blue

Είχα το Fishman Rare Earth Blend και το βρίσκω πολύ καλό (με αναζήτηση στο νοιζ θα βρεις ηχητικά δείγματα και διάφορες συζητήσεις για αυτό). Άλλο ακριβό σύστημα δεν έχω δοκιμάσει, οπότε δυστυχώς δεν ξέρω τι γίνεται αυτή τη στιγμή με τα ανταγωνιστικά προϊόντα. Δες οπωσδήποτε αυτό το άρθρο : http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=226

πολύ ωραία νέα, ευχαριστώ :)

To kinect είναι ένα πράμα για το xbox360. Mόλις έμαθα αυτή την είδηση , σκέφτηκα οτι πρέπει να βρεθεί κάποιος tigkaswstos να φτιάξει ένα εικονικό theremin. Με σύντομη αναζήτηση τον βρήκα και λέγεται Martin Kaltenbrunner : The Therenect is a virtual Theremin for the Kinect controller. It defines two virtual antenna points, which allow to control the pitch and volume of a simple oscillator. The distance to these points can be controlled by freely moving the hand in three dimensions or by reshaping the hand, which allows gestures that are quite similar to playing an actual Theremin. Update: The Therenect is now available and provides many improved features. The source code and a Mac OS binary has been released on Google code: https://code.google.com/p/therenect/ This musical instrument has been developed by Martin Kaltenbrunner at the Interface Culture Lab at the University of Art and Industrial Design in Linz, Austria. The software has been developed using the Open Frameworks and OpenKinect libraries.

Ωραίο θέμα :) Wah : Vox V847A με μερικά mods :) Fuzz : Factory! Octave : Boss OC-τόσο Drive 1 : ΔΞ/ΔΑ (αυτά θέλουν πολύ ψάξιμο) Drive 2 : Telegun Fat Foot Tremolo : Gig FX Chopper περίεργο 1 : ΕΗΧ Microsynth περίεργο 2 : WMD Geiger Counter Digital Destruction Delay 1 : Boss DSD-2 Delay 2 : Boss RE-20 Pitch Shifter : Digitech Whammy Controller θα ήθελα αλλά το βασικό μου αίτημα δεν είναι η ενεργοποίηση/απενεργοποίηση μιας υπο-ομάδας των παραπάνω, αλλά η επανάκληση "αποθηκευμένων" ρυθμίσεων (banks). Kαλώδια-τροφοδοσίες κλπ στην ξεφτίλα, για προσωπικούς λόγους ;D

για ποιό delay?

ένα σχόλιο για την επιλογή λούπερ : Oι εταιρίες φαίνονται να κλίνουν είτε προς την κατεύθυνση μιας συσκευής που προορίζεται για να μπει στο τέλος της αλυσίδας εφέ και προορίζεται κυρίως για την ηχογράφηση αυτού του τελικού σήματος (Boss, Digitech) προσφέροντας μεγάλη διάρκεια ηχογραφήσεων σε καλή ποιότητα, ή προς την κατεύθυνση μιας συσκευής που περισσότερο μοιάζει με πολυεφέ (πχ το looper της Vox μοιάζει με μια βελτιωμένη Tonelab ST), αλλά έχει πάνω και looper διάρκειας λίγων δευτερολέπτων (όπως είναι η Line6 M9). Σε μία κατηγορία μόνο του είναι το JM4 της Line6 που δίνει και αρκετά εφέ και μεγάλη διάρκεια ηχογραφήσεων σε καλή ποιότητα, μαζί με έτοιμα backing tracks κλπ. Aπλά ήθελα να κάνω αυτή την επισήμανση γιατί βλέποντας τις τιμές για τα νέα προϊόντα βλέπω οτι μηχανήματα που δηλώνουν βασική λειτουργία το looping έιναι ουσιαστικά ανταγωνιστικά μηχανημάτων άλλων εταιριών που για βασική λειτουργία δηλώνουν multi-effects.

