Έκτορας

ωχ, τώρα με έπιασες. Δεν ξέρω... ??? Νόμιζα πως έτσι λέγεται... παγκοσμίως... Όχι...;

Προφανέστατα. Μεγαλύτερη "αμερικανιά" (σε όλες της τις διαστάσεις και με την χειρότερη δυνατή έννοια) από αυτά τα talent (και καλά...) show, δεν βρίσκεις στην τηλεόραση. Όλοι στην αρένα... Και για να απαντήσω το επίσης προφανές στον Dimsonic... ΝΟΥΜΕΡΑ. Όλα μετριούνται σε νούμερα, από νούμερα και για νούμερα. Και για να πω την γνώμη μου στον Npap (που δεν τη ρώτησε κιόλας), σα γονέας, εάν και εφόσον τα παιδιά μου στο μέλλον παρουσιάσουν ένα οποιοδήποτε ταλέντο (καλλιτεχνικό, μηχανικό, δημιουργικό, οτιδήποτε τελοσπάντων) θα έχουν σαφέστατα την έμπρακτη και ολόκαρδή στήριξή μου για να ΔΟΥΛΕΨΟΥΝ και να το αναπτύξουν, σε όποιο βαθμό η καρδιά τους επιθυμεί, με δεδομένο όμως ότι όσο περνάει από το χέρι μου ότι στην αρένα των νούμερων, της εφήμερης ματαιοδοξίας, του υπερμετρου ανθρωποφάγου καταναλωτισμού ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΤΗΣΟΥΝ. Διότι αυτή ουδεμία σχέση με όνειρα έχει, ή για να είμαι πιο ακριβής, τα όνειρα αποτελούν ένα από τα καύσιμα με το οποία κινείται. Και έχω καθήκον σα γονέας να αποτρέψω τα παιδιά μου να γίνουν βορά αυτού του ονειρο-πολτοποιητή και να σερβιριστούν οι αθώες ψυχές τους επιδόρπιο στον καναπέ του "φιλοθεάμωνος κοινού". Α, και τελευταίο για τον JimmySnail: εύχομαι ολόψυχα η κοπελίτσα, μιας και ρωτάς, και οι γονείς της να διαβάσουν αυτό το thread. Μόνο γόνιμοι προβληματισμοί θα προκύψουν. Αν δεν είναι έτοιμοι να διαβάσουν και να επεξεργαστούν τα πράγματα που γράφονται εδώ μέσα με αφορμή την επιτυχία του κοριτσιού, τότε ούτε για... talent show είναι έτοιμοι, ούτε για... "καριέρα".... ...από τα 14... ::)

Σούπερφανκ, πόσο μα πόσο πολύ μου αρέσει εκείνη όλη η μουσική γωνιά που έχεις στο σαλόνι σου... Προσπαθώ να κάνω κάτι παρόμοιο αλλά λόγω έλλειψης χώρου καταλήγω σε κάτι πολύ μικρότερο. Ο γιος σου είναι τρομερά τυχερός.

ΚΑΙ συμφωνώ ΚΑΙ επαυξάνω ΚΑΙ το έκαναν ήδη: Και φαίνεται ότι η συγκεκριμένη κλωτσάει την Strat στα... ούμπαλα. ;)

Α, και για διευκρινήσω, επειδή δέχτηκα την σχετική ερώτηση από φίλους και συγγενείς τις προάλλες: o υπερτυχερός των 16 εκ. ευρώ του Τζόκερ στη Λεμεσό ΔΕΝ ήμουν εγώ... ::) ;D

Ευτυχώς η δική μου δε σου κάνει ρε Ray. Δεν είναι καλή, είναι... εξαιρετική! ;D

Ρε αφήστε τις καταγγελίες να πούμε! Και κάτω τα χέρια από τη Les Paul, εκείνη είναι η... μαγιά για να αποκτήσω κι άλλες! ;D

"Όταν η Τσου-Λι συνάντησε τον Ανγκ-Λι" Αλί και τρις-αλί... :laugh:

