BillTrantos

Ευχαριστώ παιδιά! Πολύ ωραίο site, έριξα μια ματιά χθες και όντως αν φτάσω στο Intermediate 4 θα είμαι πολύ ευχαριστημένος, δεν είναι της πλάκας σε καμία περίπτωση. Θα το έχω δίπλα δίπλα με τα βιβλία σίγουρα, thanks!

Λοιπόν, πήρα εν όψει γενεθλίων ένα SE61 Nektar, όσο πιο μαζεμένο γινόταν, έχει μόνο τα πλήκτρα και pitch/mod wheels, 1 fader και octave up/down buttons. Βγήκε κάτι λιγότερο από 90ε, οπότε και να μη τσουλήσει το εγχείρημα, δε θα χάσω πολλά. Θα επανέλθω μόλις μάθω να παίζω λιγάκι. Έχω ήδη αγοράσει 3 ebooks εκμάθησης, το στρώσιμο μένει. Birthday resolution να μάθω να κοπανάω πλήκτρα, κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Πέτυχες αρκετά από αυτά που σκέφτομαι, αλλά βλέπω ότι για να μάθω της προκοπής θα πρέπει να πάρω κάτι άλλο πέρα από το Minilab που έχω τώρα. Αυτό θα το κρατήσω για την ηλεκτρονική μουσική που πειραματίζομαι περιστασιακά, για μπασογραμμές και sound design. Πιστεύω θα βολευτώ με κάτι μεταξύ 61 και 88, με την προϋπόθεση ότι δε θα είναι μονίμως πάνω στο γραφείο, γιατί τότε δε θα υπάρχει καθόλου χώρος και έχω και 2 γάτες που τους αρέσει να χοροπηδάνε εκεί πάνω αν δεν τους δώσω σημασία για καμία ώρα. ? Από πλευράς άνεσης-playability δεν έχω απαιτήσεις η αλήθεια είναι, ξέρω από τώρα πως αν προχωρήσει αυτό το εγχείρημα θα χρειαστεί να αναβαθμίσω, αλλά αυτό μπορεί να γίνει αρκετά αργότερα.

Διαβάζοντας τα σχόλιά σας και βλέποντας τιμές online για μεταχειρισμένα entry level M-Audio, Alesis, Nektar και Korg, καταλήγω στο ότι οικονομικά δεν αλλάζει κάτι, μπορώ να κοιτάξω εξίσου 49-61-88, οπότε μένει μόνο το άγχος της μετακόμισης, αν αυτή γίνει κιόλας, γιατί ακόμα είμαι εντελώς στον αέρα. Ίσως είναι προτιμότερο να πάρω κάτι σε 61-88 και να είμαι σίγουρος. Στη χειρότερη φεύγει πάνω-κάτω στα ίδια χρήματα.

Η κόρη ως σπουδάστρια μουσικής σίγουρα εμπίπτει στην κατηγορία ανθρώπων που ανέφερα, αυτούς που ξέρουν τι τους γίνεται σε πλήκτρα-πιάνο. ? Σε αυτό το πλαίσιο συμφωνώ μαζί σου, ειδικά για το 88-32. Εγώ έχω ακόμα πολύυυ δρόμο για τέτοιο επίπεδο. Δεν προσπαθώ να γίνω βιρτουόζος λίγο πριν τα 30, αλλά θέλω να μπορώ να γράψω ένα mock up της προκοπής. Θα εξαρτηθεί από το τι ευκαιρίες θα βρω εδώ στα μεταχειρισμένα. Προς το παρόν κινούμαι προς Arturia Keylab, ή M-Audio Oxygen. Παρ'όλα αυτά δεν έχω κάποια συγκεκριμένη προτίμηση, θέλω απλά να μπορώ να ξεκινήσω να μαθαίνω σιγά σιγά, γνωρίζοντας ότι στην πορεία ίσως παιχτεί νέο upgrade σε κάτι πιο στιβαρό και 88άρι. Πλέον το έχω υπόψιν και το υπολογίζω. Απλά υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να μετακομίσω ξανά τον Αύγουστο προς Βρυξέλλες ή Βιέννη και το 88άρι μου προκαλεί τρόμο ως προς τα logistics. Θα ρωτήσω όμως, γιατί η προτροπή σε 76 ή 88; Θεωρείς ότι χρειάζεται κάτι τέτοιο για κάποιον που δεν είναι και δεν πρόκειται να γίνει πιανίστας; Με βάζει σε σκέψεις αυτό που λες, δεν πιστεύω ότι θα κινηθώ άμεσα σε πολλές οκτάβες παίζοντας με 2 χέρια, αλλά δεν ξέρω και πώς/προς τα πού θα εξελιχθεί όλο αυτό. Η αρχική μου σκέψη είναι απλά να μην υπάρχει η δικαιολογία του μικρού keyboard για το δισταγμό μου να ξεκινήσω πλήκτρα/film scoring.

