Πνοή και Νύξη

Mας έσωσες από την ανία, τη νωθρότητα και τη συναίνεση.

Yπερκάγκουρας εννοείται. Σέμπρινγκ και μονόσελο

Σύρμα στη σαλάτα, πού ακούστηκε? Αλλά ακόμη κι αν κατά-λάθος πες, υπάρχουν υπολείμματα σιδήρου στην ταστιέρα, ε, στο rosewood δεν θα με χαλούσε να σκουρύνει και λίγο. Πάντως άλλο πράγμα η μάκα/λίγδα που πιάνει ένα όργανο από φυσιολογική χρήση (ακόμη και μηνών ή χρόνων) και άλλο ο εμποτισμός κάποιας (άσχημης) μυρωδιάς στο όργανο και στη θήκη του (υπολείμματα ενός "αρωματικού κοκτέηλ" από ιδρώτα, λίπαρότητα και νεκρά κύτταρα από το δέρμα-σε σήψη-μαζί με έκθεση σε καπνό, υγρασία, μούχλα, έγκλειστα για καιρό) . Το ξύδι από μόνο του είναι ένας -πρώτης τάξης- εξουδετερωτής μυρωδιάς. Εναλλακτικά ίσως να δουλέψει καλά ένα καθαριστικό της dunlop (fingerboard cleaner) το οποίο περιέχει αμμωνία. Τώρα, καταλάβαμε γιατί το brazilian rosewood έχει αποκτήσει μυθικές διαστάσεις τάχα μου superior tonewood? Για να μη βρωμάν οι κιθάρες το βάζανε.?

εμείς με τις 38άρες στο χωριό μας κόβαμε τυρί. Και μετά τις βάζαμε για ΛΑ σε κανονικιά κιθάρα.

Δηλ. ο ασθενής περιμένει μέσα; Γιατί σε βλέπω με τα ρούχα της δουλειάς.

Έλα υπερβολές

Eμ τον έβαλες και πήρε 20άδα σετ και τώρα τα κατσικώθηκε και πρέπει να τα ξοδέψει κάπου. Άκου εκεί .38.

Ξύδι. Λευκό κατά προτίμηση αλλά αν δεν έχεις δοκίμασε με κανονικό. Βρέξε ένα χαρτί και κάνε μερικές εφαρμογές αφού έχει καθαριστεί καλά από μάκα και αποθέσεις στα τάστα. Ίσως να χρειαστεί να το ξανακάνεις για μέρες.

ναι το άλλο κατάλαβα. παράλληλα με τις χορδές

H γέφυρα της Jazzmaster είναι φτιαγμένη για να κινείται, αυτή ήταν η σκέψη. Οπότε κεντράρεις κατά το setup και με τη χρήση κινείται μπρος-πίσω ολόκληρη. Μπορείς κάλλιστα να την "πακτώσεις" αν νιώθεις ότι μπορεί να μην επανέρχεται στη σωστή θέση. Τα nut slots είναι setup ρουτινας. Βρίσκω λίγο απίθανο η Ε μπάσα να είναι ψηλά και η καντίνι να είναι τόσο βαθιά που να βρίσκει τάστο. Στην καντίνι είναι θέμα γεωμετρίας, θέλει λίγο λιμάρισμα να πατήσει πιο στιβαρά στην ακμή του slot. Όλα αυτά είναι στα πλαίσια του προσωπικού setup. Το οποίο χρειάζονται ακόμη και καινούργια όργανα, ειδικά σε αυτό το εύρος τιμής. Προσωπικά θεωρώ ότι είτε θα χρειαστείς τη βοήθεια ενός τεχνικού να στήσει το όργανο με τις επισημάνσεις σου (αργά ή γρήγορα), ή πηγαίνεις σε κατάστημα όπου θα σου προσφέρουν setup με τις υποδείξεις σου, με την αγορά του οργάνου. Αν περιμένεις έστω τυπικό σετάπ από μεγάλα καταστήματα σου δείχνω αυτό:

