makam

Κιθάρα Νο 4

Κιθάρα Νο 3

Κιθάρα Νο 2

Καλησπέρα και πάλι σε όλους. Μετά από αναβολή σε αναβολή, λόγω περιορισμένου χρόνου για ηχογραφήσεις μαθήματα και live, να’την πάλι η συνέχεια του MEGA test. Αυτή τη φορά όμως με αινιγματικό χαρακτήρα που θα το κάνει πιο ενδιαφέρον σε αυτούς που αρέσκονται να ρισκάρουν και να μαντεύουν. Λοιπόν αυτή τη φορά έχω συμπεριλάβει 5 σκάφη, που προέκυψαν από την δική σας ψήφο και αυτά είναι: Gibson Super 400 Gibson ES 175 Heritage Super Eagle Gibson L5 Epiphone Emperor Joe Pass Αλλά και 2 πασίγνωστες solid body, που δεν είναι άλλες από τις: Gibson Les Paul και Fender Stratocaster. Την ιδέα να συμπεριλάβω και κάποιες solid body, την έριξε ο Superfunk, και πιστεύω προσθέτει αυτό το κάτι στο test. Ολες οι κιθάρες γράφτηκαν αυτή τη φορά με backing track, (ίσως λίγο πιο funky απ’ότι περίμεναν οι καθαρόαιμοι τζαζίστες του φόρουμ) και το σήμα φεύγει από την κιθάρα κατευθείαν σε έναν ενισχυτή Kustom Defender (με 6L6), από ‘κει μέσω ενός Shure sm 57, στον Focusrite Twintrack pro και από εκεί στο Sonar. Το reverb είναι του Kustom και δεν έχει μπεί πουθενά equalizer, compressors ή άλλα συναφή. Επίσης δεν έχει γίνει πoυθενά editing λόγω έλειψης χρόνου, γι αυτό συγχωρέστε μου την ‘φλυαρία’ και τις ‘πρασινάδες’ (λόγω άγχους, και χώρου, μιάς και είχα στη διάθεσή μου μόνο μία ώρα για την ηχογράφιση επτά κιθάρων). Ολες οι κιθάρες είναι γραμμένες με τον neck μαγνήτη τους, και το tone τέρμα ανοικτό, εκτός της strat που είναι στο 7. Η σειρά των mp3 παρακάτω είναι τυχαία, και το κάνω για να αφήσω πρώτα εσάς να μαντέψετε ποιά κιθάρα είναι ποιά. Οι φωτογραφίες για όλες τις κιθάρες, πλην των Gibson les paul και Fender Stratocaster υπάρχουν στην πρώτη σελίδα του Mega Test - 13 Jazz Guitars . Εύχομαι καλή ακρόαση και καλές μαντεψιές….. Κιθάρα Νο 1

Το σίγουρο είναι πως ο Parker άνετα θα πάρει τα βραβεία γιά την πιό 'πρωτότυπη σχεδίαση' και σίγουρα έχει βρεί λύσεις σε πολλά προβλήματα μηχανικής στο στήσιμο των οργάνων που σχεδιάζει, αλλά θα συμφωνήσω με τον spy για τον ήχο που άκουσα. Πιο πολύ 'σουρωτήρι' μου θύμησε (βλέπε dobro) παρά ακουστική archtop. Ο χρόνος θα δείξει...

Είχε καιρό να με ενθουσιάσει ενισχυτής, και το έπαθα μερικές ημέρες πρίν, δοκιμάζοντας τον KUSTOM DEFENDER στον Κουρμπή. http://www.kustom.com/product_detail.aspx?TypeID=2&FamilyID=75&ProductID=100&Tab=0 Μονοκάναλος φουλ λάμπα, στα 50 Watt, με ένα 12άρι μεγάφωνο κατασκευής Eminence, και μόνο 17 κιλά, πράγμα πολύ σημαντικό για αυτούς που κουβαλούν συχνά. Ο ήχος του είναι vintage style, με εντελώς Fender ηχόχρωμα και πολύ καλό 'τρισδιάστατο' reverb. (Ισως το ονομά του να κάνει και λογοπαίγνιο με την παραπάνω εταιρεία) Το μεγάλο του ατού είναι η αλλαγή των τελικών λυχνιών από EL34 σε 6L6, (με ότι αυτό σημαίνει γιά όσους ψάχνουν πιό συγκεκριμένο ήχο) με το γύρισμα ενός διακόπτη, και φυσικά η απίστευτη τιμή του, στα 400 ευρώ!!! Μάλλον βρήκα τι δώρο θα μου κάνω για τις γιορτές...

