Πνοή και Νύξη

To θενκ γιου είναι το λιγότερο, όταν κάποιος/κάποιοι ασχολήθηκαν/έπαιξαν/ηχογράφησαν παρουσίασαν κάτι, αν μη τι άλλο. Ε, αν με έπιασε και λίγη από την κλασσική ελληναράδικη γκρίνια, να με συμπαθάτε, δεν είναι κακόβουλη. Απλά αν μου λεγαν διάλεξε ένα από τα δύο, θα έκανα αμπεμπαμπλόμ και δεν θα το μετάνιωνα μετά... :) (και δε φταίει το video γι' αυτό φυσικά...)

Ρε μπας και είναι η ίδια κιθάρα και απλά αλλάζετε τη λεζάντα? ;D moan mood:on- (sorry αλλά το audio κλιπάρει και δεν βγάζω άκρη. Επίσης, το κακό με τα ούτιούμπ, είναι ότι δεν μπορείς να βγάλεις συμπέρασμα για touch responsiveness, string-to-string balance, swell & overtones. Aν συνoδευόταν από ένα κείμενο review θα ήταν πιο ενδιαφέρον/χρήσιμο. Επίσης, αν παιζόταν τα ίδια θέματα και έμπαιναν δίπλα-δίπλα σε Α/Β κατάσταση) moan mood: off- Thanx για το "μοίρασμα"

Θα πρέπει και στις δύο περιπτώσεις, το 12ο τάστο να σου κάτσει στο ίδιο ακριβώς σημείο-σε σχέση με το bridge. Mε άλλα λόγια, και πολύ χονδρικά, η απόσταση από τη μέση του 12ου τάστου, έως το saddle της Ε ψιλής, να είναι το μισό του scale length +2mm, πάντα. Aν αντικαταστήσεις το 24άρι με αντίστοιχο, πιθανόν να μην έχεις πρόβλημα intonation (ή αν έχεις, διορθώνεται με λίγο 'φάγωμα' μανικιού ή γέμισμα neck pocket. To 24 να πάει 22 είναι πιο δύσκολο και κατά 99% δεν θα κάτσει και πιθανόν να χρειαστεί, νέες τρύπες, αρκετά μεγάλο γέμισμα του neck pocket κ.ο.κ. Επίσης, θα πρέπει να προσέξεις το πάχος του μανικιού στο heel. Aν είναι μικρότερο από αυτό που έχεις, θα πρέπει να "σηκωθεί" το neck pocket με καπλαμάδες ή λεπτή φέτα ξύλου. Αν είναι μεγαλύτερο, απλά θα σηκωθεί πιο ψηλά το FR.

Παλιό καλό, παραδοσιακό, σύνθι ή αρμόνιο, ή κήμπορτ.

Aν και δεν υπάρχει διάγραμμα, υποθέτω ότι χρησιμοποιεί custom ποτενσιόμετρο (δε βλέπω concentric-stack, ούτε κάποιο switched pot). Yποθέτω ότι είναι dual, με το ένα στα 250Κ και το άλλο στα 500Κ. Απλά, επίσης υποθέτω, ότι χρησιμοποιεί super switch για να δρομολογήσει ξεχωριστά το bridge στο 500άρι και τους singles στο 250άρι. Δεν ξέρω αν αυτό γίνεται με απλό 5-θέσιο. Αλλιώς, αντί για concentric, θα μπορούσε να κάνει extra volume, το ένα από τα tone και να κρατήσει master tone. Πολύ υποθετικά όλα αυτά, μπορεί και να είμαι τελείως λάθος...

Bάλε d'addario. Θα με θυμηθείς σίγουρα ( είτε σπάσουν είτε όχι...) ;D ...η πρόταση ισχύει...δε χρειάζεται να αλλάξεις μεγέθη.