αν κατάλαβα τι ζητάς, το κάνουν και τα RC-20 : Γράφεις μία λούπα στη θέση 1 πχ , την αποθηκεύεις, πας στη θέση 2 και γράφεις μια άλλη λούπα και μπορείς να τις εναλλάσσεις. Μειονέκτημα 1 : η εναλλαγή γίνεται αφότου τελειώσει η λούπα που αναπαράγεται εκείνη τη στιγμή και όχι αυτόματα. Μειονέκτημα 2 : πρέπει να σκύψεις για να γυρίσεις το knob ή να χρησιμοποιήσεις εξωτερικό footswitch. Aλήθεια, γιατί να κάνεις όλη αυτή την ιστορία προετοιμάζοντας το looper γράφοντας σε δύο διαφορετικές θέσεις και να μην έχεις έτοιμο όλο το "backing track" σε μία θέση?

Mία πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα : http://www.zlab.mcgill.ca/supplements/emotion_and_music.html

Πέρα από τα Boss, υπάρχουν και τα Digitech, Line6, Vox κ.α. (από τα δημοφιλή). Με μια αναζήτηση θα βρεις αναφορές στα περισσότερα από αυτά. Επιλέγεις ανάλογα με τις απαιτήσεις και το βαλάντιό σου ;). Για τη θέση του στην αλυσίδα εφέ : επιπλέον υπάρχει η δυνατότητα της τοποθέτησής ενός λουπερ "εικονικά" σε οποιαδήποτε θέση μέσω send-return, αν υποστηρίζεται από από το πολυεφέ σου (πχ το RC50 φαίνεται να συνεργάζεται πολύ καλά με την GT-10 σε αυτόν τον τομέα, αν δεν κάνω λάθος). Tώρα θα κυκλοφορήσουν και νέα loopers της σειράς RC : http://www.bossus.com/gear/productdetails.php?ProductId=1160 τα οποία έχουν κάποια ενσωματωμένα εφέ ΜΕΤΑ το looper

έπος.-

κάτι τέτοια εμπεριστατωμένα (;D) λέγαμε εδώ : http://www.noiz.gr/index.php?topic=171906.0

1η προσπάθεια ? :o Ακούω βαρύ δεξί χέρι και κάνω μεγάλα σχέδια ;D Να ξέρεις οτι αν πετάξεις κανεναν αρπισμό ενδιάμεσα από τις κλίμακες θα φυτρώσει μουστάκι ;) Και πολύ ωραίο θέμα κύριε Mick :) (και ρυθμικό) ποιά κιθάρα πήρες τελικά? ΥΓ. εμένα πάντως αυτά τα θέματα μ' αρέσουν τελευταία, που απαντούν στην αναζήτηση για "παλιούς καλούς σκοπούς" ;D

http:// truth.freeforums.org/index.php

είδα την ταινια όταν κυκλοφόρησε επιδεικνύοντας καλή θέληση απέναντι στο ενδεχόμενο "να τα ξαναβρούμε" με το σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο. Όταν τελείωσε είχα δει μια ταινία που δεν μου έκοψε τον ύπνο (από το μεγαλείο) αλλά ούτε και με προσέβαλε (από τη φτήνια). Και "το έργο το έχουμε ξαναδεί" και "αυτό αν δεν ήταν έτσι θα ήταν καλύτερα" κ.α. με βρίσκουν αρκετά σύμφωνο. Η συμμετοχή στα Oscar λογίστηκε από τις σινεφίλ-παρέες με αποδοκιμασία στηριζόμενη σε δύο διαφορετικές εστίες : η μία αφορά στην υποτιθέμενη αδυναμία της ταινίας να σταθεί στο ύψος της περίστασης και η άλλη στην ολική απαξίωση των βραβείων της Ακαδημίας.Μάλιστα κάποιοι ήλπιζαν να πάρει το όσκαρ ο Κυνόδοντας για να τους δώσει ένα επιπλέον επιχείρημα για να κράξουν ;D Οι συνθήκες της κατάστασης και ο αυτόματος διπολικός διαχωρισμός στις απόψεις που διατυπώθηκαν για να την περιγράψουν επέβαλαν την άμεση ντοροποίηση του θέματος και κατά συνέπεια την ευκαιρία για εμπορική εκμετάλλευση, τουλάχιστον για όσο διαρκεί αυτός ο διϋλισμός. Για τον ίδιο λόγο οι εφημερίδες που εφαρμόζουν την τακτική "με κάθε μενίρ δώρο ένας σκλάβος" έσπευσαν να διατηρήσουν τη θέση τους στην κατάταξη καλυτερότητας που προσδιορίζεται από τον αριθμό φύλλων δωροπακέτων που πωλούνται. Δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ διάθεση για κουβέντα πάνω στην ταινία, μιας και οι δύο πόλοι έλξης των αντιφωνούντων θεμελιώνουν την υπόστασή τους στην προδιάθεση για επιβεβαίωση της κοινωνικής διάστασης της απόφασης γύρω από την κριτική της ταινίας (οι ακροατές, αλλά και οι μη-ακροατές δεν έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στο αν έχασαν χρόνο παρακολουθώντας το φιλμ ή οχι (ακόμη και αυτοί που δεν το παρακολούθησαν ;D), αλλά για το που ανήκουν αισθητικά, πού βγαίνουν για ποτό, με τι πάνε εκεί, από πού ενημερώνονται και τι εργαλεία επιχειρηματολογίας έχουν στη διάθεσή τους). Αφού δεν έχουμε κάτι να μας προσδιορίζει, ας το κάνει μία ταινία για εμάς :) Eγώ παίζω με τελεκάστερ :P

