db

BOXCAR BETTY - Remember Από την παραπάνω συλλογή

...Για όσους βαρέθηκαν να ακούνε μόνο το "Working Class Hero" και το "Which Side Are You On"... COMMON I - The Story You Told ... Από την παραπάνω συλλογή. Καλή ακρόαση!

Παιδία με συγκινεί η άμεση απάντησή σας. Να εξηγήσω λίγο το project. Το synth που θέλω να ελέγξω είναι το Nord G2, που δεν έχει sequencer αντίστοιχο των workstations. To Nord μπορεί να παίξει με 4 ήχους ταυτόχρονα. Από τις προτάσεις που μου στείλατε πιο δελεαστική από πλευράς μεγέθους, φορητότητας, συνδέσεων κ.λπ. φαίνεται να είναι το sdmidicontroller (που πρότεινε ο neeq), αλλά είναι σχετικά ακριβό και δεν νομίζω ότι μπορώ να το βρω για να το δοκιμάσω. Θα μπορούσε να λειτουργήσει κάποιο από τα QY της Yamaha ; Ή θα μπορούσε να λειτουργήσει μια λύση με iPod ή iPhone με κάποιο αντίστοιχο application και τον αντίστοιχο usb midi μετατροπέα ;

Προσπαθώ να βρω ένα hardware sequencer, ή φορητό midi player, έτσι ώστε να φορτώνω σεκάνς από το computer (μόνο midi data π.χ. μέσω USB stick), για να οδηγώ κάποια tracks σε ένα synth σε χρήση live . Απαραίτητες προϋποθέσεις είναι να είναι φορητό (ελαφρύ, μικρό μέγεθος, αν γίνεται να λειτουργεί με μπαταρίες), να μη χρειάζεται πολλές συνδέσεις με καλώδια και περιφερειακά (εκτός φυσικά από το midi cable), και φυσικά να είναι φτηνό. Αν κάποιος φίλος/συνάδελφος γνωρίζει κάτι ή έχει να προτείνει μια λύση, ας με φωτίσει.

Ίσως μια καλή λύση είναι ένα αυτοενισχυόμενο ηχείο/monitor σαν το JBL EON 510. http://www.jblpro.com/catalog/general/Product.aspx?PId=264&MId=3 Το βρίσκεις γύρω στα 500 - 700 Ευρώ, ανάλογα με τις εκπτώσεις που έχεις. Είναι μικρό σε μέγεθος (σα φορητό κασετόφωνο), σχετικά ελαφρύ (κάτω από 8 kg) για να σηκώνεται με το ένα χέρι, έχει τρεις εισόδους και αρκετό γκάζι 280W (maximum SPL 121 dB) για να το ακούς ακόμα και αν στέκεσαι κοντά στον drummer. Αν αργότερα έχεις λεφτά μπορείς να προσθέσεις και άλλο ένα για να έχεις και στερεοφωνία. Αν τα λεφτά ή/και τα Watt σου φαίνονται πολλά μπορείς να τσεκάρεις και το MACKIE SRM 150. http://www.mackie.com/products/srm150/ Γύρω 300 - 400 Ευρώ, είναι ακόμα πιο μικρό έχει και αυτό τρεις εισόδους, 150W (Maximum SPL 120 dB), αλλά μάλλον δεν θα το ακούς αν παίζεις δίπλα στο drummer. Και οι δύο προτάσεις προσανατολίζονται κυρίως στη χρήση ως προσωπικό monitor, γιατί λόγω του μικρού μεγέθους δεν θα μπορείς να ακούσεις τα μπάσσα που θα σε χτυπήσουν στο στομάχι. Αυτά και καλή τύχη!

Μια άλλη λύση μπορεί να είναι ένα Nord Modular (το G2/engine σίγουρα έχει τη δυνατότητα, το αρχικό μοντέλο δεν ξέρω). Mπορεί κάποιος να φτιάξει ένα patch harmonizer με τη χρήση ενός keyQuant module και να οδηγήσει έναν οποιοδήποτε ήχο από το synth. To input θα είναι line σήμα αλλά υπάρχει μεγάλη γκάμα επιλογών για το ποιος θα μπορεί να είναι ο ήχος που οδηγείται. Η υλοποίηση μπορεί να είναι πιο πολύπλοκη από τις προηγούμενες λυσεις που προτάθηκαν, αλλά η χρήση της θα είναι πολύ πιο απλή αφού το KeyQuant σου καθορίζει ποια από τα δώδεκα ημιτόνια επιτρέπεται να παίζουν σε κάθε ήχο.