H Recording King, προέρχεται από την εποχή του μεσοπολέμου, και είναι προϊόν της νέας, τότε, μόδας, των mail order οργάνων. Για λογαριασμό της μάρκας, έφτιαχναν όργανα διάφορες βιοτεχνίες της εποχής, μεταξύ άλλων και η Gibson. Oπότε όσον αφορά το όνομα και το logo, είναι δανεικό από την εποχή εκείνη, οπότε, σε κάποιον που θέλει vintage-oriented όργανο, θα του φανεί ελκυστικό. (φυσικά δεν έχει να κάνει με την ικανότητα του οργάνου να 'γράφει' καλά, ούτε και είναι marketing hype). Στο δια ταύτα, πλέον η μάρκα είναι (φυσικά) κινεζικής κατασκευής, με εξαιρετικό vfm, όσον αφορά τον ήχο και τα specs. Στα χέρια μου δεν έχει πέσει συγκεκριμένο, αλλά έχω τσεκάρει από κοντά παλιότερα τις Johnson, πριν αυτές γίνουν recording king. Nα υπολογίζεις ένα καλό ποσό για ταστοδουλειά και setup, μετά από το οποίο θα έχεις ένα trouble free, ευκολόπαικτο, και όμορφο όργανο... (πάντα με επιφύλαξη και μια μικρή καχυποψία, σε αυτά τα επίπεδα τιμής).

Eπανέρχομαι στο θέμα, μετά από επικοινωνία τελικά, με το serviceeurope της Gibson (και αφού είχα στείλει αρχικά, ένα διερευνητικό mail στο site της Gibson USA, με την ένδειξη να σταλεί στον αρμόδιο). Η επικοινωνία ήταν σχετικά γρήγορη (πήρε 10 μέρες να δωθεί απάντηση στο αρχικό ερώτημα), εποικοδομητική και σαφής. Δυστυχώς για λόγους δεοντολογίας, δεν μπορώ να μπω σε λεπτομέρειες, όσον αφορά τη συζήτηση περί του θέματός μου με το τμήμα service, όμως δεν μπορώ να μην αναφέρω, τις σκέψεις μου, περί Quality Control, και made in USA κατασκευή. Είμαι πεπεισμένος λοιπόν, πως το όργανο ήταν ελαττωματικό εξ' αρχής, όμως το ελάττωμά του ήταν τόσο καλά κρυμμένο, που μόνο σε περίπτωση ατυχήματος ή αποσυναρμολόγησης μπορούσε να φανεί. Για την ακρίβεια, υπήρχε ένα μεγάλο κενό (2-3mm) μεταξύ του neck tenon και της βάσης του neck pocket. Mε άλλα λόγια, το μανίκι ήταν σχεδόν "στον αέρα" και στην ουσία κρατιόταν μόνο από την κόλλα των πλαϊνών τοιχωμάτων του neck pocket και την κόλλα κάτω από την ταστιέρα. Ο τρόπος δε, με τον οποίο έσπασε, ενισχύει την εκτίμηση αυτή (μανίκι & ταστιέρα άθικτα, το μανίκι έσπασε μαζί με μέρος των τοιχωμάτων του neck pocket). Αν μη τι άλλο, θεωρώ πως το συγκεκριμένο είναι μεμονωμένο περιστατικό-όσον αφορά την ποιότητα κατασκευής- αλλά δεν παύει πλέον να με καθιστά καχύποπτο, από εδώ και στο εξής, ακόμη και για εταιρίες μεγάλου κύρους και εμβέλειας, και δη made in USA. Eπίσης, θα μπορούσε να είναι και μια απάντηση στο ερώτημα, γιατί οι studio είναι τόσο πιο φθηνές από τις standard πχ. Και, όχι, δεν είναι μόνο τα bindings ή το maple cap. Πιθανόν να υπάρχουν βάρδιες που ασχολούνται με μοντέλα έως τα 1000-1200$ με λιγότερο καταρτισμένους εργάτες, ή με πιο χαλαρό έλεγχο ποιότητας. (απλά μια υπόθεση) Για την ιστορία, το όργανο ήταν (θεός σχωρέστο) μια Studio του 2010... Μετά το debate long vs short tenon, υπάρχει και το air tenon ;)