ωραίο θέμα ;) το κυριότερο μου πρόβλημα με τα πετάλια είναι η απουσία αποθήκευσης ρυθμίσεων, γι' αυτό κουβαλάω τετράδιο. Είναι τόσο ευφυής η λύση μου και άξια δημοσίευσης που την αναφέρω συχνά στο βιογραφικό μου ;D Τα προβλήματα στις μικρορυθμίσεις του loudness level των βρωμοπέταλων λύθηκαν έχοντας ένα volume στο τέλος της αλυσίδας μου. Τα ζητήματα χρονισμού των time-based fx λύθηκαν δια παντός με τη χρήση της Μ9, της οποίας το tap tempo αποδίδεται σε όλα τα σχετικά εφέ μέχρι να το αλλάξεις. Δεν έχω ακόμα pedalboard (από τσιγκουνιά αλλά και επειδή πιο πολύ με ενοχλεί το στήσιμο των τροφοδοτικών παρά το στήσιμο των πεταλιών) . Πρόσφατα έμαθα οτι υπάρχουν pedalboards που δίνουν τροφοδοσία (9V & 18V) και αναρωτιέμαι αν θα έλυναν αυτό το ζήτημα στην περίπτωσή μου όπου χρησιμοποιώ μερικά πετάλια με boss type τροφοδοσία και μία line6 M9. Ασ πει καποιοσ που κσερει. Για ξηγήσου να ξέρουμε

και για τον Σιάμαλαν έχουμε λινκ : Those Aren't Ideas, They're Special FX να δεις το Στρέλλα, τo πάει καλά ;D _____ Μία είναι η ταινία που θα έπρεπε να παίρνει όλα τα όσκαρ για τα επόμενα 10 χρόνια, αλλά κάποιοι δεν θέλουν να μάθουμε την αλήθεια γιατί μας θέλουν κοιμισμένους : Best action scene ever. ever. ever. -- Endhiran (Robot)

Δικός μας είσαι ;D Καλή συνέχεια με την αλλαγή

εξαιρετικά τα βίντεο και το dvd όλο, όπου αν θυμάμαι καλά δείχνει και λιγότερο σκηνοθετημένες πρόβες και ηχογραφήσεις. Μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση το τι κάθεται και ηχογραφεί, πχ ξαπλωμένη κιθάρα, πάνω στις χορδές της οποίας στέκεται πιατίνι, πάνω στο οποίο ταλαντώνονται πράματα ;D ;D. Πολύ σωστός και ο τύπος με την Peavey λοιπόν. σχεδόν Χολαργιώτης

μήπως έκανες λάθος στην παραγγελία και ήθελες να πάρεις το Κaossilator?

