Πνοή και Νύξη

Aπό το κράτος ΚΑΙ οι δυο. Γι' αυτό παλεύουμε για τον σοσιαλισμό. Για να φάμε ...πίτσα βρέξει-χιονίσει??️?? Πόσες φορές μωρέ δεν δουλεύει ο ντελιβεράς λόγω κακοκαιρίας και πόσες δουλεύει ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ και αυτός και ο πιτσαράς που έχει το μαγαζί όταν έχει ψιλο-κακοκαιρία; Έλα, κάντε τα οικονομοτεχνικά, αυτά έπρεπε ήδη να τα έχετε σκεφτεί, πού είναι τα διαγράμματα, πού είναι οι γραφικές παραστάσεις; Tips αφήνω κατά ένα 50% των περιπτώσεων, συνήθως από 40c μέχρι 2Ε. Nτελίβερι δεν παραγγέλνω όταν έχει κατακλυσμό, αλλά οκ, η βροχή είναι ένα νορμάλ καιρικό φαινόμενο. Ο ντελιβεράς παίρνει tip στο 100% των περιπτώσεων. Ο σερβιτόρος σε ταβέρνα επίσης. Σε takeaway δεν δίνω tips η δίνω σπάνια. Καφέ δεν πίνω καθιστός σε τραπέζι εδώ και 5-6 χρόνια.

https://guitar.com/features/opinion-analysis/joe-bonamassa-playing-loud/?fbclid=IwAR2z8IYvv-ldL-ljO4pFZPGO-Lk9rRnkquC6r7a9CNPg30woQy8-tH4ULSI Ενταξει, ξέρω ότι υπερβάλλει λίγο-χάριν κλικς, όπως την άλλη φορά με τα πετάλια, αλλά επιτέλους πες τα βρε χρυσόστομε. Βαρεθήκαμε πια τα "χαμήλωσε", "είσαι πολύ δυνατά" , "δεν μπορώ να σε μιξάρω" κλπ. κλισέ στα μαγαζάδικα. Πόσες και πόσες φορές έχω βρεθεί σε live όπου κυριαρχεί η κιθαριστική μουσική και η κιθάρα στέκεται κατώτερη των προσδοκιών μου, ηχητικά;

Αν δεν πάει ο Μωάμεθ στα Απαλάχια, θα έρθουν τα Απαλάχια σε αυτόν. Που ξέρεις, όλο και κάποιο trip μπορεί να οργανωθεί.

Αύριο Κυριακή 18 Μαΐου, απόγευμα. Ω2 Πρότυπο Μουσικό Εργαστήρι, Θεσσαλονίκη. Γιάννης Γκουγκουρέλας & Company Ο Γιάννης Γκουγκουρέλας σας προσκαλεί σε ένα χαλαρό μουσικό απόγευμα στο χώρο Ω2 όπου παρέα με τον Κώστα Λιάγκουρα (κιθάρα, μαντολίνο, φωνή) και τον Στέργιο Λουστα (βιολί, μπάντζο), θα παρουσιάσει στο ύφος της Αμερικανικής Bluegrass και Old Time μουσικής παραδοσιακά κομμάτια παιγμένα με vintage και νέες κιθάρες από τη συλλογή του.Τιμή εισόδου: 5€ "Eίμαι από τους τυχερούς που έχουν ακούσει και ακούω το Γιάννη να παίζει κιθάρα, στα πλαίσια μιας μακροχρόνιας σχέσης που έχω κυρίως με τις κιθάρες του, καθώς περνούν από τα χέρια μου για τεχνικούς αλλά και για εγκυκλοπαιδικούς λόγους. Στα χέρια κιθαριστών όπως ο Γιάννης Γκουγκουρέλας, το όργανο βρίσκει την απόλυτη δύναμη, βρίσκεται στο ηχητικό και παικτικό ζενίθ του. Ο Γιάννης μου έμαθε πράγματα που δεν διδάσκονται στην τέχνη της οργανοποιίας και κοντά του αντιλήφθηκα τι πραγματικά μετράει σε ένα καλό όργανο. Είναι επίσης η ζωντανή απόδειξη ότι η μουσική είναι παγκόσμια και πανανθρώπινη αξία και μόνο να φέρει κοντά τους ανθρώπους μπορεί. Αύριο λοιπόν θα έρθουμε κοντά μεταξύ μας, αλλά και κοντά του για άλλη μια τέτοια εμπειρία, άλλο ένα "μουχαμπέτι" όπως μόνο αυτός και οι "άλλοι δύο" μπορούν να προσφέρουν. (Αν για τον Γιάννη έγραψα παράγραφο, για τους "άλλους δύο", τον Κώστα Λιάγκουρα και τον Στέργιο Λούστα, πρέπει να γράψω ολόκληρο βιβλίο, αλλά θα τα πούμε από κοντά εκεί, επί τόπου). Guitar Nerd Alert: Θα μιλήσουν οι κιθάρες και θα μιλάμε για κιθάρες. Μέχρι τότε, μια γεύση από το youtube channel του Γιάννη Γκουγκουρέλα:

