otto##

Αν θες να χαζεψεις το ριχνεις στο ποτο και στα φαρμακα. Αν θες να προκοψεις το ριχνεις στην μουσικη. Συνδυασμός των πιο πάνω: http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-1320761/Rolling-Stone-Keith-Richards-reveals-drugs-sex-Mick-Jaggers-tiny-manhood.html https://www.google.com/search?q=guns+and+roses+drugs&espv=2&biw=1000&bih=952&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0CAYQ_AUoAWoVChMIs5jV3a7CyAIVxGg-Ch2jFgEt#imgrc=V04KphpxQ-cFfM%3A klp klp ;D ;D ;D

Καλά ο Joe Pass είναι ο Δάσκαλος. Αλλά ούτε αυτό που παίζει είναι μπλουζ. Είναι τζαζ προσέγγιση . Κατά μία έννοια απέχει όσο και του Malmsteen.

Sorry αλλά στην πρώτη και τελευταία δε βλέπω κάτι bluesy ;D. Αλλά βέβαια είναι εντελώς υποκειμενικό.

Μα γιατί να πάρεις κιθάρα για μια ζωή? Χαλάς όλη την πλάκα. Κακά τα ψέματα, με μία κιθάρα για μια ζωή δεν βγαίνει. Κατά τη γνώμη μου θες 2 - 3 για αλλαγή, ψυχολογική και παικτική. ;D

Δηλαδή αν βάλεις 8άρες και σκάψεις την ταστιέρα σου θα έχεις το ίδιο βιμπράτο με τον Μαλμστιν?

Καλησπέρα φίλε. Χωρίς να είμαι κιθαρολόγος θα έλεγα ότι μία stratocaster θα σε καλύψει απολύτως. Επίσης αν έχει και ένα διπλό στη γέφυρα ακόμα καλύτερα για να μπορείς να γκαζώσεις και λίγο αν θέλεις (ακόμα και στα μπλουζ). Βέβαια η αλήθεια είναι ότι με όλες τις κιθάρες μπορείς να παίξεις τα πάντα, αρκεί να είναι καλά σεταρισμένες.

Πάντως η κιθάρα είναι απαράδεκτη εμφανισιακά.

Εγώ δε κατάλαβα το innovation. Εκτός από τους "πρωτότυπους" μαγνήτες τι άλλο έχει? Δηλαδή αν πάρω μία κιθάρα με H-S-H και μπορώ να σπλιτάρω τους μαγνήτες τι διαφορά θα έχει?

https://www.youtube.com/watch?v=5eFlCuMqJSw

προσωπικά το classic το κράτησα ένα μήνα. Δε μου άρεσε καθόλου και είναι και ακριβό. Μπορείς να το βρεις μεταχειρισμένο βέβαια.Δοκίμασε καλύτερα το morley big bad wah.

Καταλαβαίνω ότι όλοι ψαχνόμαστε για ήχους/πετάλια/ενισχυτές αλλά εδώ διακρίνω μία λίγο μπερδεμένη περίπτωση. Δε μπορώ να την καταλάβω την ερώτησή σου (με όλο το σεβασμό και χωρίς ίχνος ειρωνείας). Μέχρι τώρα πως έπαιζες κιθάρα, εννοώ με τι ενισχυτή? Διότι από τις ερωτήσεις σου διακρίνω πως είσαι αρχάριος και καλό θα ήταν να μη ξοδέψεις λεφτά στην τύχη πριν κατασταλλάξεις στα γενικά τουλάχιστον. Μιλάς για live. Πρόβες με τι κάνεις για τα live? Πως βγάζεις τα κομμάτια. Βοήθησέ μας λίγο για να σε βοηθήσουμε.

Σε γενικές γραμμές συμφωνούμε. Δυστυχώς στα μουσικά όργανα η έννοια της επένδυσης είναι πολύ ζόρικη. Προσωπικά θεωρώ καλύτερη "επένδυση" μία fender mexico από μία usa με την έννοια ότι αν την πουλήσεις θα χάσεις λιγότερα χρήματα. Έχω εμπειρία με μία edwards και δύο tokai. Η edwards μου άρεσε περισσότερο αλλά ήμουν φοιτητής και δεν είχα χρήματα να την πάρω τότε (κάπου 650 ευρώ πριν αρκετά χρόνια). Γενικά δε θα μπορούσα εύκολα να τη ξεχωρίσω από μία 2 φορές ακριβότερη, αν μου έκριβες το λογότυπο. Βέβαια ο φίλος που την είχε μου είπε ότι όταν την πήρε καινούργια χρειάστηκε ένα πολύ εκτεταμένο σετάπ και ένα καλύτερο καβαλαρη στον nut. Την τοκάι μάλιστα μετάνιωσα που την πούλησα αλλά δε βαριέσαι. Ο φίλος έχει ψηθεί για esp πάντως και το μόνο που έχω να πω είναι "με γεια σου emperor7".