Αν σε ενδιαφέρει ο υπολογισμός του χρόνου καθυστέρησης (time delay), μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον τύπο : t.d. = 60000/tempo όπου t.d. : είναι ο χρόνος καθυστέρησης σε ms (millisecond) για τέταρτα και tempo : το tempo του κομματιού σε bpm (beats per minute)

Επιστρέφοντας στην αρχική ερώτηση, ίσως να είναι μια ενδιαφέρουσα λύση το Χ STATION της NOVATION Προσφέρει δύο λύσεις σε μία 1) κάρτα ήχου με 2 in 2 out και fx unit που συνδέεται απ' ευθείας στην είσοδο, 2) αυτόνομο virtual analog synthesizer με πολύ καλή απόκριση και ωραίους ήχους για άμεση χρήση χωρίς laptop http://www.novationmusic.com/product.asp?id=1&Type=1 Μια άλλη αντίστοιχη λύση, φθηνότερη με πιο ψεύτικη κατασκευή, αλλά καλύτερη σχέση τιμής απόδοσης είναι και Xiosynth της NOVATION. http://www.novationmusic.com/product.asp?id=32&Type=1

Thanx. Τελικά πήρα την original gig bag.

Λεβέντες, χρειάζομαι τη βοήθειά σας. Ψάχνω να βρω άμεσα soft case για το Nord Modular G2. Μπορεί κάποιος να μου υποδείξει που μπορώ να απευθυνθώ στην Αθήνα ; Οι διαστάσεις του Nord είναι 665x284x104 mm.

KORG Wavestation, σε οποιοδήποτε μοντέλο (ΕΧ, AD, SR). Αρκεί κάποιος να μη μείνει στα preset.

Πεθαίνει ο Θανάσης, και στενοχοχωριέται ο κολλητός του φίλος ο Γιώργος που παίζανε μαζί από μικροί σε όλες τις μπάντες που είχαν φτιάξει. Μαζί είχαν την πρώτη τους groupie, μαζί στα μεθύσια και στα drugs, αλλά και στις καλές στιγμές, τα ατέλειωτα jam session με καταξιωμένους μουσικούς και άλλα πολλά. Τόση η στενοχώρια του Γιώργου που ένα βράδυ εμφανίζεται στο όνειρό του ο Θανάσης. -Θανάση εσύ ; -Εγώ Γιώργο μου. Ήρθα να σε βρώ από τον άλλο κόσμο. -Δεν το πιστεύω. Πώς είναι εκεί τα πράγματα ; Περνάς καλά ; Ανυπομονώ να ακούσω τα νέα σου. -Κοίταξε. Έχω και ευχάριστα και δυσάρεστα νέα να σου πω. -Δεν βαριέσε ρε Θανάση. Μιας που βρεθήκαμε, ας ξεκινήσουμε από τα ευχάριστα. -Γιώργο μου, εκεί στον άλλο κόσμο περνάμε γαμάτα. Κάθε βράδυ γίνονται τα καλύτερα gigs. Την Δευτέρα έπαιζα μαζί με τον Hendrix στο ίδιο πάλκο, την Τρίτη και την Τετάρτη μου άνοιξε τις συναυλίες ο Steve Ray Vaughn. Tα πράγματα είναι καταπληκτικά. ¶σε που χτες την Πέμπτη τζάμαρα μέχρι και με τον Χατζιδάκι. -Θανάση μου χαίρομαι για σένα αλλά το δυσάρεστο ποιο είναι ; -Παίζεις το Σάββατο...