E όχι και να πετάξεις ΑΑΑΑΑ curly maple... ;D Νομίζω όλο το ζουμί του οργάνου (αισθητικά), εκεί είναι. Αν και τα υπερβολικά 'επιπλέ' κομμάτια δεν είναι ακριβώς του γούστου μου, αυτή, τουλάχιστον από άποψη εκτέλεσης και επιλογής λεπτομερειών είναι άψογη. Οκ, το συνηθισμένο 5Α maple στο καπάκι, αλλά με τα ρετάλια κάνουμε και δυο covers πίσω, στο ίδιο χρώμα, το οποίο κάνει εξαιρετική αντίθεση με το "χλωμό" ash, το οποίο τονίστηκε περισσότερο με το σκούρο grain filler ή με χρώμα που πότισε στα νερά του(αν ο τονισμός αυτός γινόταν με κόκκινο, θα αποκτούσε περισσότερο ενδιαφέρον). Όλο το elegance, συμπληρώνεται και δένει με το, χρωματικά σύμφωνο, μανίκι (cocobolo?) και γενικά, παρ' όλη την υπερβολή, τα χρώματα που κυριαρχούν είναι δύο, με πολύ ωραία αντίθεση. Εύγε παλικάρι μου (-πώς είπαμε ότι σε λεν εσένα; πολ ριντ σμιθ?) δε βαρέθηκες μ' αυτά τα πουλάκια στην ταστιέρα βρε παιδί μ'?

Nα το χαλάσω λίγο το thread? Κατά τα άλλα, προσωπικά, αν μου έχει μπει στο μυαλό να πάρω custom LP, η Standard δεν... ...είναι καθαρά αισθητικό το θέμα, άρα και κατ' επέκταση ψυχολογικό (binding μπρος-πίσω, multiply purfling, block inlays, multiply binding+diamond inlay στο heastock, άλλο μέγεθος headstock, χρυσό hardware). Χρειάζεται όλο το πακέτο, imho. +1000 και για το richlite, και για τα "ιερά ξύλα". (το δε richlite, είναι όνειρο στο refret...) καλή αγορά και καλά παιξίματα εύχομαι

Παρακαλώ, ελπίζω να σε πρόλαβα και να μην έκανες αγορά ακόμη. Για το attack στο δεξί χέρι, ευθύνονται τρία πράγματα: -Η γέφυρα -Η πένα (αν χρησιμοποιείς παχιά-άνω των 0.80mm- μην περιμένεις πολλά πράγματα) -To ίδιο το χέρι Εκτός εάν έχεις διαφορά στο attack μεταξύ open και fretted χορδών. Τότε ευθύνεται το nut και το πώς αυτό είναι κομμένο. Πιθανόν κάποιο (ή κάποια) από τα αυλάκια του nut μιουτάρουν τη δόνηση της χορδής. Αλλιώς, ένα καλό steel block ή ολόκληρη γέφυρα (steel ή αλουμίνιο) θα σου δώσει extra bite, clarity και -πιθανόν- sustain & ring. Θα σου πρότεινα, ανεπιφύλακτα αυτούς: http://www.gmi-luthier.com/?page_id=58 αλλά δεν είμαι σίγουρος αν βγάζουν μέγεθος mexican... H πρώτη ύλη τους κάνει τις γέφυρες του callagham να φαντάζουν πλαστικά παιχνιδάκια...(οκ, υπερβολή, αλλά γενικά την ψάχνουν με το steel stock τους)

Ένα καλά κομμένο bone nut θα κάνει τη δουλειά του και με το παραπάνω. Θεωρώ το κόκκαλο, ό,τι καλύτερο από άποψη σκληρότητας, ανθεκτικότητας/διάρκειας, 'αυτολίπανσης'(ναι το κόκκαλο περιέχει ένα μικρό ποσοστό λίπους). Αν η χρήση του τρέμολο είναι βαριά, μπορείς να καταφύγεις σε graphite/tusq λύσεις. To LSR, δυστυχώς, όσο κι αν φαίνεται απλή η εγκατάστασή του, απαιτεί μετατροπή στην ταστιέρα για να "κάτσει" σωστά. (Φρεζάρισμα και σε βάθος-για να γίνει επίπεδη η πατούρα του nut και να παίρνει και shims για σωστό ύψος, αλλά και στην επιφάνεια, για να κάτσουν τα rollers στο σωστό-για το intonation-σημείο, αφού τα rollers στέκονται λίγο πιο πίσω από ένα συνηθισμένο nut). To buzz feiten δεν είναι nut, αλλά ολόκληρο σύστημα "κουρδίσματος" του οργάνου και δεν αφορά το ξεκούρδισμα των χορδών από τριβή ή άλλο λόγο. Με άλλα λόγια ΔΕΝ θα σου διορθώσει το πρόβλημα ξεκουρδίσματος, όπως ΔΕΝ θα το κάνει και ένα νέο τρέμολο, αν αυτό δεν σεταριστεί σωστά. Επίσης, στο μεγαλύτερο ποσοστό, για το ξεκούρδισμα, ευθύνεται η λάθος εγκατάσταση των χορδών, οπότε πρόσεξε και αυτόν τον τομέα. Είναι γενικώς αποδεκτό, ότι σε κιθάρα με lock κλειδιά (τα οποία προσωπικά θεωρώ αχρείαστα), κουρδίζεις λίγο ψηλότερα και μετά κατεβαίνεις στον τόνο που θέλεις. Επί του ήχου, δεν αρκεί μόνο η αλλαγή του υλικού, αλλά και η σωστή εφαρμογή του, αρχικά (αν ένα bone nut δεν πατάει καλά στην ταστιέρα, δεν θα δώσει και το 100% της δόνησης, αν και αυτό είναι ολίγον τι, σχετικό...). Προσωπικά, σε ηλεκτρικό όργανο, δεν έχω καταλάβει ιδιαίτερη διαφορά στον ήχο, μέσα από ενισχυτή, είτε μιλάμε για bone ή για γραφίτη ή για μεταλλικό nut είτε ακόμη και για πλαστικούρα...Trust me, μέσα σε μια μίξη με άλλα όργανα-δεν θα ακούσει κανείς υλικό nut. Μόνο ψυχολογικό είναι το ζήτημα, όσον αφορά τον ήχο.

