Arct

Λέγοντας κρίση αναφέρομαι στην οικονομική κρίση, και ψάχνω να βρω επιχειρήματα για να "χρυσώσω το χάπι" καταλήγοντας στο αν και μέσα στην κρίση ο καλός ήχος είναι πολυτέλεια ή απλώς θέμα σωστής επιλογής και αγοραστικής "ωριμότητας". Λέγοντας ωριμότητα δεν θέλω να θίξω κάποιον, αλλά να περιγράψω την ικανότητα ή την δυνατότητα του αγοραστή να απομπλέκεται από τις δαπανηρές πρακτικές του marketing. Οικονομικό πλαίσιο: Το ακριβό ή το φθηνό είναι σίγουρα υποκειμενικά χαρακτηριστικά, και για να προσλάβουν μετρήσιμο χαρακτήρα καλό θα ήταν να γίνει ουσιαστική οικονομική ανάλυση. Εκεί θα μπορούσε να εξεταστεί το περιβάλλον στο οποίο γίνεται η σύγκριση. Το περιβάλλον αυτό θα χαρακτηριζόταν από παράγοντες όπως: Το κόστος λειτουργίας μιας μονάδας παραγωγής, συμπεριλαμβανομένης της αμοιβής του προσωπικού, λόγου χάρη ο Ιάπωνας και ο Αμερικανός αν και μπορεί να έχουν ανάλογο εξοπλισμό και IQ, έχουν διαφορετική εργατοώρα. Επίσης η φορολογία & τα έξοδα του εργοστασίου της Corona στις ΗΠΑ είναι διαφορετικά από την Ensenada στο Mexico παρόλο που η απόσταση τους είναι ανάλογη με αυτή της Θεσσαλονίκης – Αθήνας. Ο χρόνος της σύγκρισης όπου και εδώ χώρα πολύ συζήτηση αν κανείς σκεφτεί πως στα 70s μια ηλεκτρική κόστιζε κάποιες δραχμές και αλλάξαν αρκετά έκτοτε, από το μέγεθος του εισοδήματος κατά κεφαλήν μέχρι και το ίδιο το νόμισμα μας. Η αντίληψη του αγοραστή. Λαμβάνοντας πάντα υπόψη τον κανόνα, πως κάτι είναι τόσο ακριβό όσο είναι διατεθειμένος να πληρώσει κάποιος, δηλαδή η βασική λογική της προσφοράς και ζήτησης, προ κρίσης ίσως με 800€ αγόραζε κανείς μια κιθάρα made in China δίχως και πολύ σκέψη ενώ σήμερα ,ίσως σκεφτόταν να δώσει αυτά τα χρήματα για μια κιθάρα τέτοιας προέλευσης. Επίσης άλλα είναι τα κριτήρια ενός επαγγελματία ως προς αυτά ενός ερασιτέχνη, ή άλλα γούστα μπορεί να έχει ο 17χρονος σε σχέση με τον 35άρη. Από ότι φαίνεται οι παραπάνω παράγοντες δεν είναι λίγοι αλλά ούτε και ασήμαντοι όμως βέβαια μπορούν να «βγουν από το κάδρο» με 1-2 βασικές παραδοχές: Α. Λέγοντας ακριβό εννοείται ακριβότερο, για παράδειγμα μια Gibson του ’59 είναι ακριβή (εννοώντας ότι κοστίζει πολύ ακριβότερα από μία σύγχρονη με αντίστοιχο ήχο). Β. Συγκριτικά με τον μέσο μισθό της χώρας, δηλαδή τα περίπου 900€ καθαρά (σημερινά στοιχεία Wikipedia). Ίσως έτσι θα μπορούσε να προσδιοριστεί η χρυσή τομή όπου «το κόστος είναι τόσο όσο χρειάζεται» για ένα όργανο που αγοράζεται εντός δεδομένης οικονομίας. Τεχνικό Πλαίσιο: Αν και για τη κάθε ενότητα μπορεί έχουν γίνει συζητήσεις επί συζητήσεων, ο διαχωρισμός σε πράγματα που αυξάνουν το κόστος αλλά δεν βελτιώνουν τον ήχο και σε αυτά που κοστίζουν αλλά τον επηρεάζουν θα εξυπηρετούσε την αναζήτηση πληροφοριών. Έτσι λοιπόν έχουμε: Α. Χαρακτηριστικά που αυξάνουν το κόστος αλλά δεν βελτιώνουν τον ήχο Μάρκα/ logo: Άλλη η τιμή μιας Greco Les Paul και άλλη μιας Gibson με τα ίδια ακριβώς specs. Αισθητική: Ωραία τα διαμάντια στην κιθάρα του εμίρη άλλα δεν την ακούω την διαφορά, το ίδιο ισχύει και για τα περίεργα χρώματα ή τα σκαλιστά φινιρίσματα. Διαχρονικότητα/ ηλικία ..