BillTrantos

Τα αγαπημένα μου demos στο YT ο Gregory Kochery, πραγματικός master στο όργανο και τυπάρα μεγάλη.

Καμία ένσταση σε specs-εμφάνιση, θα την έπαιρνα χθες no questions asked. Ασιάτισσα στο 1000άρικο όμως, λυπάμαι αλλά δεν. Ναι στα σοβαρά specs, ναι και στον πληθωρισμό, ναι και στο να πάρει λίγο καλύτερο μισθό ο εργαζόμενος στο εργοστάσιο, αλλά στα 1000ε βρίσκει κανείς μεταχειρισμένη Αμερικάνα, έστω και Highway 1.

@fusiongtr μη γυρνάμε πάλι στα βασικά, με Evertune και 2 humbuckers δεν είναι τέλε κύριος, ό,τι σχήμα και να 'χει.

Θα ακουστώ ψείρας και δε θέλω, αλλά παραήταν perfect για τα γούστα μου. Ειδικά τα μοντέλα με Evertune γέφυρα και Fishman μαγνήτες ήταν λες και παίζανε μόνα τους. Δοκίμασα όργανα που ήταν προσανατολισμένα προς metal ακούσματα, 6χορδες και 7χορδες. Δεν έπαιξα με πάρα πολλές, αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν το πόσο αντιληπτή γινόταν η διαφορά ανάμεσα στα διάφορα σετ μαγνητών. Για παράδειγμα, είχαν την 060 με Evertune και Fishman, EMG, Bare Knuckle και άκουγα πολύ τις ιδιαιτερότητες του κάθε μαγνήτη. Συνολικά, μου έδωσαν λίγο το vibe των high tier MusicMan. Οργανάρες και καραμπινάτο παράδειγμα εξέλιξης της οργανοποιίας, αλλά λίγο κρύα και άνευρα. Ίσως όμως κάνω project το πώς ένιωθα εγώ τότε για το παίξιμό μου, άβυσσος. ? Edit: Κάτι παραπάνω στο ακουστικό, πολύ ισορροπημένες όπως είπα παραπάνω, απλά είχα την εντύπωση πως είχαν λίγο scooped μεσαία από φυσικού τους. Μπορεί και να φταίει ότι έχω συνηθίσει την Tele βέβαια που έχει οριακά boxy μεσαία.

Έχω δοκιμάσει μερικές, μένω καμιά ώρα μακριά από το μαγαζί. Σίγουρα boutique όργανα από πλευράς υλικών και feel, έχει πέσει τρελό μεράκι και μαστοριλίκι στο σχεδιασμό, αλλά έχουν μία συγκεκριμένη αισθητική που είτε θα σου αρέσει, είτε θα σου φανεί πολύ ξένη. Με αυτό εννοώ ότι έχει πολύ μοντέρνα λογική και αισθητική, δηλαδή 12άρι compound radius, Evertune γέφυρα, κλπ. Υπάρχει κόσμος που όλα αυτά τα βρίσκει πολύ άνετα λόγω εργονομίας, υπάρχει και κόσμος που θέλει να "παλεύει" λίγο με το όργανο. Εγώ που έχω ως main κιθάρα μία Tele με vintage specs, δε μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα. Το λέω καθαρά από πλευράς γούστου όμως, αντικειμενικά ήταν από τα πιο προσεγμένα όργανα που έχω παίξει. Επειδή μιλάμε για πανάκριβα όργανα, εγώ όχι απλά θα δοκίμαζα 1-2, αλλά όσες περισσότερες μπορούσα. Αν είναι να δώσεις 2500-3000 ευρώ, τότε πάρε αεροπλάνο και έλα Ολλανδία για 2-3 μέρες, δεν είναι χρήματα αυτά για να πάρεις γουρούνι στο σακί. Επειδή τα περισσότερα video στο YouTube είναι overproduced, βάζω από κάτω 3 κανάλια που ξέρω ότι δεν κάνουν post production, ώστε να ακούσεις όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτικό αποτέλεσμα.

??? Φανταστικός, όπως μας έχεις συνηθίσει.

Πολύ ωραίες συνθέσεις και μου άρεσε η ένταση που βγάζει το mix, είναι όλα πολύ "in your face". Καλοτάξιδο!

