thebest20

Έχω ξεκινήσει πάλι να ρωτάω άτομα, δηλαδή βρίσκω κάποιους που μιλούσαμε παλιά στο youtube. Μερικοί ίσως και να έχουν αποκτήσει πολλά από αυτά τα σπάνια αλλά να μη θέλουν να τα μοιραστούν, κάποιοι άλλοι έχουν χίλιες δικαιολογίες που τις ακούω αρκετά χρόνια και από παλιότερους συλλέκτες. Λένε πχ,ναι, το έχω, αλλά το έχω περάσει στα 128kbps γιατί δεν έχω χώρο στο λάπτοπ, ότι δεν ξέρω να κάνω μετατροπή, όχι έχει χαλάσει το πορτάκι του cd στο λάπτοπ και άλλα τέτοια. Αρκετοί όντως τα περνάνε σε wma 128 τα οποία είναι κλειδωμένα, δηλαδή έχουν κάνει τη ρύθμιση στο windows media player να μην παίζουν σε άλλους υπολογιστές. Εγώ πάντως χρησιμοποιώ το ez cd converter με lame 3.100 το οποίο μου ακούγονται πολύ καλύτερα. Κάποια παλιά cd έχουν ίδια khz τα flac με τα mp3 320 στο spek, οπότε δεν έχει διαφορά. Στη μετατροπή από iTunes πρόγραμμα κάτι με χαλάει στον ήχο, τα θολώνει πολύ.

Αυτό που κάνουν ελληνικές εταιρείες σε συλλογές best of και remastered albums, μετά το 2005, εκτός από το να πειράζουν εντάσεις, είναι ότι κάνουν extra normalizing και δεν ξέρω και τι άλλο (αλλά είναι κεντραρισμένο το μπάσο και χάνεται το space, δεν υπάρχει "χώρος" για να ακούγονται λεπτομέρειες). Μου κάνει εντύπωση που έχουν τέτοιες τεχνικές κ επίσης έχω ακούσει ότι από μία χρονολογία και μετά, δεν κάνουν το master από αρχικά masters (ξέρω ότι παλιότερα, ακόμα και αν ένα κομμάτι είχε κυκλοφορήσει σε cd, για να το βάλουν σε μία άλλη συλλογή, χρησιμοποιούσαν πάλι τα αρχικά masters) πλέον επεξεργάζονται τα ήδη επεξεργασμένα wav, βάζουν equalizer πάνω στο κομμάτι που έχει ήδη equalizer. Πρόσεξα ότι κομμάτια του 2002-2003 στα αρχικά cd ακούγονται άψογα ενώ σε συλλογές best of του 2008 πιο κεντραρισμένα και "ξερά" και τα drums χτυπάνε πολύ σκληρά. Και πάνω κάτω είναι στην ίδια ένταση.