Kαλημέρα. Συνήθως με ευγένεια αλλά και επιμονή, αν χρειαστεί, θα σας αφήσουν να περάσετε μία κιθάρα, και εάν ρωτηθείτε, να πείτε πως είσθε επαγγελματίας μουσικός, και έχετε πρόβα ή συναυλία λίγες ώρες μετά την αφιξή σας. Μάλιστα εγώ, κουβαλάω πάντα μαζί μου μεγάλες κιθάρες σε σκληρές θήκες, και μέχρι τώρα δεν έτυχε να μου δημιουργήσουν ποτέ πρόβλημα. Για την Air France πάντως, έχω ακούσει ότι υπάρχει πρόβλημα, που αν όμως κάποιος επιμείνει, συνήθως αυτοί υποχωρούν. Για τις πτήσεις στην Αμερική, αλλά και παντού, έχω μαζί μου το παρακάτω έγγραφο, το οποίο δεν χρειάστηκε ποτέ να δείξω, αλλά καλού κακού ας το έχετε πάντα μαζί, σε όλες σας τις πτήσεις.

Καλησπέρα και να'μαστε παλι. Γυρίζοντας το φετεινό καλοκαίρι τις περισσότερες σχεδόν, από τις Ηνωμένες πολιτείες, και παίζοντας με πάνω από 100 όργανα, αίσθάνομαι λιγάκι πιό 'σοφός' στην κρίση μου. Βλέπεις δεν είναι λίγο να παίζεις με D'Angelico του '55, D'Aquisto του '72, και μαζί με αυτές, διάφορες Buscarino, Benedetto, Palen και και και..., ας είναι καλά ο φίλος μου Lou Del Rosso, του guitars'n'jazz στο New Jersey. (www.guitarsnjazz.com) Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε κάποιες από τις ερωτήσεις που τέθηκαν, όσο πιό αντικειμενικά γίνεται. 1)Ποιά σε βολεύει περισσότερο και γιατί; Με βολεύουν περισσότερο τα παχιά μπράτσα, και όσες έχουν μεγάλο μήκος χορδής (long scale, 25,5"), που σημαίνει: Gibson super 400, Heritage super eagle, και Heritage eagle classic. 2) Ποιά θα κράταγες, σαν μία και μοναδική; Πολύ δύσκολο να απαντηθεί, μιάς και στην ερώτηση:Πόσες κιθάρες χρειάζεσαι; η απάντηση είναι: Μία ακόμα... Πάντως γιά πολλούς και διάφορους λόγους, θα ήθελα να μείνω με κάποιες από τις: Gibson super 400, Gibson L5, Gibson Tal Farlow, και Heritage super eagle. 3) Ποιά είναι η πιό τίμια (χρήματα πρός απόδοση); Εδώ γιά να γίνω ακόμα πιό αντικειμενικός, θα πρέπει να αναφερθώ σε προηγούμενό μου post, όπου έχω χωρίσει τις κιθάρες σε 3 κατηγορίες τιμής: χαμηλή-μεσαία-υψηλή. Στην χαμηλή κατηγορία, νομίζω υπερέχει η Epiphone emperor II-Joe Pass. Στην μεσαία κατηγορία, η Heritage eagle classic, και η Gibson ES 165-Herb Ellis, παρ'ότι είναι διαφορετικές κιθάρες, αξίζουν τα λεφτά τους. Και στην υψηλή κατηγορία, όλη η σειρά eagle της Heritage (eagle classic-golden eagle -super eagle) νομίζω είναι μονόδρομος. Οποια και να διαλέξει κάποιος, το σίγουρο είναι πως θα μπορεί να μελετά με αξιώσεις, αλλά και να παίξει σε οποιοδήποτε live, jazz, soul jazz, blues κλπ. Οπως και το επίσης σίγουρο είναι πως πάντα θα θέλει μία ακόμα, λιγάκι διαφορετική από αυτήν που έχει, που θα μπορεί να βγάλει αυτό τον ονειρεμένο ήχο που άκουσε τις προάλες. Μη ξεχνάμε πως ο μεγάλος Wes είχε στην κατοχή του, τουλάχιστον 6 Gibson L5's. Αν υπάρχει παραπάνω ενδιαφέρον, θα μπορούσα να ηχογραφήσω 4-5 κιθάρες, μία από κάθε κατηγορία (βλέπετε προηγούμενο μου post) αλλά αυτή τη φορά με backing tracks, ώστε να φανεί πώς γράφει η κάθε μία, με συνοδεία από πίσω. Αρχίστε το ξεδιάλεγμα, ψηφίστε τις 4-5 κιθάρες που θα θέλατε να ακούσετε σε group playing. Μέχρι τότε καλό Χειμώνα με καλές μουσικές.

