Πνοή και Νύξη

Καλημέρα και χρόνια πολλά. Το τρίξιμο σε ένα όργανο μπορεί να προέρχεται από διάφορες αιτίες. Χαλαρά κλειδιά, ψηλά τάστα, Nut, saddle, 'ελεύθερες χορδές' στο δέσιμο πίσω από τον καβαλάρη, παλιές χορδές, 'χαλαρά' ή σπασμένα καμάρια εσωτερικά, 'αρπαγμένο' μανίκι. Πήγαινε το όργανο σε κάποιον τεχνικό να σου κάνει εκτίμηση. Μπορεί να είναι υπόθεση λεπτών. Αν δεν έχεις κάποιον κοντά σου, εδώ είμαστε, να τα πάρουμε ένα-ένα.

Καλησπέρα, αρχικά, χρειάζεσαι μια εκτίμηση από κάποιον, για την κατάσταση των οργάνων (οriginality, condition, πιθανές επεμβάσεις, κόστος reconditioning). Θα πρέπει να ξέρεις, πρωτού πας σε πώληση, αν έχει αλλαχτεί κάτι, τι, και σε ποιό βαθμό. Επίσης τι θα χρειαστούν από πλευράς εργασιών (απλό σεταπ, restoration, refret κλπ.) Mε ένα search στο google με τα serial numbers, βρίσκεις τη χρονολογία, και αναλόγως ρίχνεις μια ματιά σε ebay, elderly, TFOA,Gbase κλπ. αξιόπιστα site για τις τιμές που κυμαίνονται. Δυστυχώς από φωτό δεν μπορεί κάποιος να αξιολογήσει πλήρως ένα όργανο και την κατάστασή του.(αν έχουν αλλαχτεί parts-bridge,pickups,tailpiece, electronics, nut, pickguard, refinish, κακό refret κλπ.) Η πώληση σε κατάστημα είναι η λιγότερο συμφέρουσα επιλογή(ειδικά για όργανα με όχι τόσο vintage/rare label, όπως οι δικιές σου-κρατούν ένα commission γύρω στο 25-30%), αλλά η πιο γρήγορη σε περίπτωση που τις 'σκοτώνεις'. Γενικά απόφυγε την Denmark St. Δοκίμασε την τύχη σου σε πιο αξιόπιστες επιλογές όπως Νew King's Road Vintage guitar emporium στο Fulham, Guitar Village στο Farnham, ή Charlie Chandler's guitar experience στο Kingston. Στην Ελλάδα δεν πωλούνται γιατί το 80% των περιπτώσεων υπερεκτιμά αυτό που έχει προς πώληση(και έχει και τουπέ του στυλ-μόνο σοβαρές προτάσεις). Αν η τιμή σου είναι λογική και η περιγραφή του οργάνου ακριβής, σίγουρα θα βρεθεί αγοραστής αργά ή γρήγορα.

Κράξιμο? Αντιθέτως, λατρεύω το originality, την υπομονή και το ολοκληρωτικό 'δώσιμο/χάσιμο' σ' αυτό που κάνεις. Επίσης και την αισθητική junkyard που προσεγγίζεις με επιτυχία. (αναμένω τη συνέχεια με ενδιαφέρον και διάθεση μάθησης)

Εξαιρετική! Κι επίσης ευχάριστη έκπληξη από έναν master luthier που μας έχει συνηθίσει σε high end κλασσικά όργανα. Χαίρομαι που η 'πατρίδα' (Νιγρίτα-Χουμνικό) παράγει εκτός από καπνά και καλαμπόκια, και τέτοιες συγκινήσεις. Kαλή συνέχεια.

