BillTrantos

Ήμουν σε παρόμοια θέση πριν περίπου 1 χρόνο. Για μένα η λύση στο πρόβλημά μου ήταν να βρω ένα δάσκαλο που να καταλαβαίνει την ιδιοσυγκρασία μου. Σε περίπτωση που αυτό δε γίνεται λόγω περιοχής, προσπάθησε να κάνεις κάποια από τα παρακάτω. Ενώ γενικά δε με βρίσκει σύμφωνο σε πολλά πράγματα ο Chappers, σε αυτό το video λέει αρκετά χρήσιμα πράγματα.

Αν έχουν το ίδιο κύκλωμα με τον HT-5 (με τον οποίο έκανα και πρόβες-live) μια χαρά μπορεί να παίξει με ένα overdrive μπροστά. Παλιά 2 συμφορουμήτες ανέβαζαν clips του HT-1 boostαρισμένου με ODs και Distortions και ήταν πολύ πολύ πειστικός. Καλύτερα η Wild_Rose να πάρει βόλτα τον ενισχυτή και να δοκιμάσει και τα 2. Εγώ ποτέ δεν είχα σοβαρό αποτέλεσμα παίρνοντας παραμόρφωση αποκλειστικά από πετάλια.

Τσίταρε το gain του Blackstar, βάλε αυτό μπροστά του και έφυγες. 8) https://www.thomann.de/gr/ibanez_ts_mini.htm?ref=search_rslt_overdrive+pedal_357784_50

Κοίτα, με το μικρό Blackstar σου λείπει πολύ headroom, αλλά φαντάζομαι το χρησιμοποιείς μόνο στο σπίτι. Τι μπάτζετ έχεις;

Φοβερό track σε όλα, συγχαρητήρια για τις ώρες που έχεις ρήξει στο όργανο και για την αισθητική σου.

507 άτομα στο link του Thomann αυτή τη στιγμή, τίποτα δεν πουλάει η Gibson. ;D ;D ;D Αν δεν είχα φάει κόλλημα με τις Tele θα έπαιρνα σίγουρα μία Les Paul Tribute ή Studio το '18 και θα έλεγα μετά από χρόνια ότι ήταν πριν το τέταρτο takeover για να πουλάω mojo. 8) ;D

Πιστεύω σε αυτά τα χρήματα μπορείς να βρεις Fender Stratocaster Standard Made in Mexico. Δεν έχω παίξει τις Squier των 90s, αλλά έμεινα εντυπωσιασμένος από τις Μεξικάνες Fender, πολύ τίμιες για τα λεφτά τους.

Είναι σαν να αποκλείστηκε ο Ολυμπιακός από το Final Four και να μπαίνει οπαδός του Παναθηναϊκού σε ερυθρόλευκο forum ή thread και να σχολιάζει. ;D ;D

Για να έχει κάποιος ακριβή άποψη για μία συγκεκριμένη χρονιά θα πρέπει να έχει παίξει με τουλάχιστον 100 τέτοιες κιθάρες. Κάτι τέτοιο νομίζω είναι αδύνατο στα Ελληνικά δεδομένα, εκτός αν είχαμε κάποιον που να έκανε Quality Control στην Ιαπωνία εκείνη την περίοδο. Αν μπορείς δοκίμασε εκτενώς την κιθάρα και βγάλε τα συμπεράσματά σου μόνος σου. Αν αυτό δε γίνεται τότε παίρνεις γουρούνι στο σακί ό,τι και να σου πούμε εδώ. Μπορεί να σου βγει, μπορεί και όχι.

Με λυπεί και η χρεοκοπία, αλλά κυρίως η χαρά πολλών ατόμων στα social media. Δε μπορώ να καταλάβω γιατί τόσο κόμπλεξ και τόση μνησικακία, αλλά όπως και να 'χει, μια χαρά θα τα πάει η Gibson, όπως και δεκάδες εταιρίες που είχαν προβλήματα όλα αυτά τα χρόνια και επανήλθαν καλύτερες από πριν, με κυριότερο παράδειγμα τη Fender.

Δε νομίζω να ζήτησα τη συμβουλή σου για το τι θα κάνω και πότε, οπότε το πατρονάρισμα δε χρειαζεται και δε σου το επιτρέπω επίσης. Ό,τι είχα να πω για το θέμα το είπα, καλή συνέχεια σε όλους.

