ειναι πολυ βολικο κ ευνοει την καφριλα η προταση εγω κρινω σαν ακροατης και οχι σαν μουσικος (πχ εχω γνωρισει wannabe μουσικους που βριζουν Hendrix και Κιουρτσογλου και οταν τους τα χωνω μου πετανε την ιδια καραμελα).Ειναι εννοιολογικο τρυκ και μπορει να χρησιμοποιηθει αμφιδρομα οπως βολευεται ο συνδιαλεγομενος.
Αν δεν ειναι καποιος μουσικος,αλλα χομπιστας συνεπαγεται (εστω κοινωνιολογικα) οτι ειναι ηδη αποτυχημενος μπροστα σε καποιον επαγγελματια οποτε παλι δεν του πεφτει λογος.Δεν επιτρεπεται λοιπον καποιος αποτυχημενος να λεει ειμαι αποτυχημενος για την πλακα μου οποτε μπορω να κρινω ελευθερα οποιον θελω,απο τη στιγμη που κραταει στα χερια του καποιο οργανο.Γιατι,τι κανεις με το οργανο?Δεν προσπαθεις να γινεις καλυτερος(ο καθενας με τα δικα του κριτηρια τι θεωρει καλυτερο)?Αμα δεν γινεσαι γιατι αυτοχαρακτηριζεσαι ακροατης και χομπιστας,και οχι αποτυχημενος και αταλαντος?
Δλδ σαν ακροατης δεν μου αρεσουν οι Dream Theater,αλλα σαν μουσικος μου αρεσει ο Bireli Lagrene?Oχι βεβαια.Αυτο που ειμαι,και αυτο που υποστηριζω περιγραφεται χαρακτηριστικα απο ολες μου τις ιδιοτητες (αν ειμαι μαλακας,ομορφος,αμορφωτος,κανω μαθηματα μουσικης,wannabe rock star,δε με παιζανε τα αλλα παιδακια στο σχολειο κλπ) και δεν γινεται να διαχωριζεται κατα βουληση.
Αποψη μου