Aυτό ακριβώς, χωρίς αμφιβολία. Αγαπητέ alexargir σου συνιστώ να το ξαναδιαβάσεις μερικές φορές για να το εμπεδώσεις. Αν η προτροπή σου για προτάσεις και συμβουλές είναι ειλικρινής, τότε η παραπάνω συμβουλή είναι ό,τι καλύτερο σου έχει προσφέρει το forum ως προς την ανησυχία σου. Η ταπεινοφροσύνη και η αίσθηση του μέτρου, θεωρώ πως είναι προσόν σπάνιο στις μέρες μας. Για μένα, αν ήθελες να θέσεις το ερώτημα σωστά θα ήταν ως εξής: -παιδιά, μπορώ να διαθέσω ένα καλό ποσό για αγορά εξοπλισμού, είμαι αυτός, παίζω αυτά, τι προτείνετε? Με τον τρόπο που το έθεσες, όμως, είναι σαν να 'ανεμίζεις' ένα μάτσο πεντοχίλιαρα μπροστά στα μάτια μας και να μας λες:-τι αγοράζω μ'αυτά? Το μόνο που μπορείς να αγοράσεις (αδίκως) είναι η χλεύη και η ευκαιρία από κάποιους, εκμετάλλευσης της αφέλειάς σου προς όφελός τους. (αυτά με απόλυτα ειλικρινή θέληση προστασίας σου). Η παρατήρηση ως προς την ορθογραφία σου επίσης είναι ενδεικτική της στάσης που δεν θα περίμενα ό,τι θα 'πρεπε να έχει ένας μέλλων επιστήμονας. Δεν περιμένουμε από κάποιον μέλλοντα γιατρό να έχει φιλολογικές ικανότητες, αλλά μια στοιχειωδώς καλή χρήση της ελληνικής γλώσσας(εφ' όσον αυτή είναι η μητρική του), που αν μη τι άλλο θα τον βοηθήσει να προχωρήσει την επιστήμη του παραπέρα(συγγράμματα, μελέτες, έρευνες και δημοσιοποίησή τους). Για μένα η απάντησή σου ότι ένας θετικός επιστήμων δε χρειάζεται ορθογραφία είναι απολύτως λανθασμένη και θα το καταλάβες κι εσύ ο ίδιος εν καιρώ. (κι αυτό φιλική συμβουλή είναι χωρίς κανένα ίχνος κριτικής). Θεωρώ ότι έιμαι on-topic στο θέμα, γιατί η αίσθηση που μας έδωσες, είναι περισσότερο ότι τα χρήματα δεν είναι θέμα, παρά ότι θα ήθελες να μάθεις περισσότερα πράγματα για την τέχνη (και τα παρελκόμενά της) που σε ενδιαφέρει, γι' αυτό και δεν προβαίνω σε προτάσεις. Αυτό, όπως ξέρεις άλλωστε, απαιτεί κόπο, χρόνο, μελέτη και πάθος... Εμείς είμαστε εδώ για να σε βοηθήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Καλές σπουδές και καλό κουράγιο...

Eυχαριστούμε για το απλόχερο μοίρασμα γνώσεων, εντυπώσεων και εξαιρετικού παιξίματος. Αυτό ακριβώς είναι που κάνει το συγκριτικό τεστ τόσο χρήσιμο. Δεν έχουμε όλοι την τύχη ή την ευχέρεια να παίξουμε με τέτοια όργανα συχνά, οπότε ένα τέτοιο οπτικοακουστικό review είναι άκρως ενδιαφέρον ως προς κάποιον ενδιαφερόμενο για αγορά τέτοιου οργάνου ή απλά για εγκυκλοπαιδικούς λόγους. Δεν θα μπω στη λογική του ποιο μου άρεσε περισσότερο, όλα είναι εξαιρετικά, το καθένα για τους δικούς του λόγους. Γενικά, στα αυτιά μου, όσα όργανα έχουν floating pickup, μου ακούγονται πιο αέρινα, με ένα ελαφρώς "μικροφωνικό"/transparent χαρακτήρα, σαν να "διαβάζουν" περισσότερο τον ακουστικό χαρακτήρα του ήχου(μια ελαφριά προτίμηση στην Heritage Sweet 16). Αυτά που είχαν built-in μαγνήτες μου έδωσαν την εντύπωση πιο στρογγυλού ήχου,moody και ψιθυριστά, με πιο "νυχτερινό" χαρακτήρα. Δυστυχώς, ενώ τα tailpieces φαίνονται, οι γέφυρες κρύβονται από το δεξί χέρι και νομίζω πως θα' ταν κι αυτό μια χρήσιμη προσθήκη στις διαφορές μεταξύ των οργάνων ( ebony vs tune-o-matic). Kαι πάλι ευχαριστούμε για το εξαιρετικό review, εν αναμονή του επόμενου.

