BillTrantos

Αν και αρκετά μικρός για να πω τι "άκουσα" στη ζωή μου, ας μπω σε ένα mode αναδρομής, για να δω κι εγώ πού έφτασα και πόσο άνοιξαν τα αυτιά μου αυτά τα χρόνια. Ξεκίνησα να ακούω μόνος μου μουσική στην ηλικία των 8-9 ετών, λίγο αφότου μου έβαλε ο πατέρας μου μία rock συλλογή να ακούσω. (Queen, AC/DC, Gary Moore, κλπ) Αυτή η κλασική -με την έννοια της αντοχής στο χρόνο- ροκ με συνοδεύει μέχρι σήμερα, αν και στην πορεία πρόσθεσα πολλά διαφορετικά ακούσματα στις προτιμήσεις μου. Όταν άρχισα να παίζω ηλεκτρική κιθάρα έγινε η γνωριμία με τη heavy metal μουσική (Ozzy Osbourne, Metallica, Firewind) και άρχισε σταδιακά να βαραίνει το άκουσμά μου, φτάνοντας και μέχρι Melodic/Technical Death Metal. Αφού πέρασα όλη μου την εφηβεία στον σκληρό έως πολύ σκληρό ήχο, έκανα μία στροφή σε άλλα κλασικά πράγματα που μέχρι τώρα δεν είχα ακουμπήσει λόγω εφηβικής μ*λακίας, όπως οι Floyd, οι Beatles, οι U2, o Hendrix, o SRV... Άρχισα να ενδιαφέρομαι πολύ περισσότερο για τον ήχο, τα εφέ και τι συναισθήματα μπορείς να δημιουργήσεις με αυτά. Σήμερα μπορώ να πω ότι ακούω από classic rock μέχρι modern metal, blues, instrumental rock, neoclassical/power metal και πρόσφατα άρχισα να ασχολούμαι με post rock/metal και ambient. Θεωρώ ότι έχω πολλά ακόμα να ακούσω, αλλά χαίρομαι που κρατάω ανοιχτό μυαλό πλέον σε οτιδήποτε περνάει από το δρόμο μου. Με βοηθάει αυτό και ως άνθρωπο και ως ερασιτέχνη μουσικό.

Μιας και γίνεται χαμός σε ένα thread, θυμήθηκα τη δισκάρα του Andy.

Τεράστιος παίκτης. Πέρασα την εφηβεία μου παίζοντας AC/DC, εννοείται αποτυχημένα! ;D Τουλάχιστον δεν τυραννιέται πλέον. Άφησε πίσω του πολύ σημαντικό έργο.

Γιατί το AX8 που ήθελα (pedalboard version του Axe Fx II) κοστίζει 1600 ευρώ, ενώ το Helix LT 820 και δεν έχουν διπλάσια απόσταση σε ποιότητα. Μόνο τα reverbs του είναι χειρότερα, αλλά από update σε update θα τα φτιάξουν πιστεύω. Μην παρεξηγηθώ, το Ultra είναι εξαιρετικό, είναι πρακτικοί οι λόγοι που θα το δώσω. Άκουσα και το Helix πρόσφατα και μου άρεσε, θα γίνει ο γάμος λογικά. Πέφτω δηλαδή ένα σκαλί σε ποιότητα, κερδίζω σε πρακτικότητα και ευκολία όμως. *Με καλά IRs (που έχω), όλα αυτά (Helix-Headrush-Ax8) ακούγονται εξαιρετικά.

Ακολουθεί off topic: Απλά με κούρασε το αρχαίο PC software του Axe Fx Ultra, έχει μόνο 10 IR θέσεις και χωρίς midi controller δε δουλεύεται. Τα Midi controllers που δοκίμασα αν και μου άρεσαν, έκαναν 300-400 ευρώ, οπότε προτιμώ να δώσω τα διπλά και να πάρω μία λύση all in one.

Λίγο άπληστος και άρρωστος σαν τον Φούζιο, αλλά έχουμε και αδυναμίες. Btw, θα κάνω σύντομα την αλλαγή σε Line 6 Helix LT, θα σας γράψω και ηχογραφήσω αναλυτικά τις εντυπώσεις μου. ;D @Φούζιε, σκεφτήκαμε ακριβώς το ίδιο πράγμα, όταν είδα τι έχεις γράψει ένιωσα σαν το παιδάκι στην τάξη που ήξερε την απάντηση και η δασκάλα είπε άλλον. ;D ;D Strymon και Eventide για ποικιλία και οικονομία ισχύς στο Helix και Sunset/Friedman γιατί δεν υπάρχουν στο Helix και τα λατρεύω.

Στα 22 να λέω "ποτέ" είναι λίγο χαζό, αλλά μέχρι τώρα ενώ είχα την ευκαιρία, δεν έχω αγοράσει κάποια PRS. Ελπίζω μετά από studio monitors να πάρω μία SE.

