thebest20

Ευχαριστώ πολύ. Ήμουν λίγο καιρό στη Θεσσαλονικη λίγο πριν τον κορωνοιο και τα είχα ψάξει στην Κασσάνδρου. Δυστυχώς δεν υπήρχε τίποτα από αυτά τοτε σε cd και μάλιστα έχω βάλει και γνωστούς μου που είναι από Θεσσαλονίκη να ψάξουν. Σε ένα από αυτά που δεν θέλω να αναφέρω και όνομα, έχουν κάνει φίλοι μου εγγραφές από δικές τους κασέτες και έχουν πληρώσει τύπου 12 ευρώ για μετατροπή μιας κασέτας σε cd αλλά ο ήχος είναι πολύ ξερός και αλλοιωμενος. Έχω μιλήσει και με ιδιοκτήτες μέσω social, τον τελευταίο καιρό που μένω Πάτρα και δεν μπορώ να πάω από κοντα, αλλά είναι ψιλοαπότομοι και το πρώτο που μου είπαν είναι να μου τα γράψουν από βινύλιο σε cd με 12-15 ευρώ την εγγραφή συν μεταφορικά για να μου τα στείλουν. Αν είναι έτσι, και με τον ήχο που τα έχω ακούσει, από εγγραφές γνωστών μου, προτιμώ όπως τα έχω. Ωστόσο θα ψάξω το άλλο, το Φειδία εννοείται και θα ρωτήσω γιατί δεν το γνώριζα. Χίλια ευχαριστώ.

Ναι, το καταλαβαίνω αυτό σχετικά με τα απωλεστικα και μη απωλεστικα. Αλλά όταν στο spek το υπόλοιπο πάνω από τα 16khz είναι κενό, σε πολλά παλιά είτε wav είτε mp3 320 να τα περάσεις, είναι το ίδιο και καλύτερα σε mp3 γιατί το υπόλοιπο είναι κουφιο. Επιπλέον έχω γνωστό που έχει ασχοληθεί πολλά χρόνια με το ραδιόφωνο , με πολύ καλό αυτί και μου έχει πει ότι η διαφορά του 320mp3 με το flac είναι 1 -2khz παραπάνω δήλαδη μέχρι 21khz πιάνει το flac κ λίγο παραπάνω τα wav, μιλάμε κυρίως για ελληνικές commercial σύγχρονες παραγωγές. Το εύρος ακοής είναι συνήθως 20hz μέχρι 20khz που είναι στις προδιαγραφές ενός mp3. Επίσης κάτι άσχετο, off topic, κάποια αρχεία που πλασάρουν στο εξωτερικό ως νέα μόδα hi-res τα φορτώνουν με έξτρα συχνότητες και φίλτρα , φουλ επεξεργασία, σε σημείο που όσα έχω ακούσει, βουιζαν τα αυτιά μου μετά. Προσωπικά αυτό που θέλω και εύχομαι ειναι να βρεθούν όσα ψάχνω σε 320 αλλά απευθείας από original cd χωρίς να έχουν πειράξει κυματομορφές και μπάσα (γιατί δυστυχώς κάποιοι για να μην δώσουν τα σπάνια σε σωστή ποιότητα,τα πειράζουν επίτηδες βάζουν τέρμα τις κυματομορφές και επεξεργασία με μπάσα)

Και σαν mp3 στα 320kbps θα τα ήθελα ή flac αρκεί να είναι περασμένα από τα cd (χωρίς να τα πειράξουν μετά εννοείται) και όχι όπως τα έχουν πχ στο bazaar ή γενικότερα στο ίντερνετ που έχουν πάρει το ίδιο αρχείο με σκρατς και το έχουν αναπαράγει παντού. Και για να πω την αλήθεια, το 320 με καλύπτει, γιατί κάποια λίγα μεμονωμένα τραγούδια των albums, τα έχω σε συλλογές και επειδή τα έχω τσεκάρει στο spek, είτε σε wav είτε σε flac είτε σε mp3, πιάνουν ένα "ταβάνι" 16-17khz άρα το 320 είναι το ιδανικό.