αν και τα παλιά όργανα μπορεί να έχουν «κάτι» στον ήχο αυτό το «κάτι» δεν σημαίνει απαραιτήτως απόδοση στον ήχο μιας και μια αρχαία και πανάκριβη fender δεν παίζει τόσο καλά ή άνετα σε σύγκριση με μια σημερινή elite (– δεν υπάρχει σκοπός δεύτερης συζήτησης για τα vintage όργανα –). Λειτουργικά έξοδα εργοστασίου, κόστος εξοπλισμού & μισθοί: Το μεγαλύτερο ίσως ποσοστό στη διαμόρφωση κόστους, πχ. το κόστος του εξοπλισμού που συμπεριλαμβάνει 10 CNC δεν αλλάζει την ποιότητα ως προς το κόστος εξοπλισμού που συμπεριλαμβάνει 1-2 CNC αν και τα δύο εργοστάσια έχουν καλά CNC και «δυνατό» προσωπικό. Άξιο λόγου είναι ότι αφορά τις διαδικασίες ποιότητας και της απόρριψης άστοχων υλικών. Σαφώς η Fender θα ελέγξει παραπάνω τα προϊόντα της αλλά δεν σημαίνει ότι μια X εταιρία δίχως ανάλογο quality control δεν θα βγάλει καλά κομμάτια – απλά θέλει παραπάνω ψάξιμο και γνώσεις για να τα βρεις (άλλο κεφάλαιο για το πόσο καλύτερα παίζει η μαύρη σε σχέση με την κόκκινη κιθάρα). Χειροποίητο ή όχι: αν και εδώ έχουν γίνει οι άπειρες συζητήσεις του τύπου «αλήθεια ή μύθος» να μη ξεχνάμε ότι ζούμε στην εποχή όπου από τη μια γίνονται επεμβάσεις στο μάτι από μηχανή ενώ από την άλλη η λογική της μείωσης του κόστους καθιερώνει τη χρήση ευτελέστερων υλικών. Αρα τα μηχανήματα μπορούν, φτάνει όμως να το "πιστεύει" ο ποιητής. Είδος μουσικής (και εργονομία) που υποστηρίζει το όργανο: εδώ πιστεύω ότι έχει να κάνει με τον τύπο των εξαρτημάτων και το σχέδιο της κιθάρας παρά με το κόστος. Π.χ. το 24,75 ή το 25,5 scale length δεν διαφοροποιεί το κόστος. Επίσης δεν θεωρώ πως υπάρχει η τέλεια κιθάρα που να σου δίνει το dive του Van Halen ή την εργονομία για το φινάλε του σόλο στο Master of Puppets ενώ ταυτόχρονα να διατηρεί το ύφος παλαιοτέρων δεκαετιών. Το να παίζεις το castles made of sand 10 φορές την εβδομάδα στο μαγαζί που εμφανίζεσαι είναι άλλο πράγμα από το να θες να δώσεις το feeling της 1ης εκτέλεσης χωρίς να σημαίνει απαραίτητα ότι αυτά τα δυο χαρακτηριστικά δεν μπορούν να ταιριάξουν. Είτε vintage/δύσκολο στο παίξιμο είτε modern/ πιο εργονομικό το κόστος ειναι κόστος και ο όρος ακριβότερο δεν εχει ιδιαίτερη σημασία. Σχεδίαση του οργάνου και υλοποίηση της σχεδίασης: εννοώντας πως δεν κοστίζει κάτι σε κάποιον για να είναι playable το όργανο που θα φτιάξει (έχοντας στο μυαλό κάποιες squire ως αναφορά). Στη σχεδίαση βάζω και την ορθή επιλογή των ηλεκτρονικών, δεν μου φταίει το όργανο για το αν ο ποιητής έβαλε πριμάτους