Με γεια αρχικά και μην αγχώνεσαι τόσο με λεπτομέρειες. Δεν υπάρχει τίποτα το αφύσικο στα όργανα που παρέθεσες. Το .75 στο nut είναι πολύ σχετικό αν είναι ψηλό ή όχι και εξαρτάται και από άλλες γεωμετρίες. Ο μπούσουλας είναι να πατήσεις στο 3ο τάστο και να τσεκάρεις η απόσταση της χορδής από το 1ο να είναι απειροελάχιστη (και λίγο λιγότερο). Δεν μπορείς να κάνεις μέτρηση ακρίβειας με το χάρακα δυστυχώς, θέλει τουλάχιστον feeler gauge. Το action χαμηλώνει και από το nut, όταν αυτό χαράσσεται πιο χαμηλά. διόρθωση χάραξης στο nut, θέλει τεχνικό (ή το κόλπο με το διπλωμενο ντουκοχαρτο) Δεν φτιάχνεται. Δυστυχώς είναι ένα από τα (αρκετά) δύσκολα σημεία της ιδιοσυγκρασίας του οργάνου αυτού. Θα γίνει προσωρινά (θα ξαναστραβώσεις δηλ. τις δαγκάνες που πιάνουν το λεβιέ) αλλά μετά από λίγη χρήση θα ξαναχαλαρώσει. Υπάρχουν aftermarket λύσεις γι' αυτό ή πατέντες του τύπου να "αγριέψεις" την επιφάνεια του λεβιέ που βυθίζεται στην υποδοχή. Η βαφή πάνω από το nut είναι standard στα περισσότερα εργοστασιακά, ακόμη και hi-end. H κόλλα είναι πταίσμα-με ένα stanley knife φεύγει εύκολα Το knob μάλλον θέλει λίγο σήκωμα. Επίσης, όσο θυμάμαι από τις Squier τα ποτενσιόμετρα περιστρέφονται -υπέρ του δέοντος- ζόρικα. Το χρώμα είναι πάλι σχετικό. Πάντα υπήρχαν διακυμάνσεις στην ένταση των χρωμάτων. Το ανοιχτόχρωμο ίσως να μη βγηκε ποτέ από το κουτί. Αλλά μπορεί και να έφυγαν έτσι από το εργοστάσιο. Γενικά δεν βλέπω κάτι προβληματικό στα όργανα (τουλάχιστον από ό,τι περιγράφεις-και τα περιγράφεις πολύ ωραία). Για το ύψος της γέφυρας πιθανόν να χρειαστείς shim αλλά αυτό είναι κάτι που εφαρμόζεται ως πρακτική και σε US made όργανα (μιλάω πάντα για Jazzmaster/Jaguar). Πιθανόν να ακούσεις buzzes και από τη γέφυρα (βαγονάκια, ρηχή γωνία κλίσης χορδών) και από το τρέμολο (χαλαρός λεβιές, βίδες που δεν είναι countersunk και ακουμπούν στις χορδές-ειδικά η Ε μπάσα) Καλό θα ήταν να κάνεις μια εκτίμηση κατάστασης (ειδικά όσον αφορά το σεταπ και κατά πόσο είναι εφικτό το χαμήλωμα action) σε κάποιον τεχνικό της εμπιστοσύνης σου. Επίσης θα πρέπει να προσέξεις ιδιαίτερα, μέχρι να αποφασίσεις αν θα τις κρατήσεις, να μην υποστούν κάτι που σπάει την εγγύηση ή την επιστροφή. Οι Jazzmaster είναι εν γένει ιδιότροπα όργανα και χρειάζονται λίγη παραπάνω δουλειά (και χρήμα) για να στρώσουν και να έρθουν στα μέτρα σου. Όλα τα θέματα που ανέφερες είναι εντός των πλαισίων "κανονικότητας". ***To tremolo arm υπάρχει πιθανότητα να μην έχει "μπει" στον σφιγκτήρα της υποδοχής του και να είναι απλά στον αέρα; Δοκίμασε να το πιέσεις με περιστροφικές/παλινδρομικές κινήσεις.