Το μικροκλίμα της Αττικής είναι ό,τι καλύτερο για ακουστικά όργανα, απ' όσο γνωρίζω. Δεν θέλει και πολύ άγχος, οι Taylor είναι όργανα στιβαρά φτιαγμένα. Ξεφορτώσου (αν έχεις) μέσα από τη θήκη τα σακουλάκια silica και κράτα το όργανο εκτός θήκης, αν έχεις σκοπό να παίζεις συχνά. Λίγη προσοχή θέλει σε υπερβολικά απότομες εναλλαγές συνθηκών(υγρασία-ξηρασία, ζέστη-κρύο). Για τα υπόλοιπα, νομίζω πως οι προηγούμενοι σε κάλυψαν επαρκώς (χαίρομαι για το επίπεδο 'παιδείας' των περισσοτέρων, όσον αφορά το όργανο και τη λειτουργία τους). Η δε επισήμανση του Alter για την αγορά μεταχειρισμένου ακουστικού οργάνου είναι ιδιαιτέρως σημαντική. Όσο για την 'ωρίμανση' του ήχου, αν είναι red cedar το καπάκι, δεν θα δεις ιδιαίτερη διαφορά με το πέρασμα του χρόνου. Απλά θέλει λίγο το χρόνο της για να 'ξαναγνωριστούν' μεταξύ τους τα ξύλα... Συγχαρητήρια για την αγορά και καλά παιξίματα

Floating trem=αίσθηση χαλαρότερης χορδής(η χορδή πηγαινοέρχεται με κάθε κίνηση, bend, vibrato κλπ, μαζί με το τρέμολο). Flush trem= δεν κουνιέται φύλλο, άρα αίσθηση μεγαλύτερης τάσης στη χορδή. Οπότε, το ότι έχεις κολλήσει το τρέμολο στο σώμα, συνεπάγεται-λογικά- στο ότι και το συμπέρασμά σου είναι λογικό.

+1 Επιστρέφοντας-on topic-και προς τον op, εφόσον έχεις τη δυνατότητα για custom παραγγελία, και από τον ήχο ζητάς μπόλικο sustain, θεωρώ πως καλύτερη επιλογή θα ήταν να επιλέξεις angled neck pocket(να δώσει γωνία στο μανίκι) σε συνδυασμό με wraparound bridge. Eίναι η συνταγή για εκτεταμένη δόνηση χορδής. Όσο πιο ψηλά, τόσο μεγαλύτερο anchor tension στα posts της γέφυρας και είναι κάτι που μια hardtail ή μια tune-o-matic δεν θα μπορέσει να ξεπεράσει αφού στην πρώτη το tension μοιράζεται μεταξύ bridge και tailpiece, ενώ στη δεύτερη μοιράζεται μεταξύ του μπροστινού και του πίσω μέρους του οργάνου(string through). Πάντως, πάντα υπάρχει συμβιβασμός, σε οποιαδήποτε επιλογή. Η wraparound ενώ είναι εξαιρετική επιλογή για sustain και touch responsiveness, υστερεί σε note-to-note definition σε full συγχορδίες για παράδειγμα. Όλα είναι θέμα συμβιβασμών. Για μαγνήτες, προσωπική επιλογή γι' αυτό που θέλεις, θα ήταν πρωτίστως P90's με δεύτερη επιλογή vintage low output humbuckers με αρκετό high-end(alnico IV ή V).

Το allen nut, νομίζω δεν έχει κανένα νόημα, αφού πάλι θα χρειαστεί να βγάζεις το μανίκι. Το Spoke nut είναι μια λύση, αλλά εκτός από το ρουτάρισμα στο σώμα που επισημάνθηκε, πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν το μήκος του σωλήνα με τα σπειρώματα, ώστε να δουλέψει σωστά. Πρέπει νά' ναι τόσο μακρύ ώστε να πιέζει τη 'φωλιά' του truss rod κι όχι την άκρη του μανικιού, και παράλληλα όχι τόσο μακρύ που να προεξέχει τόσο που θα φτάνει στην άκρη του ρουταρισμένου-προς το μαγνήτη-μέρους. Οπότε ίσως χρειαστεί κόψιμο. Σε καθε περίπτωση, πριν ρουταριστεί το σώμα πρέπει να γίνει σωστή εφαρμογή του στο μανίκι. Επίσης για να ρυθμιστεί ένα vintage rod, δε χρειάζεται να βγει όλο το μανίκι. Χαλαρώνεις χορδές, χαλαρώνεις neck plate screws-λιγότερο τις έξω, περισσότερο τις μέσα,σπρώχνεις το headstock να φανεί η βίδα, ρυθμίζεις, ξανασφίγγεις και τέλος. περίπου 2 λεπτά περισσότερη δουλειά απ' ό,τι το headstock truss.

