Μετά από 5 μήνες,ήρθε η ώρα να πω τη γνώμη μου για αυτόν τον ενισχυτή,ύστερα από ενδελεχή έρευνα και tests σε διάφορες καταστάσεις (practice,πρόβες,lives αλλά και recordings).
Όταν πρωτοπήρα αυτόν τον ενισχυτή είχα στο μυαλό μου μια ωραιοποιημένη εικόνα,ενός plug and play μηχανήματος,το οποίο απλά χρειάζεται κάποιο καιρό ώστε να κάνω το σωστό tweeking σε κάθε channel και mode.Θα ξενίσει σε αρκετούς αναγνώστες,αλλά δεν είναι έτσι.Δοκίμασα τον ενισχυτή με 3 κιθάρες,μια Strat με 3 single coils (YJM Dimarzio),μια Schecter Jeff Loomis (7χορδη σε standard tuning) και μια Les Paul με Alnico II (Slash).Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι άκουσα και ένιωσα τις δυναμικές του μηχανήματος σε όλες τους τις εκφάνσεις.Πάμε τώρα στην περιγραφή των εντυπώσεών μου από κάθε κανάλι και κάθε mode.
Clean Channel
Green/Orange/Red mode
Αν και μιλάμε για έναν rock/metal ενισχυτή,τα καθαρά του είναι πάρα πολύ καλά.Είναι γεμάτα,ζωντανά και σου επιτρέπει κάθε mode να έχεις μια διαφορετική απόχρωση,δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να χρησιμοποιείται κάθε mode για άλλο είδος ''καθαρών''.Για παράδειγμα εγώ το Green mode το ακούω ωραίο για πιο χαλαρές καταστάσεις,μπαλάντες και clean parts,ενώ τα υπόλοιπα 2 modes με το master volume στο 10 crunchαραν λίγο,χωρίς αυτό να μου γίνεται δυσάρεστο,γιατί τα χρησιμοποιούσα για rock κομμάτια των 70s και των 80s.Πάμε όμως τώρα στο πιο ''φυσικό'' κανάλι του ενισχυτή,εκεί που κρύβονται μύθοι,αλήθειες και όμορφες λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά.
Distorted Channel
Green Mode
Μιλάμε για ένα εντελώς crunch mode,πολύ καθαρό σε σχέση με τα υπόλοιπα 2 modes (Orange,Red),το οποίο εγώ προσωπικά το χρησιμοποιώ μόνο όταν υπάρχουν ημι-clean parts με reverb,καθώς το footswitch δίνει τη δυνατότητα αποθήκευσης ρυθμίσεων ανά κανάλι και ανά mode.Με έχει αφήσει αδιάφορο,καθώς με λίγο πιο δυναμικό παίξιμο παίρνουμε τον ίδιο ήχο και από το red mode του Clean channel.
Orange Mode
Αυτό είναι το κανάλι που χρησιμοποιώ κατά κόρον στη μπάντα που παίζω.Είναι ένα mode με πάρα πολύ gain,το οποίο με το κατάλληλο tweeking μπορεί να δώσει rock,hard rock αλλά και early metal ήχους.Ο πρώτους μύθος που καταρρίπτεται είναι ότι ΔΕΝ είναι σφιχτό mode και αν κανείς θέλει να παίξει metal με αυτό το mode χρειάζεται ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ένα tubescreamer.Ο δεύτερος μύθος είναι ότι έχει άπειρο γκάζι.Όχι,δεν έχει άπειρο γκάζι,ήδη είπα μέχρι πού φτάνει,γι'αυτό άλλωστε υπάρχει και το τελευταίο mode,το οποίο θα αναλύσω αμέσως τώρα.