μια επίσης φτηνη και αξιοπρεπής λύση χωρίς μπερδέματα, είναι να πάρεις ένα πεταλάκι που εξομοιώνει τον ήχο κάποιου γνωστού ενισχυτή που σου αρέσει και να το συνδέεις στην κάρτα σου. Δες τα πετάλια της σειράς character της Tech21 και έχε υπόψη σου οτι κάποια απο αυτά επιτρέπουν την απενεργοποίηση της προσομοίωσης καμπίνας (άρα προορίζονται και για χρήση ως απλά πετάλια σε κανονικό ενισχυτή) και αν δεν κάνω λάθος, κάποια από αυτά δίνουν και DI out (χρήσιμο για την περίπτωση που η κάρτα σου δεν έχει Hi-Z). Πάντως αν δεν θέλεις να μπλέκεις με πολλά-πολλά σου recommend strongly (;D) κάποιο character και μια φτηνή κάρτα των 100€ που να έχει Hi-Z/instrument input. edit: προτείνω character επειδή τέτοιο χρησιμοποιώ και δεν έχω δοκιμάσει κάτι αντίστοιχο άλλης εταιρίας. Για τέτοια πετάλια που περιγράφω δες και αυτο το θέμα του TGL : http://www.noiz.gr/index.php?topic=178754.0

Συγχαρητήρια και για το site και για τα παιξίματα και για τα πετάλια :)

Έχουν ανοίξει 2 μέτωπα στους τελευταίους δίσκους (μετά το Kid A) , ακολουθώντας φιλοσοφία δύο διαφορετικών ειδών τραγουδιών : αυτά που κυριαρχεί το laptop με MAX/MSP (the gloaming) και αυτά που κύριο ρόλο παίζουν τα "rock" όργανα (jigsaw, reckoner κλπ). Έχοντας κι εγώ στο μυαλό μου το 3rd των portishead (χωρίς προφανή λόγο), ανέπτυξα 3 σενάρια : ένας δίσκος με καλά τραγούδια (in rainbows) οπου θα βλέπαμε που έχουν πάει συνθετικά ,ένας πειραματικός που θα έδειχνε τη συνέχεια του amnesiac ή κάτι τελείως διαφορετικό (όπως το 3rd). Από τα 3 σενάρια με ικανοποιούσαν περισσότερο το 1ο και το 3ο

@ trolley : δεν είναι ιδεολόγημα το αυτονόητο που υποστηρίζω. Δε μίλησα ποτέ για κλαρί ή εκμετάλλευση, αλλά για την αδικη κριτική μεταξύ ανόμοιων πραγμάτων. Κοινώς δεν υποστηρίζω το υποτιθέμενο ατόπημα ενός μουσικού, αλλά διαχώρισα το μουσικό που έχει τα προσόντα από εκείνον που αποδεδειγμένα δεν τα έχει. Ο αναλώσιμος αστέρας αποδεικνύεται φούσκα σύμφωνα με τον σκληρό κανόνα της αγοράς, ενώ ο ικανός μουσικός έχει τη δυνατότητα να στραφεί προς αυτά που του επιβάλει ο χρονισμός της αισθητικής του (δημόσια ή ιδιωτικά, για να μην αρχίσουμε πάλι οτι ως βολεμένη μπορεί να ασχολείται με ό,τι γουστάρει). Πολύ απλά, στο παρόν thread η Αλέξια παρουσιάζεται ως καμένο χαρτί ενώ αν την πετυχαίναμε σε ένα μικρό τζαζόμπαρο (έχοντας κάνει μεταμόσχευση προσώπου για να μην την αναγνωρίζουμε) θα ιντερνετοκλαίγαμε για την αναξιοκρατία στο χώρο. @kostri : Κατά περιπτώσεις ισχύει η παραδοχή οτι κάποιος που έκανε κάποια επιτυχία την αξίζει γιατί δούλεψε για αυτήν. Σε άλλες περιπτώσεις εκτιμούμε μουσικούς για τη συμμετοχή τους (ως δουλειά) σε καλλιτεχνικά αποτελέσματα που δεν μας ενδιαφέρουν, γιατί αναγνωρίζουμε την ικανότητά τους να προσαρμόζονται στην "πραγματικότητα", αλλά και το αντικειμενικά ορισμένο μουσικό τους υπόβαθρο. Εδώ έχουμε μια περίπτωση που ταιριάζει ταυτόχρονα και στις 2 παραπάνω (και επιτυχία και μουσικό υπόβαθρο), αλλά από όποια θέση και να ξεκινήσει η κριτική μας απέναντί της δανειζόμαστε επιχειρήματα από το αντίθετο context : ως ποπ ήταν ευτελής γιατί η τέχνη της μουσικής είναι ανώτερη από "τέτοια" ενώ ως ικανή μουσικός να σταθεί δίπλα στον Corea δεν μας λέει τίποτα γιατί κάποτε έλεγε ρίκο-ρίκο-κό ή γιατί δεν θα φτάσει τη Fidgerald (λες και θα την φτάσει κανένας άλλος). Live and let live που λέει και ο Juan Antonio Yameth.