Φίλε metal mike είναι γνωστό ότι η edwards έχει καλά όργανα αλλά δεν είναι καλή πρόταση για το παιδί που ρωτάει για τους εξής 2 λογους: 1. Δεν υπάρχουν στα μαγαζιά και δε θα μπορεί να τη δοκιμάσει. Θα πρέπει να την πάρει από ebay με ό,τι αυτό συνεπάγεται. 2. Είναι προφανές ότι ζητάει κάτι σε "μάρκα". Αυτή τη φάση την περνάμε/περάσαμε όλοι. Είχαμε ένα καλό αλλό πιο budget οργανάκι και λες "τώρα είναι η ώρα για μια φιρμάτη κιθάρα". Είναι και θέμα ψυχολογίας αλλά και θέμα επένδυσης. H edwards δεν καλύπτει τίποτα από τα δύο (δυστυχώς κατά τη γνώμη μου). Επίσης επένδυση δε συνιστά ούτε η ibanez, ούτε η jackson (εκτός από τις ακριβές ακριβές).

Νομίζω ότι τα περισσότερα ειπώθηκαν αλλά ας υπερθεματίσω. Θεωρώ ότι αφού έχεις ένα όργανο τύπου Α (ας πούμε μέταλ) που σε βολεύει, είναι σπατάλη να πάρεις και άλλο ένα ίδιο αλλά ακριβότερο. Οι ibanez είναι ωραία όργανα και πιο σολο οπότε μου ακούγεται καλή φάση. Επίσης με τα μισά λεφτά παίρνεις ibanezara. ο φίλος x-minor έκανε μία πολύ έξυπνη παρατήρηση, ότι αν σε βολεύει η jackson δύσκολα θα σου κάτσει η gibson. Σωστό. Με 2000, αν γουστάρεις να τα δώσεις (μαζί σου) παίρνεις αμερικάνικη jackson και κλείνει το θέμα. Επίσης γνώμη μου να αποφύγεις άλλα ripoff τύπου tokai κλπ, διότι πρέπει να τα πάρεις από ebay τυφλά και ξαναερχόμαστε στα ίδια (κάτσει-δε κάτσει). Ρε φίλε αν έχεις σκοπό να δώσεις τόσα χρήμαμα, ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, μη πάρεις γουρούνι στο σακί. Πήγαινε και δοκίμασε, παίξε, πάρε το χρόνο σου. Τόσο μαγαζιά είναι εκεί έξω που παρακλάνε να πουλήσουν. Μπες μέσα και πες ;D. Έχω το χρήμα, φέρε όργανα. Καλή επιτυχία.

Μπράβο μπράβο μπράβο ;D

Νομίζω ότι η custom επιλογή είναι η λάθος σε αυτή την περίπτωση. Γενικά δε συνηθίζω να γράφω για αξία μεταπώλησης διότι θεωρώ ότι είναι λαλακία να μιλάς για πώληση πριν καν πάρεις την κιθάρα, αλλά τη warmoth την παντρεύεσαι κανονικά. Επίσης νομίζω ότι για να φτιάξεις όργανο στα μέτρα σου πρέπει να είσαι πολύ κατασταλαγμένος και να έχεις δοκιμάσει τα πάντα. Ο φίλος θέλει να πάρει την esp αλλά δεν την έχει δοκιμάσει καν. Δηλαδή υπάρχει περίπτωση να μη του "κάτσει" κιόλας. Γνώμη μου, πας για όργανο πιο all around και πιο αναγνωρίσιμο.

Συμφωνώ για την gibson. Κυρίως λόγο ότι δε θα σε περιορίζει στο μέταλ (φυσικά και με active παίζεις και άλλα styles). Επίσης, κατά τη γνώμη μου, η gibson είναι σαφώς πιο όμορφο και iconic όργανο. H esp όσο καλές και να είναι, δεν παύουν αν είναι rip off από gibson.

το πιστέυω ότι είναι πανέξυπνος. Απλά δε μου είναι εύπεπτα τα τραγούδια.

Και αυτό μου κάνει σαν κακέκτυπο του Imagine.

Καλά μιλάμε την ξέρω αυτή τη συνέντευξη διαμάντι. Κάπου λέει ότι όταν ήταν 5, νομίζω, έκατσε στο πιάνο και άρχισε απλά να παίζει. Λέει ότι έπαιζε αμέσως όπως πάιζει και τώρα. Ο άνθρωπος είναι φρούτο λέμε.

Εντάξει ο Έρικ Κλάπτον είναι φτυστός ο Τσακ Νόρις σε αυτή τη φωτό.

Μπράβο, και εις ανώτερα.

Εντάξει, δε παίζει. Ο Φλωρινιώτης της Γερμανίας

Αυτές τις μέρες που το θέμα αυτό άνοιξε έχω δει αρκετά βίντεο από παλιούς, αλλά και νέους κιθαρίστες. Μου κάνει εντύπωση το εξής. Πολλοί μουσικοί σαν και αυτούς που συζητάμε όπως ο Hendrix, o Belew, Waters κλπ κλπ, όταν ρωτούνταν/ρωτούνται σε συνεντεύξεις "Μπορείς να διαβάσεις μουσική?" απαντούν σχεδόν όλοι με τον ίδιο τρόπο "Absolutely no". Aυτό, αν και λίγο πολύ γνωστό, με ιντριγκάρει. Δηλαδή οι άνθρωποι που ενηλικίωσαν την κιθάρα, όπως λέμε εδώ, δεν ήξεραν μουσική με την έννοια της κλασικής παιδείας. Δε μπορώ να σκεφτώ πολλούς γνωστούς βιολιστές ή πιανίστες που θα έλεγαν το ίδιο. Βέβαια το βιολί "ενηλικιώθηκε" πολύ πολύ νωρίτερα και οι τσιγγάνοι που το έπαιζαν το μεσαίωνα δεν ήξεραν αλλά και πάλι με κάνει και απορώ.