Red Mode(ή αλλιώς Hell mode)
Αυτό το mode είναι ο λόγος που ο JVM θεωρείται metal amp και χρησιμοποιείται από πολλά ονόματα του ακραίου ήχου και όχι μόνο(Buckethead,Satriani,Mustaine,Chris Polland,In Flames και άλλοι).Πρόκειται για ένα mode πιο compressed από το Orange,με πολύ περισσότερο gain και έμφαση στις μεσαίες συχνότητες.Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι ακόμα και μια Fender Strat με single coils θα ακουστεί metal.Αυτή η πρόταση μου θυμίζει το επικό ''o fender bluesman kanei gia death metal??''.Όχι λοιπόν,για να ακούσετε αυτόν τον aggressive ήχο χρειάζεστε σίγουρα μια κιθάρα με hot modern humbuckers,ένα noise gate ή ένα EQ (10-band ή parametric).Είναι ιδανικό mode για χαμηλά κουρδίσματα,είναι χαρακτηριστικό πως ο ήχος μου άρεσε περισσότερο όταν έπαιξα με τη Jeff Loomis.Αντίθετα,με τη Strat χρειάστηκε αρκετό tweeking για να ακουστεί αρκετά aggresive και μοντέρνος ο ήχος και εδώ είναι ένα μυστικό για αυτόν τον ενισχυτή.Το μυστικό βρίσκεται στο master volume,το resonance και το presence knob.Ανάλογα με τη χροιά των μαγνητών σας (πρίμοι,μεσαίοι,μπάσοι) κάνετε το κουμάντο σας εκεί και έχετε λίγο πιο ''στρογγυλεμένο'' ήχο,πιο στιβαρό,ή έστω αν δεν σας αρέσει αυτή η ορολογία,πιο μοντέρνο με την έννοια ότι είναι αρκετά compressed και ισορροπημένος.Όταν δοκίμασα αυτό το mode με την Jeff Loomis και τη Les Paul,κατάλαβα πόσο καλό mode είναι.Χωρίς να κάτσω 3 ώρες μπροστά από τα knobs είχα έναν ωραίο ήχο στα αυτιά μου,μοντέρνο,επιθετικό χωρίς να νιώθω ότι κάτι λείπει συχνοτικά ή σε δυναμικές.Όταν βέβαια έβαλα και στο fx loop το POD XT απλά ως 10-band EQ ο ήχος απογειώθηκε.Μπορώ να πω πως ακόμα και η Strat μου με τους 3 μονούς έπαιξε metal και όχι ξεψυχισμένα και τραβηγμένα από τα μαλλιά,όπως πριν.
Γενικές παρατηρήσεις:
Ήρθε η ώρα για την κατάρριψη ενός ακόμα μύθου για τον JVM.Παίζει ΚΑΙ σε χαμηλές εντάσεις χωρίς να χρειάζεται attunuator και όταν λέω χαμηλές εντάσεις,εννοώ το volume ίσα ίσα να αγγίζει το 1,5.Κάνω καθημερινά τις ασκήσεις μου μέσω του ενισχυτή (alternate pickings,sweep picking,scales,songs) και ακούω τα πάντα καθαρά,με πλήρη διαύγεια,χωρίς ο ήχος να είναι ''ψόφιος''.
Στις πρόβες τώρα,ο ενισχυτής πετάει,καθώς τα 50 watts είναι υπεραρκετά ώστε να αφήνω τον drummer να βαράει όσο θέλει και να μη με καλύπτει και ταυτόχρονα τα αυτιά μου είναι ακόμα στη θέση τους και 100% λειτουργικά! ;D
Τώρα πάμε σε live συνθήκες.Ενώ έχει το αρνητικό ότι είναι σχετικά βαρύς για τα κυβικά μου (17 κιλά),σε αποζημιώνει με τη δύναμη που βγάζει και την ικανότητά του να μην κρύβεται συχνοτικά ό,τι ρύθμιση και να του γίνει.Είναι ένα κτήνος από πλευράς έντασης και όγκου και γι'αυτό προτιμάται από metal κιθαρίστες ανά τον κόσμο.
Για το μέρος των ηχογραφήσεων δεν έχω να πω κάτι ιδιαίτερο,απλώς τσεκάρετε τα άπειρα vids στο youtube,προσέχοντας πάντα να επιλέγετε vids χωρίς edit (post eq,impulses,etc).Αλλιώς μπορείτε να μπείτε στο κανάλι μου στο soundcloud(https://soundcloud.com/billtrantos) και να ακούσετε εντελώς ανεπεξέργαστα δείγματα από διάφορα είδη κομματιών.
Overall:
Είναι ένα εξαιρετικό μηχάνημα με πάρα πολλές δυνατότητες,μπορεί να ανταπεξέλθει εξαιρετικά σε οποιοδήποτε μουσικό είδος με παραμόρφωση,από rock έως ακραίο metal,πάντα όμως με την κατάλληλη κιθάρα.Ξέρω ότι αυτό είναι αυτονόητο,αλλά για μερικούς μάλλον που βιάζονται να κρίνουν,δεν είναι! ;D Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι για να παίξετε modern metal (Periphery,Feared,Parkway Drive,Hacktivist,etc) χρειάζεστε οπωσδήποτε noise gate και EQ,but that's just me! :) Αν αντίθετα θέλετε να παίξετε πιο rock,hard rock καταστάσεις,τότε δε χρειάζεται να πάρετε τίποτα,έχει όλα τα εφόδια για να σας βγάλει ασπροπρόσωπους!
Σας ευχαριστώ για το χρόνο που δαπανήσατε για να διαβάσετε αυτό το mini άρθρο!