Πολύ αυστηροί είστε με κάποιον που έχει κάνει επιτυχία και αποδεικνύει οτι είχε τα αντικειμενικά προσόντα για αυτήν. Οι επιλογές του καλλιτέχνη είναι προσωπικές και όταν μπαίνουν στο μικροσκόπιο από μικρότερους παρεξηγούνται. Ο λόγος είναι οτι δεν συγκρίνουμε με τα μούτρα μας, αλλά με τα είδωλά μας. Όσον αφορά στη τζαζ τα έχουμε ξαναπεί : είναι τέτοια η δισκογραφία και τα τέρατα που συμμετέχουν σε αυτή που είναι παράλογο να συγκρίνουμε αδιάκριτα πρόσφατες ηχογραφήσεις με κλασικές. In fact, όποιος έχει ασχοληθεί με το ιδίωμα γνωρίζει οτι πιθανότατα διασκευάζει αριστουργήματα που δεν τον χρειάζονται για να παραμείνουν αριστουργήματα, αλλά μετέχει στην κατανόηση του μεγαλείου τους.<=αυτό λογίζεται ως τιμητικό για κάποιον ερασιτέχνη που "το προσπαθεί", αλλά μετριέται ως αδιάφορο για κάποιον φτασμένο που το καταφέρνει. Αδικία λέω εγω. Για τους ποπ μουσικούς ισχύει η διαστρεβλωμένη εικόνα που έχουν επιβάλει τα σύγχρονα τηλεπαιχνίδια : κάποιος τίποτας με τη βοήθεια ενός καλού παραγωγού και μιας φτηνής στείλτε-sms-αισθητικής είναι ικανός να επιπλεύσει. Αν τύχει όμως να γνωρίσουμε κάποιον που δεν ανήκει στο παραπάνω παρανάλωμα, αλλά ατυχώς συγχέεται, βλέπουμε οτι πρόκειται για Μουσικό με ουσιασικά φόντα και ικανότητες (κρίνοντας από τους αγαπημένους του δίσκους, τη μουσική του εκπαίδευση, τη σχέση του με τον εξοπλισμό και τις απόψεις του απέναντι στη μουσική). Οι επιλογές ενός λοιπόν είναι που ορίζουν τη συνέπεια απέναντι στο κοινό του και μόνο. Στην περίπτωση που κάποιος έχει συνεργαστεί με τον Chick Corea, προτιμώ να κρατήσω αυτή την επιλογή του ως καθοριστική και όχι εκείνη που έκανε πριν από 30 χρόνια (όσο ζω). Αν δεν είχα κουράσει ήδη θα ξεκίναγα και μια επιχειρηματολογία οτι και τα τότε τραγούδια της αξιοπρεπέστατα ήταν σε σύγκριση με τη σημερινή φτήνια την οποία παραδεχόμαστε επικαλλούμενοι τους νόμους της αγοράς.

Έκαναν αυτό που φοβόμουν, πολύ λαπτοπ ρε παιδάκι μου ;D Ξεχώρισα το little by little, παρ'ότι θυμίζει "κάτι" ενώ τα υπόλοιπα μοιαζουν με Β-sides των kid a - amnesiac.Θα προτιμούσα να μείνουν στο δρόμο των 2 τελευταίων, έπρεπε να με είχαν ρωτήσει πριν το βγάλουν ;D. Θα το ξανακούσω λόγω headstock και ανυπομονώ να δω πώς θα το παρουσιάσουν ζωντανά "σε κανα in the basement"