Πάντως βλέπω ότι έχουν σταματήσει την τελευταία πενταετία οι εφημερίδες να βάζουν dvd με ταινίες. Από μουσική, πολύ σπάνια έχω δει να βάζουν κάποιο cd πχ πέρυσι είχαν ένα cd του Πέτρου Ιακωβίδη που μόλις είχε βγει σε ψηφιακή μορφή το είχαν δώσει και με εφημερίδα. Κατά τ αλλά κάποιες συλλογές με επιτυχίες της χρονιάς βγαίνουν στο τέλος κάθε χρόνου με εφημερίδες. Μουσικά dvd, όπως υπήρχαν παλιότερα που ήταν μαζι με cd στα δισκοπωλεία, πλέον δεν βγαίνουν, τουλάχιστον στην ελληνική μουσική. Βγήκε μόνο συναυλία της Γαρμπή που ήταν 3 ώρες το dvd μαζί με 3 cd που περιείχαν την ηχογράφηση. Αλλά ήταν πανάκριβη έκδοση γύρω στα 50 ευρώ. Τα cd σε γενικές γραμμές ακόμα και ένα απλό cd, έχουν επιστρέψει σε τιμές που είχαν στις αρχές του 2000. Βέβαια τα λίγα cd που υπάρχουν στα δισκοπωλεία απευθύνονται μόνο σε σκληροπυρηνικους φανς και επίσης σε αρκετά δεν βάζουν booklet με τους στίχους μέσα, απλά μόνο τους συντελεστές και κάποιες φωτός ή κάποια έξτρα αφίσα. Αρκετά κακές εκδόσεις και ποιότητα υλικού.Και έχει μειωθεί και η διάρκεια των cds. Έχει πάει δηλαδή σε διάρκειες που ήταν αρχές δεκαετίας 90. Αν κάποιος κατά τύχη βγάλει πάνω από 50 λεπτά διάρκεια το κανουν διπλό cd για να φαίνεται πιο εμπορικό το αποτέλεσμα και να ανεβαίνει η αξία του. Της Φουρέιρα με 12 κομμάτια , που τα 5 ήταν ήδη γνωστά, διαρκεί 35 λεπτά και έχει 20 ευρώ. Του Αργυρού είναι 80 λεπτά αυτό που έβγαλε πριν 2 χρόνια και το χώρισαν σε 3 cd σαν concept album και κοστίζει 30 ευρώ. Το μόνο cd που έχω πάρει αυτά τα χρόνια είναι του Θοδωρή Φέρρη που ευτυχώς είναι τίμιο ηχητικά, δηλαδή δεν έχει πολύ subbass και έχει και dynamic range. Είναι 15 τραγούδια που τα 9 ήταν ήδη γνωστά και τα υπόλοιπα 6 κυκλοφόρησαν μαζί με το cd, σε γενικές γραμμές τα περισσότερα είναι μπαλάντες, 1 ζεϊμπέκικο, 3 ποπ και 2 τσιφτετέλια. Και θύμισε εποχές 90s και η συσκευασία, απλά έχει 16σέλιδο booklet με φωτός χωρίς τα lyrics. Και η τιμή του μόνο 11 ευρώ, από τα λίγα σε καλή τιμή.

Ο Χρήστος Μάστορας είναι εξαιρετικός καλλιτέχνης και μου αρέσει που έχει πολλές πλευρές. Κάνει τα δικά του ποπ κομμάτια και μπαλάντες με Μέλισσες αλλά επίσης από τη μια συνεργάζεται με τραπερς (βέβαια δεν με εκφράζει αυτό το είδος) και από την άλλη έκανε το εξαιρετικό ντουέτο Εθνική Οδός με το σπουδαίο Γιώργο Νταλάρα. Έχει κάνει πολλά διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους, έχει βρεθεί στο Ηρώδειο και Μέγαρο Μουσικής σε αφιερώματα, έχει κάνει αφιέρωμα στους Beatles και πολλά που δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή, πάντως είναι πολυδιαστατος. Στη δεδομένη φάση που η δισκογραφία πάει από το κακό στο χειρότερο και ενώ υπάρχει έτοιμο υλικό στο συρτάρι βγαίνει με πολύ αργους ρυθμούς , το να κάνει κάτι διαφορετικό μόνο καλό θα του κάνει. Βέβαια ελπίζω να έχει μελετήσει το Στέλιο Καζαντζίδη, αν και σαν χροιά δεν ξέρω αν μου ταιριάζει να ερμηνεύσει τέτοια παλιά λαϊκά.

