Πνοή και Νύξη

Aν και στη φωτο, δεν φαίνεται καλά, παρ' όλα αυτά, το ότι είναι ορατό, παρ' όλη τη θολούρα, σημαίνει ότι δεν είναι και πολύ μικρό. Σωστά προείπαν κάποιοι ότι κάπου χτύπησε η ταστιέρα. Η τεχνική που περιγράφει ο φίλος achieveit λέγεται burnishing και ίσως βοηθήσει και είναι πιο σωστή από γυαλόχαρτα και ατσαλόμαλλο στην προκειμένη περίπτωση. Θεωρώ πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις, είναι να πας την κιθάρα σε ένα tech και να του ζητήσεις να σου αλλάξει MONO αυτό το τάστο (και εννοείται να σου κάνει level & dress, μόνο σε αυτό, μάλιστα πήγαινε την κιθάρα σου χωρίς χορδές και πάρ' την πίσω χωρίς, επίσης - θα μειωθεί το κόστος). Θα σου κοστίσει πολύ λιγότερο από full fret dress. Μην πληρώσεις πάνω από 20GBP για τέτοια δουλειά, είναι υπόθεση 15 λεπτών.

Mε την ευκαιρία, ας παραθέσω έναν περιεκτικό οδηγό περί τάστων και των ιδιοτήτων τους. Οποιοσδήποτε θέλει να προσθέσει παρατηρήσεις, στοιχεία και εμπειρίες ευπρόσδεκτος. Τα τάστα είναι ένα από τα βασικά συστατικά που καθορίζουν την αίσθηση παιξίματος στο αριστερό χέρι. Ο οδηγός έχει σκοπό την καλύτερη κατανόηση των υλικών, μεγεθών αλλά και των ιδιοτήτων τους. Το πιο διαδεδομένο κράμα τάστων είναι το 18% nickel silver, με το υπόλοιπο 82% να αποτελείται κυρίως από χαλκό αλλά και άλλα στοιχεία (κάδμιο, μόλυβδος)(!!). Υπάρχουν επίσης μαλακότερα κράματα (12% nickel), bell brass (βλ. Warwick) αλλά και σκληρότερα (EVO Gold-χαλκός, κασσίτερος, τιτάνιο), (stainless steel). Σημαντικό ρόλο παίζει η εταιρία κατασκευής καθώς δύο-θεωρητικά ίδια- κράματα μπορεί να έχουν διαφορετική πυκνότητα κόκκωσης, γεγονός που σημαίνει ότι θα φθαρούν διαφορετικά. Έτσι εξηγείται-πολλές φορές-γιατί κάποια θεωρητικά ίδιου μεγέθους τάστα, μπορεί να φθαρούν γρηγορότερα από άλλα. ΜΕΓΕΘΗ. Για πιο εύκολη αναφορά θα χρησιμοποιηθούν τα διαδεδομένα μεγέθη της DUNLOP (παρ' όλο που ως τεχνικός δεν θεωρώ την DUNLOP κορυφαία στην έλαση ταστοσύρματος). Γενικά χρησιμοποιούνται όροι όπως SMALL, MEDIUM, JUMBO. Υπάρχουν βέβαια πολλοί ενδιάμεσοι σταθμοί καθώς και δυνατότητα διαμόρφωσης κατά τη διαδικασία ενός fret dress. JUMBO: 6000 : 3mm x 1,5mm 6100 : 2,8 x 1,4 6110 : 2,9 x 1,3 MEDIUM/JUMBO (στενό-ψηλό) 6105 : 2,3 x 1,4 (Gibson common size) MEDIUM (φαρδύ-χαμηλό) 6150 : 2,6 x 1,1 (Fender modern common size) SMALL/VINTAGE (στενό) 6260 : 2 x 1,1 (Fender vintage & ακουστικά όργανα) Για λόγους απλοποίησης, η αναφορά θα γίνει στα πιο διαδεδομένα μεγέθη. Δύο είναι οι διαστάσεις που μας ενδιαφέρουν: ΄Φάρδος και ύψος. - Γενικά, ένα JUMBO τάστο έχει τα εξής πλεονεκτήματα: Ευκολία σε bends & vibrato. (τα δάχτυλα σχεδόν δεν έρχονται σε επαφή με την επιφάνεια της ταστιέρας και η μικρότερη τριβή καθιστά ευκολότερα τα bends & το βιμπράτο, ενώ απαιτέιται και μικρότερη