"Θέλω" γιατί: -πάιζω jazz, fingerstyle, celtic, κλασσική.(κατά βάση συγχορδιακά) -χρησιμοποιώ πάντα συγκεκριμένο gauge χορδές -σε όλες τις κιθάρες μου (και όχι μόνο), ακούγονται ακούρδιστες (όχι ξεκούρδιστες) όλες οι συγχορδίες σε όλες τις θέσεις της ταστιέρας (πράγμα το οποίο είναι γεγονός, άσχετα αν δεν το αντιλαμβανόμαστε. Μάλιστα, το αυτί έχει συνηθίσει τόσο πολύ στο "λάθος" που το σωστό ακούγεται-παραδόξως-αν όχι λάθος, τουλάχιστον παράξενα). -προσαρμόζομαι εύκολα στο "διαφορετικό" -με ελκύει το "διαφορετικό". -έχω εξαντλήσει κάθε δυνατότητα του οργάνου, ηχητικά, παικτικά, τεχνικά και μουσικά, ώστε το μόνο που μου μένει, σ' αυτή τη ζωή, είναι να αποτινάξω αυτό το "βραχνά" που λέγεται equal temperament(το 99,999% των κιθαρών και της μουσικής που έχει παραχθεί σε αυτό, παγκοσμίως και από καταβολής κόσμου) και να περάσω στην άλλη διάσταση του true temperament. Δεν θέλω γιατί: -αλλάζω συχνά gauge χορδών και κουρδίσματα -χρειάζομαι κουρδιστήρι με δυνατότητες (μνήμες) για να κουρδίσω (σε συνθήκες stage) ή manual για να κουρδίσω με το αυτί. -έχει μεγάλο κόστος συντήρησης (fret dress ή refret) -άλλοι αστάθμητοι παράγοντες στο σωστά κουρδισμένο όργανο, θα συνεχίσουν να υφίστανται (επίπεδα υγρασίας, πίεση δακτύλων στην ταστιέρα, διαφορετικά action, τριβή, ακρίβεια κλειδιών). -προσαρμόζομαι δύσκολα στο "διαφορετικό". -με απωθεί το "διαφορετικό". -το όργανο μοιάζει σαν να σχόλασε μόλις, από τη βάρδιά του στο χυτήριο... -η αλήθεια βρίσκεται στους σεξ πίστολς

