atreu73

Φίλε μου, αυτή είναι η γνώμη σου και πρέπει να πω ότι την βρίσκω κάπως προσβλητική. Σκοπός μου είναι, σε όποια κριτική κι αν κάνω, να πω μόνο την άποψή μου. Αν αυτή δεν σου αρέσει, μπορείς να μην με διαβάζεις.

Αγαπητέ Νέστορα, δεν έχω μπει σε καμία κόντρα. Αν παρατήρησες στο δεύτερο κομμάτι του σουπερφανκ είπα ότι του αξίζει το ένα αστέρι ενώ του δίνω παράλληλα καλοπροαίρετες συμβουλές για το πως να κάνει το ένα αστέρι ίσως 2. Στο προηγούμενο, είπα ότι δυστυχώς χαμηλότερη βαθμολογία δεν υπάρχει γιατί είναι πραγματικά από τα χειρότερα τραγούδια που έχω ακούσει. Απ' ότι βλέπω δεν έχει εξελιχθεί μουσικά στο ελάχιστο όλα αυτά τα χρόνια κι είναι κρίμα. Λυπάμαι που δεν σου αρέσουν τα κομμάτια μου φίλε μου και πίστεψε με παίρνω στα σοβαρά κάθε σοβαρή κριτική. Από κει κι ύστερα, είναι αυτονόητο πως όταν κάποιος αποφασίζει να εκτεθεί θα ακούσει και πράγματα που ίσως να μην του αρέσουν. Εσύ, εγώ, ο σούπερφανκ.

https://soundcloud.com/jackdevalera/one-thing-i-want-from-you-instrumental

Come all you fair and tender ladiesTake warning how you court your menThey're like a star on a Summer's morningThey'll first appear and then they're goneIf I had known before I courtedI never would have courted noneI'd locked my heart in a chest of silverAnd fastened it up with a golden chainDo you remember our days of courtingWhen your head was upon my breast?You could make me believe by the falling of your armsThat the sun rose in the westI wish I was a little swallowAnd I had wings and could fly so highI'd fly to the arms of my false true loverAnd there I'd be contend to dieBut I am not a little swallowI have no wing and I can't flyI'll have to sit and sing in sorrowAnd try to pass my troubles byCome all you fair and tender ladiesTake warning how you court your menThey're like some star on a Summer's morningThey'll first appear and then they're gone

Αντίθετα με τις περισσότερες νύχτες που ο Θεός μιλούσε στον Μότσαρτ, ο Εωσφόρος έσκυψε και ψιθύρισε στο αυτί του απόψε: Γράψε κάτι για εμένα. Γράψε ότι ανώτερη απόλαυση για τον άνθρωπο από μια καλή αφόδευση δεν υπάρχει. Γράψε για τη μηδαμινότητα της ύπαρξης. Για τον χαμό της νιότης.Ο Μότσαρτ ξύπνησε κεφάτος και απολαμβάνοντας μια ζεστή σοκολάτα συνέθεσε το 23ο κονσέρτο του για πιάνο. Η έναρξη χαριτωμένη, σχεδόν αόρατη, από ένα ιδιοφυές χέρι που στάζει μηχανικά μελάνι στο χαρτί.Στην δεύτερη κίνηση adagio παρουσιάζεται ο Εωσφόρος. Ακούγεται μεγαλόπρεπος και σαγηνευτικός. Δε διαφέρει πολύ η φωνή του με τη φωνή του Θεού. Ανορθόδοξα, εκφράζει λυγμό. Νοσταλγία για τους ουρανούς. Βαθιά ανάγκη επανένωσης με το θείο. Στην δεύτερη πράξη ο Μότσαρτ περιγελά τον Διάβολο. Στην τρίτη ξεκινά πάλι ο λυγμός του Εωσφόρου μα με κάτι που συμβαίνει μόνο στη μουσική ταυτόχρονα εκθέτοντας δύο παράλληλους διαλόγους ο Θεός απαντά στον Εωσφόρο, όχι αυστηρά. ούτε με αποστροφή: Είσαι ο αγαπημένος μου γιος. Η φωνή του είναι ακόμα πιο σαγηνευτική από αυτή του Εωσφόρου. Εδώ το adagio από την εκθαμβωτική Khatia Buniatishvili:

Πολύ ωραίο. Μπράβο.

Ευχαριστώ. Ευχαριστώ κύριοι.

Dark Eyes Oh, the gentlemen are talking and the midnight moon is on the riversideThey’re drinking up and walking and it is time for me to slideI live in another world where life and death are memorizedWhere the earth is strung with lovers’ pearls and all I see are dark eyesA cock is crowing far away and another soldier’s deep in prayerSome mother’s child has gone astray, she can’t find him anywhereBut I can hear another drum beating for the dead that riseWhom nature’s beast fears as they come and all I see are dark eyesThey tell me to be discreet for all intended purposesThey tell me revenge is sweet and from where they stand, I’m sure it isBut I feel nothing for their game where beauty goes unrecognizedAll I feel is heat and flame and all I see are dark eyesOh, the French girl, she’s in paradise and a drunken man is at the wheelHunger pays a heavy price to the falling gods of speed and steelOh, time is short and the days are sweet and passion rules the arrow that fliesA million faces at my feet but all I see are dark eyes T' αντρειωμένου τ' άρματα Τ’ αντρειωμένου τ’ άρματα δε πρέπει να πουλιώνται, μόν’ πρέπει μπρος στην εκκλησιά και εκεί να λειτουργιώνται Πρέπει να κρέμονται ψηλά σε πύργο αραχνιασμένο, να τρώει σκουριά το σίδερο κι η γη τον αντρειωμένο

Ακούγονται πολύ φυσικά τα έγχορδα.

Πολύ όμορφο. Ίσως μια μικρή αναπνοή πριν από τις φράσεις να βοηθούσε. Τι πρόγραμμα χρησιμοποιείς;

Το έκανα μόνο και μόνο επειδή την προηγούμενη φορά μου είπε ο yameth ότι θα με αναγνώριζε οπουδήποτε.

Καλησπέρα από την καραντίνα.

Κι εγώ τα ίδια του λέω. Αν γίνεις κομμουνιστής θα σε αποκληρώσω. Μπαμπά, μου λέει, αν γίνω κομμουνιστής, δεν θα με νοιάζει. Νομίζεις, του λέω.

Παίζει ο γιος. Ο Αλέξανδρος. Την κιθάρα τη διάλεξε ο δάσκαλός του.