δύναμη πίεσης στη χορδή για να βγει 'καθαρή' νότα. Καλύτερη συμπεριφορά και σε trills, hammer-ons, pull-offs. Στα μείον, η αίσθηση 'σιδηρόδρομου' (σκάλωμα) σε glissandos(σύρσιμο μια νότας ή συγχορδίας σε πολλά τάστα). Επίσης sharp notes (πιο ψηλές νότες) σε περίπτωση που έχουμε 'βαρύ' αριστερό ( ζητώ συγγνώμη από τους αριστερόχειρες- το σωστό είναι fretting hand). Απώλεια επαφής με την ταστιέρα. Καταπόνηση (τσούξιμο) στα ακροδάκτυλα. Τεχνικά, τα JUMBO τάστα 'φαγώνονται' πιο δύσκολα, αλλά όταν αυτό συμβεί, έχουμε πιο εύκολα 'self fret buzz' (ταστάρισμα στο ίδιο το τάστο) και ίσως αλλαγή intonation (μετατίθεται το σημείο επαφής της χορδής στο τάστο- εκτός κέντρου). - Τα MEDIUM/JUMBO τάστα (ala Gibson) έχουν τις ίδιες ιδιότητες με τα jumbo. Tεχνικά, φαγώνονται πιο γρήγορα χωρίς όμως προβλήματα με intonation ή self fret buzz. Επίσης, αφήνουν μεγαλύτερα κενά μεταξύ των τάστων, γεγονός που κάνει ευκολότερο το παίξιμο στα τελευταία τάστα(15ο-21/22ο). Είναι εφικτό το τάστωμα με JUMBO τάστα εώς το 14-15ο τάστο και με MEDIUM/JUMBO ως το 22ο, για να μειωθεί η αίσθηση 'συνωστισμού'. - Τα MEDIUM τάστα (6150,6130,6140, διαδεδομένα στις fender) είναι γι' αυτούς που θέλουν μεγαλύτερη επαφή με την ταστιέρα, δεν τους αρέσει το φαινόμενο 'σιδηρόδρομος' και κινούνται μεταξύ των δύο κόσμων(modern/vintage). Eίναι μια καλή επιλογή για ομαλή μετάβαση από SMALL/VINTAGE τάστα, σε πιο μεγάλες διαστάσεις. - Τα ΦΑΡΔΙΑ/ΧΑΜΗΛΑ τάστα (Gibson fretless wonders), είναι επιλογή για κιθαρίστες που χρησιμοποιούν γρήγορα chord progressions, αρκετά glissando, και δε δουλεύουν ιδιαίτερα vibrato & bends. (βλ. Jazz). - SMALL/VINTAGE frets, τείνουν να εκλείψουν και χρησιμοποιούνται πλέον μόνο για λόγους πιστής αναπαραγωγής/αντικατάστασης σε vintage ή vintage reissue όργανα. Επίσης SMALL frets(1,9-2,2mm φάρδος) χρησιμοποιούνται σε ακουστικές κιθάρες και προτιμούνται για την καθαρότητα της νότας που προσφέρουν. (ένα JUMBO,φαρδύ τάστο σε ηλεκτρική, μπορεί να έχει self buzz σε μη ακουστά-μέσω ενισχυτή- επίπεδα, αλλά σε ακουστικό όργανο αυτό είναι μη αποδεκτό). ΗΧΗΤΙΚΑ, οι διαφορές μεταξύ των διαφόρων μεγεθών στα τάστα είναι αμελητέες, εφ' όσον έχουν υποστεί σωστό fret dress. Πρακτικά, τα JUMBO/ψηλά τάστα δίνουν περισσότερο sustain, αλλά αυτό είναι απόρροια γεωμετρικής/φυσικής θέσης της δονούμενης χορδής, παρά αποτέλεσμα της διαφοράς σε μάζα (πιέζοντας τη χορδή σε ένα jumbo τάστο, αυτή κάμπτεται περισσότερο, με αποτέλεσμα η απόσταση που χωρίζει τη χορδή από τα αμέσως επόμενα τάστα, να μεγαλώνει-άρα να μικραίνει η πιθανότητα 'σβησίματος' σε αυτά). Επίσης, η ηχητική διαφορά ανάμεσα σε απλά και stainless steel τάστα, είναι αντικείμενο προς συζήτηση. Προσωπική αίσθηση/εμπειρία, είναι ότι ΔΕΝ αλλάζει η συμπεριφορά στον ήχο-μέσω ενισχυτή.