Είναι δύο ηλεκτροκλασσικές, με λεπτά μπράτσα, και 14 τάστα. Τώρα γιά μάρκα...., μάλλον πρός Takamine μου κάνουν.

Πολύ ωραίο αυτό το blindfold test. Tο Α κατά τη γνώμη μου υπερέχει σημαντικά σε όλους τους τομείς. Πιό σφιχτό μπάσσο, ξεκάθαρα μεσαία, και διαυγή πρίμα. Γενικά πιό 'ακριβός' ήχος. Συμπεραίνω από το αποτέλεσμα, πως στο Α ακούγεται ο UA solo 610, αλλά ποτέ δεν ξέρεις, και πολύ θα το χαιρόμουν αν στο Α έπαιζε το φθηνό μηχάνημα, μιάς κι εκεί που έχει φθάσει η τεχνολογία, πολλοί μύθοι του παρελθόντος έχουν καταριφθεί. Περιμένω κι άλλα παρόμοια τεστ από τα μέλη που μπορούν.

Καλησπέρα και πάλι. Διαβάζοντας το thread, θα'θελα πρώτα να σας ευχαριστήσω όλους για τα καλά σας λόγια. Ο βασικός λόγος που πραγματοποίησα αυτό το τεστ, δεν ήταν άλλος από το να προσφέρω την εμπειρία, και τις γνώσεις χρόνων, γύρω από το αντικείμενο των hollow body, ή f hole, ή jazz boxes, ή archtop guitars, ή όπως αλλιώς λέγονται αυτά τα θαυμάσια όργανα, που για μένα εξακολουθούν να έχουν το πιό ενδιαφέρων σχήμα, (ισως και επειδή θυμίζουν γυναικείο κορμί, πιό πολύ από κάθε άλλο σχήμα κιθάρας), αλλά και επειδή έχουν εκπληκτικά 'πολύπλοκο' και παχύ ήχο στα καθαρά τους, μη έχοντας ανάγκη από ιδιαίτερα effects και επεξεργασία. Θα ήθελα να απαντήσω στα περισσότερα ερωτήματα σας, αλλά πρώτα θα έπρεπε να κατατάξω τις κιθάρες του τεστ σε υποκατηγορίες, ανάλογα με την κατασκευή τους, ώστε να μην αδικηθούν κάποιες, σε σχέση με κάποιες άλλες. Οι κατηγορίες αυτές έχουν να κάνουν με την κατασκευή, τα ξύλα, την βαφή και το βερνίκι, το μέγεθος του σκάφους (body), το μέγεθος του μήκους χορδής (scale), αλλά ακόμα και την προέλευσή τους. Παίζοντας λοιπόν με δεκάδες, μη πώ εκατοντάδες σκάφη, όλα αυτά τα χρόνια, θα τα χωρίσω στις παρακάτω βασικές κατηγορίες, όπου θα μπορείτε να επικεντρώνετε το ενδιαφέρoν σας, και να συζητάμε μέσα από το forum, έχοντας βασικά σημεία αναφοράς. 1) Laminated body guitars IBANEZ AF-75 ‘2004 EPIPHONE EMPEROR II ‘98 GIBSON ES 165 HERB ELLIS ‘94 GIBSON ES 175 ‘95 GIBSON ES 345 ‘78 GIBSON TAL FARLOW ‘95 2) Solid wood archtop guitars IBANEZ 2461 JOHNNY SMITH ’78 (mini humbucker) HERITAGE EAGLE CLASSIC ‘98 GIBSON L-4 CES ‘92 HERITAGE SUPER EAGLE ‘2007 GIBSON L-5 CES ‘2005 GIBSON JOHNNY SMITH ’83 (mini humbucker) GIBSON SUPER 400 ‘67 (Vintage De Armond single coil) 3) Semi hollow with wood center block GIBSON ES 345 ‘78 4) Long scale neck 25 1/2" HERITAGE EAGLE CLASSIC ‘98 GIBSON TAL FARLOW ‘95 HERITAGE SUPER EAGLE ‘2007 GIBSON L-5 CES ‘2005 GIBSON SUPER 400 ‘67 (Vintage De Armond single coil) Medium scale neck 25" IBANEZ 2461 JOHNNY SMITH ’78 (mini humbucker) GIBSON JOHNNY SMITH ’83 (mini humbucker) Short scale neck 24 3/4" IBANEZ AF-75 ‘2004 EPIPHONE EMPEROR II ‘98 GIBSON ES 165 HERB ELLIS ‘94 GIBSON ES 175 ‘95 GIBSON ES 345 ‘78 GIBSON L-4 CES ‘92 5) Nitro or polyester varnish Nitro GIBSON ES 165 HERB ELLIS ‘94 GIBSON ES 175 ‘95 GIBSON ES 345 ‘78 HERITAGE EAGLE CLASSIC ‘98 GIBSON L-4 CES ‘92 GIBSON TAL FARLOW ‘95 HERITAGE SUPER EAGLE ‘2007 GIBSON L-5 CES ‘2005 GIBSON JOHNNY SMITH ’83 (mini humbucker) GIBSON SUPER 400 ‘67 (Vintage De Armond single coil) Polyester IBANEZ AF-75 ‘2004 EPIPHONE EMPEROR II ‘98 IBANEZ 2461 JOHNNY SMITH ’78 (mini humbucker) 6)American made or Asian made Asian IBANEZ AF-75 ‘2004 EPIPHONE EMPEROR II ‘98 IBANEZ 2461 JOHNNY SMITH ’78 (mini humbucker) American GIBSON ES 165 HERB ELLIS ‘94 GIBSON ES 175 ‘95 GIBSON ES 345 ‘78 HERITAGE EAGLE CLASSIC ‘98 GIBSON L-4 CES ‘92 GIBSON TAL FARLOW ‘95 HERITAGE SUPER EAGLE ‘2007 GIBSON L-5 CES ‘2005 GIBSON JOHNNY SMITH ’83 (mini humbucker) GIBSON SUPER 400 ‘67 (Vintage De Armond single coil) 7) Και μία τελευταία υποκατηγορία, είναι η σχέση τιμής. Εδώ θα χωρίσω τις κιθάρες σε τρείς κατηγορίες. α) Χαμηλή (300- 1500) IBANEZ AF-75 ‘2004 EPIPHONE EMPEROR II ‘98 β) Μεσαία (1500- 3000) IBANEZ 2461 JOHNNY SMITH ’78 (mini humbucker) GIBSON ES 165 HERB ELLIS ‘94 GIBSON ES 175 ‘95 GIBSON ES 345 ‘78 HERITAGE EAGLE CLASSIC ‘98 γ) Υψηλή (3000- και πάνω) GIBSON L-4 CES ‘92 GIBSON TAL FARLOW ‘95 HERITAGE SUPER EAGLE ‘2007 GIBSON L-5 CES ‘2005 GIBSON JOHNNY SMITH ’83 (mini humbucker) GIBSON SUPER 400 ‘67 (Vintage De Armond single coil) Ολες οι παραπάνω κατηγορίες εκτός της τελευταίας, είναι σημαντικές στον ήχο και την αίσθηση που σου αφήνει η κάθε κιθάρα, και για να το κάνω πιό συγκεκριμένο, να πω πώς: To long scale έχει καλύτερη ευκρίνεια (definition) στη νότα, κάνοντας τα ακόρντα πιό καθαρά και διαυγή, σε σχέση με το short scale, που κάνει τον ήχο πιό μουντό. Επίσης το solid wood σώμα, δίνει πιό σφιχτό μπάσο και πρίμα με καλύτερα overtones, έχοντας πολύ καλύτερο ακουστικό ήχο σε σχέση με το laminated wood, που έχει πολλά μεσαία και μπάσα, πάσχοντας όμως στα πρίμα και την ευκρίνεια. Αυτές με βαφή νίτρου, αναπνέουν πολύ καλύτερα, κάτι που βγαίνει στον ακουστικό ήχο του οργάνου, και σε ανταμείβει μετά από μερικά χρόνια, κάνοντας το όργανο να ωριμάζει, πάντα πρός το καλύτερο, αντίθετα από τις πολυεστερικές βαφές, που κάνουν την κιθάρα να φαίνεται σαν πολύ δεμένη και καλύτερα φτιαγμένη, μιάς και καλύπτουν με παχύ στρώμα τις διάφορες ατέλειες, με χειρότερο αντίκτυπο στον ακουστικό ήχο, που είναι πνιγμένος και δεν πολυαλλάζει με το πέρασμα του χρόνου. Θα ήθελα με βάση την νέα κατηγορία ταξινόμησης και τα νέα δεδομένα, να βγάλετε την καλύτερη γιά εσάς, στην κάθε κατηγορία. Φυσικά θα επανέλθω με τις δικές μου κρίσεις και επιλογές, γιά να βγάλουμε το καλύτερο best value, best overall κλπ. Πιστεύω να βοήθησα λίγο ακόμα, makam