DiMarzio σε full maple κιθάρα με 1000k pots με τον ήχο να σε στέλνει στον ΩΡΛ. Αντοχή: αν και σχετίζεται με την ποιότητα υλικών και κατασκευής τα στοιχεία αυτά δεν είναι πάντα αλληλένδετα. Για παράδειγμα οι Gibson για κάποιους χαρακτηρίζονται ως ευπαθέστερες και χρειάζονται καλύτερη μεταχείριση από τις fender. Συλλεκτική & συναισθηματική αξία: Για διάφορους λόγους όπως επετειακές/ περιορισμένες εκδόσεις (σπανιότητα), υπογεγραμμένα μοντέλα, μοντέλα από τίμιο ξύλο κτλ. που δεν επηρεάζουν όμως την απόδοση του οργάνου. Β. Χαρακτηριστικά που αυξάνουν το κόστος και επηρεάζουν τον ήχο Ποιότητα κατασκευής: Δεν αναφέρομαι στις διαδικασίες ποιοτικού ελέγχου αλλά στο ότι ο τεχνίτης είναι «μερακλής» στον τρόπο που θα ρυθμίσει τα εργαλεία του για να κάνει τη δουλειά του, διαμορφώνοντας το τελικό αποτέλεσμα. Ποιότητα & είδος υλικών - παλαιότητα ξύλου: Δεν συμπεριλαμβάνονται extreme περιπτώσεις όπως η Front Row Legend Esquire ή μια Cardboard Stratocaster αλλά mainstream υλικά που είναι κατάλληλα και προορίζονται για την κατασκευή μουσικών οργάνων. Επίσης τα ηλεκτρονικά εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία. Θεωρώ όμως ότι με standard budget (300-400€) παίρνεις εξαιρετικά έως ύψιστης ποιότητας ηλεκτρονικά (και δεν εννοώ σετάκι Seymour Duncan Zephyr με NOS CTS κλπ). R&D: H Fender ή η Gibson (και αργότερα η Heritage) ως πρωτοπόρος χρεώνει την τεχνογνωσία που διαθέτει και έχει να κάνει με "out of the box" χαρακτηριστικά που δεν δημοσιοποιούν αλλά καθορίζουν τον ήχο (ίσως ο τρόπος και το υλικό των κολλήσεων).. Από την άλλη βέβαια ζούμε σε μια εποχή που το "μυστήριο" έχει αντικατασταθεί από μετρήσιμα μεγέθη και πιθανότατα κάτι τέτοιο να βρίσκει εφαρμογή μόνο σε ακραίες "ελιτιστικές" θεωρίες. Τέλος, αν και η σύγκριση με ακουστικά όργανα δεν είναι και πολύ δόκιμη, μιας και για τις ηλεκτρικές κιθάρες απαιτείται λιγότερος χρόνος κατασκευής, κατ’ επέκταση λιγότερα πράγματα θα πάνε στραβά όταν κατασκευάζονται, και ίσως δεν χρειαστεί να ξαναρχίσει από το μηδέν μια κατασκευή, και το ξύλο δεν είναι ο μόνος πρωταγωνιστής κλπ... Όταν πάρεις ένα βιολί περιμένεις να ακουστεί σαν βιολί, με το να φτιάξεις ένα βιολί από υπέρ πανάκριβα υλικά που ακούγεται σαν κάτι άλλο δεν θα είναι εύκολο να παίξεις Βιβάλντι και να ακουστεί σαν Βιβάλντι, έτσι μονο θα εξηγούσα την τιμή μιας στρατοκαστερ που αγοράζεις για να βρεις το ήχο της χρυσής περιόδου της ροκ (50s/60s) και εκει θα στοχευα ηχητικά επιλέγοντας μια κιθάρα, δηλαδή στο τι θέλω να κανω με αυτη την κιθάρα και να βρω αυτη την κιθάρα στην καλύτερη δυνατή τιμή. Με τα παραπάνω κατα νου τι κόστος θα είχε μια "καλή & οικονομική" κιθάρα (modern ή vintage) που δεν θα είχε να ζηλέψει κάτι απο μια ακριβή? Και γενικά τι κανει μια ακριβή κιθάρα ακριβή?..