Aν έχει και δύο μαγνήτες το διαστημόπλοιο γίνεσαι επίτιμο μέλος no questions asked. Αν δε, είναι και active, πας για διευθυντής.

Όποιος δεν έχει τάστα ή έχει Σι προκρίνεται. Εσύ και με τα δυό διακρίνεσαι Εγώ τους βοηθάω στη θεραπεία βάζοντάς τους εικόνες από '51 precisions σε διάφορα χρώματα.

στο bass syndicate, περνάμε καλά

Ωραία παίζει. (σαν τα καινούργια σπορτέξ, που τα φορούσαμε, τρέχαμε και λέγαμε "τρέχουν πολύ") Και εξαιρετική καστομιά τα inlays και το scale length.

δεν νομίζω ότι έχετε θέσι πλέον εδώ κύριε. Μπορείτε να απευθυνθείτε σε κάποιο εξειδικευμένο ίδρυμα. Καλή τύχη

Breaking balls στην κυριολεξία Aυτή η κιθάρα κάτι μου θυμίζει, την έχομε ξαναδεί στο Νoiz?

Tεchnique Εξαιρετique. Moυ θύμισε τις γέφυρες με διπλή τρύπα που υιοθετούν πολλές κλασσικές. Αυτή η τεχνική σαν να αλλάζει λίγο και τους συσχετισμούς της κατανομής των δυνάμεων της χορδής πάνω στη γέφυρα. Άραγε(ς) έχει καθόλου ηχητικό αντίκτυπο? Eγώ συνήθως κάνω το κόλπο με τις extra ball ends για να γλυτώσω την τσάκιση που σε ορισμένες χορδές είναι ΑΚΡΙΒΩΣ πάνω στο στρίφωμα-με συνέπεια το δυνητικό σπάσιμο. Αλλά και το -ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ για το fretting hand- γρέζι. (δεν είχα wraparound φωτό κι έβαλα t-o-m tailpiece)

Τι να λέμε τώρα. Άκου ΗΧΟ ο "κουλός". Το '05. Με τους "άψυχους" noiseless. Πανεπιστήμιο.

