priestjim

Έπαιζα 3 χρόνια. Δεν το έκοψα τελείως αλλά με γοήτευσε τόσο η fingerstyle που κόλησα! Αλλάξε τελείως τον τρόπο με τον οποίο βλέπω την κιθάρα σαν όργανο! Αρμονικές, χτυπήματα, tapping και ένα σωρό άλλα κόλπα που κάνει το όργανο να ακούγεται σαν one man band!

Ο σκοπός μου ήταν να παρακινήσω κι άλλα παιδιά που αμφιταλατεύονται σε είδος να ερωτευτούν, να αποκτήσουν ακούσματα fingerstyle και να δημιουργήσουμε μια νέα σκηνή :) Εγώ τα ακούσματα τα ξεκίνησα πριν από 3-4 χρόνια αλλά πρόσφατα μόνο παράτησα τη flamenco κιθάρα και αφιερώθηκα στην fingerstyle... Αφού πιάσαμε τον Michael, Michael, Michael λοιπόν ορίστε και το περισσότερο γνωστό του:

Και πάνω που πίστευα ότι δεν υπάρχει fingerstyle σκηνή στην Ελλάδα διαψεύστηκα! Είμαι μεγάλος fan του είδους και τον τελευταίο καιρό λιώνω πάνω από κομμάτια του McKee, D'Andrea & Dufour. Είμαι αριστερόχειρ, μισώ τις dreadnaught ακουστικές :P και προσπαθώ να μαζέψω λίγα ψιλά να πάρω μια 000-size Taylor (714CE :-*) ή Larrivee με κέδρο/τριανταφυλλιά να κάνει παρέα στην Martin OM μου γιατί δεν την παλεύω να αλλάζω κούρδισμα κάθε 3 και λίγο :) Για όποιον θέλει να ασχοληθεί, μπορεί πέρα από τους ήδη αναφερμένους να ακούσει και τους (αξιοσημείωτους καλλιτέχνες που δεν έχουν αναφερθεί στο thread και μου έκανε τρομερή εντύπωση) Don Ross, πρωτεργάτη της σύγχρονης fingerstyle, Phil Keaggy και φυσικά τον πατέρα όλων, Michael Hedges!

Συγχαρητήρια, εξαιρετική δουλειά! Είναι συναρπαστικό να βλέπω και άλλους συνέλληνες να έχουν κολλήσει το μικρόβιο της fingerstyle acoustic! Έχεις ακούσει καθόλου Craig D'Andrea? Πιτσιρικάς, πολύ μελωδικός, λιγότερο κρουστός από τον Antoine και λίγο καψούρης!