Νεκρανάσταση το θέματος, μιας και πήρα slide της προκοπής επιτέλους. Γύρισα όλο το Άμστερνταμ, συν την Ουτρέχτη, δοκιμάζοντας τα λιγοστά slides που είχαν σε στοκ τα μουσικο-κιθαρομάγαζα. Δε με βόλευε κανένα, έχω πολύ λεπτά δάχτυλα, οπότε ειδικά το μικρό δάχτυλο επέπλεε σε όλα. Κάπως όμως έπεσα πάνω στην εταιρία "The Rock Slide", που βγάζει μόνο brass slides, αλλά σε όλα τα μεγέθη. Εκεί έχουν signature μοντέλα ο Ariel Posen και ο Joey Landreth, που παίζουν και οι 2 με pinky. Έδωσα 30 ευρώ, αλλά το ευχαριστήθηκα. Το slide φοριέται σαν γάντι στο μικρό μου δάχτυλο, έχω λίγη δυσκολία στο να φτάσω τη μπάσα Μι, αλλά κατά τ'άλλα κανένα πρόβλημα. Θα ανεβάσω λίγο το action στην Τέλε και όλα καλά.

Πολύ ωραία ιστορία, που δείχνει γιατί πολλοί από μας μπήκαν στο noiz και έμειναν. Το 2005 οριακά είχα καταλάβει τι είναι το internet και τι κάνουν οι υπολογιστές πέρα από video games, αλλά από το 2011 που είμαι εδώ χαίρομαι να βλέπω τέτοιες αλληλεπιδράσεις. Θα επανέλθω με σχόλια για τα κομμάτια λίαν συντόμως.

Η πρώτη που δεν έχει floyd είναι το απόλυτο hard rock-οκίθαρο. Θα το γούσταρα πολύ αν δεν είχε τόσο χαρακτηριστικό finish που παραπέμπει στον κιθαριστικό τιτάνα EVH.

Δε μας λες όμως ποιοι 2, για να νομίζει ο καθένας τα δικά του. ? Κατά τη γνώμη μου, μιλάμε για 3 κιθαρίστες που μπορεί να κινούνται σε παρόμοια μουσικά contexts, αλλά έχουν εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις και στο παίξιμο και στον ήχο, οπότε δεν τίθεται θέμα σύγκρισης, στο δικό μου το μυαλό πάντα. Αν έπρεπε να διαλέξω ένα rig για να παίξω εγώ με τα δικά μου χέρια, τότε θα διάλεγα σίγουρα του Carlton, δεν έχω καμία επαφή με το στυλ των άλλων 2, παρά μόνο ως ακροατής που τους έχω λιώσει. Είμαι σίγουρος όμως ότι δε θα καθόταν καλά στα χέρια μου το rig του Wong, δεν έχω καθόλου αυτό το groovy σκάσιμο στο δεξί. Παρομοίως και για τον Lettieri, που μ'αρέσει πολύ και solo και στους Snarky Puppy.

Ζηλεύω! Καλά να περάσετε και ανεβάστε καμία φωτό.

Τον Paul τον είχα δει live όταν είχε έρθει στην Ελλάδα με τη μπάντα του Neal Morse (+ Portnoy). Απίστευτος κιθαρίστας.

Αν σκάσει φίλος στο διαμέρισμα με λαμπάτο θα με διώξουν σε 5 λεπτά, υπάρχει όρος στο συμβόλαιο σχετικά με παραγωγή ήχου πάνω από συγκεκριμένα όρια. Βασικά υπερβάλλω, τις πρώτες 2 φορές δε θα με διώξουν, αλλά θα πληρώσω 50 ευρώ στον ιδιοκτήτη. Να σημειωθεί πως δε μένω στην Ελλάδα. Έχω dual input audio interface, όποτε θα κούμπωνε εκεί και θα ακούγαμε από studio monitors, χωρίς να με παίρνει τηλέφωνα και ο landlord. Για να απαντήσω στο ερώτημά σου τώρα, είχα πολλούς λαμπάτους όσο έμενα Ελλάδα και έπαιζα σε μπάντες. Blackstar HT-5, Marshall JVM50, Victory Kraken 50w, κλπ. Όλα αυτά ανεξαιρέτως τα άνοιγα στο σπίτι στο 0.5 και μάτωναν τα αυτιά μου από το ξύσιμο και τα high frequences. Από εκεί πήγα σε digital λυσεις τύπου Axe Fx και studio monitors. Μετά σταμάτησα να παίζω σε μπάντες, έφυγα στο εξωτερικό και όλα μου τα projects είναι home based, μιας και δεν ενδιαφέρομαι πλέον να παίξω live. Αυτές τις μέρες ασχολούμαι με ηλεκτρονική μουσική και film scoring. Για τα δικά μου projects, γράφω κιθάρες με plugins, καρφί στην κάρτα ήχου. Έχω πολύ καλύτερο ήχο απ'όταν έπαιζα λαμπάτους. Για ένα διάστημα έπαιζα με Victory Kraken, loadbox και studio monitors. Ηχάρα, άνοιγα και τον λαμπάτο όσο "δυνατά" ήθελα, αλλά δε μπορώ να δικαιολογήσω τέτοιο κόστος απλά για να παίζω και να γράφω σπίτι μου. Για να μην πολυλογώ, ο λόγος που έγραψα είναι για να δείξω ότι όλα είναι σχετικά και έχουν να κάνουν αποκλειστικά με τις ανάγκες και τις προτιμήσεις του καθενός. Και να μου χάριζες λαμπάτο Twin Reverb δε θα τον έπαιρνα, όχι γιατί δεν είναι καλός ενισχυτής, αλλά γιατί δεν συμβαδίζει με τις προτιμήσεις και τον τρόπο ζωής μου.