Επειδή τον Πάνο τον γνωρίζω προσωπικά, δεν έχει ούτε μία κιθάρα αυτής της συνομοταξίας και όταν μία κιθάρα είναι φθηνή το λέει. Το ότι παίζει καλά με όλες είναι άσχετο, το θέμα είναι αν τις ευχαριστιέται όλες το ίδιο. Λίγο περιττό λοιπόν αυτό που έγραψες. Πέρα από αυτό, δεν τον είδα ποτέ να βγαίνει με τη μπάντα του και να παίζει με Squier των 150 ευρώ ή Epiphone των 200. ::)

Χωρίς να έχω δοκιμάσει όσες κιθάρες έχουν δοκιμάσει άλλα παιδιά του forum, η άποψή μου σχετικά με τις ακριβές κιθάρες και πώς δικαιολογείται η τιμή τους είναι καθαρά στην αίσθηση. Και εξηγούμαι. Πιστεύω ότι στις μέρες μας, ακόμα και μία πολύ φθηνή κιθάρα από Κίνα - Ινδονησία - Μεξικό, κλπ, μπορεί να ακουστεί πάρα πολύ καλά, αλλάζοντας μόνο μαγνήτες. Το θέμα είναι ότι τη νιώθεις φτηνή στο χέρι και εκεί έγκειται για μένα ο παράγοντας κόστους. Τι να την κάνω μία κιθάρα που ακούγεται καλά αλλά τη νιώθω να είναι πλαστηκούρα;! Προσοχή, δε μιλάω για playability, αυτό λύνεται με ένα πολύ καλό setup, μιλάω για τη γενικότερη αίσθηση και το χαρακτήρα του οργάνου. Όταν λοιπόν μία Squier Bullet Strat λέμε ότι είναι καλή για τα λεφτά της, σημαίνει ότι ακούγεται σχετικά οκ αν σκεφτεί κανείς ότι κοστίζει 115 ευρώ και ότι με ένα καλό setup μπορεί να είναι και βολική. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι δεν θα έχει την αίσθηση του φθηνού οργάνου, δηλαδή το κακό nut, την κακή γέφυρα, ίσως περίεργα βαλμένα τάστα, ίσως κακοπερασμένες ή κακής ποιότητας βαφές, τα κακοταιριασμένα ξύλα, τη χαμηλή ποιότητα ξυλείας, κλπ. Τώρα, το αν αξίζει μία κιθάρα 4000 και 5000, αυτό έχει να κάνει με την τσέπη του καθενός, την εμπειρία του, την κρίση του, το τι ζητάει από ένα όργανο και αν θέλει οπωσδήποτε mojo ή "X Factor" για να φτιαχτεί να παίξει. Σίγουρα αυτά τα όργανα δεν είναι 4 και 5 φορές καλύτερα από ένα των 1000 ευρώ. Ας πούμε χοντρικά για χάρη της συζήτησης ότι μετά τα 1500 ευρώ παίρνεις 5% ποιότητας παραπάνω ανά χιλιάδα. Αξίζει; Όταν έχω τη δυνατότητα να δώσω τόσα χρήματα χωρίς να πεινάσω για ένα τέτοιο όργανο θα σας πω. ;D

Εξαιρετικός!!

Εμένα προσωπικά μου αρέσουν οι low-medium output μονοί, κρατάνε το χαρακτηριστικό attack του μονού και αν είναι ποιοτικοί δε λασπώνουν καθόλου με περισσότερο gain. Γι'αυτό και πρότεινα του Fat 50s, ο OP καλό θα ήταν να κοιτάξει τέτοιου τύπου λύσεις, ίσως από άλλη φθηνότερη εταιρία, ίσως Dimarzio.

Τότε θα πήγαινα για το set 57/62 που ανέφερες. Επίσης πολύ καλό για αυτά τα είδη.

Μεταχειρισμένοι Fender Custom Shop Fat 50s. Καινούργιοι κάνουν 199 US dollars, τσίμπα τους από ebay και θα έχεις ένα τρομερά versatile set, ειδικά για τα είδη που θέλεις.