Και live τι έκανες ρε Superfunk; ;D ;D ;D

Τεράστια η διαφορά των Fractal cabs με τις Redwirez. Όχι μόνο στο ηχητικό αποτέλεσμα, αλλά και στο χέρι. Τόσο δεν έπαιζα με Bogner Uber γιατί με τις preloaded cabs δε μου κόλλαγε, πλέον καμία σχέση. Και το μπάσο Redwirez καμπίνα έχει, γενικά βρήκα την υγειά μου με αυτούς.

Στα παρακάτω clips θα ακούσετε το Axe FX Ultra που έχω από το 2014. Παίζω με Bogner Uber amp sim και Ubercab από Redwirez. Μπροστά από τον ενισχυτή έχω ένα Tubescreamer. Ελπίζω να σας αρέσει και ό,τι δε σας αρέσει να μου το γράψετε. Έγραψα και μπάσο μέσω του Ultra και drums με Superior Drummer. http://soundcloud.com/billtrantos/sets/tremonti-all-i-was-axe-fx-ultra-test

Μας πέθανες με το παιδάκι Φούζιε, πολύ συγκινητική εικόνα, φοβερό πάθος για την κιθάρα. Συνεχίζω με λίγο Timmons, πάντα έμπνευση αυτός ο άνθρωπος.

Πολύ ωραίοι οι τύποι!

Καληνύχτες σε όλους!

Heavy φάση μετά από μία πολύ κουραστική βδομάδα

Λίγη υπομονή να ανέβεις στα 500 ευρώ. Εκεί μπορείς να παίξεις από Ibanez RG, μέχρι Schecter C-1, Chapman ML1, ή ακόμα και τη νέα σειρά ML3, την οποία γλυκοκοιτάζω τελευταία. Μη δώσεις τώρα 300 και σε λίγο καιρό δεις ότι δε σε καλύπτει. Αν όμως θέλεις απλά να πειραματιστείς με νέα είδη μουσικής ή παιξίματα, τότε όντως να πας σε κάτι πιο οικονομικό από αυτά που προτείνω. Αν παρ'όλα αυτά θέλεις να παραμείνεις στα 300, οι Jackson που σου πρότειναν τα παιδιά είναι αρκετά οκ λύσεις, πάντα λαμβάνοντας υπόψιν την κατηγορία τιμής στην οποία κινείσαι.

Θα το χρησιμοποιείς κατευθείαν σε κονσόλα ή έχεις κάποιον ενισχυτή; Επίσης τι κιθάρα έχεις;

Καλησπέρα φίλε weballey. Μπορείς να μας πεις 2-3 πράγματα για το set up σου, πώς θέλεις να χρησιμοποιήσεις το POD και γιατί κατέληξες σε αυτή την επιλογή; Στις μέρες μας υπάρχουν πάρα πολλές λύσεις οι οποίες θα σε γλιτώσουν από τόσο κόπο και ψάξιμο.

In memoriam

Είναι τρομερός ο Guthrie. Τον είχα στο μυαλό μου ως ζογκλέρ μέχρι που άκουσα το παρακάτω, χωρίς να ξέρω ότι το έχει γράψει εκείνος. Τα σαγόνια στο πάτωμα.