Τα συγκεκριμένα ψάχνω και γενικά έψαχνα στο Μοναστηράκι τα προηγούμενα 3 χρόνια που ήμουν Αθήνα, τώρα είμαι επαρχία και τα έχω ψάξει εδώ. Έχουν κλείσει όλα, ένα παλιό δισκοπωλείο έχουμε, που βρήκα 1 σπάνιο που έψαχνα σε χαμηλή τιμή, αλλά ο ιδιοκτήτης δεν τα έχει καν τα συγκεκριμένα σε cd, ούτε και στο δικό του αρχείο ώστε να μου τα γράψει. Σε ένα άλλο που λειτουργεί μόνο ηλεκτρονικά, επίσης ρώτησα και δεν έχουν ιδέα για τα συγκεκριμένα. Έχω ρωτήσει και άτομα από άλλες πόλεις και τίποτα. Βινύλια δεν τα θέλω, γιατί δεν έχω πικάπ και επίσης ακόμα και να είχα για να κάνω ψηφιοποίηση δεν θα πετύχαινα τον ήχο του cd, εφόσον ότι υπάρχει στο discogs από αυτά από βινύλια είναι φθηνά αλλά VG, VG+. Και μάλιστα κάποια από αυτά, μου τα έχουν ριπάρει από βινύλιο σε flac αρχεία, αλλά έχουν πολλά σκρατς.

Καθόλου δεν αστειεύομαι https://www.discogs.com/release/7982876 https://www.discogs.com/release/11296138 https://www.discogs.com/release/10461163 To Ακόμα σ' αγαπώ πριν λίγο καιρό έγραφε 500 αλλά από όσο έμαθα το έδωσε σε κάποιο άλλο άτομο (εκτός discogs). Δυο τρία άτομα τα πουλάνε σε τόσο αστρονομικές τιμές. Και μου είχαν πει για τη Διαμάντη και για τη Μαριάνα Ευστρατίου ότι θα μπορούσαν να μου τα δώσουν 120-130 ευρώ το καθένα, αν με ήξεραν περισσότερο και δεν τα βάζουν προς πώληση γιατί είναι ακόμα πιο καρασπάνια. Εννοείται δεν θα τα αγόραζα. Της Λίας Βίσση είναι το πιο φθηνό από όσα ψάχνω, πωλείται 30 αλλά δεν είναι ότι με ενδιαφέρει τόσο όλο το υλικό, θα τα ήθελα όλα τα κομμάτια στη συλλογή μου αλλά κυρίως από όσα υπάρχουν στο youtube (που σαφώς είναι με σκρατς βινυλίου) 4- 5 κομμάτια μου άρεσαν https://www.discogs.com/release/6025737 Τέλος επειδή έχω απευθυνθεί σε Minos, Polygram στις επίσημες σελίδες κ σε άτομο που ήταν στη WEA (Warner Music) η οποία δεν υπάρχει πλέον στην Ελλάδα, σαν εταιρεία, αλλά και σε διαχειριστές fanclubs/επίσημων σελίδων αυτών των καλλιτεχνών έχω φάει βρίσιμο.