Τελευταία εμφανίστηκαν από το πουθενά πωλητές που έβαλάν κάποια cd, 5-6 ευρώ ακόμα 3 ευρώ. Από εκεί που τα έβρισκες 30. Βέβαια όχι Αδαμαντίδης, Νομικός κλπ, ήταν κάποια άλλα που έψαχνα. Οπότε με βόλεψε και τα πήρα. Παίζουν άψογα και δεν υπάρχουν στις ψηφιακές πλατφόρμες. Κάποια είναι ακόμα από CBS (πριν γίνει Sony). Ρώτησα αυτούς τους πωλητές μήπως έχουν τον Αδαμαντίδη και όλα αυτά, όμως δεν τα έχουν όπως λένε ή δεν θέλουν να τα κάνουν mp3/flac, ποιος ξέρει. Με βόλεψε και το box now γιατί έχει μόνο 2 ευρώ μεταφορικά. Είναι βέβαια συγκεκριμένοι που στέλνουν με box. Κάποιοι άλλοι πωλητές έχουν το λιγότερο 5-6 ευρώ τα μεταφορικά με απλή αποστολή κ tracking number, (είτε ένα είτε 3-4 cd πάρεις), ακόμα και 11 ευρώ και μάλιστα από Ελλάδα ο πωλητής, δηλαδή μιλάμε αδιανόητες τιμές για μεταφορικά. Του Βελή πάντως στα cd Αθήνα - Θεσσαλονίκη και Ταυτότητα Καρδιάς, ανέβασαν στο διπλάσιο τις τιμές οι ίδιοι πωλητές που τα είχαν (ή πουλήθηκαν κάποια άλλα αντίτυπα που είχαν, οπότε τα επόμενα που έβαλαν προς πώληση οι ίδιοι, αύξησαν κατά πολύ τις τιμές). Και εννοείται ότι συμβαίνει αυτό πολλές φορές και το έχω παρατηρήσει, αν κάποιος πωλητής έχει μερικά αντίτυπα του ίδιου cd, το οποίο είναι σπάνιο, μόλις πωληθεί το ένα, θα ανεβάσει κατά πολύ την τιμή στο επόμενο που θα βάλει προς πώληση. Από την άλλη παίζει ρόλο και η κατάσταση αν είναι good , vg+ κλπ. Αλλά όσα cd έχω πάρει γενικά ακόμα και σε κάποιες περιπτώσεις η κατάσταση να είναι Fair, μετατρέπονται άψογα. Το 2018 ο Αδαμαντίδης το Ακόμα σ' αγαπώ είχε πουληθεί μόνο 20 ευρώ, και το 2016 ο Νομικός το Ξέρω να αγαπώ 30 ευρώ. Τα Κακά Κορίτσια, το "Δεν μ' αγαπάς" που ευτυχώς τα βρήκα τα κομμάτια από γνωστό μου, το αγόρασε 30 ευρώ πριν 10 χρόνια και πλέον το πουλάνε μόνο συλλέκτες μέσω μηνυμάτων κλπ και έχω ακούσει για κάτι 400-500 ευρώ. Και κάτι άλλο αρνητικό, από όσους γνωστούς μου έχω που ευτυχώς μου έδωσαν παλιότερα κάπως σπάνιο υλικό με καλό ήχο 320 ή flac, πλέον τα cd τους τα έχουν δώσει σε παλιά δισκάδικα, σχεδόν τζάμπα, μη γνωρίζοντας τη συλλεκτικότητά τους. Πλέον καταλαβαίνω ότι πολλά έχουν πάει σε εμπόρους που τα μεταπωλούν σε 10πλάσιες τιμές και περισσότερο.

Ναι, καταλαβαίνω αυτό που λες. Όπως κ της Billie Eilish και Taylor Swift έχουν κοντά -7LUFS από ότι είδα σε tutorial. Εννοώ δοκίμασα τα κομμάτια από το YouTube music, απλά για να τεσταρω κάτι στο mp3 gain. Όσα ήταν 98-99 σχεδόν 100db μου ακούγονταν πολύ σκληρά κ τσεκαρα και τις κυματομορφές επίσης. Αναλογικα όσο πέφτουν τα LUFS, ανεβαίνουν τα db, από ότι έχω προσέξει. Τα πιο παλιά κομμάτια 90s κλπ από cd που έχω , μπορεί στο mp3 gain να πήγαιναν μόλις 92db και σε πρόγραμμα για να τσεκαρω τα LUFS ήταν -14 η -15 περίπου. Δεν είμαι γνώστης της μουσικής απλά βάσει δικού μου συμπεράσματος κ πώς μου ακούγονται στα δικά μου αυτιά, όσα είναι τόσο χαμηλά LUFS ακούγονται σκληρά. Για τη Σαττι δεν έχω τσεκαρει τα LUFS. Από αυτό που ακούω στα δικά μου αυτιά. Αν αρχικά έχει γίνει στα -7LUFS και το ακούσω στο Spotify premium που (μερικοί λένε ότι δεν είναι -14LUFS) μου ακούγεται ένα άσχημα υπερσυμπιεσμενο πράγμα.