Πράγματι πολυ ωραίες φωτό, αν και προσωπικά εχω τον κάλο στον εγκέφαλο που οταν βλεπω φωτό με κιθάρα ζουμαρω μεχρι να δω το λογότυπο στα tuners..

Ψάχνοντας λιγοπαραπάνω βρήκα μερικές πληροφορίες που μου φάνηκαν χρήσιμες και είπα να τις μοιραστώ. (Δυστυχώς στα αγγλικά)

Ετσι για την ιστορία, είχα ένα οχι και τόσο στα γούστα μου vox bulldog με αυτές τις μυστήριες cool λάμπες.. Λοιπόν έβγαλα την εργοστασιακή και έβαλα μια 12AX7 Mesa boogie και το vox κελάηδησε.. Έχασε κάποιες περιοχές στη ρύθμιση του τόνου αλλα δεν με ενόχλησε. Αν καταφέρω θα στείλω sample ή θα κανω post σε YouTube.

Γιατί δεν παίρνεις τηλ στο Νάκα ή ακομα καλύτερα δεν περνάς απο κει μια βόλτα. Την τελευταία κιθάρα μου απο εκει την αγόρασα και τα παιδιά στο τμήμα ηταν πολυ εντάξει. Μιλάω για της Αθήνας. Αν δεν βρεις άκρη ρωτά μια και σε thomann, οταν ηθελα να βρω πληροφορίες για κατι locking κλειδιά τους τα είχα πρήξει λιγο και παρόλα αυτά με είχαν κατατοπίσει.. Άργησαν λιγο στην απάντηση αλλα ολα οκ μετα.

Καλησπέρα και χρόνια πολλά! Πιθανότατα το θέμα να έχει ξαναπαίξει, σε αυτή τη περίπτωση ζητώ προκαταβολικά συγνώμη :) Σκέφτομαι να αλλάξω το pickguard σε μια MIJ 62s stratocaster (του '16). Μετά από οπτικό έλεγχο του δικού μου pickguard και μερικών στο net παρατήρησα ότι για τις 60s strat η 2η βίδα* ΔΕΝ βρίσκεται σχεδόν πάνω από τον middle pu όπως στις std αλλά πάνω από το κενό που αφήνει ο neck με τον middle. Αρκετά posts που διάβασα μιλούν για αυτή τη βίδα ως αναφορά/παράδειγμα. Έτσι η ερώτηση είναι η εξής: Οι διαστάσεις και αποστάσεις των "βιδότρυπων" έχουν να κάνουν με την προέλευση, το στύλ(50s, 60s..) ή και με τα δύο. Γενικά θα υπάρχει διαφορά σε ένα pickguard MIJ με ένα MIA αν υποθέσουμε ότι μιλάμε για τον ίδιο τύπο/έτος (πχ 60s). * (ξεκινώντας το μέτρημα των βιδών περιμετρικά του pickguard από αυτή που βρίσκεται στο πάνω μέρος του neck) extra ερώτηση: γνωρίζει κανείς που μπορώ να βρω τον Dimarzio Virtual Vintage 54 Pro (DP408)? (όχι γενικά Dimarzio αλλά τον συγκεκριμένο, ψάχνοντας στο google υπάρχει μόνο σε καταστήματα του εξωτερικού αλλά θα ήθελα να εξαντλήσω πρώτα τις Ελληνικές επιλογές) Ευχαριστώ!!! ;D

Ευχαριστω πολύ!