Eπειδή ευτυχώς δεν 'πέταξα' πολλά λεφτά, πειράζει να βάλω δυο-τρία? -Οι χειρότερες χορδές που 'χω δοκιμάσει. Κι ήταν και ακριβότερες. Μ 'έψησε το super-duper-air sealed φακελάκι. -Νόμιζα ότι θα γλιστρούσε και θα παίζω πιο γρήγορα...τελικά γλιστρούσε για κανά 2λεπτο και μετά κολλούσε σαν να είχε ιδρώσει από πάνω τους ο Γκάλης...άσε που οι χορδές ήταν για πέταμα μετά... -17.000 δραχμές για ένα white pearl Fender® pickguard που περάστηκε σε μια 'Αcademy' κόντρα πλακέ των 58 χιλιάδων δραχμών...στερνό μου ebay να σ' είχα πρώτα. -Αrtec soundhole pickup για ακουστική. To ήθελα για lo-fi καταστάσεις. Ούτε γι' αυτό δεν έκανε...

Ας συνοψίσουμε λοιπόν: Θέλεις μια Les Paul σε σχήμα strat. Mην μπαίνεις στη λογική ότι θέλεις μουντό ήχο-άρα μαχόγκανι και χαμπάκερ=καλό για jazz/blues(το οποίο βέβαια είναι εξαιρετικά γενικόλογο). Ένα όργανο το οποίο έχει εξ' αρχής περιορισμούς (μουντό,χαμηλό high-end) είναι λιγότερο ευέλικτο από ένα το οποίο είναι εκ γενετής πλούσιο σε όλο το συχνοτικό φάσμα-το οποίο βέβαια μπορείς να διαμορφώσεις με εξωτερικούς τρόπους(μαγνήτης,tone,eq,ενισχυτής). Είναι ευκολότερο να 'κόψεις' από ένα όργανο που έχεις το περιθώριο, παρά να 'δώσεις' σε ένα όργανο που έχει περιορισμούς. Σκέψου μόνο λίγο τι είδος ήχου θα ήθελες. Blues είναι και ο SRV, blues είναι και ο ΒΒ Κing, αλλά ο ήχος τους απέχει έτη φωτός. Jazz είναι και ο Larry Carlton, jazz είναι και ο Wes Montgomery. To ίδιο ισχύει και εδώ. Το ατελείωτο sustain πχ. δεν συνάδει ούτε με παραδοσιακό jazz παίξιμο (εκεί θες μπόλικο και percussive attack, γερή δόση honk/ξυλίλα/μεσαιίλα), oύτε με gutsy, ημιβρώμικο, overcompressed blues. Όπως και να 'χει, η επιλογή μαγνητών και bridge, είναι αυτή που σε κύριο βαθμό θα κρίνουν το ηχόχρωμα και το sustain που θες, και δευτερεύοντα λόγο έχουν τα ξύλα. Είναι κρίμα να πας σε κατασκευή εξ' ολοκλήρου νέου οργάνου (με το κόστος που αυτό συνεπάγεται), ενώ θα μπορούσες να πετύχεις το ίδιο αποτέλεσμα με το γύρισμα ενός knob(είτε tone, είτε EQ) ή με την προσθήκη ενός μαγνήτη, εκτός αν τα κριτήριά σου είναι αισθητικά (σ'αρέσει το μαόνι) ή καθαρά GAS. Mια παράθεση video/ήχου(από κάποιον γνωστό) που θα ήθελες ή το στυλ που παίζεις θα βοηθούσε.