Αυτό που πρόσεξα είναι ότι όπως πρωτοβγηκε το EP είχε χαμηλότερες εντάσεις, στο mp3 gain έβγαζε 95-96 db και στα δικά μου αυτιά όπως το άκουσα στο YouTube ακουγόταν ευχάριστα. Ακόμα και το Tucutum που (όταν είχε βγει πέρυσι σε digital single, παραμορφωνε απίστευτα) μου ακούστηκε πιο ήρεμο τωρα. Όταν το ξαναεβγαλαν αλλάζοντας στο mixtape τη φωνή που ακουγόταν στο Γλύκα γλύκα και έβαλαν τη Θώδη, ανέβασαν πάλι τις εντάσεις στα 98-99db και κάπως ακούω μια ηχορρύπανση σε ορισμένα σημεία. Και το album Yenna μου άκουγεται σκληρός παραμορφωμένος ήχος, μόνο τα πιο slow κομμάτια μου ακουγονται πιο ήρεμα. Η Μάντισσα και οι Κούπες που είχε παλιότερα ήταν εξαιρετικές παραγωγές ηχητικά και απορώ , αφού έκαναν επιτυχία και προβολές, για ποιο λόγο δεν μπήκαν στο album Yenna. Ίσως να παίζει ρόλο που την προώθηση αυτών των δύο κομματιών την έκανε η Minos, αλλά η παραγωγή κλπ ήταν της Σαττι. Δηλαδή στις πλατφόρμες έγραφε από όσο θυμάμαι ,Marina Satti under Exclusive License of Minos - EMI / Universal

Δεν ήξερα πού να το βάλω και το έβαλα γενικότερα. Νευρίασα με τον τρόπο που κάνουν mastering, flat κυματομορφή κλπ. Βέβαια αν θεωρούν ότι είναι καλό, δεν μου πέφτει λόγος, τα νέα παιδιά ακούνε έτσι τα κομμάτια. Κάκιστη παραγωγή επειδή άκουσα το album, όπως και το 90% των σημερινών commercial κομματιών. Κάπου στο 7:10 είναι καλή η κυματομορφή (έτσι ήταν στα 90s και σε κάποια 00s κομμάτια, το δυνατότερο μέρος της κυματομορφής). Σε πολλά 00s και 10s, η κυματομορφή είναι λίγο πιο μεγάλη αλλά έτσι "κυματιστή" και όχι φλατ. Τα τελευταία χρόνια τις κάνουν τέρμα.

Ισχύει, τα πιο παλιά λαϊκά και ποπ που πρωτοβγήκαν σε cd (πχ αρχές 1990 που βγήκαν σε cd πολλές κυκλοφορίες δεκαετίας 60,70,80) δεν είχαν τόσο μπάσο (είχαν όσο πρέπει). Σε remastered εκδόσεις που έβγαλαν κάποια από αυτά τα παλιά, μετά το 2008 έβαλαν πολύ περισσότερο μπάσο σε σημείο ακόμα να κόψουν πολλά πρίμα και να παραμορφώνει το sub-bass. Επίσης έχοντας ακούσει παλιό βινύλιο σε σύγχρονο πικάπ, με φλατ τα πρίμα και τα μπάσα ακούγεται πολύ καθαρό, ενώ το αντίστοιχο βινύλιο σε remastered έκδοση του 2010+ ακούγεται πολύ σκληρό μπάσο και κλειστό, ξερό.

Ναι το είδα και εγώ χθες αυτό. Πάντως αρκετά τα έχω διαβάσει στη wikipedia και σε άλλα σαιτς κατά καιρούς. Στο discogs γράφει ότι ο Καρβέλας ήταν και στο συγκρότημα Sharp Ties. Ξέρετε αν ισχύει κάτι τέτοιο; Πρόσφατα το ανακάλυψα αυτό το συγκρότημα αλλά δεν μπορώ να ξεχωρίσω αν ήταν ο Καρβέλας, πάντως σε κάποια εξώφυλλα album δεν έχουν καν φωτό του συγκροτήματος

Για το δεύτερο της Γαρμπή το ξέρω ότι είναι playback αλλά το βάζω επειδή έχει πιο καθαρά φωνητικά σε σχέση με τη studio version. Για το γεγονός ότι με οποία ακουστικά και να δοκιμάσω ακούω το ίδιο ενοχλητικό πράγμα στο κανονικό κομμάτι της Γαρμπή και στην Αρβανιτάκη κ σε πολλά ακόμα , κάτι που δεν γινόταν πχ πριν 3-4 χρόνια. Ήθελα δηλαδή να γνωρίσω αν φταίνε τα ακουστικά μου η η κάρτα ήχου laptop/και το κινητο.