Εξαιρετικός!! Πολύ ωραίο και σταθερό παίξιμο, το μόνο "μείον" είναι ότι μου φάνηκε λίγο σαν να ζορίζεσαι να το τραγουδήσεις. Off topic: Τεράστια επιρροή από Nevermore-Loomis σε αυτό το κομμάτι κιθαριστικά. Αν δεν ήξερα ότι είναι Trivium θα υπέθετα ότι είναι κάποιο track in the style of Jeff Loomis. :o

Δυστυχώς οι εποχές δεν επιτρέπουν αγορά καινούργιου μουσικού οργάνου. Τα έκανα αυτά λίγο πιο παλιά, αλλά όταν πλέον δουλεύεις και δεν τρως το χαρτζιλίκι δυσκολεύει η φάση. Το budget δεν ξεφεύγει, 700 ευρώ τη βρίσκεις μεταχειρισμένη τη συγκεκριμένη σειρά στο Ευρωπαϊκό ebay και Reverb. Πουλάει ένας Άγγλος ακριβώς αυτή που θέλω αλλά το deadline είναι σε 4 μέρες και δε θα τον προλάβω με τίποτα. :-\

Κατέληξα εδώ παιδιά τελικά. C shape neck, 22 τάστα, maple fretboard, το αγαπημένου sunburst και hot single coils, που για αρχή είναι παραπάνω από καλά. Όλα αυτά made in USA με ό,τι αυτό συνεπάγεται από ποιότητα κατασκευής και mojo. Μόνο ένα λευκό pickguard θα της βάλω από την αρχή και φύγαμε! Μόνο να κάνω οικονομία μένει, ή να βρω καμία μτχ. Πάντως αύριο θα πάω από το Νάκα στη Ναβαρίνου να τη δοκιμάσω, για να σιγουρευτώ. https://www.thomann.de/gr/fender_american_special_tele_mn_2csb.htm?ref=search_rslt_Fender+American+Special_377680_4

Αν φτιάχτηκε με τα πρότυπα της ακριβής version, τότε δε θα πρέπει να σκάψεις, το μόνο που θα πρέπει να δεις για να το διαπιστώσεις είναι στην πίσω μεριά του σώματος αν έχει θήκη για μπαταρίες. Αν έχει καλώς, αν δεν έχει θα πρέπει να σκάψεις για να βάλεις active set. Κατά τη γνώμη μου δεν αξίζει όλη αυτή η διαδικασία, πάρε ένα πολύ καλό medium προς high ή high output σετ humbuckers με modern voicing και θα έχεις εξίσου καλό αποτέλεσμα και πιο οργανικό στις δυναμικές κατά την προσωπική μου γνώμη και στο λέω έχοντας παίξει με 2 EMG sets.

Πάντως αν έπρεπε να πάει ένας και μόνο κιθαρίστας στον cosmos για να δώσουμε ένα δείγμα γραφής της κιθάρας, πιστεύω θα έπρεπε να πάει ο Hendrix. Και δε με τρελαίνει να τον ακούω. Αυτό είναι για μένα το αντικειμενικό στοιχείο που διαχωρίζει τον θρύλο, από τον εξαιρετικό παίκτη. Σε πολλά πράγματα υπάρχει αυτό, στο μπάσκετ ο Michael Jordan, στο τένις ο Federer, στην κολύμβηση ο Phelps, στο γκολφ ο Tiger Woods, κλπ, κλπ. Κατά καιρούς διάφοροι "αιρετικοί" θα πουν για τον Lebron James, τον Nadal και άλλους επίδοξους "Βασιλίαδες" του κάθε αθλήματος. Αλλά όπως και να το κάνουμε, κάποια μεγέθη δεν αγγίζονται. Μάλλον το έχω πιάσει τελείως λάθος το θέμα, γιατί η Τέχνη δεν έχει να κάνει με επιδόσεις, αλλά ταυτόχρονα έχει σταματήσει εδώ και καιρό να με νοιάζει ποιος είναι "καλύτερος" από ποιον, η μουσική παραείναι όμορφη για να ασχοληθώ με αυτό.

Μου άρεσε πολύ η "ξυλίλα" που έβγαλε ο ρυθμικός σου τόνος. Εξαιρετική χρήση των εφέ, σχολής Edge φαντάζομαι, μιας και έχεις να κλείσεις το delay από το Joshua Tree περίπου. ;D Ζηλεύω τους κιθαρίστες που μπορούν να στήσουν κομμάτι "γύρω" από εφέ και χωρίς αυτά τίποτα να μην είναι ίδιο. Εγώ δεν έχω εντρυφήσει τόσο πολύ σε αυτό.

ΠΟΛΥ καλό! Τρομερή ατμόσφαιρα.