Καλησπέρα, τα τελευταία 2 - 3 χρόνια αναζητώ σε αρχεία ήχου καλής ποιότητας, περασμένα από cd κάποια albums πολύ παλιότερα, που μερικά ήταν από τα πρώτα που έβγαλαν οι δισκογραφικές εταιρείες σε format cd καθώς μέχρι τότε έβγαιναν μόνο σε βινύλιο και κασέτα. Μάλιστα τα περισσότερα βγήκαν τη χρονιά που γεννήθηκα ή τις επόμενες 2-3 χρονιές οπότε δεν γνωρίζω τι έχει παίξει με τα συγκεκριμένα και έχουν εξαφανιστεί από παντού, δεν τα έβγαλαν ξανά οι εταιρείες, ενώ δεν τα έχουν ανεβάσει στις ψηφιακές πλατφόρμες. Δεν θέλω να φανεί θέμα πειρατείας, ότι τα αναζητώ ,ούτε είμαι και τζαμπατζής γιατί έχω συλλέξει με τα χρόνια αρκετά μεγάλη δισκοθήκη (όλα με γνωστά βέβαια και τίποτα σπάνιο). Ούτε τα ψάχνω από σάιτς τύπου bazaar ούτε όπως έχουν ανέβει στο youtube που είναι με πειραγμένο ήχο. Στο discogs πωλούνται σε αστρονομικά ποσά αδιανόητες τιμές. Θέμης Αδαμαντίδης - Ακόμα Σ' Αγαπώ (1987) Θέμης Αδαμαντίδης - Η Φαντασία Μου (1989) Λίτσα Διαμάντη - Πυρετός (1988) Νίκος Νομικός - Ξέρω Να Αγαπώ (1987) Μαριάνα Ευστρατίου - Πρώτη Φορά (1989) Μαριάνα Ευστρατίου - Νύχτα Για Δύο (1992) Λία Βίσση - Σκιές (1993) Να τονίσω ότι από συλλογές μόνο έχω ορισμένα κομμάτια με άψογο ήχο και στο spotify όσα μεμονωμένα κομμάτια έχουν ανέβει , τα έχω. Από τη Μαριάνα Ευστρατίου έχω πχ το Πρώτη φορά και Το δικό σου αστέρι αλλά στις συλλογές έχουν μπει από δήθεν remastered (είναι στις 10 περίπου συλλογές που η cobalt/universal δεν είχε προσεγμένο ήχο και ήταν με σκληρό μπάσο και τέρμα κυματομορφή). Ευχαριστώ εκ των προτέρων και συγγνώμη που τα αναζητάω! Οποιαδήποτε βοήθεια ευπρόσδεκτη και γενικά το κατανοώ να μην τα δίνουν οι συλλέκτες γιατί έχουν δαπανήσει κόπο και χρήμα. Παλιότερα πωλούνταν 30-40 ευρώ, τώρα τα περισσότερα από όσα αναφέρω πωλούνται πάνω από 200. Και τα 30-40 ευρώ είναι χρήματα που δεν τα δίνει κάποιος εύκολα,

Αυτό πάντως, χωρίς να είμαι ειδικός, αλλά με κάπως λίγο πιο αυξημένη κυματομορφή, όχι τόσο σε σημείο όμως να κόβονται τα peaks, θα πρέπει να έχει αψεγάδιαστο ήχο. Όσα έχω πετύχει από ελληνικά΄και είναι χωρίς κομμένα peaks είναι άψογα στα δικά μου αυτιά.

