Eξαιρετικο ειναι,πραγματικα.
Μ'αρεσε παρα πολυ και ως διασκευη και ως ερμηνεια.
Θυμαμαι σε καποια παλαιοτερα,δικα σας νομιζω,ενω ηταν ωραια, η ερμηνεια ηταν πως να το πω,too much που λεμε και στα μερη μας.
Ενω γουσταρα το ολον,με "ενοχλουσε" καπως ο τροπος τραγουδισματος,ισως οχι η ιδια η φωνη.
Εδω αντιθετως,το πρωτο που με εφτιαξε ηταν αυτο.
Η φωνη δηλ.Και δεν τον λες και ευκολο τον Ντικινσον.
Η ερμηνεια ηταν πολυ δυνατη για τα γουστα μου.
Χωρις πολλα πολλα και οπως ακριβως "πρεπει" στο κομματι.
Mπορει και λογω του οτι ειναι διασκευη να μενει στα πλαισια.
Τωρα αν εχετε αλλαξει φωνη-το πιθανοτερο λεω ανοησιες ως συνηθως και ειμαι λαθος στην αρχικη εκτιμηση για την κοπελια-πασο.
Οποτε,οτι ειχα σκεφτει για εκεινη τα παιρνω πισω,αναιρω,γαζωνει.
Και για μια ακομη φορα αυτοξεφτιλιζομαι. ;D ;D
Ειναι παρα πολυ καλη οπως και ολη μπαντα.
Και 50/50 ως αποψη,πολυ ωραιο κι αυτο.
Μπραβο σας και χωρις παρηξηγα οτι λεω. :)