Δε χρειάζεται και πολύς προβληματισμός. Η διαφορά μεταξύ 14" & 15" καμπύλης σε ένα ΝUT 7χορδης ( το 1.65" μάλλον είναι λάθος, προφανώς είναι για 6χορδη, εκτός αν εννοείς string spacing ), από E σε Β είναι της τάξης των 0,05 mm. Aν δεν έχεις πρόβλημα ακουρδισιάς στο πρώτο-δεύτερο τάστο, μην πολυ-σκοτίζεσαι. Άφησέ το ως έχει.

Αν μιλάμε για κείνη την ασπρόμαυρη 'γκουμούτσα', ήταν 9,5". Μήπως με ρώτησες τι radius και σου απάντησα 7 & 25 το απόγευμα? ;D ;D κείνο το μανίκι πάντως, όλως παραδόξως το αγάπησαν όλοι όσοι τό πιασαν, από shredders μέχρι country...

Δύσκολα αλλά ωραία διλήμματα Mr EZ! Με βάση τη λογική μου, και αν παραβλέψω το No1 παράγοντα, που είναι το μάτι (αν δεν μου ταιριάζει οπτικά, δεν μου κάνει) θα επέλεγα TONE. Eίτε μιλάμε για ηλεκτρικό είτε για ακουστικό όργανο. Παρ' όλο που (όπως λέγαμε και σε άλλο ποστ), το playability είναι μια σειρά από αντικειμενικούς και υποκειμενικούς παράγοντες, οι τελευταίοι, μπορούν να επηρρεαστούν και να αλλάξουν κατά καιρούς και σ' αυτό μπορεί να συμβάλλει σημαντικά ένα όργανο. Σίγουρα είναι πιο εύκολο και ασφαλές να επιλέξεις ένα μανίκι στο οποίο έχεις συνηθίσει, αλλά θεωρώ πως άλλο τόσο εύκολο είναι να ξεσυνηθίσεις και να προσαρμοστείς. Δύσκολο πράγμα το ξεβόλεμα αλλά ωραίο και το ξένο, το καινούριο. Μιλώντας για playability λοιπόν, αν δεν μπορώ να φτάσω στο 22ο τάστο, θα σκεφτώ κάτι άλλο να πάιξω. Αν με κουράζει το μπαρέ, θα αλλάξω σχήμα στο αριστερό. Aν δε μπορώ να κάνω σήκωμα ενάμιση τόνου, θα κάνω μισού+κάτι άλλο. Αν με 'κόβει' η tele στο δεξί πήχη, θα 'χω κάτι να θυμάμαι απ' το χθεσινό live. Η εξέλιξη έχει δύο πλευρές. Το 'χτίσιμο' και την 'αποδόμηση'. Πολλές φορές, η ομορφιά βγαίνει από τους περιορισμούς που έχεις ( Μ.Knopfler, αγαπημένος ). Και έρχεται μια μέρα που ρίχνεις μια κλωτσιά σε όλα τα παραπάνω, και αποκτάς την πιο άσχημη, δυσκολόπαικτη και κακόηχη κιθάρα γιατί την ερωτεύτηκες. (προσωπική εμπειρία) ;D Μυστήριο πράμα η ψυχή του κιθαρίστα...

H ευκολία με την οποία ορισμένοι θα 'σήκωναν χέρι', είναι αξιομνημόνευτη. :-X Για να μη σχολιάσω τη λέξη 'ξεβρωμίσει' και πού αυτή παραπέμπει. ::) Ωραία, με την ίδια λογική, όταν έρχεται ο ιδιοκτήτης να του πληρώσουμε ενοίκιο, να μας ρίχνει κι ένα μπερτάκι επειδή θεωρεί ότι το ενοίκιο είναι χαμηλό, ή να ρίξουμε και μια σφαλιάρα στον ταμία της εφορίας γιατί έχουμε υπερφορολογηθεί. Όσον αφορά για τα σχόλια στις αγγελίες, σε μια πλατφόρμα η οποία είναι δωρεάν, ζητάμε από κάποιον/κάποιους να μας παρέχουν ασφάλεια μέσω τεχνικών ή οικονομικών συμβουλών, εξ' αποστάσεως και να αναλάβει την ευθύνη για κάτι το οποίο εμπεριέχει από μόνο του ρίσκο? Μήπως να ζητάμε απ' το noiz και αποζημίωση σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά? Σε όλο τον κόσμο, η υπηρεσία αυτή (εκτίμηση κατάστασης και αξίας) πληρώνεται. Δεν θέλεις να πληρώσεις? Πάρε μαζί σου, ή συμβουλέψου κάποιον που ξέρει τι να κοιτάξει σε ένα μεταχειρισμένο. Δεν έχεις κάποιον? Ενημερώσου από τα εκατοντάδες άρθρα στο net. Δεν καταλαβαίνω γιατί τόσος ντόρος για κάτι τόσο απλό? Όσον αφορά τα ανοιχτά σχόλια για τον καθένα, μπορεί αυτό κάλλιστα να γίνει πεδίο προσωπικών αντιπαραθέσεων ή αντιπαθειών και πολλοί να στιγματιστούν χωρίς λόγο, ενώ θα καταστήσει την πλατφόρμα αγγελιών αναξιόπιστη. Κάντε συναλλαγές, όχι πόλεμο. (που το πάμε που το φέρνουμε, πάλι για κσύλο μιλάμε...) ;D

Κι αν το δούμε αντίστροφα? Αν πχ, αγόραζες για 500-1000 ευρώ μια Strat του '68, από τη χήρα του μακαρίτη του τεντυ μποϊ, που έκανε ξεκαθάρισμα στο πατάρι, δεν θα 'ταν αισχροκέρδεια(σε βάρος της κυριούλας)? ;) Ο καθένας βάζει ό,τι ταμπέλα θέλει σ' αυτό που πουλάει. Οι κανόνες της αγοράς είναι αυτοί που θα υποδείξουν, θαρρώ, αν και πόσο τελικά θα πουληθεί. εμένα προσωπικά, το μόνο που με ενοχλεί, πέρα από την ανειλικρίνεια, όπως προειπώθηκε, είναι αυτό το 'μόνο σοβαρές προτάσεις' για κάτι ντεμέκ vintage όργανα... (α, και κάτι customiές του τύπου '1000 ευρώ κόστισαν μόνο τα -κσύλα-')

Μπα, μη νομίζεις. Τα ίδια που είπατε οι περισσότεροι έγραψα κι εγώ, απλά όλα σε ένα-νοικοκυρεμένα. :) Πάντως η δυσκολία να αντιληφθεί κανείς, δοκιμάζοντας ένα μέτρια ή κακά σεταρισμένο όργανο, αν αυτό οφείλεται στο setup ή στο ίδιο το όργανο είναι δεδομένη, κι αν δεν έχεις, έστω στοιχειώδεις γνώσεις μπορείς εύκολα να την πατήσεις.