+1 TY!

Εδώ και καιρό είχα την πεποίθηση, χωρίς να ξερω γιατί, πως δεν κανει να αφαιρεί όλες τις χορδές πριν τοποθετηθούν οι νέες. "Κουτουλουντας" διάφορες πληροφορίες ενώ έψαχνα για αλλο θεμα βρήκα κατι ενδιαφέρον. Ειναι 2 βίντεο που λένε οτι δεν υπαρχει πρόβλημα για μαζική αλλαγή των χορδών: Fender: Martin: Τα βίντεο ειναι απο αυτο το site που εχει κ αλλα σχετικά με το μπράτσο: Truth About Truss Rods – Part 2 – Myth Busting! – DrKevGuitar.com

Καλησπέρα σε όλους! Σκοπεύω να αλλάξω μαγνήτες στην κιθάρα μου και μαζί με αυτούς και τα ποτενσιομετρα, επιλογέα κτλ... Εχω δυο ερωτήσεις: 1. Γνωρίζει κανεις αν μπορω να βρω πουθενα εδώ στην Ελλάδα καλώδια σαν αυτά που έχουν οι fender/ gibson. Δείχνουν σαν να έχουν έξτρα θωράκιση και ίσως κερωμα. Αντιλαμβάνομαι οτι ίσως στον ήχο δεν εχει και πολυ διαφορά αλλα αφού θα την κανω την καγκουρια ας την κανω "σωστά". 2. Σκέφτηκα επίσης μηπως έβαζα τιποτα κλιπς-πριζακια για αλλαζω γρήγορα τους μαγνήτες (κατι σαν τους solderless). Θα είχε αιςθητη επίπτωση στον ήχο? Ευχαριστω !!! ;D

Ευχαριστω πολύ για την πληροφορία! Ειναι πράγματι αυτη που φαίνεται στο site που λινκαρες και στο ίδιο χρώμα. :)

Καλησπέρα σας!! Μετα απο ανασκαφές αποθήκης του πατρικού έφτασε στα χέρια μου μια ΕΚO. Κατάφερα ψάχνοντας αρκετά στο νετ να μάθω το μοντέλο της. Πρόκειται για την Auriga. Με αρκετή αμφιβολία μιας κ οι πληροφορίες ειναι διάσπαρτες πρεπει να ειναι ένα μοντέλο που έβγαινε κατα την δεκαετία του 60. Επειδή εχω ανάγκη μια πιο χρηστική κιθάρα θέλω να την πουλήσω. Το πρόβλημα μου ειναι όμως οτι δεν ξέρω την αξία της. Υπαρχει περίπτωση να εχει ακούσει κανεις απο εδώ κατι για να με βοηθήσει?

Τα τελευταία 3 χρόνια η μπάντα μου είναι του backing του youtube και το studio/stage το σπίτι μου (ασφαλώς ενίοτε ισχυει και το "...where i lay my head is home...") αλλά δεν νομίζω πως κάποιος μπορεί να γράψει/παίξει μουσική πάνω από μικρό χρονικό διάστημα μόνο και μόνο για να τον αποθεώνει το κοινο Του...

Δεν είναι από τις τρέχουσες time machine αλλά από την σειρά για την NAMM του 2011. Αναφέρεται και στα δύο link που αφορούν σ' αυτές. Επίσης παρατηρώ πως και του 2012 η 56' relic έχει 9,5'' http://products.fendercustomshop.com/en-GR/products/search.php?partno=1510602889

Σίγουρα μιλάμε για την ίδια? http://www.themusiczoo.com/product/7424/Fender-Custom-Shop-NAMM-2011-56-Stratocaster-Relic/