Ψαγμένος δεν είμαι, αλλά υπάρχει ένα άτομο στο περιβάλλον μου που κοιτάζει συλλεκτικές εκδόσεις με βάση την εταιρεία (πχ sony που μέχρι το 1989-90 έγραφε cbs) ή τα λογότυπα όπως ok budget price και η Minos που είχε το λογότυπο cd club, και πολλά ακόμα (πχ πριν από κάποια χρονολογία, ίσως 1993 εκεί κοντά, τα cd δεν είχαν barcode και μετά κάποια βγήκαν ίδιες σχεδόν εκδόσεις αλλά με barcode)Οπότε έχω μάθει κάποια λίγα πράγματα, ωστόσο αυτός είναι άτομο που θεωρεί ότι το cd πρέπει να παραμένει cd, το βινύλιο βινύλιο κλπ και όχι μετατροπές. Η αλήθεια είναι ότι για μένα είναι λεπτομέρειες τα λογοτυπα και οι μικροδιαφορές και απλά ότι cd έχω γνήσια στη συλλογή μου τα έχω πιο πολύ για το booklet και αρκετά επειδή έχουν dvd.

Είναι το "Τσούζει" η πρώτη έκδοση cd του 1989!Γενικώς πολλά που έχουν την επωνυμία CBS (και βγήκαν μεταξύ 1988-90) και όχι SONY, πωλούνται σε αστρονομικά ποσά https://www.discogs.com/release/13630308 Ευτυχώς κάποια από αυτά τα cd επανεκδόθηκαν μεταξύ 1995-97 με το λογότυπο ΟΚ Budget Price και έχουν εξαιρετική ποιότητα ήχου.

Απλά έχει γράψει από έντεχνα κάπως μέχρι τρας. Τη δεκαετία του 70 με το ψευδώνυμο Νίκος Λεονάρδος, ενώ τη δεκαετία του 80 έγραφε από τη μια σουξέ με λίγο εκκεντρικό στίχο αλλά την άλλη πολύ καλά λαϊκά. Δίπλα στον κοντό με τη γραβάτα της Ρίτας έγραψε το Σώσε με που είναι μέσα στα 5 πιο κλασικά κομμάτια της. Ενώ έγραψε και τα ποπ και μπαλάντες της Άννας Βίσση στα 80s με πρωτοποριακές ενορχηστρώσεις. Δεκαετία του 90 έκανε Δαίμονες αλλά και συνταρακτικές μπαλάντες με Βισση και όταν τα τσιφτετέλια έγιναν μόδα της έδωσε Τραύμα, Αντίδοτο, το 2000 dance κομμάτια Κραυγή Αγάπη υπερβολική, ταυτόχρονα με ζεϊμπέκικα χασάπικα κ μπαλάντες. 2005 εξελιξε τον ήχο της Άννας σε πιο ροκ κ πιο μετά έγραψε και για τα παρατράγουδα της Αννίτας. Έχει κάνει πολλά διαφορετικά πράγματα στην καριέρα του με μεγάλη επιτυχία. Κάποιοι στίχοι να έλειπαν που για μένα σε ορισμένα κομμάτια υπάρχουν στίχοι που είναι από εκκεντρικοί μέχρι ακραιοι

Δεν το γνώριζα!Και το album Nick Carr πρόσφατα το έμαθα. Η Panik το έβγαλε σε cd για πρώτη φορά και έχει εμφανή μέσα τα σκρατς. Σαν πρώτο ελληνικό βινύλιο δικό του είχε βγάλει το Δεν Παντρεύομαι (δεν βγήκε cd, μόνο 4 τραγούδια μπήκαν σε μία συλλογή cd του). Μετά το έδωσε στην Μαίρη Μαράντη και έγινε σουξέ τελικά από τη Λίτσα Διαμάντη. Γενικά είναι ιδιοφυία, έχει γράψει και ερμηνεύσει πολλά διαφορετικά μουσικά είδη στην καριέρα του.