Καλησπέρα, Να λιμάρεις λίγο το binding στο σχήμα του NUT slot, όπου θα γλιστρήσει(σαν χέλι) το NUT σου. Αλλιώς, κινδυνεύουν να βρεθούν οι δυο Ε, υπερβολικά κοντά στις άκρες του NUT.

Τhumbz up, σε όλα! παιξίματα, παραγωγή, έμπνευση, εκτέλεση. Κeep it up. που/πότε σας ακούμε ζωντανά?

H Σολ είναι η πιο προβληματική σε όλα τα όργανα με plain G γιατί είναι η χορδή με τη μεγαλύτερη διάμετρο plain steel. (oι πυρήνες των wound χορδών είναι λεπτότεροι από τη σολ, πάντα). Οπότε όσο μεγαλύτερη μάζα steel τεντώνεται και εκτονώνεται, τόσο πιο επιρρεπής είναι στο να μην επανέλθει στην αρχική της κατάσταση. Εάν οι χορδές σου είναι περασμένες ΣΩΣΤΑ, το πρόβλημά σου είναι είτε στο NUT, είτε στο bridge(με το πρώτο να είναι πιο πιθανή αιτία). Προτού λοιπόν αρχίσεις να ξοδεύεις 50ευρα για καινούριο, κάνε το εξής: Πάρε ένα μικρό κομμάτι wet or dry ντουκόχαρτο (Νο 400 με 600), δίπλωσέ το στη μέση και κρατώντας τις δύο άκρες, πέρασέ το μερικές φορές από το NUT slot, με μια ελαφριά κλίση προς το headstock. Aν θέλεις κάνεις το ίδιο και στο αντίστοιχο saddle στη γέφυρα. Κούρδισε, δοκίμασε, κι αν εξακολουθεί να ξεκουρδίζει, αφού έχεις κάνει καλό 'στρετσάρισμα' στη χορδή, επανέλαβε τη διαδικασία διπλώνοντας το γυαλόχαρτο σε άλλο σημείο. Pίξε και λίγο μολυβάκι.

«Όπλο φονικό» λέγεται το νέο τραγούδι των Chroma με rock n' roll αναφορές και με πάθη, ίντριγκες και βασανιστήρια από την ερωτευμένη femme fatale, που αναδεικνύεται το απόλυτο φονικό όπλο του ανδρικού πληθυσμού (ποιά Κρίση λέμε τώρα!!!...). Σε στίχους και μουσική του Στάθη Παχίδη Φιλική αλλά απαραίτητη συμμετοχή για τους οκτώ ρόλους της "odostrotiras" woman η... παντός καιρού Γιολάντα Μπαλαούρα. Το πρώτο κομμάτι από το νέο δίσκο(μα τι retro λέξη!) των Chroma, με το κόκκινο εξώφυλλο. http://www.chromaband.gr https://www.facebook.com/Chromaband Κάθε ειλικρινής κριτική, παρατήρηση, γνώμη, ως προς το τεχνικό (ηχητικά & οπτικά) ή το αισθητικό (ηχητικά & οπτικά), ευπρόσδεκτη και θεμιτή. Thanx,

Εξαρτάται από το πως το βλέπει κανείς...ένα upcharge της τάξης του 40% ας πούμε, θεωρείται πολύ, από τους περισσότερους