http://www.ericgarland.co/2015/02/03/end-guitar-center/ Άκρως ενδιαφέρον άρθρο, το οποίο όμως, παρ' όλο που διάβασα ολόκληρο, δεν κατάφερα να εμβαθύνω, λόγω έλλειψης γνώσεων στα οικονομικά. Για όποιον έχει διάθεση και γνώσεις, ευπρόσδεκτη η βοήθειά του. Εγώ θα σταθώ σε ορισμένα σημεία που είναι πιο ευκολοχώνευτα: "...but instead they hired a man who wouldn’t know a Marshall Plexi from a nuclear submarine." "...it’s the end of big box retail, an irrational addiction to growth, and the scourge of unregulated structured finance. For a few years, unwise urban planning and unregulated banks created a new bubble in the American suburbs. People bought homes they could not afford and turned their houses into lines of credit. This swindle eventually brought the economy to its knees and has taken most a decade to regain some state of uneasy equilibrium. Still, it was particularly stimulating to a certain type of retail that also depended on constant growth and financial trickery. The objective truth is that the growth of the last decade was financed by banking fraud, and that financial trickery of this sort only fools people in the short-term. Eventually, you must have a product people demand, sold by competent people who care about the business, financed in a way that makes sense." "This is not a moral judgment, merely an assessment of market engineering. Small and smart will carry the future while big, dumb, complex, and dishonest will bite the dust." "The only remaining question is where the industry will go from here. Go ask the good people at Behringer for a preview. Representatives from their company have informed me that since they parted ways with Guitar Center they discovered a network of smaller, more focused retailers who were more than excited to form a stronger relationship with their company, and in turn delight customers even more. This resulted in the company’s greatest annual revenue in history, both in the United States and throughout the world. Behringer seems to think that a world without a single, corporate, banker-driven industry hegemon is not only possible, it’s preferable. That’s a bright future, if you choose to share that vision. But whether you believe in it or not, this scenario is unavoidable. Guitar Center is finished. Now the musical instrument industry can get back to business."

Λόγω έλλειψης χρόνου, θα περιοριστώ σε μια μικρή απάντηση, αλλά δεσμεύομαι για πιο εκτενή ανάλυση στο μέλλον. Αρχικά, κάθε κομμάτι κσύλο, και με κοινή λογική, μπορεί να διαφέρει από το παραδιπλανό του, ακόμα κι αν είναι από το ίδιο δέντρο. Τρία είναι τα βασικά χαρακτηριστικά ενός (στεγνού) κομματιού. (ένα στεγνό κομμάτι, imho, είτε είναι 5 χρόνων, είτε 105, είναι το ίδιο στεγνό. Μην ξανακούσω για private reserve super dried stock 500 χρόνων...) α) βάρος ( kg/m3) β) σκληρότητα ( αυτό φαίνεται στο πόσο εύκολα μπορεί να κάνει βαθουλώματα η επιφάνειά του ) γ) βαθμός ελαστικότητας υπάρχουν κι άλλες παράμετροι, όπως βαθμός συμπίεσης/εκτόνωσης, κατώφλι μηχανικής αντοχής, συρρίκνωση, βαθμός πλαστικής παραμόρφωσης, mojo( ???), διαίσθηση( :o), ενόραση( :-X), κληρονομικό χάρισμα( :: ), αλλά αυτά είναι παρα-μόρφωση ακόμη και για μένα... ;D Ε, τότε δε φταίει το agathis γενικά, αλλά το συγκεκριμένο agathis... Συμφωνώ ότι το "καλύτερο/χειρότερο" είναι απόλυτα υποκειμενικό και θεωρώ λάθος τον χαρακτηρισμό, ο οποίος έγινε χάριν απλοπόιησης και σύγκρισης . Ουδείς μαονιότερος του μαονίου...είναι σαν να λέμε ότι το πορτοκάλι είναι καλύτερο του μήλου.

Συμφωνώ απόλυτα στα υπόλοιπα, αλλά το Agathis? Γιατί? Δεν είναι χειρότερο ούτε του alder,ούτε του basswood, ούτε του poplar, ούτε του Korina (για την ακρίβεια θα το προτιμούσα από τα τέσσερα. Aπλά είναι φθηνότερο λόγω προέλευσης.

Αυτός δεν είναι που η signature κιθάρα του τον έκανε διάσημο? ;D ;D Αν και δεν έχω καταλάβει τί ακριβώς είναι το μαραφέτι (βαριέμαι να διαβάζω τόσο μεγάλο-geek oriented-κείμενο), εμπιστεύομαι την εταιρεία που έχει βγάλει έναν από τους 5 καλύτερους ενισχυτές ever (solid state ή λάμπα).