Με γειά η κιθάρα, και συγχαρητήρια γιά το παίξιμο. ;) Σ' αυτό που άκουσα, 'σου πάει' πολύ η strato.... makam

...και μία για το δρόμο

.....και συνέχεια

....συνέχεια

....συνέχεια

....συνέχεια

....συνέχεια

Καλησπέρα σε όλους. Επιτέλους μετά από την παρουσίαση του νέου μου cd (‘KISMET’), live με το group μου, αλλά και με το ‘HOT ORGANIC TRIO’, μαθήματα, αλλά και εξετάσεις στο κολλέγιο, και πολλά άλλα, βρήκα ένα απόγευμα κενό, για να πραγματοποιήσω αυτό που είχα υποσχεθεί μήνες τώρα. Ένα MEGA TEST των σημαντικότερων hollow body κιθαρών. Αυτών που βρίσκει κανείς πιο εύκολα στην αγορά, ή έστω αυτών, που επιθυμεί να ακούσει και να παίξει ένας αληθινός fun της jazz, και των οργάνων που έγραψαν και γράφουν την ιστοριά της. Οι κιθάρες που συμμετέχουν σ’αυτό το MEGA TEST, είναι όπως θα δείτε, ευρείας γκάμας, αφού ξεκινούν από τα ταπεινά 350 ευρώ, και φτάνουν για κάποια vintage όργανα, στο δισθεόρατο ποσό των 15.000 ευρώ. Να αναφέρω ότι και οι 13 κιθάρες, ηχογραφήθηκαν στον ίδιο χώρο, την ίδια χρονική στιγμή, (σε μία ώρα περίπου) έχοντας επάνω τους, τους original μαγνήτες τους. Έχει χρησιμοποιηθεί η ίδια πέννα, όλες τους φορούν 12 άρες flatwound χορδές, το volume και tone είναι στο 10, πάντα στον neck μαγνήτη (όλες έχουν humbuckers, εκτός από τις 3 που υπάρχει διευκρίνιση), και είναι παρόμοια σεταρισμένες, ώστε να ικανοποιούν τα δικά μου αισθητήρια playability και ήχου. Οσον αφορά την ηχογράφηση: Το σήμα φεύγει από την κιθάρα, μέσω ενός καλωδίου EVIDENCE, όπου και τροφοδοτεί έναν ενισχυτή ACOUSTIC IMAGE- CLARUS II, και στη συνέχεια περνά σ’ένα 12’’ μεγάφωνο EMINENCE legend, που βρίσκεται πάνω σε μία καμπίνα FRAMUS. Από εκεί, μέσω ενός μικροφώνου SHURE sm 57, περνά στον προενισχυτή FOCUSRITE TwinTrak pro, και κατ’ευθείαν στο SONAR. Στο τελικό έχει προστεθεί λίγο reverb, για να δώσει ένα πιο ρεαλιστικό ηχόχρωμα, και να’μαστε. Να προσθέσω εδώ, ότι δεν έχει γίνει καμμία διόρθωση ή editing, στο ηχογράφημα, και όλα τα takes, είναι ‘μια κι έξω’, σε βάρος ίσως κάποιων