Χάλια τα remasters του 2023, καλύτερα είναι του 2009. Το θέμα είναι να μην υπήρχε γενικότερα το loudness war και να ήταν μια πιο φυσιολογική κυματομορφή χωρίς κομμένα peaks και επιπλέον να υπήρχε ισορροπία σε μπάσα/πρίμα. Ναι μεν, τα remasters είναι απαραίτητο να γίνουν, για να σώσουν κάποια σπάνια αρχεία και να ακούγονται αξιοπρεπώς, κυρίως για Beatles που πολλά ήταν αρχικά μονοφωνικά και ασφαλώς οτιδήποτε άλλο είναι δεκαετίας 60, αλλά θεωρώ πώς οτιδήποτε ξεκίνησε να βγαίνει σε cd στις αρχές των 90s και ήταν υλικό από 60's, 70's - 80's, ήταν σαφώς καλύτερο ηχητικά σε σχέση με τα "ψηφιοποιημένα" remasters που είναι η επεξεργασία, της επεξεργασίας. Και μιλάω ειδικότερα για την Ελλάδα που τη δεκαετία του 90 από όσο ξέρω χρησιμοποιούσαν τις αρχικές μήτρες για να κυκλοφορήσουν για πρώτη φορά σε cd, κομμάτια από παλιότερες δεκαετίες. Από το 2000 και μετά τουλάχιστον οι εταιρείες που ξέρουμε (ενώ υπάρχουν πολλά που ακόμα δεν έχουν βγει σε cd δεν τα έβγαλαν καθόλου). Όσα κομμάτια είχαν πάρει από μήτρες τη δεκαετία του 90 για να τα χρησιμοποιήσουν σε συλλογές, αυτά και χρησιμοποίησαν για να τα βάλουν σε άλλες συλλογές, με τη διαφορά ότι από ένα σημείο και μετά δεν τα έπαιρναν ξανά από μήτρα αλλά από κάποιες συλλογές σε wav, με επιπλέον ηχητική επεξεργασία, δηλαδή επεξεργασία πάνω στην επεξεργασία. Όσα έχω ακούσει από το 2007 που είναι remastered έχουν κυματομορφές που ξεπερνούν αυτό που λέμε "ταβάνι" και είναι flat κυματομορφές με κομμένα peaks ενώ έχουν βάλει από πάνω έξτρα equalizer με κλειστό μπάσο και subbass που το κάνει να παραμορφώνει. Το μόνο θετικό, ότι έχω πετύχει σε εκδόσεις περιοδικών, εφημερίδων μετά το 2010 κάποιες συλλογές που έχουν χρησιμοποιήσει τα αρχικά κομμάτια, όπως είχαν βγει σε 90s συλλογές, χωρίς αυτή την τόση ψηφιοποίηση που το κάνει να ακούγεται ψεύτικο. Αλλά μιλάμε για συλλογές με επιλογές πολλών καλλιτεχνών πχ pop 60s, 70s, 80s, 90s. Η σημερινή Cobalt διατηρεί επίπεδο στον ήχο, μόνο όταν ήταν Universal, κάποιες συλλογές που έβγαλε το 2007 με 60s ως 90s, 100+Ερωτικά, 100+Pop, 100+Λαϊκά τα είχε κυκλοφορήσει με τέρμα κυματομορφές και παραμόρφωναν. Η Minos τώρα τελευταία έχει χαλάσει και κάνει στα digital singles που βγάζει τέρμα τις κυματομορφές αλλά κόβει και υψηλές. Για Panik δυστυχώς, σε πολλά΄κομμάτια δεν έχουν σχεδόν καθόλου υψηλές και οι κυματομορφές είναι τέρμα. Ακόμα και τα cds της Άννας Βίσση (που όταν είχαν βγει από τη Sony είχαν αψεγάδιαστο ήχο) τα ξαναέβγαλε με τέρμα κυματομορφές, ενώ το Είμαι το σήμερα κι είσαι το χθες, που βγήκε πρώτη φορά σε cd, τα πήρε από βινύλιο και όχι από αρχική μήτρα και προσπάθησε να "κρύψει" τα σκρατς κλείνοντας τον ήχο με έξτρα μπάσο αλλά και πάλι ακούγονται σκρατς. Ευτυχώς συγκεκριμένοι μόνο καλλιτέχνες, προσέχουν ακόμα τον ήχο τους και οι κυματομορφές δεν είναι τόσο flat ούτε ξεπερνούν τα όρια.

Της Γαρμπή ναι διπλό είναι, ο πρώτος δίσκος και η μία πλευρά του 2ου είναι το βασικό cd και η άλλη πλευρά κάποιες επανεκτελέσεις που έβγαλε η Panik τον τελευταίο χρόνο (δηλαδή εντελώς digitized). Επίσης περιέχει και bonus ένα μικρό 7'' δισκάκι με το Ατόφιο χρυσάφι στη μία πλευρά και στην άλλη το remix του κομματιού. Ο ήχος του βινυλίου είναι πολύ χειρότερος από το αρχικό cd (το οποίο βέβαια είχε κρυστάλλινο ήχο και άκουγες κάθε λεπτομέρεια, είχε σωστά πρίμα μπάσα), ακόμα και σε ένα απλό στερεοφωνικό όταν ήμουν 10 χρονών μπορούσα να ακούσω κάθε λεπτομέρεια στην ενορχήστρωση. Αλλά της Μίνος και γενικώς οι περισσότερες επανακυκλοφορίες που έχει 50 ευρώ ο δίσκος, είναι μονό βινύλιο, 10-12 τραγουδιών. Όπως και τα ξένα πχ Taylor Swift, που είναι μέχρι 40 λεπτά το πολύ ο δίσκος. Ειδικά σε αυτά της Taylor και στης Billie Eilish είναι χάλια, δεν έχουν υψηλές.