Δεν κατάλαβα γιατί η "παραδοσιακή", η δημοτική μουσική είναι ένα μουσειακό είδος. Μουσειακό φαίνεται επειδή κάποιοι ανέλαβαν να καταγράψουν τα χιλιάδες έργα και τα εκατοντάδες ρεύματα του χώρου που λέγεται σύγχρονη Ελλάδα, αλλά και να τα ακολουθήσουν τα ίχνη και την προέλευσή τους, πέρα από αυτόν τον χώρο; Μουσειακό φαίνεται επειδή κάποιοι από αυτούς τους "ακαδημαϊκούς" το παρουσίασαν με παρωπίδες; Επειδή δεν δισκογραφείται ή επειδή δεν έτυχε να βρίσκεται κανείς με το tascam να καταγράψει τα ατελείωτα "μουχαμπέτια" που εξακολουθούν να υφίστανται σε σπίτια, καφενεία, χώρους πολιτισμού, πλατείες, ξέφωτα, και παραλίες; Τι αυτομαστίγωμα είναι αυτό; Έχουμε το προνόμιο να έχουμε μία από τις πλουσιότερες μουσικές παραδόσεις με επιρροές από παντού και με τόσα υποείδη που ο μέσος Γερμανός ή ο μέσος Άγγλος δεν μπορεί να διανοηθεί γιατί, δεν μπορεί να το καταλάβει γιατί γι' αυτόν διασκέδαση είναι να πηγαινει για φαγητό, να φεύγει πριν απο την υπόλοιπη παρέα και να πληρώνει την μερίδα, τη σαλάτα και το ποτήρι κρασί του. Ή να έχει πελάτη εικοσαετίας με δεκάδες δουλειές και συνεργασίες και το πρώτο πράμα που του λέει είναι να του υπενθυμίσει τα 5 ευρώ και 20λεπτά που του χρωστάει από την προηγούμενη δουλειά... Βρήκαμε τρόπο να απορρίψουμε ακόμη και πράματα που μας τιμούν ως λαό τώρα; Η παραδοσιακή μουσική στην Ελλάδα είναι ζωντανός οργανισμός, μέρος της ζωής μας, ακόμη κι αν δεν είναι του γούστου μας ή δεν τη βρίσκουμε με αυτή. Ναι, στο παρελθόν συνδέθηκε με κάτι αισχρές προσπάθειες να "αναβιώσει" τεχνηέντως στα πλαίσια μιας κακόγουστης και επικίνδυνης υποβολής/επιβολής της, ως μέρος ενίσχυσης "εθνικής ταυτότητας" αλλά ευτυχώς μείναν με το "πουλί" στο χέρι. Αργότερα μπλέξανε τα μπούτια τους οι απανταχού "εκπολιτιστικοί σύλλογοι" προσπαθώντας να συνεχίσουν το έργο των φοινικόπτερων και όλα αυτά δημιούργησαν ένα κλίμα αποστροφής από το λεγόμενο δημοτικό τραγούδι (δημοτικό, δηλ. του δήμου=λαού, λαϊκό με απλά λόγια). Εγώ πιτσιρικάς άκουγα δημοτικά και με έπιανε ταχυπαλμία από την αηδία που μου προξενούσε υπερβολικά στημένο φολκλόρ. Τέλωσπάντων αυτά είναι θέματα που οι απανταχού μουσικολόγοι έχουν τη γνώση και τη βαρύτητα της άποψης για το τι είναι το δημοτικό τραγούδι και τι θέση έχει στη σύγχρονη Ελλάδα. Εγώ μόνο σκέψεις αδαούς καταθέτω, χάριν συζήτησης (Λες και το rockabily ή το μέταλ πχ είναι λιγότερο μουσειακό ή "γραφικό" είδος).