Με έχει καλύψει πλήρως ο Υameth και ο Ali Barout. Όλα τα υπόλοιπα είναι ερμηνείες ή αναγνώσεις κατά το δοκούν. Δεν έχει νόημα να επαναλαμβάνουμε μοτίβα Σήμερα μόλις, είχα πελάτη ο οποίος ήρθε με σπασμένο-σε δύο σημεία- headstock κλασικής και τηρουμένων των αναλογιών του έκανα μια προσφορά και μου ζητούσε το λόγο "γιατί τόσο ακριβά;" συνεχίζοντας, "μια απλή κόλληση δεν είναι;" μαντέψτε το ποσό (χωρίς ΦΠΑ) μαντέψτε τι θα γινόταν αν τον πετούσα έξω (επειδή ήρθε εκτός ωραρίου και με διέκοψε την ώρα που ένα drop fill σε χτύπημα κιθάρας πήγε στραβά και τα νεύρα μου δεν ήταν στην καλύτερη των καταστάσεων). Αντιστοίχως, έχω υπάρξει απίστευτα Μ#$$*κας με Μ κεφαλαίο, απέναντι σε επαγγελματίες, την εποχή που νόμιζα πως ήξερα ή νόμιζα πως όλοι θέλουν να μου φάνε τα λεφτά. Και ευτυχώς δεν υπήρχε το fb ή το google reviews. Αν αυτό το σενάριο δεν είναι κακή επικοινωνία εκατέρωθεν τότε ποιο είναι; Αν δεν είναι καλοπροαίρετος ο ένας, τότε δύσκολα τα πράγματα και για τους δυό, αλλά όχι ακατόρθωτα. Στο google έχω κριτική δύο αστέρων επειδή καθυστέρησα όργανο* (και καλώς έγινε η κριτική και δεν θα σβηστεί φυσικά), με σημείωση "καλή δουλειά, κακή διαχείριση ραντεβού". Ο ίδιος πελάτης, όταν βρέθηκε σε ανάγκη μετά από κανα μήνα, τον εξυπηρέτησα on-the-fly, εκτός ωραρίου και αμισθί. Η κριτική εξακολουθεί να είναι δύο αστεράκια... Ως επαγγελματίας, αν έχεις λίγη έστω αυτογνωσία και διάθεση για αυτοκριτική και ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ, μπορείς να δεις με θετικό μάτι, καλοπροαίρετες κριτικές, παρατηρήσεις, επισημάνσεις, μπορείς να αναγνωρίσεις λάθη σου και έτσι μπορείς να διορθώσεις οτιδήποτε στραβό αλλά και να μαθαίνεις. Αν είσαι ανένδοτος ή πετάς στο σύννεφο μιας αυτάρεσκης αυθεντίας, τότε δεν ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣ ούτε με τους πελάτες σου, ούτε με τον ίδιο σου τον εαυτό. Αργά ή γρήγορα θα μείνεις χωρίς δουλειά ή θα δουλεύεις μόνο με κόσμο που θα τρέφει την αυταρέσκειά σου, ο οποίος βέβαια δεν είναι ποτέ αρκετός. Γι' αυτό επιμένω στην επικοινωνία. Για κάποιους, ο τάδε είναι ο καλύτερος μάστορας, ενώ κάποιοι ούτε να πατήσουν. Κάποιους δεν τους αρέσει η φάτσα, άλλους δεν τους σηκώνουν το τηλέφωνο, άλλοι δεν έχουν καταλάβει τι πρέπει να κάνουν και άλλοι δεν μπορούν να εξηγήσουν τι θέλουν. Άλλοι πάλι έχουν δυο ή τρεις επαγγελματίες με τους οποίους συνεργάζονται άψογα. Ενώ άλλοι, πέτυχαν μια κακή στιγμή (ναι υπάρχουν κι αυτές και το να το αναγνωρίσει κάποιος είναι κι αυτό ζήτημα επικοινωνίας). *υπάρχει και το γνωστό ανέκδοτο: πόσοι οργανοποιοί χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα

επικοινωνίας με την πραγματικότητα ή τη λογική και των δύο

όλο το ζουμί

τα άσπρα στα μεσαία καβλιτσέκια του push pull και τα κίτρινα κανονικά πάνω στον 3θέσιο. Τα κάτω καβλιτσέκια τα γειώνεις. Τα πάνω μένουν κενά. Μόλις μπήκα και είδα το ποστ. Για τα υπόλοιπα καλυμένος από Yameth, αλλά μπορώ και να παραθέσω εμπειρίες ή απόψης εκ των έσω. Μόλις βρω λίγο χρόνο.

Polyweb=χοντρό coating. Δεν μου αρέσουν καθόλου Νanoweb=λεπτό coating. Eξαιρετικές και ηχητικά και αισθητηριακά. (μου αρέσουν στο αριστερό, έχουν απίστευτο slickiness). Aν ο ιδρώτας κάποιου δεν συγχωρεί, οι Elixir είναι μονόδρομος. Για κάποιο λόγο δεν μου έχει αρέσει καμιά coated χορδή από οποιαδήποτε άλλη μάρκα. Έχω καιρό να ξαναδοκιμάσω όμως. Τελευταία είχα δοκιμάσει τις black wires (κλάμα) Εlixir φορούσα ανελιπώς όταν "έκαιγα τις χορδές" γρήγορα. Κάποια στιγμή άλλαξε αυτό, οπότε σταμάτησα να χρειάζομαι χορδές εξαμήνου. Η προσφορά είναι δελεαστική. Σχεδόν μισή τιμή/σετ.