Πάντως τις σημερινές επανακυκλοφορίες παλιών βινυλίων τις φτιάχνουν χάλια εντελώς digitized με τα πιο σημερινά πρότυπα ήχου,δυνατό gain, ψυχρό σκληρό μπάσο, χειρότερα ακόμη και από τα αντίστοιχα remastered cds των 00s, δεν το περίμενα ειδικά από τη Minos να γίνονται έτσι, και κοστίζει και 50 ευρώ το κάθε βινύλιο (κάποια του Λοΐζου συγκεκριμένα έχει βγάλει πρόσφατα και μεταξύ αυτών και "Τα τραγούδια της Χαρούλας") Καλά για Panik δεν το συζητώ για τα βινύλια Αντίδοτο, Ευαισθησίες. Το Αντίδοτο της Βίσση κάνει περίπου 25-30 ευρώ αλλά οι Ευαισθησίες της Γαρμπή 50 ευρώ. Έκτός των άλλων έχουν κοπεί και πολλές συχνότητες σε σχέση με τα αρχικά cds. Τα έχω ακούσει σε σπίτι φίλου που έχει πανάκριβο ηχοσύστημα και έχει ρυθμίσει σωστά πρίμα,μπάσα. Και επιπλέον στην ξένη μουσική δεν υπάρχει διαφορά από το mastering του Spotify, στα βινύλια, σαν να ακούς συμπιεσμένο mp3 αρχές δεκαετίας 2000 κάποια νέα ξένα εμπορικά βινύλια λόγω lofi παραγωγής και όλων αυτών των τεχνικών χαρακτηριστικών. Και κάνουν κι αυτά 50-60 ευρώ ακόμα και οι δίσκοι που περιέχουν 1LP μόνο και διαρκούν μισή ώρα.

Και στα cd πάντως που βγαίνουν τελευταία (τα ελάχιστα cd που βγαίνουν σε φυσική μορφή), δεν ξέρω για τα LUFS αλλά το gain είναι 98-99 με κλιπάρισμα, σε κάποιες περιπτώσεις πάει και 100. Όπως επίσης και στα remasters παλιών επιτυχιών που είχαν βγει γύρω στο 2013-2015 συλλογές από Minos και cobalt και στις συλλογές της Panik που έχει βγάλει κάποια 80s.Με κομμάτια που αρχικά τη δεκαετία του 90 είχαν gain 90-92 το πολύ. Βάζουν αυτό το τέρμα που ξεπερνάει το ταβάνι και δεν είναι κυματομορφή αλλά ένα flat πράγμα (το έδειξα σε άλλο post), από ότι φαίνεται το έχουν πάει ακόμα παραπάνω. Επίσης σαν να κόβουν υψηλές συχνότητες ή πρίμα, δεν ξέρω. Και σε επανακυκλοφορίες βινυλίων ακούω αυτή την παραμόρφωση, σε πανάκριβο σύστημα φίλου μου, δεν έχουν εύρος τα κομμάτια αλλά είναι ξερός ήχος. Από mastering είμαι αυτοδίδακτος και δεν έχω πολλές γνώσεις (για αυτό δεν ξέρω όρους) απλά κάποια πράγματα τα κατανοώ με βάση το τι ακούω.