Thanx, είναι ο Tom Waits και ο Jimi τις απόκριες ντυμένος Prince (μα καλά δεν είδες ότι είναι αριστερόχειρας?)

ζιπέλαιο (καθαρή βενζίνη) και έντονο τρίψιμο (ίσως χρειαστεί και βοήθεια ξυσίματος απο μια πένα). αν δεν δουλέψει αυτό, οινόπνευμα. Αν δεν δουλέψει το οινόπνευμα, αναλόγως του οργάνου, αφήστε το έτσι (δεν πειράζει) αν μιλάμε για κάτι ευτελές ή δώστε το σε κάποιον τεχνικό να το σβήσει με γυαλοχάρτισμα, buffing κλπ κοστοβόρα πράγματα.

Eξαιρετική σειρά πριν από μερικά χρόνια, με οικοδεσπότη τον Νίκο Κυπουργό

Παραδίδει, δεν κληροδοτεί. Ήμουν κι εγώ πολύ άκαμπτος κι όποτε έβλεπα ηλεκτρική κιθάρα δίπλα από το κλαρίνο έβγαζα σπυριά (ακόμη βγάζω αλλά για άλλους λόγους). Και μετά, σκέφτηκα τι θα λέγανε τότε που το κλαρίνο πήρε να παίζει τα θέματα των αυλών και των ασκών ή τότε που το βιολί πήρε τη θέση της λύρας. Η παράδοση οφείλει να είναι εύπλαστη και "ανοιχτή". Βασικά δεν οφείλει, εκ των πραγμάτων γίνεται, παρ΄ όλο που κάποιοι προσπάθησαν να την ακαδημαϊκοποιήσουν με την κακή έννοια.

Παράδοση είναι αυτό που έχει ο παππούς το δίνει στον νέο, αυτός το ερμηνεύει με τη δική του θεώρηση και μέσα στο δικό του κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο και το συνεχίζει, είτε αυτούσιο είτε με προσθήκες ή αφαιρέσεις. Παράδοση είναι να ρθει ο Ιρανός, ο Αφγανός, ο Γερμανός και ο Γεωργιανός και να μπλέξει τη δική του θεώρηση μουσικής με τη δική μου. Παράδοση είναι ο σκλάβος από την Αφρική να παίξει με μπάντζο ή ο αυτόχθων Χαβανέζος με πορτογαλικό cavaquinho. Παράδοση στα μάτια μου, τουλάχιστον στη μουσική, είναι κάτι το εύπλαστο, κάτι ανοιχτό για ερμηνείες και προσμίξεις. Ενας ζωντανός οργανισμός, εν αντιθέσει με την -κατά πνευματική ιδιοκτησία-θεώρηση της μουσικής που κατέχει μια εκ γενετής εσωστρέφεια και ακαμψία. Το τι δρόμο θα ακολουθήσει η παράδοση, είναι καθαρά θέμα αισθητικής και παιδείας/εκπαίδευσης.