παικτικών ατελειών που αυτό συνεπάγεται. Προσπάθησα όσο γίνεται, να παίξω παρόμοια πράγματα από κιθάρα σε κιθάρα, ξεκινώντας σε ένα αργό tempo με πέννα, μετά σε ένα blues με bass lines, με υβριδική τεχνική, πέννα-δάκτυλα, για να ακολουθήσει ένα μοιρασμένο chord solo, με σκέτη πέννα, και τέλος, chord strumming με πέννα. Συγχωρέστε μου κάποια λαθάκια και τριξίματα, (αν είχα λίγο παραπάνω χρόνο, ίσως τα είχα αποφύγει), αλλά βλέπετε, δεν επρόκειτο για 3-4 κιθάρες, μα για 13….ζωή να’χουν. Σε επόμενο τεστ, αν βρώ το χρόνο, θα προσπαθήσω να ηχογραφήσω όλες τις κιθάρες, με backing tracks, και οκτάβες, που εδώ παρέλειψα. Ετσι θα υπάρχει και μια άποψη για το πώς ‘κάθεται’ η κάθε μία στη μίξη. Θα επανέλθω με τις κρίσεις και παρατηρήσεις μου, όσον αφορά την ‘αίσθηση’ που σου αφήνει η κάθε μία κιθάρα, γιατί μετά τον ήχο, όλα εκεί παίζουν…. ΚΙΘΑΡΕΣ (ξεκινώντας από την πιο φθηνή, στην πιο ακριβή) 1) IBANEZ AF-75 ‘2004 2) EPIPHONE EMPEROR II ‘98 3) IBANEZ 2461 JOHNNY SMITH ’78 (mini humbucker) 4) GIBSON ES 165 HERB ELLIS ‘94 5) GIBSON ES 175 ‘95 6) GIBSON ES 345 ‘78 7) HERITAGE EAGLE CLASSIC ‘98 8 ) GIBSON L-4 CES ‘92 9) GIBSON TAL FARLOW ‘95 10)HERITAGE SUPER EAGLE ‘2007 11)GIBSON L-5 CES ‘2005 12)GIBSON JOHNNY SMITH ’83 (mini humbucker) 13)GIBSON SUPER 400 ‘67 (Vintage De Armond single coil) Περιμένω τα σχόλια και τις ερωτήσεις σας, μεχρι τότε, Καλή ακρόαση Μάκης Αμπλιανίτης www.makisablianitis.com www.myspace.com/makisablianitis

subfire έγραψες...... ;D ;D ;D ;D πέστα..... ;)

Προσοχή θέλει λιγο στα άλλεν, που για μία fender θα πρέπει να είναι σε ίντσες και όχι αυτά που βρίσκουμε στα περισσότερα μαγαζιά, που είναι σε mm. Γενικότερα, τα αμερικάνικα όργανα, φτιάχνονται με διαφορετικές προδιαγραφές μετρήσεων από τα ευρωπαικά, γιαπωνέζικα, κινέζικα κλπ. Αυτός είναι και ο λόγος, που τα αλλεν της αμερικάνας fender, είναι διαφορετικά από αυτά που χρησιμοποιεί η squier. Με μία βόλτα στον Ρέππα, και γενικά στα μαγαζιά της Αθηνάς, θα βρείτε σετ και για τις δύο μετρήσεις.