Μάλλον κάποια βλακεία έκανα με το προηγούμενό μου post. Anyway, επαναλαμβάνω : Για την καλύτερη παρακολούθηση της συζήτησης, θα προσπαθήσω (συγχωρέστε με για αυτήν την αυθαιρεσία) να συγκεντρώσω περιληπτικά τις απόψεις που προαναφέρθηκαν.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> O Gangsterθεωρεί ότι τα συνήθη εφόδια του μουσικοκριτικού είναι : α) κάποια «μουσική» ή «μουσικολογική» γνώση και β) κάποια καλή γνωριμία. Εισάγει και την ιστορικότητα του κάθε μουσικοκριτικού, αφού οι προηγούμενες κριτικές του, δίνουν μια δυνατότητα να διερευνήσουμε τα κριτήριά του από τη μιά και από την άλλη το κατά πόσο το γούστο του ταιριάζει με το δικό μας. O metalash εισάγει α) το θέμα, αν είναι εμφανή τα κριτήρια με τα οποία κρίνουν τον δίσκο και β) το θέμα της τάσης διασφάλισης του ρόλου τους στο μουσικό «γίγνεσθαι» (π.χ. με εφεύρεση ορολογίας). Επίσης θεωρεί αναπόφευκτη την υποκειμενικότητα της κρίσης και προτείνει τρόπο για να γίνουν οι κριτικές αντικειμενικότερες (να γράφονται περισσότερες από μία στο ίδιο τεύχος). O Superfunk γίνεται λίγο πιο καυστικός και αφοριστικός θεωρώντας ότι τις περισσοτερες φορες ισχυει το "μουσικοκριτικος=αποτυχημενος μουσικος".... O John εισάγει τις παράπλευρες ιδιότητες του κριτικού (π.χ. να είναι και ο ίδιος μουσικός) και πώς προσπαθεί μέσα από την ιδιότητα του κριτικού να τις υπηρετήσει περιχαρακώνοντας τις επιλογές του, προσδίδοντας μεγαλύτερη αντικειμενικότητα σ’ αυτές. O Alpatman εστιάζει στην άγνοια των περισσοτέρων κριτικών που προσπαθούν να την κρύψουν πίσω από «όρους» που είναι φανερό ότι δεν κατέχουν την χρήση τους. O opengrave συσχετίζει την αντικειμενικότητα μιας κριτικής με την αισθητική του γράφοντα, που υπαγορεύεται από το ειδικό έντυπο που γράφει. Επίσης εισάγει και το θέμα της δυνατότητας διαμόρφωσης της αγοράς μέσα από τις κριτικές. O gerasimos θέτει και αυτός το θέμα των κριτηρίων, που θεωρεί ότι γίνονται ορατά όταν παρακολουθείς την ιστορία των κριτικών. O Wow! προκαλεί τους κριτικούς να απαντήσουν και οι ίδιοι. Μερικές συμπληρωματικές ερωτήσεις τώρα : Μήπως η φιλοξενία κριτικών από τα περιοδικά δίνει μια επίφαση αντικειμενικότητας σ’ αυτές ; Αν ένα κριτήριο εκτίμησης κάποιου κριτικού είναι η ιστορία του, πόσο αντικειμενικές μπορούν να θεωρηθούν οι κριτικές των νέων μουσικοκριτικών ; Πότε ένας μουσικοκριτικός καθιερώνεται ; Τέλος ας κάνουμε ένα νοητικό πείραμα. Αν η μουσική παραγωγή ήταν απαλλαγμένη από την εμπορευματοποιημένη της διάσταση, θα ήταν απαραίτητος ο ρόλος του μουσικοκριτικού ή θα έπεφτε στο επίπεδο της απλής παρουσίασης δίσκων και της πρότασης νέων κυκλοφοριών ; Αυτά και άλλα πολλά.

---> Επεξεργάστηκε από τον Eyeprotocol <--- ο οποίος διέγραψε πλήρως το κείμενο διότι δεν μπορούσε να αναγνωστεί. Το πλήρες κείμενο έχει αποσταλλεί στον αρχικό συντάκτη του τον 'db', ο οποίος μπορεί να το διορθώσει αν επιθυμεί και να το επανατοποθετήσει εδώ. :)

Σε προηγούμενη συζήτηση που είχα με φίλους, έπεσε στο τραπέζι το θέμα των μουσικοκριτικών. Τα ερωτήματα ήταν τα εξής : Ποιους εξυπηρετεί η ύπαρξη των μουσικοκριτικών ; Για ποιους λόγους τα περιοδικά διαθέτουν χώρο για δισκοκριτικές ; Έχει στοιχεία αντικειμενικότητας η γνώμη τους, για να καθοδηγήσει και τις προτιμήσεις του κοινού ή έχει, απλά και μόνο, υποκειμενική αξία, σαν τον κολλητό μας που τον ρωτάμε αν του αρέσει ο καινούργιος δίσκος των ... τάδε ; Τι είδους προϋποθέσεις πρέπει να έχει κάποιος για να «χριστεί» μουσικοκριτικός ; (σπουδές, εμπειρίες, παρελθόν, ...) Είναι κάθε κριτικός ικανός να κρίνει οποιοδήποτε είδος ; Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει έγκυρη μια κριτική ; Αυτά και άλλα πολλά. Όποιος ενδιαφέρεται, ας εκφράσει μια γνώμη.