Καλησπέρα, γενικά υπάρχουν προγράμματα για να εντοπίζουν "σφάλματα" στον ήχο; Βέβαια δεν υπάρχει κάτι στάνταρ στο mastering. Το θέμα είναι ότι με πολλά κομμάτια έχω πάψει να εμπιστεύομαι τα αυτιά μου. Πήγα σε γιατρό και δεν έχω θέμα, γιατί κάποιοι προσπάθησαν να με "τρελάνουν" ότι πρέπει να ακούγεται το τάδε κομμάτι έτσι κι όχι αλλιώς κλπ. Πλέον έχω τα SENNHEISER HD-201, είναι φθηνά βέβαια. Αλλά με πολλά διαφορετικά ακουστικά που έχω δοκιμάσει, συγκεκριμένα κομμάτια τα ακούω περίεργα. Το μόνο θετικό είναι ότι βάζω και παλιότερα κομμάτια (από αρχικές εκδόσεις και ακόμα και αυτά που είναι από αρχές 2000 και έχουν αρχίσει σιγά σιγά να πολύ loudness αλλά είναι με υψηλές συχνότητες, τα ακούω καθαρά χωρίς ενόχληση και ακούω και τις λεπτομέρειες). Κάτι που με ανησυχεί όμως και είναι κακό είναι ότι ακούω πράγματα που με χαλάνε σε αρκετά κομμάτια συγκεκριμένης εταιρείας (δεν ξέρω, περίεργο autotune στη φωνή ή είναι ιδέα μου) Βάζω ενδεικτικά 2 κομμάτια (να πω ότι στο ντουέτο Ελεωνόρας Ζουγανέλη - Ελευθερίας Αρβανιτάκη, τα μέρη της Ελεωνόρας ηχογραφήθηκαν από Μίνος και είναι κρυστάλλινη η φωνή της. Τη φωνή της Αρβανιτάκη ποτέ δεν την είχα ακούσει τόσο περίεργη ή είναι η ιδέα μου). Στο δίσκο της Αρβανιτάκη με την Paniκ το 2019 ήταν αψεγάδιαστη αλλά και σε πρόσφατες συναυλίες Στης Καίτης, ακούω τα φωνητικά περίεργα, σχεδόν "ρομποτικά" σε ορισμένα σημεία, ή είναι το mastering που μου δίνει αυτή την ιδέα Ενώ σε αυτό το υποτιθέμενο live, έχουν αλλάξει την ενορχήστρωση, αλλά έχουν πάρει τα φωνητικά της ηχογράφησης και ακούγονται αψεγάδιαστα, σαν να είναι η Καίτη του 2000-2005.

Ο Νομικός πωλείται 200 ευρώ μεταχειρισμένο, ο Αδαμαντίδης μου είχαν πει για 500 το καθένα από τα δύο, ίσως να πωλείται και ένα στο discogs. Για τη Μαριάνα Ευστρατίου μου είχαν πει μέσω μηνυμάτων επίσης 500. Παλιότερα βέβαια κάποιοι τα πωλούσαν 30-50-60 ευρώ και όσο περνάνε τα χρόνια αυξάνονται όλο και περισσότερο οι τιμές. Το μόνο που θα μπορούσε να γίνει είναι να μαζευτούν 50 άτομα που ψάχνουν το καθένα και να δώσουμε 10 ευρώ ο καθένας για ένα cd και να το μοιράσει στους υπόλοιπους.

Πάντως τον Αδαμαντιδη αυτά τα δύο cd (Ακόμα σ'αγαπώ και Η φαντασία μου) όπως κ το Νομικό το Ξέρω να αγαπώ κ το cd Πυρετός της Διαμαντη ξέρω τουλάχιστον 10 άτομα που τα ψάχνουμε με καλό ήχο (πέρα από μεμονωμένα τραγούδια που έχουν μπει σε συλλογές και τα έχουμε με καλό ήχο). Σίγουρα θα είναι πολλοί περισσότεροι.Και είναι λογικό να τα πειράζουν οσοι τα έχουν με καλό ήχο κλπ μόνο κ μόνο για να μην τα ανεβάσει κάποιος στη σωστή ποιότητα. Επειδή κάποιοι τα έχουν αγοράσει σε αστρονομικά ποσά και ακόμα δηλαδή πωλούνται σε αδιανόητες τιμές και σου λέει, να μην τα βρίσκουν τζάμπα οι υπόλοιποι.