Επανέρχομαι στο θέμα μετά από 2 χρόνια για να δώσω δίκιο σε @dimsonic που έλεγε για 49 πλήκτρα. Το Arturia Minilab με τα 25 πλήκτρα θα το κρατήσω γιατί έχω βολευτεί με το form factor και την ευκολία στη μεταφορά, αλλά επειδή θέλω σιγά σιγά να μάθω να παίζω πλήκτρα και να ασχοληθώ με κάποια film/game scoring courses που έχω βάλει στο μάτι, τουλάχιστον τα 49 πλήκτρα είναι μονόδρομος. Μην παρεξηγηθώ, κάποιος που ήδη ξέρει τι κάνει, θα μπορούσε να γράψει μουσική για ορχήστρα και με 25 πλήκτρα και με το μολύβι πάνω στο piano editor ενός DAW, αλλά επειδή εγώ δεν ξέρω τι μου γίνεται, θα προχωρήσω με τη λύση που μου είχε προταθεί 2 χρόνια πριν. Στο δια ταύτα για μελλοντικούς αναγνώστες: Ακούτε τους παθόντες, όλοι έχουμε περάσει από παρόμοια στάδια.

Μεγάλη αλήθεια. Νιώθω τεράστια αμηχανία διαβάζοντας καμιά φορά debates για καλώδια, ειδικά από ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι ακούνε διαφορές μεταξύ 2 καλωδίων ίδιου price range. "Παραμύθια της Χαλιμάς" είναι understatement. Κουμάντο στο χόμπι (ή επάγγελμα) του καθενός δε θα κάνω, αλλά υπάρχουν άλλα πράγματα να φάμε τον καιρό μας.

Ο αγαπημένος μου κιθαρίστας με "περίεργα" solo ήταν πάντα ο Matt Bellamy, αλλά όσο μεγαλώνω τον εκτιμώ ακόμα περισσότερο. Ήταν δύσκολο να διαλέξω ένα, αλλά κατέληξα στο παρακάτω (ας με συγχωρέσει η επιτροπή για τη διάρκεια):

Όντας στην ίδια βάρκα με τον @mpamps θα πω ότι ετοιμαζόμουν να πάρω το Superior Drummer 3, για ορισμένα features που δεν είχε το EzDrummer2. Αυτά είναι το Tap2Find, ο Onboard Grid Editor και το The Bandmate. Μόνο και μόνο για το Tap2Find θα τα έδινα τα λεφτά για το EzDrummer3, τώρα είναι no brainer. Παρ'όλα αυτά να πω ότι εδώ και 2 χρόνια χρησιμοποιώ αποκλειστικά GetGoodDrums ως προς το ηχητικό κομμάτι. Συνήθως με έτοιμα δικά του grooves, αλλά έχω κάνει import και όλα τα grooves που είχα μαζέψει τόσα χρόνια από την Toontrack. Προσπαθώ τώρα τελευταία να μάθω να κάνω μόνος μου το drum programming, αλλά είμαι ανεπίδεκτος μαθήσεως. Για άτομα σαν κι εμένα, θα έλεγα ότι τα τελευταία προϊόντα της Toontrack είναι πραγματικά idiot proof. Το live walkthrough εδώ: Παραπάνω λεπτομέρειες για features εδώ: https://www.toontrack.com/product/ezdrummer-3/

Δεν υπάρχουν λόγια για τη δουλειά που έκανε ο άνθρωπος. Δεν το έχω δει όλο λόγω χρόνου, αλλά η πρώτη ώρα ήταν σχολείο κανονικό. Ξέρω ότι μερικοί θα το απολαύσετε. Αν πετύχετε ενδιαφέροντα σημεία, θα ήταν ενδιαφέρον να τα ποστάρετε και να τα συζητήσουμε.

@manosx Το έχω το Crystallizer αλλά για κάποιο λόγο δε μου έχει κάνει γκελ. Θα του δώσω άλλη μια ευκαιρία.

Δυστυχώς δεν έχω βρει κάτι που να κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά και με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχει όμως το παρακάτω, που είναι σε παρόμοιο vibe, το έχω και είμαι πολύ ευχαριστημένος. Είχα ανεβάσει και ένα κομμάτι που το χρησιμοποίησα αρκετά.