@ messalion, sorry το έθεσα λίγο άκομψα και δεν το συνηθίζω. Το βίντεο είναι όντως σχετικό με το ερώτημα του OP, όχι με το τι εννοούσε. Άλλωστε την πάτησα κι εγώ πρόσφατα σε παρόμοιο thread περί νέων Gibson...oπότε θα πρεπε να 'μαι πιο προσεκτικός... σε 10 μέρες προλαβαίνεις να αλλάξεις όλη την κιθάρα γύρω απ' τα nibs ;D μερικές ώρες παραπάνω εργασίας και ένα εξειδικευμένο/μεταποιημένο εργαλειάκι είναι, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Aν εννοείς τα nibs που περικλείουν και το κάθε τάστο, στο 97% των περιπτώσεων, ναι παν περίπατο. Οι περιπτώσεις που διατηρούνται τα nibs είναι μόνο σε συλλεκτικά όργανα, και με την προϋπόθεση ότι δεν έχει γίνει ποτέ fret levelling στο παρελθόν, ή αν κάποιος επιμένει πάαρα πολύ(και πάλι θα πρέπει το μέγεθος των τάστων να ακολουθήσει και να καθοριστεί από το μέγεθος των nibs), και φυσικά είναι διατεθειμένος να πληρώσει το extra(πολύ extra θα 'λεγα) κόστος. Στην ουσία, πέρα από τη δυσκολία στην εξαγωγή τους, η εγκατάσταση απαιτεί ακρίβεια με ανοχή μικρότερη του δεκάτου του χιλιοστού στην εφαρμογή (αλλιώς ή θα υπάρχει κενό μεταξύ τάστου και nib ή θα ξεκολλήσει το binding(και μαζί μ' αυτό και το περιβάλλον βερνίκι...) Το βίντεο είναι άσχετο με το θέμα, αλλά ενδεικτικό του ότι πρέπει να ξέρει τι κάνει αυτός που το αναλαμβάνει. Στην ουσία δείχνει ένα refret σε μια ταστιέρα στην οποία όχι μόνο δεν διατηρήθηκαν τα nibs, αλλά ο "σφαγέας" πριν από αυτόν είχε πριονίσει και το binding (ala bouzouki style). O tech του video προσπαθεί να περισώσει τα ...άσωστα... ;D

...και μετά, με έκπληξη θα ανακάλυπτε ότι, ούτε έτσι βγαίνει το truss rod από ένα Fender, κι ότι πρέπει να βγει το skunk stripe. Kι έπειτα, αν το truss rod είναι bi-flex, ίσως να χρειαζόταν και τρύπημα στο 7ο τάστο για να βγει το retainer του bi-flex. Άλλωστε, απ' ό,τι φαίνεται, δεν προσπάθησε να βγάλει την ταστιέρα, αλλά την "εξαφάνισε" στην πλάνη... :( :o. Γι' αυτό, όταν πρόκειται για σοβαρές επισκευές, δεν είναι υπερβολή, η απαίτηση να μας εξηγήσει ο εκάστοτε τεχνικός, τι πρόβλημα υπάρχει, τι το προκάλεσε, πώς θα γίνει η επισκευή(πλήρη περιγραφή) και πόσο θα κοστίσει και, φυσικά, να αναλάβει την ευθύνη (και το κόστος) αν κάτι δεν πάει καλά. ;)

Και ένα δεύτερο και τελευταίο video, με fingerpicking, για να κλείσει ο κύκλος παρουσίασης της ΟΜ. Ευχαριστώ και πάλι όσους πέρασαν από το thread και όσους συμμετείχαν. εις το επανειδείν

