blue

Η 8-bit μουσική αποτελεί μέρος των ακουσμάτων πολλών ανθρώπων της γενιάς μου, προφανώς λόγω της ενασχόλησης με παιχνιδομηχανές όπως το NES. Γνώριζα οτι σημερινοί μουσικοί συνθέτουν σε αυτό το "είδος", αλλά υπέθετα οτι απευθύνονται σε μια μικρή ομάδα ακροατών. Ο Quinton Sung διασκεύασε το kid a και το ok computer (στην περιγραφή γράφει οτι το έκανε στο FL Studio) τελοσπάντων και όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να τα ακούσει στο youtube : !

Tο κομμάτι είναι εξαιρετικό αλλά αυτά τα έχουμε πει. Το "νεο" είναι οτι της Μαρίας της φάνηκε "ενδιαφέρον από το 1ο δευτερόλεπτο", αλλά δεν της άρεσε το μαλλί του 2ου κιθαρίστα.

νομίζω οτι οι καντίνι δεν έχουν coating, άρα ίσως λόγω ζέστης και μοχίτων ιδρώνεις παραπάνω και τις katastrefeis :D. Αν ισχύει το παραπάνω, τότε μπορείς απλά να αγοράζεις επιπλέον καντίνι (οποιασδήποτε μάρκας) και να αλλάζεις πιο συχνά αυτές :)

+1

Παρακαλώ. Όχι, δεν είναι μάρκα, είναι ρύθμιση παραμέτρου του εφέ που υπάρχει στα περισσότερα πετάλια που κυκλοφορύν. Δες πχ αυτό μετά το 1.15 :

(square wave) tremolo

και γιατί δε ρώτησες αυτό από την αρχή? ;D http://www.noyceguitars.com/Technotes/Articles/T3.html (Eν ολίγοις λέει τη συχνότητα -δηλαδή τη νότα- μιας χορδής συγκεκριμένου υλικού, μήκους και τάσης)

ωραίο βίδεο. Μέσα σε όλα δεν περίμενα με τίποτα να ακούσω το sex & candy

βάλε μια Σι από 7χορδη και κούρδισέ τη σε Ντο.

Θεϊκό θέμα ;D. Παρόλαυτα, υπάρχει λύση : βάλε μια άλλη χορδή στη θέση της μι (πχ βάλε μια ρε και ξεκούρδισέ την έναν τόνο).

Συμφωνώ οτι οι στίχοι αποτελούν ένα μέρος του τραγουδιού και μάλλον καταλαβαίνω γιατί βρίσκεις άτοπη τη σύγκριση με βάση τη λογοτεχνική αξία τους. Ένα "καλό τραγούδι" όμως πολύ συχνά έχει και "καλούς" στίχους, άρα κρίνοντας άτοπη αυτή την αξιολόγηση ουσιαστικά πετάς μια παράμετρο έξω χωρίς να "επιτρέπεται" (:D). Απλά (και αδρά) η ικανότητα "να γράφει κάποιος καλά τραγούδια" περιλαμβάνει την ικανότητα να γράφει KAI καλούς στίχους. Εξάλλου, τι ακριβώς υπηρετεί ένας κακός στίχος σε ένα τραγούδι, αν οχι να πιάνει το χώρο καλύτερων στίχων? ΥΓ. Στο εξής θα αναφέρομαι στην ουσία της τοποθέτησής σου ως "το επιχείρημα της απλής λειτουργίας των στίχων ως ένα αφηρημένο συστατικό της τραγουδοποιΐας" ;D

κι εγώ κάτι σαν αυτό που λέει ο gdevelek πιστεύω αλλά ρε γμτ δεν μπορώ να καταπιώ με τίποτα οτι οι Nirvana είναι το αντίστοιχο των Τokyo Hotel ή οτι οι Μέλισσες αντικαθιστούν τα Ξύλινα Σπαθιά... Δεν βγαίνει λογικά :) Ενώ συμφωνώ λοιπόν, "δεν βγαίνουν τα νούμερα" και σε διαφορετικά πεδία (πχ πωλήσεις δίσκων, προσέλευση κόσμου σε συναυλίες κλπ), έστω για διαφορετικούς λόγους, οπότε αφήνω και μια πιθανότητα ανοιχτή να συγκλίνει η κατάσταση προς μια διαφορετική σχέση μουσικής-κοινωνίας από αυτή που υπήρχε παλιότερα (που είναι και λογικότερο).

έχω δει κάποιες από αυτές αλλά δεν έχω προσωπική σχέση με τους συγγραφείς. Πολύ φιλική άποψη : πρέπει να συζητήσεις καλύτερα με τον καθηγητή που σου έδωσε (επέτρεψε) αυτό το θέμα. Τι ακριβώς θέλεις να κάνεις; Γίνεται; Δεν σου έδωσε κάτι να διαβάσεις για να ξεκινήσεις; Επαναλαμβάνω, αν θέλεις να κάνεις μια βιβλιογραφική θεωρητική εργασία γύρω από τις ηχητικές ιδιότητες του παλαιωμένου ξύλου λογικά θα βρεις αξιοπιστες πηγές (βρες τις κατάλληλες λέξεις κλειδιά σύμφωνα με το θέμα-αφού ορίσεις πρώτα ποιό είναι αυτό ;D- και ψάξε στο google scholar για αρχή).Αν θέλεις να κάνεις πείραμα, τότε δεν είναι "καλό" το θέμα.