Eυτυχώς αυτό με το οποίο την καταβρίσκω το έκανα επάγγελμα. Παρ' όλα αυτά, στον ελεύθερό μου χρόνο την καταβρίσκω να μεταμφιέζομαι σε απύθμενο υπερκακό τερατομπούλη τον οποίο φυσικά κατατροπώνει ένα τετράχρονο, σώζοντας την ανθρωπότητα τουλάχιστον 8 φορές τη μέρα. Επίσης την καταβρίσκω να επιδιορθώνω καμένα μοτέρ τηλεκατευθυνόμενων αυτοκινητακίων, να κολλάω σπασμένους καθρέφτες επίσης αυτοκινητακίων, να εγκαθιστώ συστήματα σίγασης σε ηλεκτρικούς δεινόσαυρους-φωνακλάδες σε βαθμό πέραν του ανθρωπίνως ανεκτού. Τέλος την καταβρίσκω να χαλβαδιάζω ξύλα οπουδήποτε, από ασανσέρ, μέχρι μπαρ, μέχρι σκρίνια κρεβατιών γυμνών φωτογραφίσεων. Ενίοτε φαντάζομαι τον εαυτό μου να παίρνει μαζί του το τραπεζάκι που έπινα την μπύρα μου (μετανοιώνω που δεν το έκανα κάποιες φορές, βλ. φωτό). Επίσης σχεδιάζω πολύ, το 90% των σχεδίων πάει στο καλάθι. Κάποτε ζωγράφιζα κιόλας, αλλά δεν το προχώρησα ποτέ.

Αυτή είναι μία από τις περιπτώσεις εταιρειών που ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δεν έγιναν πιο δημοφιλείς. Εξαιρετικά σχέδια, ωραία configurations, πολύ καλές κατασκευές (απ' ό,τι λένε), μακριά από την πεπατημένη (GibsoFender) αλλά χωρίς να γίνονται "περίεργες" στο βωμό της διαφορετικότητας.

Άμα είναι να το κάνεις, κάντο ένδοξα

(τρία πράματα δεν μπορώ σε αυτή τη ζωή: Τον πατσά, το headstock του Suhr και το headstock του Paul του Reed του Smith).

Ο πρώτος-πρώτων, για μένα αυτή τη στιγμή παγκοσμίως. Αν μιλάμε για λεπτομέρεια σε βαθμό μαζοχισμού, τελειότητα εξωγήινου μεγέθους, επιλογή υλικών, εκτέλεση, βάρος και ιδιαιτερότητα στις φόρμες σε απόλυτα ξεχωριστό βαθμό, εδώ μία επί παραδείγματι: http://www.bostonguitar.com/new-jersey-girl-audrey-holiet/ Αν μου έλεγαν να επιλέξω την πιο "ασύληπτης ομορφιάς" κιθάρα από τις 500-600 περίπου, που είχα δει στην έκθεση του Βερολίνου, θα ήταν τα 3 εκθέματα του Ιάπωνα. Κατά τ' άλλα, αν είχα να παραθέσω την-κατ' εμέ- λίστα οργάνων ασύλληπτης ομορφιάς μάλλον θα γέμιζα καμιά 20αριά σελίδες... Άλλη μία έτσι για να μη λετε ότι βάζω μόνο εξωφρενικά αλλιώτικες:

Nα "χτιστεί" με εποξική δύο συστατικών ένα στρώμα εντός τρύπας το οποίο θα μικρύνει τη διάμετρο. 5 minute epoxy, με οδοντογλυφίδα, blobs σε μέγεθος φακής, κυκλικές κινήσεις στο χείλος της μεριάς που σφηνώνει το bushing. Aν η διαφορά είναι μικρή, αρκεί χαρτοταινία (ή αλουμινοταινία, ή τεφλόν-μια χαρά, αν μένει στη θέση του) τυλιγμένη στο bushing. Έτη φωτός ασφαλέστερο, για το όργανο, από κόλλες, αν δεν έχεις εμπειρία.