Τελευταία φορά πήγα το Φλεβάρη του 2009... Πέγκυ Ζήνα! Ισχύουν όλα αυτά που λες και άλλα πολύ χειρότερα, αλλά από την άλλη, τόσα μαζεμένα λικνιζώμενα κωλαράκια, δεν παίζει να δεις αλλού μαζεμένα...! Βασικά, ναι, ούτε εμένα είναι η διασκέδαση (πόσο μάλλον η ψυχαγωγία ) που με εκφράζει, γι'αυτό και έχω πάει ελάχιστες φορές στη ζωή μου. Και πάντοτε για χάρη της παρέας. Μιας παρέας, βεβαίως, η οποία ποτέ δεν με ακολούθησε να δούμε blues / jazz / rock / metal live, αλλά στην Ελλαδάρα είμαστε, αυτή είναι (ή ήταν; ) η πρωταρχική διασκέδαση των νεο-Ελλήνων, σε βαθμό που αποτέλεσε (ή ακόμα αποτελεί) και το εντονότερο πρότυπο life-style (τρομάρα μας). Μου κάνει τρομακτική εντύπωση που δεν έχεις πάει ποτέ (μα... ποτέ...;!) πάντως... Αντιλαμβάνομαι πάντως ότι την τελευταία 5-6ετία τα πράγματα άλλαξαν εντελώς, μιας και στέρεψε η ροή από τον κρατικό κορβανά, που στήριζε την παραοικονομία πάνω στην οποία είχε χτιστεί αυτό το τραγελαφικό οικοδόμημα. Oh, well...

Ωραίο και σωστό το άρθρο Σούπερφανκ, τα λέεί όπως είναι και όχι όπως θέλουμε να τα ακούμε (κυριολεκτικά). Η συντέλεια του κόσμου είναι κοντά, παρεπιπτόντως. Βρέθηκε thread στο οποίο όχι μόνο συμφωνούμε μαζί του, αλλά μας κάλυψε κιόλας ο Trolley. Ποιός να το 'λεγε... :o ;D

(Συνεχίστε να ποστάρετε καμιά σοβαρή κιθάρα και ενισχυτή, γιατί αλλιώς θα σας τρελάνω... στη Gibson! ) Επίσης θέλω μια Les Paul R8, με όλα τα... καλούδια στα ηλεκτρονικά και OX4 PAFs και έναν Marshall 1959SLP, μιας και θα έχω... άπλετο χρόνο για εξάσκηση, για να καταφέρω κάποτε σε αυτή την ζωή να βγάζω ΑΥΤΟΝ τον ήχο:

Ας μην εκτροχιάσουμε το νήμα με πολιτική ή παρα-πολιτική κουβέντα, boys. Αν και οφείλω να πω ότι πρέπει να ρωτήσουμε και τους Αργεντίνους που το νόμισμά τους δέθηκε με ισοτιμία με το αμερικάνικο δολάριο, πώς πήγαν τα πράγματα για αυτούς... Εμείς είμαστε πιο κοντά στο Αλβανικό Δηνάριο, νομίζω... Όνειρα, boys & girls, let's keep it going!

Ούτε η έννοια των capital controls, υπάρχει στα όνειρα, ρε Σουπερφανκ! Στα όνειρά μας, η Ελλάδα είναι ένα ουσιαστικά ανεξάρτητο, αυτόνομο και αυτοδύναμο δυτικό κράτος, με ισονομία, με ευκαιρίες, με δυνατή παραγωγή σε όλες τις βαθμίδες, με εργασία για τους νέους, με... άδειες καφετέριες τις καθημερινές, με ελεύθερο χρόνο για όλους και όπου μάλιστα η αγορά μουσικών οργάνων εκπίπτει από τον φόρο. Στα δικά μου όνειρα τουλάχιστον, εντάξει...; ;D Πάρε και μια Les Paul Custom σε Silverburst. Και χέστηκα που έχει richlite και όχι έβενο, εγώ πάλι θα την ρόκαρα σα να μην έχει αύριο:

Δεν υπάρχει η έννοια του "overkill" στα όνειρα, φίλος... ;) Πάντως και στη Χονολουλού, θα έπαιζα μουσική στα ψάρια με αυτό:

Ω, ναι!!! Kiesel (ex - Carvin)! Δεν με χάλαγε, λέμε...!!!

Συγνώμη που στο χαλάω, αλλά... το "real thing" το πόσταρε ο JimmySnail πιο πάνω... Έχεις ( / έχουμε) περιθώρια ακόμα... ;D

Πολύ κρίμα. Είχαν αξιοπρεπείς τιμές και στοκ.