Playability= η δυνατότητα ενός οργάνου να πάιζει στο 100% των δυνατοτήτων του, σύμφωνα πάντα με τις προσταγές του ΚΑΤΟΧΟΥ του, και τους ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ που έχει το συγκεκριμένο όργανο. Ένα όργανο πάιζει στο 100% των δυνατοτήτων του όταν έχει: -σωστό ΝUT -σωστό neck relief -Σωστό fret dress -Σωστά περασμένες χορδές -Σωστή ρύθμιση radius στο bridge. Όλα τα παραπάνω είναι απόλυτα αντικειμενικά και αφορούν τα τεχνικά του θέματος. Υποκειμενικά κριτήρια τα οποία συντελούν στο playability ενός οργάνου, είναι το πάχος και φάρδος του μανικιού καθώς και το προφίλ του, το radius της ταστιέρας, το μέγεθος τάστων, το scale length, το πάχος των χορδών, το είδος φινιρίσματος στο μανίκι, η γωνία του headstock, η γωνία και απόσταση των χορδών πίσω απ' τα saddles (βλ. Gibson), η τάση του tremolo (βλ. strat κλπ) και φυσικά το action το οποίο πολλές φορές λανθασμένα εκλαμβάνεται ως playability και περιορίζεται από το είδος του οργάνου αλλά και καθορίζεται από το στυλ παιξίματος. Δε νομίζω ότι τίθεται ποτέ ερώτημα αν το playability ακριβών οργάνων είναι καλύτερο από αυτό φθηνών και αν γίνεται, είναι λάθος. Αυτό στο οποίο (συνήθως, όχι πάντα) υπερτερεί ένα ακριβό όργανο είναι το στήσιμό του. (όλα αυτά που περιγράφονται ως αντικειμενικά κριτήρια δηλ.) Από 'κει κι έπειτα είναι στο 'χέρι' και στο στυλ του καθενός.

Εν έτει 2013, νομίζω είναι λίγο passé, να μιλάμε για σκεύρωμα μάνικου. Όλες οι κιθάρες, ακόμα και οι φθηνότερες, έχουν προνοήσει γι' αυτό και τοποθετούν truss rod στα μανίκια τους. Προφανώς και εννοείς την εποχιακή μεταβολή στην κάμψη του μανικιού η οποία είναι απολύτως ελεγχόμενη και διορθώνεται με μια μικρή και ανώδυνη ρύθμιση. Οπότε σε απάντησή σου ώς προς την ανησυχία σου για το σκεύρωμα, δεν υπάρχει τύπος που να έχει πλεονέκτημα ή μειονέκτημα. (υπερτερεί ίσως η bolt-on από άποψη ευκολίας αλλαγής, σε περίπτωση που κάτι πάει πολύ στραβά με το μανίκι, αλλά, πίστεψέ με αυτή είναι εξαιρετικά σπάνια). Ως προς το εργονομικό του θέματος, συνήθως οι neck through έχουν ομαλά διαμορφωμένο heel(εώς και μηδαμινό), λόγω κατασκευής, και καθιστούν το πάιξιμο στα τελευταία τάστα, ευκολότερο. Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν όργανα set neck και bolt on με διαμορφωμένο heel contour για να βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Αν κάνεις συχνές επισκέψεις στο...22/24ο τάστο και η ευκολία παιξίματος σε αυτή την περιοχή είναι σημαντική για 'σένα, τότε δοκίμασε την τύχη σου με μια neck through. Ως προς τον ήχο, θα σταθώ σε δύο πράγματα. - Η συχνοτική απόκριση, η οποία ρέπει ελαφρώς προς τα ψηλά σε neck through όργανα. Προσοχή: Αυτό δε σημαίνει ότι τα neck through όργανα είναι πιο πρίμα, αυτό πάντα εξαρτάται από τα ηλεκτρικά, τους μαγνήτες και το στήσιμο του οργάνου. - Το sustain: Να πούμε κατ' αρχήν τι εννοούμε sustain στον πραγματικό κόσμο. Το να χτυπήσω μια νότα, να την αφήσω να δονείται και να μετρήσω μέχρι το είκοσι δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Γιατί ΠΟΤΕ δεν πρόκειται να αφήσω μια νότα για 20 δευτερόλεπτα να αιωρείται, σε συνθήκες πραγματικού παιξίματος. Δεν είναι τόσο η διάρκεια, όσο η ποιότητα της διάρκειας της νότας που μας ενδιαφέρει. Οπότε άδικα ψάχνουμε για όργανα τα οποία έχουν 25, αντί για 20" sustain. H ποιότητα του sustain δεν είναι άλλο από το interaction και την επίδραση που έχουν όλα μαζί τα μέρη του οργάνου (Hardware, bridge, nut, frets ) στον ποιοτικό χαρακτήρα της νότας (attack, swell, harmonic content, sustain) και τον τρόπο με τον οποίο εμείς αντιλαμβανόμαστε ως sustain. Επίσης, μη μπερδευόμαστε από το ηλεκτρομαγνητικό sustain, που προκαλείται από τη μαγνητική επίδραση των μαγνητών στις χορδές, και την ανάδραση. Mε απλά λόγια, δεν υπάρχει κανόνας. Υπάρχουν όργανα bolt-on που έχουν μεγαλύτερο sustain από όργανα neck through. ( προσωπική-και ίσως αιρετική- άποψη, είναι ότι το δέσιμο με βίδες, υπό συνθήκες, είναι από πλευράς sustain, το καλύτερο). Ως συμπέρασμα, λοιπόν, θα σου 'λεγα να βγεις έξω, να πάιξεις, να δοκιμάσεις και να κρίνεις με βάση τα δικά σου κριτήρια (αισθητικά, ηχητικά, εργονομικά) χωρίς να προκαταβάλλεσαι από ...οργανοποιίστικα κλισέ. ;D