Άμα σου πω ότι πρώτη φορά πέφτω πάνω στην Agenda. Μέχρι τώρα ήξερα ότι για ανοικοινώσεις και events ήταν το "Δελτία Τύπου". Το FB βοηθάει πολύ αν ξέρεις να το χειριστείς και επίσης αν έχεις προφίλ και όχι σελίδα/page. Θέλει συχνό feed και αρκετό interaction με τον κόσμο. Όσο περισσότεροι σταματούν για να σχολιάσουν μια ανάρτηση, τόσο περισσότεροι θα το δουν. Ένα event page αυτό-καθεαυτό μπορεί να έχει κινητικοτητα αν προωθηθεί με διαφήμιση. Η αποστολή προσκλήσεων δεν λειτουργεί, ακόμη και αν είναι στοχευμένες. Οι περισσότεροι χαλιούνται αν εγώ ο Χαλιαμπάλιας τους στείλω με μήνυμα την εκδήλωσή μου, αλλά δεν τους ενοχλεί να πετάγονται όλη μέρα μπροστά τους διαφημιστικά banner με Ρωσίδες καλλονές ή με την νέα signature κιθάρα του Ed Sheeran ας πούμε. Επίσης χρειάζεται προώθηση και από το venue που φιλοξενεί το event και ό,τι και να κάνει μια μπάντα μόνη της, αν δεν έχει στήριξη από το χώρο φιλοξενίας, δύσκολα τα πράγματα. Και η στήριξη έχει να κάνει με πάρα πολλά πράγματα, από τη συμπεριφορά των στελεχών του, μέχρι την ευστροφία και την ευκινησία τους σε θέματα πώλησης του προϊόντος τους. Πάντως από άποψη ποσοστών, η πρόθεση που δηλώνουν αυτοί που έχουν δει το event δεν λέει τίποτα ή λέει ότι πρέπει να δηλώσουν ότι θα έρθουν περίπου 100 άτομα για να θεωρείς δεδομένα περίπου τα 5. Όμως ακόμη και η "πρόθεση" είναι χρήσιμη γιατί τη βλέπουν τρίτοι κι έτσι μπορεί να φτάσει πιο μακριά το event. Επίσης, με εξαίρεση την αυτοσχεδιαστική μουσική, θέλει καλή πώληση προϊόντος και ο ίδιος ο καλλιτέχνης. Θέλει, αν είναι cover band να έχει τεράστιο ρεπερτόριο με το οποίο θα κάνει rotation για να το ανανεώνει (δεν μπορεί κάθε φορά που παίζει να έρχονται και να βλέπουν το ίδιο πράγμα) ή αν είναι μπάντα με οriginal υλικό να έχει κάτι απτό και ευκολονόητο να δείξει. Και δεν εννοώ να μην παίξει noise ή avant garde αλλά να είναι εξωστρεφείς κάνοντας αυτό.

Είναι πολύ αστείο πάντως, ζευγάρια υπερήλικων να μην μπορούνε να ζήσουν με 600 ευρώ το μήνα σύνταξη ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ. Έλεος ρε μπαρμπάδια ασούμε. Το intonation της Squier μια χαρά είναι. Η χορδή είναι για τ' ανάθεμα. Αν τη βγάλεις από tremblock πιθανόν να δεις τις περιελίξεις γύρω από το ball-end να έχουν πάει περίπατο. Οι διακυμάνσεις στη διατομή επίσης, που προέρχονται από την πολυκαιρία/οξέιδωση/τριβή με τα τάστα είναι ο Νο1 παράγων εκφυλισμού και αυτό φέρνει περισσότερη φθορά στα τάστα και με τη σειρά τους περισσότερη φθορά στη χορδή, όπως είπε και ο @Tamtam. Φαύλος κύκλος. To δεκάωρο που λέει ο @Superfunk, ισχύει επίσης, δεν είναι υπερβολή, ασχέτως αν το 90% των κιθαριστών, δεν έχουμε πρόβλημα με αυτό και αλλάζουμε χορδές σε πιο "εύλογο" για τις δυνατότητές μας και τις ανάγκες μας, χρονικό διάστημα. (εγώ περίπου ανά 3-4 μήνες με 4 ώρες/εβδομάδα μέσο όρο, δηλ. 30-40 ώρες). Απλά σιγά μην κόψω τον καφέ για να περνάω χορδές κάθε βδομάδα. (Τσιγάρο έκοψα εδώ και 4 χρόνια και δεν είδα τα οικονομικά μου να βελτιώνονται κατά 60Ε/το μήνα παρ' όλο που βελτιώθηκαν κατά ...60Ε το μήνα...) Άλλωστε μια πολυκαιρισμένη nickel plated steel ακούγεται περίπου όπως μια φρέσκια nickel, αυτές απ' τους δίσκους, οπότε no harm. Το πιο δύσκολο είναι για ανθρώπους με pH σώματος όξινο, που τρώει τις χορδές (και το μεταλλικό hardware) σαν κεζάπ...