Ναι ακριβώς. Πάντως μπορεί να κάνει δουλειά, εκτός από το να επανέλθει στην αρχική ένταση, αν δεν έχει επεξεργαστεί το αρχείο, Είναι κάπως καλό και για τα αρχεία τα "remastered" των εταιρειών που ενδεχομένως είναι ανεβασμένη η ένταση αλλά χωρίς να έχουν κοπεί πολλά peaks. Ασφαλώς και μόνο στην περίπτωση που δεν μπορώ να βρω το αρχείο στην αρχική του μορφή από την πρώτη έκδοση cd. Βέβαια αν ένα αρχείο remastered έχει τέρμα φλατ κυματομορφή, απλά αν μειώσεις το gain, θα χαμηλώσει η κυματομορφή αλλά τα peaks θα είναι κομμένα, θα φύγει λίγη παραμορφωση αλλά και πάλι θα ακούγεται σκληρό το μπάσο και τα drums. Πάντως η τακτική των δήθεν συλλεκτών που θέλουν να τα πειράξουν (για να μην τα έχω με το σωστό ήχο ούτε με τη σωστή ποιότητα)είναι αρχικά να ανεβάσουν το gain στα 99-100db , μετά με το audacity κάνουν normalizing και προσθέτουν έξτρα μπάσα η κόβουν πρίμα και τέλος το αποθηκεύουν σε 128kbps. Μετά το ξανά μετατρέπουν στα 320 αλλά ασφαλώς πρόκειται για "αέρα κοπανιστο" και αλλοιωμένο αρχείο.

Εννοώ με το mp3gain τα πιο παλιά είναι στα 92-93db. Αν ανεβάσει κάποιος αυτή την τιμή στα 100db παραμορφώνει πολύ ο ήχος και γίνεται τέρμα φλατ η κυμματομορφή. Βέβαια υπάρχει επαναφορά στην αρχική τιμή, αλλά αν γίνει περαιτέρω επεξεργασία με audacity κλπ και αποθήκευση, δεν επαναφέρεται. Αυτό το κομμάτι που έβαλα πχ έχει τιμή 90.1 αρχικά από το cd.

Πάντως μόνο κατά τύχη θα βρεθούν σε καλή ποιότητα, πχ αν κάποιος τυχαίνει να έχει τα συγκεκριμένα (χωρίς να είναι συλλέκτης) και παίζουν και άλλοι παράγοντες πχ να ξέρει να κάνει μετατροπή σε flac ή σε 320kbps. Κάποιοι γνωστοί μου που έχουν άλλα συλλεκτικά όμως, λένε ότι δεν γνωρίζουν ή απλά το κάνουν επίτηδες στα 128kbps (όσες οδηγίες και να τους έχω δώσει με screenshots κλπ), Αν είναι κάποιος συλλέκτης κατά 99% από όσους έχω συναντήσει, αυτό που κάνουν είναι να τα περνάνε σε 128kbps, μετά ανεβάζουν τις εντάσεις με το mp3gain στα 99-100db και μετά πειράζουν μπάσα με το audacity και τα αποθηκεύουν σε mp3 320kbps επίτηδες, που τελικά ακούγονται πολύ αλλοιωμένα και παραμορφωμένα.

Στο Mixtape, στο sample από το "Γλύκα γλύκα" στην αρχή ακουγόταν μία άλλη (όχι Κελεκίδου πάντως) και την επόμενη μέρα το ανέβασαν ξανά και ακούγεται η Θώδη. Πάντως το διαμάντι του EP είναι το "Αχ Θάλασσα" που το έγραψε για τον πατέρα της που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή.

Για παράδειγμα αυτά παίζει να είναι official? Τον Βελή βέβαια τον έχει γνωστός μου και έδωσε 120 ευρώ, είναι κανονικό δισκάκι ασημί αλλά το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο είναι από εκτυπωτή. Ο ήχος είναι καλός για εκείνη την εποχή (λείπουν 3 τραγούδια από το cd σε σχέση με βινύλιο, κασέτα) Αλλά βγήκε όντως έτσι; Για αυτό το soundtrack μου είχε πει συλλέκτης ότι είναι πολύ σπάνιο και το έδινε 80 ευρώ, αλλά το οπισθόφυλλο είναι σίγουρα fanmade για να γράφει Πλευρά Α, Πλευρά Β. Επίσης δεν το έχουν καταχωρήσει στο discogs σαν cd. Για το Νομικό, βγήκε σίγουρα σε cd το ξέρω, αλλά είναι όντως το οπισθόφυλλο αυτό που γράφει μόνο Πλευρά Α; Το έχω βρει κατά τύχη, καθώς συλλέκτες αρνούνταν να στείλουν το οπισθόφυλλο για να μη διαρρεύσει, όπως είπαν. Επίσης έχω περιέργεια για το πώς θα ακούγεται (γιατί μπορεί να έχω ακούσει πολλές διαφορετικές εκδοχές, από τον καθένα, καθώς τα επεξεργάζονται, αλλά είναι αρκετά πιθανό να ακούγεται όπως ο Τηλεφωνητής και ο Φυγάς, που υπάρχουν σε συλλογή του 1990)