Τι εννοείς 'τυχαίο ψαχτήρι'? Έψαχνες για συνταγή κι έπεσες πάνω στο surf green metallic? ;D Eξαιρετικές boutique κιθάρες. Τροφή για έμπνευση, όπως και οι Asher, o C.P Thornton, o Fano που προαναφέρθηκε, oι Red Rocket και πολλοί άλλοι...που κινούνται σε παρόμοια αισθητική και νοοτροπία. http://www.cpthorntonguitars.com/solidbody-guitars/the-htl/ http://redrocketguitars.com/portfolio_posts/new-red-rocket-stylesonic/

Αρχικά, να πούμε ότι replica, στον κόσμο της οργανοποιίας, είναι η πιστή ή κατά το δυνατόν πιστή αναπαραγωγή ενός οργάνου με τη σχετική άδεια πάντα. Ένα πιστό αντίγραφο. Υποκατάστατο του αυθεντικού. Οπότε γενικολογώντας αν οι ρέπλικες είναι καλά ή κακά όργανα δεν οδηγούμαστε πουθενά. Υπάρχουν ρέπλικες ακριβότερες από τα αυθεντικά και ρέπλικες σε εξευτελιστικές τιμές. Ένας κοινός και λογικός νους μπορεί να υποθέσει για την ποιότητά τους και το τι εξυπηρετούν. Νομίζω ότι είναι κοινή παραδοχή ότι ένα αντικείμενο το οποίο αυθαίρετα βαφτίσαμε ως ρέπλικα δεν είναι τίποτα άλλο από μια απάτη. Λανθασμένα λοιπόν αυτά τα όργανα καλούνται ως τέτοια, εκτός κι αν έχουν επίσημη αδειοδότηση και δεν το ξέρουμε. Δεν είναι τίποτ’ άλλο λοιπόν από ‘μαϊμού’, ψεύτικα, fake, πως το λένε. Οπότε ο όρος replica είναι λανθασμένος. Άρα από πλευράς τιμιότητας, όχι, ΔΕΝ είναι ένα τίμιο όργανο κάτι το οποίο εμπεριέχει κλεψιτυπία, όσο κι αν αυτό κοστολογείται, όσο καλά κι αν παίζει. Τίμιος είναι αυτός που βγάζει το ψωμί του χωρίς δόλο. Αντιθέτως, θεωρώ τίμιο, μια Gibson ή Fender κ.ο.κ να κοστολογεί το όργανό της όσο θέλει και να κρίνει ο καθένας μας αν θέλει να το αγοράσει ή όχι. Σε κοινωνία με κανόνες ελεύθερης αγοράς ζούμε, δε στηνόμαστε στην ουρά για να μας δώσουν όργανο με δελτίο (τουλάχιστον όχι ακόμα…) ;D Ερχόμενος τώρα στο αν είναι καλά όργανα αυτές οι μαϊμούδες, είναι σαν να λέμε, είναι καλές κιθάρες οι άσπρες?Εξαρτάται ποιο εργοστάσιο τις φτιάχνει. ΔΕΝ συγκρίνονται με τις αυθεντικές σε καμμία περίπτωση. Όποιος λέει ότι η τάδε μαϊμού ΠΑΤΑΕΙ την αυθεντική μάλλον στηρίζεται σε λάθος κριτήρια και ίσως είναι υπερβολικός(δηλ. βολεύεται εύκολα) ή επηρεασμένος από την τιμή του. Υπάρχουν και αξιοπρεπείς μαϊμούδες που με λίγη δουλειά(ίσως λίγη παραπάνω) στρώνουν και παίζουν ωραιότατα. Και υπάρχουν όργανα για τον τοίχο. Προσωπικά όμως δεν έχω δει ποτέ τέτοιο όργανο(μαϊμού) που να με κάνει να ισχυριστώ ότι είναι καλύτερο από το αυθεντικό. Μπορεί να μην έτυχε…δεν ξέρω. Όπως επίσης υπάρχουν και αυθεντικά που κοστίζουν υπερβολικά γι’ αυτό που προσφέρουν σαν αντικείμενο πάντα κι όχι σαν προϊόν. Γιατί η κιθάρα είναι ένα αντικείμενο λατρείας, δεν είναι μίξερ, ντομάτες ή απλά ένα εργαλείο. Πολλές φορές σε υπερβολικό βαθμό, αλλά έτσι είναι. Σαν προϊόν, μια LP ’59 δεν κοστίζει πάνω από 500$. Σαν αντικείμενο όμως… Το γιατί υπάρχει μια διαφορά στην τιμή μεταξύ ενός Αμερικάνικου κι ενός Κινεζικού οργάνου νομίζω δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε, είναι γνωστό. Όταν όμως αυτή η διαφορά γίνεται χάσμα ( ένα όργανο των 150 ευρώ με ένα των 1500) τότε θα πρέπει να υποψιαστούμε γιατί συμβαίνει αυτό. Έχουν το ίδιο hardware? Όχι. Χρησιμοποιούν τα ίδια ξύλα? Όχι. (όσο κι αν ακούγεται κλισέ ή γελοίο, άλλο το κινεζικό μαόνι κι άλλο το αμερικάνικο. Άλλο το ασιατικό maple κι άλλο το αμερικάνικο ή το ευρωπαϊκό, άλλο ο μαύρος έβενος κι άλλο τo βαμμένο μάυρο rosewood-που-πασάρεται για έβενος). Έχουν το ίδιο R & D τμήμα? QC control?Πιστοποιήσεις και άδειες? Resourcing?Μπορεί με αναβαθμίσεις να ακουστεί ΣΑΝ, αλλά όχι ακριβώς. Μπορεί να παίξει κατά60-80 ή 99% σαν, αλλά ως μουσικοί,πολλοί δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με το σαν. Δεν μπορώ να παίξω μια νότα -σαν- ΣΟΛ. Δεν μπορώ να παίξω μια κλίμακα -σαν- ΝΤΟ. Aυτό το 10% ή 1% που υπολείπεται θα με καίει πάντα…και θα ψάχνω. Μπορεί επίσης το logo ή brand name πάνω σε ένα όργανο να μας κάνει να θέλουμε να παίξουμε καλύτερα (όχι ότι σε κάνει καλύτερο όμως) ή να μας τραβάει πιο πολύ ή ακόμα και να ικανοποιεί τη ματαιοδοξία μας, δε βρίσκω κάτι κακό ή μεμπτό σε αυτό. Το σίγουρο πάντως είναι ότι δεν κάνει καλύτερο το όργανο που κρατάμε… Προσωπικά, αν και βρίσκω απόλυτο και το για ΠΕΤΑΜΑ και το ΠΑΤΑΕΙ έχω συναντήσει περισσότερα ‘για πέταμα’ απ’ ό,τι ‘πατάει κάτω’ πολύ ακριβότερα όργανα. Δεν το θεωρώ τυχαίο. Θέλω και Gibson και Squier. Moυ αρέσει και η Fender και η Tokai. Bρίσκω και Αμερικάνικο και Κινέζικο καλό όργανο, αρκεί αυτός που μου το προσφέρει να μη με εξαπατά. Μπορώ να συσχετίσω αλλά όχι να συγκρίνω δυο ανόμοια πράγματα.