Sorry αλλά δεν έχω καταφέρει να παρακολουθήσω ολόκληρο το thread, oπότε αρκέστηκα σε αποσπασματική ανάγνωση. Ευτυχώς, η εποχή που οι απανταχού μπουτικάδες, oργανοποιοί και εταιρείες, παραμύθιαζαν τον κόσμο περί 'μυθικών' ιδιοτήτων των ξύλων και ο κόσμος 'μασούσε' από τα holy grail tonewoods, έχει περάσει στην ιστορία εδώ και πολλά-πολλά χρόνια. Ζητώ συγγνώμη εάν επαναλαμβάνομαι ή επαναλαμβάνω απόψεις κάποιων στο thread(όπως είπα, δεν το διάβασα όλο). -Τα ακριβά ξύλα παράγουν καλύτερο ήχο=FALSE. H τιμή του ξύλου εξαρτάται από 3 παράγοντες: α) Σπανιότητα, β) Εμφάνιση, γ) ποσότητα χρήσης. Το α και το β νομίζω είναι κατανοητά. Το γ, σημαίνει ότι άλλη τιμή per cubic foot θα πληρώσει αυτός που θα προμηθευτεί 5.000 maple neck blanks, άλλη αυτός που θα πάρει 500 κι άλλη αυτός που θα πάρει 20. Σε μια ακριβή κιθάρα(μιλάω για ηλεκτρικά όργανα πάντα) ΔΕΝ πληρώνεις καλύτερο ήχο και όποιος πουλάει κάτι τέτοιο ή έχει άγνοια ή είναι καλός πωλητής. Επίσης όποιος αγοράζει κάτι τέτοιο ή έχει άγνοια ή είναι αφελής. Ένα κομμάτι alder ή μαονιού δεν είναι και πολύ ακριβότερο από την αντίστοιχη ποσότητα ΜDF ή κόντρα πλακέ για παράδειγμα. Αν στο custom shop της Gibson παραγγείλει κανείς body από MDF, top από νοβοπάν, neck από κόντρα πλακέ, θα πληρώσει λιγότερα? - Οι φθηνές κιθάρες φτιάχνονται από "κακά" ξύλα=FALSE. Δεν υπάρχει κακό ξύλο(ή υλικό). Υπάρχει κατάλληλο ή ακατατάλληλο για το σκοπό της κατασκευής. Υλικά τα οποία είναι εύθραυστα ή ασταθή ή με μεγάλο βαθμό ευκαμψίας, αποφεύγονται. Δεν θεωρώ ότι οποιαδήποτε εταιρεία θα ρίσκαρε να αποκτήσει μεγάλο αριθμό επιστροφών (άρα και κόστος) λόγω εσφαλμένης εκτίμισης του υλικού της. Οι ταλαντώσεις που συμβαίνουν σε ένα ηλεκτρικό όργανο είναι απίστευτα πολλές, με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται στον τρόπο ταλάντωσης της χορδής και κατ' επέκταση του τι 'διαβάζει' ο μαγνήτης και τι 'μεταφράζει' ο ενισχυτής. Είναι τουλάχιστον αφελές, να πιστέψουμε ότι το σύστημα που καθορίζει την ταλάντωση (neck-nut-body-bridge) δεν θα επηρεάσει, έστω και στο ελάχιστο, τον ήχο. Όχι τον ήχο που ακούμε υποκειμενικά, αλλά τον ορισμό του σε ένα μουσικό όργανο και τα στοιχεία που τον καθορίζουν (attack, swell, timbre, volume, sustain, overtones ). -H κιθάρα δεν είναι απλά ένα προϊόν ή εργαλείο. Είναι αντικείμενο λατρείας ( το 'χω ξαναπεί, το ξέρω, sorry για την επανάληψη). Όπως μπορείς να λατρέψεις μια κιθάρα των 300 ευρώ από κόντρα πλακέ, έτσι μπορείς και μια από σκωροφαγωμένο spruce των 30.000$ του Benedetto. O Benedetto δεν είπε ποτέ ότι οι κιθάρες του είναι καλύτερες από Squier...

Για το logo αμφιταλαντεύτηκα πολύ, η αλήθεια, να βάλω ή όχι. Τελικά με βοήθησε ο ιδιοκτήτης στο όχι. και καλά κάνεις. Το άψογο είναι κάτι που λείπει από το λεξιλόγιο των κατασκευών μου. Πάντα υπάρχει κάτι που με 'τρώει', που μπορεί να έκανα διαφορετικά, που να μη με κάνει 100% ευχαριστημένο. Έχω πλήρη συναίσθηση του τι είναι τέλειο αλλά από ένα επίπεδο και μετά, γίνεται εμμονή-αρρώστια=κακό. Δυστυχώς(ή ευτυχώς) οι κιθαριστικές μου ικανότητες δεν φτάνουν αυτές του Γιάννη Γκουγκουρέλα που με βοήθησε για το video. Tα open geared tuners είναι απόλυτα ασφαλή και λειτουργικά. Για την αισθητική πάω πάσο, είναι πάντα υποκειμενικό και σεβαστό. Για το cutaway πάω πάσο επίσης, έχω άλλη άποψη για το πως πρέπει να είναι ένα cutaway σε ένα ακουστικό όργανο και θα το χρησιμοποιούσα μόνο αν ήταν απολύτως απαραίτητο στο στυλ παιξίματος του μουσικού. Όταν πρόκειται για sitka παίρνω απ' ευθείας από την πηγή (Alaska). Για τα κλειδιά μάλλον φταίει η σκίαση, είναι σημείο που 'πονάει' και το προσέχω πάντα. Ευχαριστώ και πάλι όλους για τη συμμετοχή και τα σχόλια!