Με σκότωσες, έχω αρχίσει μαγειρέματα. Next time!

Με αυτό το πετάλι περνάς ένα σκ παίζοντας, χωρίς φαγητό-νερό και Κυριακή βράδυ αναρωτιέσαι αν έχουν περάσει 2 ώρες ή 2 μέρες. Προσπαθώ καιρό να κάνω κάτι παρόμοιο με VSTs, αλλά αυτό είναι σχεδόν plug n play.

Έχεις έρθει από τα μέρη μας πάλι;; Αν ναι, στείλε μήνυμα να κανονίσουμε καφέ.

Ωραία ιδέα και εκτέλεση, νομίζω έχεις αρχίσει και βρίσκεις τον ήχο σου κιθαριστικά, όχι μόνο στον εξοπλισμό, αλλά και στο παίξιμο. Αν μπορώ να προσάψω κάτι είναι το synth στο βάθος, το βρήκα λίγο busy για τα γούστα μου.

Μου άρεσε πολύ! Βλέπω μεγάλη βελτίωση στη φωνή και στο κομμάτι του performance αλλά και στο πώς τη χειρίστηκες στο στάδιο της μίξης. Τα ορχηστρικά μέρη με τη χορωδία πώς τα έγραψες;

Σε καταλαβαίνω, θέλω κι εγώ μια 7χορδη, αλλά προέχουν άλλα αυτή τη στιγμή, ίσως πάρω μια baritone μόλις το επιτρέψει η τσέπη. Η Holcomb PRS είναι οργανάρα, ακόμα και η SE. Ειδικά για τα είδη που κινείσαι είναι τοπ.

Γράφω εδώ και για τα 2 κομμάτια, μιας που έχει λιγότερα σχόλια. ? Πάρα πολύ εντυπωσιακό το αποτέλεσμα σε όλες τις διαστάσεις, δημιουργία, εκτέλεση, παραγωγή, μίξη. Έχεις κάνει άλματα από πέρσι στην κιθάρα, χίλια μπράβο! Δεν έχω να πω το παραμικρό αρνητικό ακούγοντας από τα studio monitors, είναι επαγγελματική δουλειά με τα όλα της, πραγματικά ζηλευτό αποτέλεσμα, είτε βλέποντας το ως djent κυκλοφορία, είτε ως video game score. Μια ερώτηση, έτσι για την κουβέντα. Πώς κατέληξες σε 7χορδη και Drop G; Θεωρείς ότι θα έχανε το αποτέλεσμα σε Drop C πχ; Έκανες τέτοιες δοκιμές ή πήγες κατευθείαν εκεί για να δώσεις πιο industrial/modern vibe;

Συμφωνώ με τον Άλεξ, ωραία ιδέα και ενορχήστρωση, αλλά τα τύμπανα και η φωνή το αδικούν. Για τη φωνή τα είπατε και με τον Άλεξ, οπότε εγώ θα έλεγα να δεις τι μπορείς να κάνεις με τα τύμπανα, αν όχι για το συγκεκριμένο cover, τουλάχιστον για το μέλλον.

Φαντάζομαι στους περισσότερους είναι γνωστή η ιστορία πίσω από το τραγούδι, αλλά θα την ξαναγράψω σύντομα για όσους δεν την ξέρουν. Το τραγούδι αυτό ήταν το τελευταίο που ηχογράφησε ο Freddie πριν ολοκληρώσει τη γήινη διαδρομή του. Το τραγικό στοιχείο ενισχύεται από το γεγονός ότι δεν πρόλαβε να τελειώσει τα takes του, έτσι όταν πλέον είχε φύγει, ανέλαβε ο Brian May να τραγουδήσει το τελευταίο μέρος του τραγουδιού. Δεν υπάρχει φορά που να το ακούσω και να μη με αγγίξει. Εδώ είναι το solo track, για όσους έχουν γερό στομάχι. Δεν ξαναβγαίνει Freddie.