Κι εγώ με την HD500 παίζω χρόνια τώρα καρφωμένη στο input του ενισχυτή. Δεν έχω αντιμετωπίσει τέτοιο θέμα. Ακόμη και με amp sims και με "combo" in ή "studio/direct" οut, η line6 δουλέυει σε πολύ safe mode. Δεν αλλάζει δραματικά κάτι. (δοκίμασε να απενεργοποιήσεις amp section. Eπίσης, ισοστάθμισε το master της Line6 με το ΄σήμα σου καρφί στον ενισχυτή. Στον δικό μου, το master βγαίνει γύρω στο 13:00-14:00 η ώρα. Το 1/4" ΟUT το έχω στο "line" και όχι στο "amp")

Eγώ θυμήθηκα πόσο γτπ είναι (ήταν?) ο ΕΣ, σε βαθμό να εμπιστεύεται την οδήγηση ενός οχήματος βάρους 55 τόνων και κόστους μερικών εκατομμυρίων σε κληρωτούς. Δε λέω, καλή εμπειρία, αλλά αν το δω με το μάτι φορολογούμενου πολίτη είναι απαράδεκτο και αν το δω με το μάτι Έλληνα πολίτη, ταϊζόμαστε πολύ κουτόχορτο για το αξιόμαχο του Ελληνικού Στρατού. Αχρείαστα να είναι.

Περαστικά Γιώργο! Ωρε τι μου θύμισεςτώρα

Kάτσε να το φέρω λίγο πιο κοντά. (Sorry για το spamming, επειδή έχω early bird τιμή, είπα να το δουν όσο περισσότεροι γίνεται εγκαίρως). Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και την κατανόηση. Μια μικρή γεύση: (Το μουσικό κομμάτι είναι copyright Τηλέμαχος Ζαγρέας, με το όλο arrangement και παιξίματα δικά μου, από την εποχή του Νώε. Στη φυσαρμόνικα ο ένας και μοναδικός Γιώργος Badoek Αποστολάκης.)