Το έχω κάνει εδώ και χρόνια. ?

Μάλλον δε θυμάσαι καλά τι γινόταν όταν είχε βγει ο ToneMaster. Οι ίδιοι ακριβώς "επώνυμοι" κιθαρίστες έβγαιναν στο YouTube και τον αποθέωναν. Η Fender έσκασε τρελά φράγκα για διαφήμιση, φέρνοντας ονόματα όπως ο Richie Kotzen για να δοκιμάσουν τον ενισχυτή. Ο λόγος που ο συγκεκριμένος ενισχυτής δεν "έπιασε" αντίστοιχα δεν είναι ότι δεν ήταν λαμπάτος, αλλά ότι το κύριο πρόβλημα αυτού του platform παρέμεινε, δηλαδή το βάρος και ο όγκος. Δεν ξέρω τι ακριβώς σε χαλάει με τα amp-in-the-box πετάλια, υπάρχουν χρόνια τώρα και δίνουν τρελές δυνατότητες για ampless rigs, παίζοντας είτε καρφί σε PA με Impulse Responses, είτε στον εκάστοτε λαμπάτο που παρέχει το μαγαζί. Γλιτώνεις βάρος, κερδίζεις ευελιξία σε ηχοχρώματα, χάνεις σε ήχο/feel (για κάποιους, όχι για μένα). Αν σε ενοχλεί το επιθετικό marketing της UA, τότε μάλλον δεν έχεις δει τι κάνουν οι υπόλοιπες εταιρίες κάθε φορά που βγάζουν το παραμικρό. Δεν είπε κανείς ότι τα πετάλια αυτού του design είναι καλύτερα από τους ενισχυτές που προσομοιώνουν/αντιγράφουν, προσφέρουν άλλα θετικά, ενώ πάσχουν σε κάποια άλλα πράγματα. Τώρα το αν αξίζει ένα πετάλι 400 ευρώ σε αυτό το οικονομικό περιβάλλον, θα το κρίνεις εσύ και η τσέπη σου. Εγώ εύκολα τα έδινα αντί ενός combo γομαριού που ούτε να το κουβαλήσω μπορώ λόγω μέσης, ούτε να το ανοίξω πάνω από το 0.5 γιατί μένω σε διαμέρισμα.

Το κόλλημα των τελευταίων ημερών που λιώνω στις βιβλιοθήκες με 2 οθόνες και ακουστικά.

Πάρα πολύ καλό αποτέλεσμα, φοβερή παραγωγή όντως. Για πες μας λίγο και τι χρησιμοποίησες ?

Απίστευτος Zimmer για άλλη μια φορά, ο τρόπος που σκέφτεται και προσεγγίζει το film scoring είναι μοναδικός. Άνοιξε σχολή.

Άρχισα πάλι την απόκρυψη μηνυμάτων, παρακαλώ μην το κάνουμε ξανά αρένα. Λίγος σεβασμός στο ότι έφυγε ένας άνθρωπος από τη ζωή, με τον οποίο μερικοί από εμάς είχαν μια σύνδεση, είτε προσωπική, είτε μέσω της μουσικής και των αναμνήσεων.

Ο Κορκολής είναι μουσικάρα, άλλα πράγματα τον έφαγαν και δεν εκτιμάται όσο πρέπει στην Ελλάδα. Η μουσική του αξία νομίζω είναι αδιαμφισβήτητη, είναι και εξαιρετικός πιανίστας.

Νομίζω δεν είναι η κατάλληλη ώρα για τέτοιες κουβέντες, ο άνθρωπος έφυγε χθες και είχε ταλαιπωρηθεί πολύ. Ίσως είναι από τις στιγμές που αν δεν έχουμε κάτι καλό να πούμε, καλύτερα να μην πούμε τίποτα.