To καλο με τα κομματια του Σπυρου σε οτι αφορα το ηχητικο μερος,ειναι οτι δεν τα φορτωνει με διαφορα "αχρηστα" plugins και ετσι μπορεις να τα ακουσεις,με τις οποιες ατελειες μπορει να εχουν.
Αυτο δειχνει ανθρωπο που ξερει τι κανει και μεχρι που να φτασει στα του ηχου.Σημαντικο,δεν το εχουν ολοι οσοι βρισκονται μπροστα σε μια μειξη.
Το λεω ως παθων και εχοντας σκισει ενα καρο κομματια ετσι,βαζοντας οτι να 'ναι.
Σε οτι αφορα τη μιξη του Νικου,περα απο το επαγγελματικο του πραγματος και τη μεγαλη βελτιωση στον γενικο ηχο,θορυβο,ισορροπια κλπ,πολυ βασικο νομιζω ειναι το οτι βγαζει μπροστα τα ατου του κομματιου.
Θελω να πω οτι ειναι ενα ομορφο κιθαριστικο μπαλαντομπλουζ,με τον χαρακτηριστικο ηχο και το εξαιρετικο παιξιμο Σπυρου.
Η μειξη λοιπον του npap βγαζει αυτο ακριβως,δηλ.τις δυναμικες του παιξιματος(στο original χανονται πολλες φορες) και αναδεικνυει αυτον τον εξαισιο ηχο που παλι χανοταν καπως.Χωρις να πηγαινουν τα αλλα πισω,γιατι εχει να κανει και με το μπαλανς ολων των υπολοιπων,εβγαλε την ψυχη και την ουσια του πραγματος.
Σ'αυτο παιζει ρολο και το γεγονος οτι ειναι πιο δυσκολο αυτος που γραφει τη μουσικη,να βγει απ'εξω και να λειτουργησει ως τριτος στα της μιξης/ηχου κλπ.
Θα υπαρχει παντα αυτο το κατι που σε δενει με το κομματι και σε κανει μερικες φορες να ριχνεις πιο πολυ βαρος στο συναισθημα παρα στο το αυτι.
Αυτος ισως ειναι και ο λογος που πολυ καλοι παραγωγοι που ειναι και μουσικοι,
δινουν "εξω" δουλειες τους και δεν ασχολουνται παντα οι ιδιοι.
Για να καταληξουμε λοιπον,νομιζω οτι αυτος που κατεχει τι κανει και γιατι,θα πετυχει
καλυτερο αποτελεσμα ακομα κι αν "παιξει" μονο με τις εντασεις και το πανινγκ.
Εκεινος παλι-του λογου μου λ.χ,οπως ξαναειπα-που δεν "ακουει" και δεν ξερει πως να πετυχει αυτο που θελει,οσο περισσοτερα πλαγκινια και εργαλεια του δωσεις,τοσο το χειροτερο.Θα χαθει και θα τα κανει μανταρα.