Όσες και όσο φοβερές και εκπληκτικές κιθάρες και να έχουμε, ΠΆΝΤΑ κοιτάμε και λιγουρευόμαστε και άλλες. ΄Η, απλά, την επόμενη. Εμπρός λοιπόν, ποστάρετέ τες. What's next? What's on the G.A.S. list? Αν κερδίζατε το Τζόκερ, ρε αδερφέ... Και αν είχατε απεριόριστο χώρο να τις φυλάτε και απεριόριστο χρόνο να τις χαίρεστε. Και όχι μόνο κιθάρες, και ενισχυτές, γιατί όχι; Γιατί, ως γνωστόν, τα όνειρα είναι δωρεάν. Ξεκινώ: Gretsch G5420T Electromatic AGR Ibanez RGDIX6MPB-SBB Iron Label Jackson SLATTXMGQ 3-6 TP:

Βρήκα ένα σετ Fender Noiseless μαγνήτες στις αγγελίες και έβαλα στη κιθάρα και είμαι ακόμα περισσότερο ικανοποιημένος. Δεν ήταν κακοί αυτοί που είχε αρχικά αλλά οι Noiseless, πέρα από το προφανές πλεονέκτημα, νομίζω ότι παίζουν ακόμα καλύτερα με βρωμο-πέταλα, fuzz-άκια και τα λοιπά. Και δεν νομίζω ότι χάνουν το παραμικρό από τους παραδοσιακούς με το ενοχλητικό 60-cycle hum.

Αυτό πολύ μου άρεσε.

Είναι (λίγο έως πολύ) διαφορετική, αντικειμενικά. Αλλά για εμένα (για να μην παρεξηγηθώ) που είμαι Gibson-άκιας, είναι σίγουρα και καλύτερη μια Gibson, αλλά... υποκειμενικά. Επίσης, αντικειμενικά, για όποιον τέλος πάντων τον απασχολεί αυτό, η αμερικάνικη κιθάρα θα διατηρήσει μακροπρόθεσμα και την αξία της στην 2nd-hand αγορά πολύ καλύτερα από την κορεάτικη και την κινέζικη. Αλλά όπως είπα, αν κάποιος θέλει PRS συγκεκριμένα και δεν τον απασχολεί η αξία μεταπώλησης, είναι πολύ καλή επιλογή. Αλλά αφού το παιδί ζητάει γνώμες, αυτή είναι η δική μου. Gibson. Για εμένα, έτσι;

'Οταν με χιλιάρικο ή (αρκετά) λιγότερο αγοράζεις αμερικάνικη Gibson, είτε Les Paul είτε SG, για εμένα δεν τίθεται θέμα. Εκτός αν θες οπωσδήποτε PRS-style, οπότε πάσο...

Ο combo Nightrain, τον οποίον έχω, έχει και reverb και μπορείς να βάλεις και footswitch (δεν περιλαμβάνεται) για να πηγαίνεις στο thick mode (το οποίο βασικά κάνει bypass όλο το EQ section) ή στο βρώμικο κανάλι. Ο ενισχυτής είναι εξαιρετικός, ιδιαίτερα στα καθαρά του. Κυρίως τον χρησιμοποιώ στο thick mode, στο οποίο για εμένα, είναι πολύ πιο "ζωντανός" και αποκρίνεται καλύτερα. Όλες οι κιθάρες ακούγονται εξαιρετικά πάνω του, το reverb του είναι αξιοπρεπές, το βρώμικο κανάλι είναι μέτριο. Αν πρόκειται όμως να χρησιμοποιήσεις βρωμο-πέταλα, είναι τρομερή μηχανή για να στήσεις ήχο. Με τους μεγάλους, γνωστούς AC15 / AC30, δεν έχω άποψη για το πώς συγκρίνεται. Θα τολμούσα να μπω πως ίσως έχει λίγο λιγότερο τον χαρακτηριστικό τους ήχο, σε κέρδος μάλλον της ευελιξίας. Μου φαίνεται λίγο πιο all-around. Νομίζω ότι το μοντέλο δεν παράγεται πλέον από τη Vox πάντως και αντικαταστάθηκε (ο combo, τουλάχιστον) από τον AC10.