Η Universal (εννοώντας την Polygram και σημερινή Cobalt), το 2008 που κυκλοφόρησε 4-5 συλλογές 4cd η καθεμία, 100+ χορευτικά, 100+pop, 100+ερωτικά κλπ , είναι σαν να πήρε τα κομμάτια που είχαν βγει σε συλλογές 90s και ανέβασε με το mp3gain το gain από το 92-93db στα 99db και έβαλε και περισσότερο μπάσο. Νομίζω ήταν η μοναδική αποτυχία της συγκεκριμένης εταιρείας μέχρι τότε. Καλά το άσχετο είναι ότι σήμερα πολλά που έχει ανεβάσει στο Spotify τα έχει πάρει από YouTube και ξέρω κ συγκεκριμένα κανάλια YouTube από όπου τα παίρνει. Από τη Μίνος είμαι απογοητευμένος από τα remasters μετά το 2005, οι εκδόσεις της Χαρούλας Αλεξίου σε renastered μπορεί να ήταν πολύ προσεγμένες εικαστικά, αλλά ηχητικά ο ήχος ψεύτικος και πολύ "παγωμένος" και έτσι και χειροτερα ακούγεται και η επανακυκλοφορία βινυλίου που βγήκε πρόσφατα με το Λοϊζο. Το ίδιο μέτριο αποτέλεσμα και με την Ανθολογία της Κανελλίδου του 2013 αλλά όλα τα κομμάτια έχουν κυκλοφορήσει σε άλλα cd, και από το " Αν θα σ'αγαπησω" που δεν βγήκε σε cd, υπάρχουν 9 από τα 12 τραγούδια σε προγενέστερες συλλογές με καλύτερο ήχο. Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι κάτι τέτοιες συλλογές ακόμα και σε wav να τις κάνεις από cd, συχνοτικά πολλά κομμάτια πάνε μέχρι 15-18khz άρα καθόλου απίθανο, να μη χρησιμοποίησαν σε ορισμένες περιπτώσεις ούτε wav αλλά mp3.

Αυτό το έχω και εγώ απορία, αλλά από όσο έχω ακούσει σε 2 συγκεκριμένες εταιρείες στην Ελλάδα, μετά το 2008, το μόνο που έκαναν είναι να παίρνουν τα wav αρχεία και να τα μπασάρουν πιο πολύ και να αυξάνουν την ένταση στο τέρμα. Δεν είναι και τυχαίο που κάποιες εταιρείες σε remasters από μία χρονολογία και μετά (μετά το 2000 δηλαδή πήραν ότι κομμάτια υπήρχαν σε προηγούμενες συλλογές με πολλούς καλλιτέχνες ή best of συγκεκριμένου καλλιτέχνη και δεν χρησιμοποίησαν αρχικές μήτρες). Σε παλιότερα, έχω ακούσει εντελώς διαφορετικό mastering πχ στον Τηλεφωνητή του Νίκου Νομικού από συλλογή best of με επιτυχίες του Νομικού, του 1990 (μιας και δεν διαθέτω το αρχικό cd κυκλοφορίας 1987, από τα πρώτα της ΕΜΙΑΛ/MINOS σε μορφή cd) και με άλλο mastering το ίδιο κομμάτι στη συλλογή "Τα καλοκαιρινά" (κοντινής χρονολογίας 1992 νομίζω έγινε η έκδοση cd), ενώ η όλη μίξη-ενορχήστρωση είναι ίδια και στα 2. Σε πρόσφατες σύγχρονες επανεκδόσεις βινυλίων παίρνουν digital αρχεία wav πάντως και τα επεξεργάζονται με τα σημερινά πρότυπα. + Το ψευτομάστερινγκ που κάνουν κάποιοι στο youtube (και γενικότερα επειδή έχω γνωρίζει αρκετούς τέτοιους) είναι να αυξάνουν μπάσα με το audacity, μετά normalizing και μετά αύξηση του gain +3 ή +6db. Κάποιοι από αυτούς στο τέλος το αποθηκεύουν όχι σαν stereo αλλά σαν joint stereo (που μου ακούγεται κάπως μονοφωνικό)