H Gibson δεν είναι δική μου, αλλά πελάτη μου. Πρόκειται για μια 'ακριβή' επισκευή σε μια studio. Όμως επειδή παρατήρησα κάτι στο όργανο, μετά από ενδελεχή εξέταση, νομίζω πως οφείλω, πριν αυτός βάλει το χέρι βαθειά στην τσέπη, να επικοινωνήσω με κάποιον που θεωρώ πως θα καταλάβει, ότι το όργανο, πιθανόν, ήταν faulty εξ' αρχής, μπας και γλιτώσει ο άνθρωπος το βάρος του κόστους επισκευής... Οφείλω, να είμαι προσεκτικός, και να μην αναφέρω, τι ακριβώς, μέχρι να διευθετηθεί το ζήτημα και να λάβω κάποια απάντηση από τη Gibson, είτε θετική είτε αρνητική. Αφού γίνει αυτό, μπορώ να δώσω λεπτομέρειες. Μέχρι τότε όμως, μου λείπει ο σύνδεσμος επικοινωνίας, και μια "πρόγευση" της εμπειρίας, από κάποιον που το έχει κάνει. Thanx.

Καλησπερίζω και ζητώ τη βοήθεια από κάποιον που έχει εμπειρία από warranty service της Gibson. Πού απευθύνθηκε, πώς ήταν η επικοινωνία και ποιες οι απαιτήσεις. Για το όργανο το οποίο με ενδιαφέρει, δεν έχει γίνει registration ποτέ, και πιθανόν έχει παρέλθει και η πενταετία στην οποία αναφέρεται στην εγγύησή της η Gibson, όμως ήθελα να ξέρω κατα πόσο είναι ελαστικοί (όπως οι απέναντι της fender) σε θέματα εγγύησης. Ευχαριστώ. (Υ.Γ. Θα προτιμούσα να επικοινωνήσω απ' ευθείας με κάποιον authorised και έμπειρο τεχνικό, κι όχι με dealers, αντιπροσώπους κλπ. σπασμένα τηλέφωνα/νεύρα. Δυστυχώς για Ευρώπη, βλέπω μόνο ένα τηλέφωνο στας Κάτω Χώραι, και τίποτ' άλλο).

τέτοια γκαντεμιά? Έχω παραγγείλει πάνω από 70-80 φορές από site εκτός Ευρώπης και δεν χάθηκε ποτέ κάτι. τσέκαρε εδώ: http://www.musicstore.de/en_EN/EUR/Guitars/Guitar-parts/G-ldo-Floyd-Rose-Tremolo-Hebel-chrom-Steckhebel-Gotoh/art-GIT0001186-021 http://www.wdmusic.co.uk/gotoh-trem-arm-for-ge1996t-gotoh-floyd-rose-2270-p.asp Επίσης, θα μπορούσε να σου κάνει δουλειά άμεσα, ένα οποιοδήποτε arm με διάμετρο 5,5mm χωρίς πάσα...

Mερικά memes που έχω κάνει, στα πλαίσια της δουλειάς μου, ανεβασμένα στο fb. ( Δεν έχουν άμεση σχέση με μουσική, αλλά είναι σχετικά...)

Πιθανολογώ ότι το πρόβλημά σου είναι στη "φωλιά" του original, και όχι στο tremolo bar. Παρ' όλο που απ' ό,τι λες, η φωλιά έκατσε σωστά μπορεί να "ξέφυγε" και πάλι. Το πάχος του plate του FR είναι 5mm ενώ του gotoh 3mm, οπότε ή κάθεται πιο έξω το arm και δεν κουμπώνει βαθειά ή κάτι σχετικό μ' αυτό. Πολύ υποθετικά όλα αυτά βέβαια. Στη θέση σου θα έβαζα ξανά τη φωλιά της Gotoh και θα έπαιρνα αυτό: http://g-jax.com/510/accessories/arms/f3.html

και δυο μπόνους ακόμη... https://www.youtube.com/watch?v=84i7zQ_ACnU ...and that's about it. Oύτως ή άλλως δεν ακούω άλλη μη αγγλόφωνη μπάντα (άντε και κανα mano negra...)