Ας δώσω κι εγώ το feedback μου ως μάλλον ο μικρότερος της παρέας. ;D Εγώ ουσιαστικά έπιασα κιθάρα το 2009-2010, σε ηλικία τότε 14-15 ετών. Την εποχή εκείνη δεν ήταν της "μόδας" το να παίζεις ροκ-μέταλ με την έννοια που το συζητάμε εδώ. Τότε της μόδας ήταν η core, τα παρακλάδια της και γενικά scream φάση, η οποία και κράτησε βαριά έως το '13-'14. Και όταν λέω της μόδας, εννοώ μεταξύ "μουσικών". Δε θεωρούσουν cool στον σχολικό κύκλο αν έπαιζες μουσική, μάλλον για nerd σε περνούσαν, απλά εγώ ήμουν τυχερός που έπαιζα και μπάλα. Όλοι τότε ήταν αθλητές ή gamers, έψαχνα με το κιάλι άτομα στον Πειραιά του 2009. 2 μαγαζιά είχε τότε η περιοχή, χαμός κάθε μέρα μέσα, αλλά από τα ίδια άτομα. Μία να δουν το νέο πετάλι της Boss, μία τον νέο Spider III της Line 6, you name it. Πλέον 2-3 άτομα θα μπουν εκεί μέσα κάθε μέρα. Φταίνε πολλά πράγματα γι'αυτό, από συμπεριφορές, μέχρι το internet και τις τάσεις της εποχής. Μεγάλη κουβέντα κι αυτή όμως. Τώρα, το 2017, το γεγονός ότι οι επιλογές είναι πραγματικά άπειρες, από εξοπλισμό έως μουσικά είδη, δημιουργεί νέες τάσεις καθημερινά. Είναι λογικό η παλιά γενιά να μην προλαβαίνει να ακολουθήσει, εγώ ας πούμε θα ανοίξω το Instagram, θα δω 10 hashtags και θα ξέρω σε 2 λεπτά ποιος παίζει πού, με ποιον, τι project, κλπ. Ακόμα κι εγώ ως παιδί, ξεκίνησα όπως όλοι, με κλασικούς καλλιτέχνες, Stones, Beatles, Queen, AC/DC και όλα αυτά τα καλά πράγματα. Ο ρυθμός της εποχής μου όμως και η πληθώρα πληροφοριών με τράβηξαν γρήγορα από εκεί σε ένα τεράστιο φάσμα κιθαριστών, από τον Yngwie και τον Rhoads, έως τον Loomis, τον Wes Hauch, τον Jason Richardson, αλλά και τον Mayer, τον Govan, τον Rabea Massad και άλλους. Πού θέλω να καταλήξω με όλες αυτές τις πιθανόν ασυνάρτητες σκέψεις; Στο ότι με την πάροδο του χρόνου, το παλιό παντρεύεται το νέο, συνδυάζονται και έτσι προκύπτουν τρίτοι συνδυασμοί, νέοι, όχι ξένοι, με κοινά στοιχεία από πολλές εποχές. Σε άλλους μπορεί να αρέσει και να θέλουν να το πάνε παρακάτω, σε άλλους μπορεί να αρέσει ακριβώς όπως είναι και σε άλλους μπορεί να μην αρέσει καθόλου και να θέλουν να μείνουν στα παλιά, τα δικά τους. Έτσι πάει από τη μουσική, την εξάσκηση, αλλά και τον μουσικό εξοπλισμό. Ο κύριος που θρηνεί στο άρθρο, έχει μείνει στα Αμερικανικά 70s και με βάση αυτά κρίνει. Είναι λοιπόν για μένα μάταιο να μιλάμε για "τέλος" και "θάνατο" του οργάνου. Κιθάρες αγοράστηκαν και λόγω του Cobain και του Edge, παικτών που δεν έπαιζαν τις κάλτσες τους, άρα δεν είναι θέμα επιρροών, ικανοτήτων, μελέτης και εντυπωσιασμού. Κιθάρες πάντα θα πουλιούνται, φθηνές, ακριβές, Αμερικανικές, Ασιατικές, απλά αυτή τη στιγμή οι Ασιάτες έχουν πατήσει κάτω τους Αμερικανούς σε θέμα οικονομικού ανταγωνισμού. Και τέλος, νιώθω τυχερός που γεννήθηκα την εποχή αυτή που η τεχνολογία είναι σε αυτό το σημείο. Δε νομίζω ότι έμαθα "χειρότερα" επειδή μπορούσα να μπω YouTube, ή επειδή υπάρχει το Guitar Pro.Ίσα ίσα που μέσω του Internet μου δόθηκε η ευκαιρία να ακούσω και να εξερευνήσω πολλά διαφορετικά πράγματα και να ανοίξω τους ορίζοντές μου χωρίς να απορρίπτω απόλυτα τίποτα. Ο σκοπός είναι να κάνουμε τη ζωή μας πιο εύκολη και άνετη, δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί στα 80s μελετούσαν "καλύτερα". Τι κάνει καλύτερο το ότι μπορεί κάποιος να έψαχνε 3 μήνες για ένα Notation book, ενώ τώρα υπάρχει σε PDF και το βρίσκεις σε δευτερόλεπτα; Χειρότερο είναι, γιατί τώρα τους 3 μήνες αναζήτησης τους κάνεις απευθείας μελέτη, λιγότερος κόπος, περισσότερος καθαρός χρόνος διαθέσιμος.

Μπράβο παιδιά, μου άρεσε πάρα πολύ. Μου φάνηκαν πολύ ενδιαφέρουσες οι επιλογές που κάνατε στη δομή, φτιάξατε πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Καλοτάξιδο!

Έχω βγάλει κι εγώ live με POD καρφί στην κονσόλα. Μια χαρά είσαι για μένα, μη μπλέκεις με νέα κόλπα λίγο πριν από live. Μελλοντικά μπορείς να κάνεις πάρα πολλά πράγματα. Από rig με ενισχυτή-πετάλια-μικρόφωνα και καρφί κάποιο amp sim όπως το POD XT, έως μίξεις των 2, χρήση laptop και δε συμμαζεύεται. Όρεξη να 'χεις να μάθεις και χρήματα να πειραματιστείς.

Είχαν περάσει από τα χέρια μου τις εποχές που είχα "traditional" rig 2-3 Bossάκια, good times. Κρίμα που έγινε έτσι η φάση, υπήρχαν πολλές ενδιαφέρουσες μόντες.

Όπως τα είπε ο Loki περί ήχου, έχω περάσει και από Marhsall (JVM όμως) και Blackstar και είναι πολύ καλοί ενισχυτές, ειδικά για τα χρήματά τους. Για αυτό που θες να κάνεις θέλεις σίγουρα FX Loop όπως επίσης πολύ σωστά είπε ο Loki. Τώρα τον ήχο που θέλεις να πετύχεις θα τον πετύχεις πιο εύκολα με Marshall, σχεδόν όλοι όσοι έγραψες ως επιρροές με Marshall JCM παίζανε τότε.