Mήπως μια δοκιμή με 'roundcore' 11άρες θα σε έπειθε? Οι roundcore έχουν γενικά πιο ελαστικό feel στο ίδιο gauge απ' ό,τι οι hex που κυκλοφορούν ευρέως. Κι αν είναι και pure nickel, ακόμα πιο vintage... Οι Pyramid Nickel Classics είναι τέτοιες, καθώς και οι DR TiteFit(nickel plated) και οι DR Pure Blues. Έχω την εντύπωση, και οι Vintage Reissue της Dean Markley. +1 H ρύθμιση του intonation δεν είναι πάντα καθολική και εξαρτάται απόλυτα από το στυλ παιξίματος.

Μήπως δε χρειάζεται καν δεύτερο vol pot? Παίζεις κανονικά με τα controls, απλά ένα mini switch είτε ξεχωριστά είτε σαν push-pull/push για να μη χρειαστούν extra τρύπες, θα λειτουργεί ως bypass των controls ή του volume μόνο, όπως προανέφερε ο alderbody. ίσως κι ένα απλό treble bleed mod να σε γλιτώσει από όλα τα extra, αν το πρόβλημα είναι ότι χάνεις και high end χαμηλώνοντας την έντασή σου, με το υπάρχον setup.

Eυχαριστώ και πάλι, το swamp ash σε σύγκριση με το ash είναι πιο ελαφρύ μεν, όχι τόσο ώστε να γλιτώσουμε βάρος από τόσο στιβαρή κατασκευή, τουλάχιστο σε τέτοιο μέγεθος όπως του jazz. (48mm πάχος). Παραθέτω και μια φωτό οπίσθια:

Καλησπέρα, αρχικά, και αν χρησιμοποιείς normal bronze ή phosphor bronze χορδές ακουστικής, τότε, ή ο μαγνήτης είναι υπερβολικά κοντά στις χορδές ή είναι προβληματικό κάτι στην αλυσίδα του ήχου. -Αν χαμηλώσεις volume του μαγνήτη εξακολουθεί η παραμόρφωση? Αν ναι, θα χρειαστεί να απομακρύνεις τους πόλους του μαγνήτη, βιδώνοντας με το allen που σου παρέχει η LR Baggs. - Aν παίζεις μεμονωμένες χορδές, εξακολουθεί να παραμορφώνει? Αν ναι, προσπάθησε να εντοπίσεις σε ποιες συμβαίνει εντονότερα. Αναλόγως, χαμηλώνεις τους πόλους με το allen. (προσοχή, αν τερματίσει ο πόλος κάτω, μην το ζορίσεις παραπάνω). Αν το πρόβλημα εξακολουθεί, και είσαι εντός εγγύησης, καλύτερα να τον στείλεις πίσω, προς αντικατάσταση. Γι' αυτό και ό,τι επέμβαση κάνεις καλό είναι να γίνει με προσοχή.