Αν πρέπει οπωσδήποτε ένα, τότε είναι σίγουρα το παρακάτω και συγκεκριμένα το intro solo. Το άκουσα και κάτι άναψε με το κεφάλι μου, πρέπει να ήμουν 7-8 χρόνων. Από εκεί πήγα μετά σε Santana, Angus Young και μετά με πήρε μπάλα γενικώς.

o Joscho είναι φανταστικός παίκτης, πραγματικά world class. Τον είχα μάθει από το Cracking the Code, είχε κάνει μία συνέντευξη με τον ιδιοκτήτη του site και έδειχνε close-ups για picking technique. Μου είχε φύγει το σαγόνι. Από εκεί άκουσα τη δουλειά του, είδα τι συνεργασίες έχει κάνει με Tommy Emmanuel και άλλα τέρατα. Και από εκεί πήγα στον Soikkeli που επίσης παίζει αδιανόητα πράγματα. Αρκετά όμως με τις ασκήσεις Παρασκευή βράδυ, ώρα για λίγη μουσική:

Σωστός, όλο και κάτι θα μου ξέφευγε.

Δε θα έλεγα ότι έχω επαρκή επαφή με την εσωτερική πολιτική της Κίνας για να σου δώσω πλήρη απάντηση σχετικά με το πώς εκείνοι παρουσιάζουν και αιτιολογούν τις επιλογές τους. Η program director του μεταπτυχιακού μου ασχολείται αποκλειστικά με θέματα ΗΠΑ-Κίνας και από τα papers της συμπεραίνω ότι γενικότερα η ιστορία και κουλτούρα του συγκεκριμένου τόπου είναι τέτοια που επιτρέπει αυταρχικά μέτρα, ειδικά σε καιρούς κρίσεων όπως τώρα. Αν ψάχνεις rational αιτιολόγηση σε Covid policies Κίνας, θα σε σώσω από αρκετό κόπο λέγοντας ότι πας να το εξετάσεις με δυτικά κριτήρια, κάτι το οποίο είδαμε και στην περίπτωση της Ρωσίας πως είναι συνταγή αποτυχίας σχετικά με την κατανόηση και επεξήγηση τάσεων και συμπεριφορών. Είναι εκ τη γενέσει της λάθος η σύγκριση Τουρκίας-Κίνας, ειδικά λαμβάνοντας ως κύριο κριτήριο το population density. Άλλη η κατάσταση της εσωτερικής τους πολιτικής, διαφορετικά δομημένα συστήματα, διαφορετικές αντιλήψεις κόσμου, διαφορετικά γεωπολιτικά στοιχεία, διαφορετική οικονομική κατάσταση. Για τα υπόλοιπα: (1) Η πολιτική αυτή, όπως και οι υπόλοιπες πολιτικές που αφορούν population control στην Κίνα, έχουν τη βάση τους στο γενικότερο μοντέλο αυταρχικής διακυβέρνησης που ασκεί εδώ και αιώνες η χώρα. Στην προκειμένη περίπτωση εκσυγχρονίζεται, με τη χρήση drones, robot dogs, κλπ. (2) Απ'όσα γνωρίζω, οι Κινεζικές αρχές είναι διαρκώς στους δρόμους και με τη συνδρομή drones-robot dogs ελέγχουν πλήρως την κινητικότητα του πληθυσμού. Απαγορεύεται να βγεις από το σπίτι σου πρακτικά, ακόμα και για να πας στο φαρμακείο. Η μεταφορά προϊόντων γίνεται από τις αρχές, όπου επί της ουσίας αφήνουν μία σακούλα με τρόφιμα κάθε 7-14 μέρες σε κάθε σπίτι, ανεξάρτητα από το πόσοι ζουν μέσα, τι ανάγκες έχουν, κλπ. Τα επεισόδια λέγεται ότι ξεκίνησαν από ανθρώπους που έχουν ανάγκη από φάρμακα και δεν τους παρέχονταν από το κράτος. (3) Η Κίνα, η Ρωσία και η Β.Κορέα έχουν υιοθετήσει εδώ και χρόνια μια στρατηγική τύπου "information warfare", όπου δεν παρέχουν πραγματικά στοιχεία σε δυτικούς οργανισμούς τύπου ΟΗΕ, Unicef, WHO, κλπ, με πρόσχημα ότι αυτά χρησιμοποιούνται για την κατασκευή δυτικών αφηγημάτων, περιθωριοποίηση των χωρών, ανάπτυξη Ρωσοφοβίας, κλπ. Αυτό έχει οδηγήσει σε ένα νέο είδος "τοίχου", καθώς πλέον δεν υπάρχει εύκολη επικοινωνία με κόσμο σε αυτές τις χώρες, το οποίο προκαλεί και προβλήματα σε ζητήματα παγκόσμιας διακυβέρνησης όπως ο Covid, η κλιματική αλλαγή αλλά και συγκρούσεις όπως η Ρωσο-Ουκρανική που επηρεάζουν την παγκόσμια οικονομία.