Καλησπέρα, μπαίνω μετά από καιρό που σας ανακάλυψα!Μου κάνει εντύπωση που τα remasters ελληνικά και ξένα τα ακούω πολύ παραμορφωμένα. Μπορεί να μην έχω καλά ακουστικά βέβαια, αλλά και με ακουστικά των 5 ευρώ και με των 25 ευρώ (headphones) και με τα ασύρματα που μπαίνουν στα αυτιά ακούω παραμόρφωση!Αυτό συμβαίνει όχι μόνο στο δικό μου laptop αλλά και σε άλλα που έχω δοκιμάσει. Πιθανότατα να παίζει ρόλο η κάρτα ήχου realtek που είναι η πιο συνηθισμένη. Κι από ότι μου έχουν πει πολλοί δεν είναι και η καλύτερη, αλλά αυτή τη στιγμή είμαι εκτός budget. Και με την ακοή μου δεν έχω πρόβλημα εξετάστηκα πρόσφατ. Όλοι οι γνωστοί μου, βρίσκουν τέλειες τις πολύ δυνατές εντάσεις με παραμόρφωση. Θα σας δείξω 2 παραδείγματα να δείτε, το μόνο που ξέρω από 1-2 άτομα πιο "ψαγμένα" ότι αυτό το flat στη δεύτερη κυματομορφή ευθύνεται κατά πολύ για την παραμόρφωση και επιπλέον ότι ένα σωστό gain δεν πρέπει να είναι πάνω από 97. Είναι το ίδιο τραγούδι το "Μονά Ζυγά" της Κανελλίδου, που σε cd είναι από τα πρώτα που έβγαλε η Μίνος σε μορφή cd cd 1988 Και εδώ τα gains, βέβαια το πρώτο είναι πολύ χαμηλό αλλά ήταν cd του 1988 και αρκετά που έχω από τους δικούς μου που είναι τόσο παλιά, βγάζουν gain κάτω από 90 ή το πολύ 90-91 Το αρχικό του 1988 το ακούω με πιο κρυστάλλινο ήχο, πιο καθαρή φωνή και ενορχήστρωση!Στο δεύτερο ακούω αυτό το loudness που τα επισκιάζει όλα και η φωνή ακούγεται ξερή παραμορφωμένη. Επίσης από γνωστό μου λίγο πιο "ψαγμένο" έχω ακούσει ότι αυτή η flat κυματομορφή γίνεται με normalizing αλλά και με άλλα προγράμματα εταιρειών, που δεν γνωρίζει ακριβώς ποιο, αλλά δίνει την αίσθηση ότι έχει περισσότερο μπάσο!Γενικά στα πιο μικρά παιδιά αρέσει πολύ όταν έχουν παραμόρφωση τα καινούρια πχ trap κομμάτια. Εγώ που είμαι 35 προτιμώ μια πιο φυσιολογική ένταση. Την τελευταία 10ετία περίπου στα ελληνικά,τα φτιάχνουν από όσο έχω παρατηρήσει με αυτή τη μέθοδο. Σε cd ως 2012 είναι πιο φυσιολογική η κυματομορφή και δεν γεμίζει τόσο, αλλά αυτό είναι σχετικό. Πάντως η Panik πρέπει να το πρωτοξεκίνησε στην Ελλάδα και ακολούθησαν και οι άλλες εταιρείες μετά. Όπως η Panik σε ελληνικό έδαφος ξεκίνησε τα κομμάτια που έχουν κομμένες αρκετές υψηλές συχνότητες και ακολουθούν κ άλλες εταιρείες τώρα. Σιγά σιγά το πάνε για lofi όπως φαίνεται

Γεια σας,γνωρίζετε πως γίνονται οι ηχογραφήσεις των ελλήνων τραγουδιστών?Για παράδειγμα έχω ακούσει ότι πετάνε στα σκουπίδια πολλά κομμάτια,τα οποία είναι όχι μόνο demos αλλά ενορχηστρωμένα με full mastering. Kαι γενικά τι διαδικασία ακολουθούν οι έλληνες καλλιτέχνες??Είναι η ίδια σε όλες τις ηχογραφήσεις?Αυτό που έχω ακούσει είναι ότι αρχικά το κομμάτι γράφεται μόνο μουσική,με κιθάρα/πιάνο και προστίθεται ένας πρόχειρος στίχος.Στη συνέχεια ενορχηστρώνεται σε 2 versions,μία ορχηστρική και μία με τους πρόχειρους στίχους.Μετά δίνεται σε στιχουργό ο οποίος προσθέτει στίχους.Στη συνέχεια φτάνει στον καλλιτέχνη ο οποίος το ηχογραφεί,μετά γίνεται το mastering και τέλος αφού ο καλλιτέχνης έχει ηχογραφήσει αρκετά κομμάτια,περίπου 20,επιλέγει τα 10-12 καλύτερα,και τα υπόλοιπα είτε πετάγονται στα σκουπίδια,είτε δίνονται σε άλλους καλλιτέχνες. Όποιος ξέρει ή έχει παραπάνω εμπειρία ας μας βοηθήσει!