Να λοιπόν που κάτι ξέχασα στα specs... Scale length: 25.4" ή 644mm. To προφίλ του μανικιού είναι (πολύ)soft v. @ Mr EZ, τελευταία ημέρα σήμερα Τετάρτη 22(ίσως και αύριο έως το απόγευμα). Ως τις 9μμ θα είμαι στο εργαστήριο (και για όποιον άλλο ενδιαφέρεται εννοείται. Ο καφές ρέει άφθονος...). Μετά αναχωρεί για νότια... H κιθάρα είναι παραγγελία, αλλά η αισθητική είναι προσωπικό ζήτημα(σε συνεννόηση και καλή θέληση και ανοχή από τον ιδιοκτήτη πάντα). Συνήθως δεν θα αναλάβω ένα όργανο αν δεν με 'κεντρίζει' αισθητικά ή αν νιώσω ότι ξεφεύγει από τα δικά μου standards και προτιμήσεις(πχ, η αρχική επιθυμία του ιδιοκτήτη ήταν να μην υπάρχει sapwood(το ανοιχτόχρωμο μέρος) στη μέση της πλάτης. Για καλή μου τύχη, τελικά επείσθη για τα αντίθετο... :)). Γενικά 'χτίζω' ένα όργανο με βάση το σχήμα και τα υλικά που θα επιλεγούν ή που είναι διαθέσιμα(όσο είναι εφικτό αυτό σε ένα ακουστικό όργανο). Αυτό θέλω κι εγώ, γνώμες και κριτικές-αβίαστα και χωρίς ενδοιασμό. Ευχαριστώ για τη συμμετοχή και τα καλά λόγια, όλους σας. Μόλις καταφέρω, θα ανεβάσω άλλο ένα video με fingerpicking παίξιμο. Ευχαριστώ και πάλι

Παρουσίαση νέας κατασκευής Alfa Handcrafted Guitars. Πρόκειται για μια ΟΜ size, ακουστική steel string με Master Grade sitka καπάκι και ΑΑΑ Ζiricote πλάτη και πλαϊνά. Ο οπλισμός είναι forward shifted X-bracing με μια προσθήκη 'popsicle stick brace' κάτω από την προέκταση της ταστιέρας, εμπρός από το dovetail block, και ελαφρώς oversized bridge plate για ελαχιστοποίηση του bridge bellying. H διαμόρφωση του ήχου, έγινε με προσανατολισμό περισσότερο προς παιξίματα fingerstyle, flatpicking arpeggio με solo runs καταστάσεις χωρίς να ντρέπεται να 'δείξει τα δόντια της' και σε πιο σκληρή χρήση picking hand και full συγχορδίες(σίγουρα όμως νιώθει άβολα σε κάτι τέτοιο). Πλούσιος σε μπάσσα ήχος, χωρίς boominess(κάτι από το οποίο πάσχουν πολλά χειροποίητα όργανα), ισορροπημένη και εμφανής μεσαία περιοχή (κυρίως προς την χαμηλή τους μεριά) και ένα σχετικό scoop των πριμομεσαίων. Λαμβάνοντας υπ' όψιν τον πλούσιο σε high overtones, σχεδόν 'chorus like' χαρακτήρα που προσφέρουν τα παλισσανδροειδή, όπως το ziricote, έπρεπε να μετριαστεί αυτή ακριβώς η ιδιότητα για να μην έχουμε υπερτονισμένα πρίμα. Αναλυτικά τα specs, φωτογραφίες και video δείγμα(ευχαριστώ για άλλη μια φορά το Γιάννη Γκουγκουρέλα για τη βοήθειά του). Kάθε γνώμη, παρατήρηση, κριτική ή απορία είναι ευπρόσδεκτη και χρήσιμη. Ευχαριστώ, Φάνης Πλουμής, Alfa Custom Guitars -Soundboard: master grade sitka spruce -Back & sides: AAA Ziricote -Mahogany neck -Ebony Fretboard (14" radius) -3-ply headstock overlay(b-w-b) -Ziricote bridge -Ziricote rosette & truss rod cover -Bone Nut, saddle & bridge pins -2way adj. truss rod -Brass fretboard inlays -Grover Sta-tite(18:1) tuners -Maple bindings -Finish: Nitrocellulose Gloss (0.13mm thickness) -Neck depth at 1st fret: 25mm -Fretboard width at Nut: 45mm