+1 + το sampleswap.org

το σήμα που θα πάρεις για να κάνεις φασματική ανάλυση θα προέρχεται από μια ηχογράφηση ενός συγκεκριμένου οργάνου με κάποιο συγκεκριμένο μικρόφωνο υπό κάποια/-ες συγκεκριμένη γωνία/απόσταση (κλπ) σε κάποιον συγκεκριμένο χώρο. Από όσο γνωρίζω, στο φυσικό Αθηνών υπάρχουν τέτοιες πτυχιακές εργασίες (συγκεκριμένα ξέρω μια για βιολί και μία για μπουζούκι), οπότε με αρκετή τύχη θα μπορέσεις να βρεις τα ίδια όργανα και να τα ξαναμετρήσεις με τον ίδιο τρόπο (ίδιες μεθόδους και εργαλεία) για να δεις αν υπάρχουν διαφορές. Τώρα αν γίνουν όλα αυτά και βρεις διαφορές, πάλι δεν θα ξέρεις αν οφείλονται στις χορδές (ή αλλού), οπότε μάλλον θα πρέπει να επαναπροσδιορίσεις το πρόβλημα. Αν θέλεις να κάνεις μια βιβλιογραφική εργασία τα πράματα είναι διαφορετικά. Ωραίο θέμα πάντως, αν και δύσκολα υλοποιήσιμο (εκτός αν σκοπεύεις να παραδώσεις την πτυχιακή σου σε 10 χρόνια :D) YΓ. Για φασματικές αναλύσεις (εγώ μετραγα πετάλια) είχα χρησιμοποιήσει το DSSF3 http://www.ymec.com/products/dssf3e/

http://articles.ircam.fr/textes/Vos03a/index.pdf

πολύ όμορφο, κοντά στο πεδίο που κακώς συγκαταλέγεται στο κακώς εννοούμενο έντεχνο. Αντίθετα μοιάζει να ανήκει στα καλά δείγματα της σύγχρονης ελληνικής μουσικής.

o ΝΔ παίζει καμιά φορά καρφί

Eυχαριστούμε για τα καλά λόγια :) με αυτά τα πετάλια ηχογραφήθηκε (και περίπου αυτά χρησιμοποιήθηκαν και στο live): Ενισχυτές : Fender Champ12 και Deluxe (?)

bump, γιατί υπάρχει ερευνητική ομάδα στην Ελλάδα που ασχολείται με τη συναισθησία, οπότε άτομα που πιστεύουν οτι έχουν θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην έρευνα : http://www.synesthesia.gr/index.html

Τheod είσαι ο κύριος στο κοντραμπάσο? Αν ναι, μίλα ;D πχ τι είδαμε, πού συνέβη, τι θα γίνει μετά κλπ :) (edit : είδα την περιγραφή στο youtube).

πάντως εγώ που είχα ανοίξει εκείνο το θέμα με πέτυχα αργότερα σε μια αυτοκριτική και με βρήκα πολύ λίγο για να έχω άποψη. Thus, ευχαριστώ για την ευκαιρία να αναιρέσω δημόσια μια από τις μαλακισμένες μου θέσεις :)

Ξέρω εγώ ;D Άξιζε και με το παραπάνω, μπράβο! Ρυθμικές μόνο που έχουν να κάνουν με το ύφος : αν πιάσεις το swing μετά θα σου είναι λίγο δύσκολο να παίξεις straight!

Κι εγώ το down to the waterline άκουσα, άρα στατιστικά αυτό είναι που σας έκανε γνωστούς ;D. Είμαι της συντηρητικής άποψης οτι "δεν αγγίζουμε dire straits" (τουλάχιστον κιθαριστικά), οπότε εξεπλάγην (ευχάριστα) με το γεγονός οτι κάποιος το προσπαθεί και συγχαρητήρια για αυτό. Αλλά αυτή η προσπάθεια νομιμοποιεί ακόμα περισσότερο την άποψη μου γύρω από τα covers στους dire straits : ο ήχος είναι unreachable και το παίξιμο είναι μουσικά λειψό αν δεν ακολουθήσεις πιστά το πρωτότυπο, γιατί στους DR (και σε άλλες σπουδαίες μπάντες) το "σόλο" είναι μέρος της μουσικής. Το τελευταίο τουλάχιστον "γίνεται" (να παίξεις νότα προς νότα ένα μουσικό μέρος), οπότε εγώ θα κοίταζα προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο Μόλυβδος (ή το PedalBoard :P).