Τhanx, Alderbody. ακριβώς, ευχαριστώ. Να πω βέβαια και κάτι επ' αυτού και να 'απομυθοποιήσω' λίγο τη σύγκριση Greek vs Am, British, German κ.ο.κ. Για το επίπεδο κόστους τέτοιων εταιριών αλλά και το origin status που έχουν τα προϊόντα προερχόμενα από μηχανολογικά 'εξελιγμένες' χώρες, θα απαιτούσε κανείς την τελειότητα. Παρ' όλ' αυτά, η ομολογουμένως εξαιρετική ποιότητα της ETS, σκόνταψε λίγο στο fitting. Πιο συγκεκριμένα, το countersinking των δύο βιδών που στερεώνουν τη γέφυρα δεν ήταν σωστό. Χρειάστηκε να κάνω μόνος μου μια μικρή προσαρμογή στις βίδες για να βρεθούν αυτές στο επίπεδο της βάσης κι όχι να προεξέχουν, όπως ήταν out-of-the-box. Eπίσης, το μήκος της μιας από τις τέσσερις γέφυρες ήταν μεγαλύτερο κατά 1mm, γεγονός που με ανάγκασε να ξανατρυπήσω και να ευθυγραμμίσω τα τέσσερα κομμάτια με κάποιο compensation για να μη φαίνεται άσχημο στο μάτι. Όλο αυτό βέβαια δεν θα με απέτρεπε από το να εξοπλίσω όργανό μου ξανά με ETS, δεδομένου ότι το πρόβλημα έχει επισημανθεί στον ίδιο και ότι η παρατήρησή μου ήταν χρήσιμη για καλύτερο Quality Control στο μέλλον.

Thanx Αργύρη, αν και θεωρώ εαυτόν αεί μαθητευόμενο! Σάκη μου αρέσει αυτή η αλληλεγγύη. Όλη η μπάντα να περιμένει το νέο απόκτημα ενός μέλους! ;D Σε καμμιά εβδομάδα θα έρθει για το τελικό στήσιμο-setup. Tώρα αφήνουμε τα ξύλα να γνωριστούν μεταξύ τους... ;)

Καλημέρα Το πρόβλημα στο φλάουτό σου προέρχεται από το ελατήριο που βρίσκεται πίσω από το κλειδί. Είναι ένα λεπτό σύρμα παράλληλο στο σώμα του οργάνου το οποίο δίνει και την 'αντίσταση' στο κλειδί. Στην περίπτωση που περιγράφεις, το ελατήριο είτε έχει απλά βγει από το σημείο που πατάει, είτε έχει σπάσει (πιθανότερη εκδοχή η πρώτη). Γι' αυτό και όταν ανεβάζεις το κλειδί, δεν μένει επάνω. Αν δεις πίσω και αριστερά από το κλειδί του ντο (όπως βλέπεις από μπροστά το κλειδί) υπάρχει μια μικρή μεταλλική προεξοχή (post) με αυλάκι, πάνω στο οποίο πατάει κανονικά το ελατήριο. Αν έχει βγει το ελατήριο θα είναι μπροστά από το post και το μήκος του θα το προσπερνάει. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να το σπρώξεις με μια λαβίδα ή ένα τσιμπιδάκι (με προσοχή και χωρίς πολύ πίεση) λίγο προς τα κάτω και πίσω έτσι ώστε να καθήσει στο πίσω μέρος του post, μέσα στο αυλάκι. Αν το ελατήριο έχει σπάσει δεν θα φτάνει μέχρι το post ή αν έχει βγει από τη θέση του δεν θα έχει καμία αντίσταση όταν το πιέσεις. Σε αυτή τη περίπτωση χρειάζεται αλλαγή.

Ευχαριστώ για τα σχόλια. @audiokostas, όλο το finish έχει ένα πολύ ελαφρύ tint. Δυστυχώς οι ικανότητές μου στη φωτογράφηση χάλασαν λίγο το white balance και φαίνεται πιο κιτρινωπό απ' όσο είναι πραγματικά. Νάσο η γέφυρα είναι τέσσερα ξεχωριστά βαγονάκια, φτιαγμένα από solid steel blocks κι όχι die cast. Εκτός από την ποιότητα κατασκευής, επιλέχτηκε επειδή χρειάστηκε να 'στριμωχτεί' λίγο το spacing στη γέφυρα. Επιπλέον, τα saddles έχουν δυνατότητα μετακίνησης δεξιά-αριστερά κατά 1mm περίπου, για μικρορυθμίσεις στο string spacing. Το truss rod είναι 2-way adjustable, σε ευθεία τοποθέτηση, ρυθμιζόμενο από τη μεριά του σκάφους.

Παρουσίαση νέας κατασκευής Alfa Handcrafted Guitars. Πρόκειται για το 'Ζebra Bass', ένα custom ordered ηλεκτρικό μπάσσο, σε γραμμή Jazz Bass, με διαφοροποιήσεις σε κάποιες διαστάσεις και χαρακτηριστικά. Το μανίκι είναι one piece maple, με ελαφρό flaming, στενότερο στο δωδέκατο τάστο, και κατ' επέκταση στον καβαλάρη ( συνολικά περίπου 2mm στενότερο από Ε σε G ). To προφίλ του μανικιού είναι thin (21,5mm στο πρώτο τάστο). Το ιδιαίτερο, 'τραπεζοειδές' προφίλ, ευνοεί τη χρήση του αντίχειρα του αριστερού χεριού, στο κεντρικό επίπεδο (ράχη του μανικιού) όταν παίζονται οι Ε & Α χορδές και στο 'πάνω επίπεδο' όταν παίζονται οι D & G. To βάρος του οργάνου (4,5kg) προδιαθέτει για εκτεταμένο sustain ενώ ελαχιστοποιεί την πιθανότητα παρουσίας deadspots ή wolftones. Οποιαδήποτε γνώμη, κριτική, σχόλιο ή απορία, ευπρόσδεκτα. Με εκτίμηση, Φάνης Πλουμής Αlfa Handcrafted Guitars 'Alfa Zebra Bass' specs: -Body: 2-piece swamp ash -Top: 8mm bookmatched Zebrano top with black veneer border -Contoured neck heel. 4 bushings bolt on neck joint -ETS 'tuning fork' 4-piece bridge -Gotoh Tuners -Seymour Duncan Antiquity II pickups -Passive electronics. 2vol, 1tone, CTS pots, mallory cap. -Neck: 1-piece maple w/ figure, wenge 'skunk' stripe. 9,5" fretboard radius, trapeze profile -Medium/Jumbo frets -Nut width: 38mm -String spread at bridge: 56mm -Schaller straplocks -Satin finish