To Σάββατο 1 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί το σεμινάριο με θέμα SETUP κιθάρας (και μπάσου), στο κτίριο της ΧΑΝΘ στη Θεσσαλονίκη. Το εργαστήριο εκμάθησης ρύθμισης & setup κιθάρας απευθύνεται σε μουσικούς κάθε επιπέδου, που θέλουν να μάθουν πώς να ελέγχουν και να σετάρουν τα όργανά τους σύμφωνα με τις προτιμήσεις τους και πώς να διατηρούν τα όργανά τους σε καλή παικτική κατάσταση. Το σεμινάριο guitar setup αποτελεί μια στέρεη βάση για την γνωριμία με το μουσικό όργανο που λέγεται κιθάρα (κλασσική, ηλεκτρική, ακουστική, ακουστικό & ηλεκτρικό μπάσο) και μια ευκαιρία για βαθύτερη κατανόηση της λειτουργίας του, αλλά και τυχόν προβλημάτων που μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκεια ζωής του. ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ Το εργαστήριο εκμάθησης setup έχει διάρκεια 5 ώρες και αποτελείται από κλειστό group έως και 8 ατόμων. Θα υπάρξει μια εισαγωγή στις αρχές λειτουργίας και στα είδη της κιθάρας και θα επισημανθούν τα βασικά σημεία ενδιαφέροντος πάνω στο όργανο. Θεωρητικές πληροφορίες θα παρέχονται καθ' όλη τη διάρκεια του σεμιναρίου το οποίο θα είναι στο μεγαλύτερο μέρος του καθαρά πρακτικό: Ο κάθε συμμετέχων θα σετάρει το όργανο της επιλογής του, που θα φέρει μαζί του. ΤΙ ΚΑΛΥΠΤΕΙ - Έλεγχος relief και ρύθμιση. Προβληματικές ταστιέρες. Συμβιβασμοί - Ύψη χορδών/action. Εργοστασιακά specs και πώς μπορούμε να αποκλίνουμε. - Nuts. Πώς επηρεάζουν το setup. Έλεγχος για προβλήματα. - Κλειδιά. Είδη, χρήσεις, ρυθμίσεις - Ιntonation. Tί είναι, πώς ρυθμίζεται. - Ταστιέρα. Είδη και συντήρηση. - Τάστα. Είδη, χρήσεις, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Προβλήματα και λύσεις. Λείανση-γυάλισμα. - Καβαλάρηδες. Tune-o-matic, tremolo, ακουστική, κλασσική. Ύψη, ρυθμίσεις. - Ηλεκτρικά, καθαρισμός, ρύθμιση μαγνητών - Καθαρισμός οργάνου και μερών. Λίπανση - Χορδές. Είδη και χαρακτηριστικά. Αλλαγή χορδών. Θα συζητηθούν επίσης τυχόν προβλήματα που μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκεια χρήσης του οργάνου και πώς αυτά μπορούν να προληφθούν μέσω του setup και της συντήρησης. Συνθήκες φύλαξης, αποθήκευσης και μεταφοράς. Θα χρησιμοποιηθούν εργαλεία ευρείας χρήσης αλλά και θα συζητηθούν ειδικά εργαλεία μετρήσεων και χρήσης στο setup του οργάνου. Θα υπάρξει πρακτική, ένας προς έναν, καθοδήγηση και βοήθεια όπου και όταν χρειάζεται. Στο τέλος του σεμιναρίου, ο κάθε συμμετέχων θα πάρει μαζί του σεταρισμένο το όργανο που έχει φέρει και θα έχει αποκτήσει μια πιο σφαιρική γνώση της λειτουργίας του οργάνου και πώς αυτό μπορεί να έρθει στα μέτρα του. H τιμή συμμετοχής στο σεμινάριο είναι 90 ευρώ (+ΦΠΑ) και η διάρκειά του συνολικά 5 ώρες. Ειδική τιμή EarlyBird για εγγραφή μέχρι και Τρίτη 14 Μαΐου, 75 ευρώ (+ΦΠΑ). Για κράτηση θέσεων και πληροφορίες, inbox εδώ ή στο inbox του Pnoi Kai Nyksi ή στο [email protected]. Tηλέφωνο επικοινωνίας 2314025525. ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Φάνης Πλουμής είναι τεχνικός μουσικών οργάνων και οργανοποιός, απόφοιτος του Merton College του Λονδίνου στο τμήμα Musical Instrument Technology. Eίναι συνιδρυτής του εργαστηρίου επισκευών, service και mods "ΠΝΟΗ & ΝΥΞΗ" και κατασκευάζει τις χειροποίητες "Alfa Handcrafted Guitars" στον ίδιο χώρο, από το 2010. Έχει εργαστεί ως τεχνικός επισκευών στο κατάστημα "Broadway Music" του Λονδίνου από το 2007 έως το 2009. Είναι επίσης Authorized Service Technician, επιπέδου SILVER, του εργοστασίου της TAYLOR GUITARS. Έχει πτυχίο ηχοληψίας, με αντίστοιχη εμπειρία. Είναι μουσικός/κιθαρίστας, συλλέκτης λάθος νοτών.