επί του θέματος ψυχολογία vs. ψυχιατρική, την απάντηση την έδωσε ο Jazzjoker :
Προεκτείνοντας, ας μην ξεχνάμε οτι όταν λέμε στην Ελλάδα "ψυχολογία" εννοούμε ένα πρόσωπο που βρίσκεται ένα σκαλί πιο πάνω από τον αστρολόγο σε ένα πρωινάδικο. Οι προσεγγίσεις και τα διαφορετικά θέματα με τα οποία πιάνεται η ψυχολογία (την οποία στα επιστημονικά περιοδικά τη βρίσκουμε μαζί με τη Φιλοσοφία) είναι τόσα (κοινωνική, γνωστική, κλινική, εξελικτική, βιολογική, κλπ) που αν προσθέσουμε και την ψυχανάλυση μιλάμε για ΠΟΛΛΟΥΣ διαφορετικούς κλάδους.
Όσον αφορά το πρόβλημα της "πολυτέλειας", η βιολογική ψυχολογία έχει αντίθετη άποψη : αυτή αποπειράται να εξηγήσει κάθε "συμπεριφορά" στο φυσικό της υπόβαθρο (το βιολογικό), χωρίς βέβαια να αρνείται την κοινωνική επίδραση. Έτσι, το επιχείρημα "σε αυτά δε δίναμε σημασία κάποτε" καταρρέει αυτόματα αν αναλογιστούμε οτι η ιστορία της επιστήμης είναι γεμάτη μαύρες σελίδες, από λοβοτομές σε υγιείς ανθρώπους μέχρι ξύλο σε αριστερόχειρες και δυσλεκτικούς.
Το τι είναι ψυχολογικό πρόβλημα και το τι όχι είναι σε μερικές περιπτώσεις υπό συζήτηση και αυτό είναι φιλοσοφικό θέμα (όπως το τι είναι "κανονικό") : πχ η ομοφυλοφιλία ήταν πάθηση μέχρι το '70 (!!!). Αντίθετα σήμερα, υπάρχουν περιπτώσεις όπου η bad mood λογίζεται ως "καταθλιψάρα" (που χρήζει prozac) ή το να είσαι κ#λοπαιδαράς "εξηγείται" από κάποια Φροϋδική παρανόηση ενός βιβλίου αυτο-βοήθειας. Η κλινική ψυχολογία όμως, ξεχωρίζει πάρα πολύ καλά τις κλινικές περιπτώσεις και εκεί δεν χωράνε "πολυτέλειες" (ακόμα και αν οι κοινωνικές συνθήκες έχουν συνεισφέρει σε τέτοια αποτελέσματα).