Kαλημέρα Sakis, η πιο απλή λύση έιναι να πάρεις ένα barrel jack, να κόψεις το mini jack του piezo και να κολλήσεις απ' ευθείας πάνω στο output jack. Aκόμα και χωρίς προενίσχυση, εφ' όσον η κονσόλα ή ο ενισχυτής που θα συνδεθεί, έχει καλό gain, θα παίξει. Για πιο ενισχυμένο σήμα, θες active προενίσχυση και στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτή: http://www.axesrus.co.uk/URLrewrite.asp?404;http://www.axesrus.co.uk:80/ARTEC-SOUNDS-EPP-INTEGRATED-PRE-AMPED-ENDPIN-p/epp.htm μικρή, διακριτική και artec.

Nα τα μας... φτου κι απ' την αρχή, χαρά στο κουράγιο σου! Θα πετσοκόψεις το B-16 βρε αθεόφοβε? (αν το 'χεις ήδη και σου κάθεται γιατί όχι? αν όμως σκοπεύεις να το πάρεις γι' αυτό το σκοπό, γιατί δεν προσαρμόζεις τα σχέδιά σου σε κάτι που δεν θα χρειαστεί πολλή μετατροπή?) Επίσης, υπ' όψιν ότι το bridge που πάει σετ μ' αυτό το tremolo, είναι compensated για G-wound, αν δεν το γνωρίζεις ήδη.. Το korina μια χαρά είναι, αν δε σκοπεύεις να το κουρμπάρεις πολύ. Όσον αφορά το trestle bracing ή ψυχή, η προσωπική μου άποψη είναι ότι 'πνίγει' το όργανο. Το μόνο που προσφέρει είναι ασφαλή στήριξη της γέφυρας και του καπακιού. Κατά τα άλλα, αυτό το απ' ευθείας ζευγάρωμα καπακιού και πλάτης, νιώθω ότι αφαιρεί ένα μεγάλο ποσοστό από την ελεύθερη δόνηση του οργάνου. Σχεδόν πάει στράφι η ακουστική προσέγγιση ενός τέτοιου οργάνου και η επιπλέον εργασία που απαιτείται γι' αυτό. Για να το εξηγήσω πιο απλά, το όργανο γίνεται solid χάνoντας τα πλεονεκτήματα της solid κατασκευής και ταυτόχρονα είναι semi-acoustic, χωρίς όμως τις ιδιότητες ενός τέτοιου οργάνου.Loose-loose situation δηλαδή... ;D Αυτά βέβαια είναι προσωπικές προτιμήσεις-παρατηρήσεις και είναι σε μεγάλο βαθμό υποκειμενικές. Επίσης, αν έχεις σκοπό να δώσεις έντονο semiacoustic χαρακτήρα, ίσως είναι καιρός να δοκιμάσεις τέτοια κατασκευαστική προσέγγιση. Side bending κτλ...όχι τίποτα, μην πάει στράφι τόσο ksylo με ρουταρίσματα...

Έχει κλίση. You are damn right, δε γελιέσαι. Bάλε ένα grover sta-tite να σε δει κι ο θεός. Δε λέω, καλό το waverly, αλλά κατοστάρικο πιο ακριβά (αλλά όχι κατοστάρικο πιο καλά, είναι δοκιμασμένα και τα δύο...). Εκτός αν έβαζες snakewood headstock veneer και το ταίριαζες με τα snakewood buttons της waverly... Sorry κι όλας, κάνω σαν τους γεροπαράξενους που έχουν γνώμη για όλα... ;)

Αργύρη τη γωνία στο μανίκι θα τη χρειαστείς ούτως ή άλλως, οπότε θα ξανασκάψεις το neck pocket με ελαφριά κλίση (ή θα χρησιμοποιήσεις shims). Mπορείς να βάλεις το vibramate επάνω μαζί με το Β5. Aν και νομίζω πως δεν θα χρειαστεί. Πιο πολύ εννοώ ένα ελαφρό carving ή πιο σωστά sloping( το πολύ να φας 3-4mm από τις ακμές ) έτσι για να γίνει λίγο 3D. Θα πρέπει να προσέξεις, το binding να μπει λίγο πιο χαμηλά από το επίπεδο του top. Το headstock δεν έχει γωνία, τρέχει παράλληλα με το μανίκι. Προσωπικά το θεωρώ πιο sexy απ' ό,τι 6 in line με γωνία (ibanez ή firebird πχ). Όμως εσύ φτιάχνεις τους κανόνες. @ alderbody, το λευκό δεν σου αρέσει καθόλου να υποθέσω ε? ;) Tελικά εκείνον το φάκελο που 'λεγα πριν, πρέπει να τον μετονομάσω σε 'don't feel like sleeping tonite'... YΓ. Ε, όχι βέβαια...