Εξαρτάται πάντα από τη χρήση για την οποία προορίζεται. Επειδή είναι πάρα πολλοί οι παράγοντες και οι μεταβλητές που το καθορίζουν αυτό, θα προσπαθήσω να κάνω μια σύνοψη. Όσον αφορά τα υλικά κατασκευής, καλό είναι τα ξύλα να είναι μασίφ. Πλέον, οι περισσότερες εταιρίες το αναφέρουν στα specs, πχ solid spruce top, solid mahogany back & sides κ.ο.κ. Aν δεν είναι μασίφ, είτε το αναφέρουν απλά ως spruce, mahogany κλπ, είτε βάζουν μπροστά τη λέξη laminated. Πάντως το σημαντικότερο "κομμάτι" του οργάνου, ηχητικά, που είναι το καπάκι, καλό είναι να είναι μασίφ έστω και αν η πλάτη και τα πλαϊνά είναι laminated. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, τι ήχο βγάζει το κάθε κσύλο ή συνδυασμός ξύλων γιατί θα μπούμε σε απαγορευμένα μονοπάτια και μπορεί να ξημερώσουμε. Ούτως ή άλλως είναι τελείως σχετικά όλα αυτά, και δεν εξαρτώνται μόνο από τα υλικά... Αν σε ενδιαφέρει μόνο ο εξηλεκτρισμένος ήχος, τότε, το μασίφ καπάκι δεν είναι πανάκεια. Μπορείς να πορευτείς και με laminated κατασκευές. Ούτως ή άλλως ΚΑΝΕΝΑΣ αισθητήρας/piezo/pickup/internal mic δεν πρόκειται ποτέ να "ακούσει" την πολυπλοκότητα, την απόκριση και τη χροιά ενός μασίφ καπακιού. Το σημαντικότερο που θα πρέπει να προσέξεις σε ένα όργανο με piezo ( piezo κρύσταλλο φοράει το 80-90% των ηλεκτρακουστικών οργάνων ) είναι το balance στην ένταση από χορδή σε χορδή. Σε πολλά όργανα κάποιες χορδές ακούγονται πιο δυνατές από άλλες, κι αυτό είναι είτε θέμα κρυστάλλου (κατασκευαστικό) είτε ανομοιογενούς saddle (διορθώνεται). Επίσης όταν τσεκάρουμε μια ακουστική κιθάρα, και αφού έχουμε βεβαιωθεί ότι το action είναι σε ανεκτά επίπεδα (ύψος nut, neck relief, ύψος saddle), το βασικότερο στοιχείο-τεχνικά- είναι η δυνατότητα χαμηλώματος χορδών από το saddle. Γι' αυτό το λόγο, θέλουμε αυτό, να προεξέχει, τουλάχιστον 3-4mm από τον καβαλάρη. Αν αυτό δε συμβαίνει, τότε υπάρχουν πολύ μικρά περιθώρια βελτίωσης του action, αν χρειαστεί μελλοντικά, χωρίς κοστοβόρα επέμβαση.

Zητώ συγγνώμη που βγαίνω off topic, αλλά ποτέ δεν κατάλαβα τη χρησιμότητα των "acoustic bass guitars", τουλάχιστον όσο αυτά ακολουθούν τη λογική της flat top ακουστικής κιθάρας. Ένα όργανο, λοιπόν, με διαστάσεις λίγο μεγαλύτερες μιας ακουστικής κιθάρας, και με τη λογική της, ποτέ δεν θα μπορέσει να "ανταγωνιστεί" σε όγκο μια ακουστική κιθάρα πχ. γιατί πολύ απλά δεν θα "δώσει" τη δόνηση και την ένταση που απαιτείται, σε τόσο μικρά μεγέθη και με τόσο "βαριά", για να αντέξει τις τάσεις κατασκευή. Αν λοιπόν, το ζητούμενο, είναι να βγει live με άλλα όργανα, πιστεύω ότι και με ένα ηλεκτρικό μπάσσο η δουλειά down under μπορεί να βγει κάλλιστα. Αν ζητούμενο είναι ο πιεζοηλεκτρικός ήχος, τότε θα προτιμούσα να επενδύσω σε μια piezo equipped γέφυρα για ηλεκτρικό μπάσσο (με τα ίδια, πάνω-κάτω χρήματα), από το να πάρω ένα-πολύ αμφιβόλου ποιότητας-όργανο. Αν, ζητούμενο είναι να έχω ένα όργανο που θα στέκεται στη βάση του, έτοιμο ανά πάσα στιγμή να παίξει, χωρίς να χρειάζεται να καρφώνω σε ενισχυτή, τότε ναι, πάω πάσο... Απλά σκέψεις... ...και sorry και πάλι για το off topic.