Καλόπαιχτος κι απο εμένα. Δυστυχώς τώρα μπήκα στο noiz, και είδα το θέμα, αλλά λόγω Πάσχα βλέπετε... Ο παρακάτω ενισχυτής με εντυπωσίασε με τα ζεστά καθαρά του, και απ'ότι θυμάμαι ήταν αρκετά φθηνός. Επίσης οι τρανζιστοράτοι fender, παίζουν πολύ καλά, αλλά είναι και ακριβώτεροι. http://www.hughes-and-kettner.com/products.php?mode=prod&id=16

Οι χορδές που προτιμώ εγώ, είναι το 12άρι flatwound σετ της Gibson, που δυστυχώς δεν βρίσκω πιά. (αν τις βρεί κάποιος, ας μου πάρει 10 σετ :D) Οι επόμενες καλύτερες από αυτές που έχω δοκιμάσει, είναι οι GHS flatwound set 900 (12άρες). Αυτό που μου αρέσει με τις GHS, είναι πως έχουν λίγο λεπτότερα μπάσα από τις υπόλοιπες μάρκες.(12-16-24-30-40-50), εκεί που οι άλλοι καταλήγουν σε 52, και της δίνει πιό καλή ομοιογένεια στον ήχο. Τώρα απο τις χειρότερες, που έχω δοκιμάσει, είναι τα chromes flatwound της D'Addarrio. Το πρόβλημα που αναφέρεις με τα καντίνια που ακούγονται λίγο δυνατώτερα, γίνεται πλεονέκτημα στα live. Εκεί παίζοντας με τα πιατίνια και το hi hat δίπλα σου, βλέπεις πως εξαφανίζονται τα ψηλά σου...... Παρ'όλα αυτά αν σε ενοχλεί μπορείς να κατεβάσεις λίγο τον μαγνήτη από την μεριά των ψηλών, και ακόμα καλύτερα, να 'παίξεις' με τα polepieces του μαγνήτη. Μάκης

Λοιπόν παιδιά επειδή απ'ότι βλέπω, υπάρχει ενδιαφέρον, θα προσπαθήσω μόλις βρώ λίγο χρόνο, να κάνω ένα συγκριτικό με κάμποσα σκάφη, και να το ανεβάσω στο noiz. Όλα θα είναι παιγμένα την ίδια στιγμή, με τον ίδιο ενισχυτή, ίδιο σετ χορδών και την ίδια πέννα. Σκέφτομαι να βάλω, από την πιό φθηνή Ibanez, μέχρι την πιό ακριβή Gibson, και αλλες, στις ενδιάμεσες κατηγορίες. Θα προσπαθήσω να επανέλθω σύντομα. makam

Καλησπέρα. Προσπάθησε τα παρακάτω, με τη σειρά που τα γράφω. 1ον. Δοκίμασε ν'αλλάξεις την σολ χορδή, με μία καινούρια. (πολλές φορές οι τυλιγμένες σολ, έχουν πρόβλημα. Μπορεί να έπεσες σε ελλατωματικό σετ). 2ον. Δοκίμασε να γυρίσεις το βαγονάκι που πατάει η σολ, 180 μοίρες, (δηλαδή να το ξεπεράσεις από τη βίδα, και να το βιδώσεις ανάποδα),με αυτο τον τρόπο, μπορεί να κερδίσεις 1-2 χιλιοστά διαδρομής ακόμα. 3ον. Αλλαξε την γέφυρα, αν είναι τύπου vintage, με μία τύπου Nashvile. Αυτές έχουν μεγαλύτερες διαδρομές για τα βαγονάκια. θα βρείς από Gibson, μεχρι gfs. gotoh, schaller κλπ. Ελπίζω να σε βοήθησα λίγο. makam