'Ολοι ήταν πολύ καλοί και διαφορετικοί με τον τρόπο και το στύλ τους.Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το πόσο τράκ και άγχος είχαν αυτοί οι επαγγελματίες! αλλά και οι DT.
Φαίνεται πως πιό έτοιμος απ'όλους ήρθε ο Mangini.Ο minnemann ήταν αφασία, ο Donati ίσως πιό fusion να πώ!Για ιδανική γκρουπόφατσα - μέλος μου έκανε ο Peter Wildoer.Ο Aquiles Priester κι αυτός πολύ καλός.
Το χτύπημα όμως του Thomas Lang ήταν αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο, μου φάνηκε όμως κάπως μονοκόμματος σαν προσωπικότητα, μάλλον εκεί ήταν η δυσκολία, ο ένας είχε κάτι που δεν είχε ο άλλος κλπ.
Πολυ γ@μάτη η φάση με τα riffs!
Στην τελική νομίζω μόνο ο MPortnoy ταίριαζε απόλυτα στο σχήμα είχε ΤΗΝ ταυτότητα... ίσως είχε άλλα θέματα αυτός γιατί κι αυτά που κάνει είναι μία από τα ίδια με τούς DT, μάλλον προσπαθεί να στήσει το αντίπαλο δέος? γκαντ νοουζ ;D