω πώς θα συνηθίσω στα... Strato-ειδή τώρα.

Όπως είχε πει κάποτε και ο Σινάτρα, "αν πίναμε όσο ο κόσμος νόμιζε ότι πίναμε, θα είμασταν όλοι νεκροί από χρόνια". Εφόσον αυτό ίσχυε για τον Σινάτρα και εκείνη την γενιά, σκεφτείτε πόσο ισχύει για τους Metallica, οι οποίοι όλοι έχουν εξαιρετική φυσική κατάσταση. Πολύ σωστές οι πιο πάνω επισημάνσεις.

έεεεετσι... Γιατί και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή... ;) ;D

Thanks boys! Πράγματι, το τί παίρνεις στην εποχή μας για τόσα λίγα χρήματα είναι απίστευτο... Όχι πως θα είναι τέλειο / δεν θα θέλει βελτιώσεις κλπ. αλλά πάλι... Βασικά για αυτά τα λεφτά, ένα καλοκατασκευασμένο σώμα & μπράτσο, χωρίς... ηλεκτρικά και μαγνήτες, παλι θα άξιζε να αγοράσει κάποιος και να του βάλει μετά ότι θέλει. Πόσο μάλλον να έχει και τα υπόλοιπα και να ακούγεται και αξιοπρεπώς... Το άσπρο το γαλακτερό εγώ δεν έχω συνδέσει στο υποσυνείδητο με Hendrix, το έχω συνδέσει με Blackmore & Malmsteen οπότε... κάτι μου κάνει ρε Δημήτρη! Όχι πως έχω την... παραμικρή σχέση στην τεχνική, λέμε τώρα.... ;D

...και τελικά, in the heat of the summer, παράγγειλα αυτήν εδώ: http://www.thomann.de/intl/harley_benton_hbms60_vw.htm?ref=search_rslt_HARLEY+BENTON+STRAT+62_255971_21 Ευχαριστώ όλους για τις προτάσεις σας. Θα ενημερώσω το thread αφού την παραλάβω και περάσω λίγο χρόνο μαζί της. Για 1η Strat, με δεδομένο ότι γνωρίζω ότι για τα χρήματά της θα έχει τα θέματά της, και με τα οποία σκοπεύω να ασχοληθώ και να τα βελτώσω, πόσο άσχημη επιλογή να έκανα...; Θα δείξει...

...και εδώ κολλάει και αυτό: ;D

Ρε Δημήτρη, αμαρτία είναι να μην προτείνουμε G&L(eo), αφού ήταν η τελευταία εταιρεία του θείου-Λεωνίδα! ;D (για τους μαγνήτες ξέχνα το, πάμε για άλλα!).

Εντάξει, είναι πια επίσημο, ας το παραδεχτώ: γέρασα. Αφού με έπιασε η περιέργεια για τις Strat, δεν υπάρχει πια νόημα να το αρνούμαι... Και αφού λοιπόν με... τρώει, από πού να ξεκινήσω; Με δεδομένο ότι μόντες ΘΑ ακολουθήσουν στο μέλλον, σε ηλεκτρικά, γέφυρες κλπ. (αφού... με ξέρω), ποιά θα ήταν μια φθηνή αλλά αξιοπρεπής βάση για αυτές; Squier Affinity? Squier Standard? μήπως οι νέες Harley Benton είναι μια χαρά βάση; Μήπως να αφήσω τις μαλακίες και να πάω κατευθείαν σε Classic Vibe? Μήπως σε μεξικάνα Fender; Μηπως κατευθείαν σε G&L που έπαιξα και μου άρεσαν παλιά; Κάτι άλλο ίσως (μέχρι εκεί σε budget, μην το ξεφτιλίσουμε); Και η ερώτηση για οτιδήποτε μη-Fender/Squier: τί παίζει με τα pickguard για το μέλλον; Ποιά μάρκα έχει συμβατότητα με Fender/Squier και ποιά όχι; Άντε, ρίχτε προτάσεις να γίνει συζήτηση, ότι πρέπει για καλοκαιράκι. Ευχαριστώ μάγκες! O0

Συμφωνούμε απόλυτα. Το ευρωπαϊκό κοστουμάκι... δεν μας ταιριάζει για αυτό ακριβώς. Αλλά τα καταφέραμε ώστε εν έτει 2016 να μην έχουμε την παραμικρή εναλλακτική...