otto##

Όχι αλλά τι ειναι τελικά μια ερικ τζόνσον? Μια κλασική φέντερ με συγκεκριμένουν μαγνήτες και προφίλ μπράτσου. Δηλαδή 10% διαφορετική από οποιαδήποτε. Την φτιάχνεις με οποιοδήποτε σώμα φεντερ (ακόμα και σκουάιερ), μαγνήτες και ένα μπράτσο παραγγελία. Λίγο άσχετο αυτό που λέω αλλά γενικά αυτό με τις φέντερ και τα σίγκνατουρ μοντέλα έχει παραγίνει. Μιλάμε, πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες κατά τη γνώμη μου.

Δε βρίσκω τα κόστη τρομακτικά (10-50Κ) αλλά το γεγονός ότι σου επιβάλλουν τι εμπόρευμα θα πάρεις. Γενικά ένα μαγαζί για να έχει μια σχετική ποικιλία θα ξόδευε ένα τέτοιο ποσό ώστε να στοκάρει 5-10 όργανα. Το πρόβλημα ειναι ότι τώρα θα τον αναγκάσουν να έχει λιγότερο ετερόκλητο inventory. Φυσικά αυτό ενισχύει thomann, musicstore, guitar center, andertons, νάκα κλπ κλπ που θα ξοδέψουν πολύ περισσότερα από το βασικό 10χίλιαρο. Βρίσκω, δε, απόλυτα λογικό ο καταναλωτής να στραφεί πλέον σε αυτά τα μεγάλα μαγαζιά επειδή ακριβώς δε θα επηρεαστούν, θα έχουν καλές τιμές και θα σου δίνουν τη δυνατότητα να δοκιμάσεις. Δυστυχώς οι ρομαντικές εποχές με τα μικρά μαγαζιά βαίνουν προς το τέλος τους. Το ίδιο ισχύει για πολλά άλλα προϊόντα, με ό,τι θετικό ή αρνητικό, αυτό συνεπάγεται. Η έννοια του πολυκαταστήματος οργάνων έχει πιο πολλά θετικά για τον καταναλωτή πιστεύω. π.χ πας για φέντερ αλλά μπορει διπλα να έχει prs και δοκιμάζοντάς τη να επιλέξεις εκείνη. Προφανώς για τον μικρο επιχειρηματία ειναι θάνατος όμως ίσως ενισχύσει τα μαγαζιά που πουλούν χειροποίητες ή custom κιθάρες. Θα ειναι μια καλή εναλακτική, στην ίδια ποιότητα (πιθανώς καλύτερη) για έναν πελάτη που δε βρίσκει αυτό που ψάχνει. Ίσως ακόμα ακόμα να δημιουργήσει και ένα αίσθημα αλληλεγγύης που θα τον σπρώξει σε τέτοια. Λέμε τώρα.

Πολύ ενδιφέρουσα χρονιά. Τα νέα σπεκς μου αρέσουν πάρα πολύ. Θα πάω να δοκιμάσω για να δω αυτό το νέο νεκ χιλ πόσο άξες σου δίνει (α ρε αγγλικά που τα μιλάω).

Απλά άνευρο και βαρετό. Ξαναζεσταμένο φαγητό.

οφ τόπικ αλλά αυτοί οι δύο κιθαρίστες (Λούκαθερ και Γκίλμπερτ) για μένα μοιράζονται κάτι κοινό. Είναι παιχτάρες αλλά δεν είχαν ποτέ αυτό που λέμε ωραίο tone. Φυσικά ειναι καθαρά πρσωπική μου γνώμη. Ενώ παίζουν παπάδες, λες ρε παιδί μου και δεν έχουν γούστο στον ήχο τους. Βέβαια ομολογώ ότι ο Γκίλμπερτ όσο μεγαλώνει τόσο φτιάχνει ο ήχος του.

+1E23

Καλή παρατήρηση, όμως πιστεύω ότι πλέον με την υπερπληθώρα επιλογών που υπάρχει κάπου ο κόσμος έχει χαζέψει. Όλοι κυνηγάμε το καλύτερο, διότι βομβαρδιζόμαστε από άπειρες πληροφορίες και διαθέσιμα προϊόντα. Ένας πιτσιρικάς που αγόραζε μια κιθάρα στο 1970 δεν θα έμπαινε καν στο κόπο να σκεφτεί να αλλάξει ηλεκτρικά. Απλά θα έπαιζε ή θα έβρισκε τεχνάσματα να καλύψει την όποια αδυναμία του οργάνου (π.χ ξεκούρδισμα). Ναι, πιστεύω κι εγώ, ότι οι κιθάρες σήμερα, σε γενικές γραμμές ειναι "καλύτερες". Πρέπει να ειναι καλύτερες γιατί αλλιώς κάτι πάει λάθος στη βιομηχανία/τεχνολογία/εφαρμοσμένη επιστήμη, όμως αυτό δε λέει και πολλά. Το θέμα είναι: Είναι οι μουσική/μουσικοί σήμερα "καλύτεροι" από τους παλιούς; Παράγεται τέχνη και πολιτισμός μέσα σε αυτές τις "καλύτερες" συνθήκες? Μπορεί να ρωτάω και μπούρδες βέβαια.

Ρε τι παιχταράς είναι αυτός. Σόρρυ παρασύρθηκα. Σε ευχασριστώ, μου έφτιαξες τη μέρα.

Μετά από μια μικρή έρευνα στα fora, τα σχόλια δεν ειναι και τόσο αρνητικά. Βλέπω πολύ κόσμο που του αρέσει το σετ αυτό.

Εγώ πάλι να ρωτήσω κάτι σχετικό, που το ρωτάω συχνά; Μετά από διάφορες gibson που είχα, κράτησα μόνο μία studio. Η συγκεκριμένη φοράει τους 490/498 και έχει εβένινη ταστιέρα (μια δόση η alpine white εβγαινε με έβενο). Πόση διαφορά ηχητικά θα έχει από μία custom? Φυσικά η διαφορά στη τιμή αγγίζει το 4x αλλά δεδομένου ότι έχουν τους ίδιους μαγνήτες και τα ίδια ξύλα (μαόνι, καπακι maple και έβενο ταστιέρα) πόσο μπορεί να διαφέρουν ηχητικά? Προσοχή δε μιλάω για διαφορά αίσθησης στο παίξιμο. Αν βάλεις και στο παιχνίδι την γνώμη που έχω ότι τα ξύλα έχουν αστεία επίδραση στον ήχο, προβληματίζομαι ακόμα περισσότερο.

πω πω σκιάχτηκα βραδιάτικα. Με προσοχή, διαβάζουν και μικρά παιδιά. ;D

True.

Να προσθέσω επίσης ότι τα περισσότερα ρελικ από κατασκευής, φαίνονται. Έχουν μια ψευτιά. Οπότε άλλος ένας λόγος για μενα.

Δε το έπιασες ::). Δε μιλάω για τον luthier/μανατζεράκο αλλά για την fender.

Δε ξέρω αν ειναι ωραίο ή όχι αλλα βλέπω ότι ο βιομήχανος το στηρίζει σθεναρά.

Είσαι ωραίος. Μπράβο.

Μη με πυροβολήσετε αλλά μήπως το αποτέλεσμα είναι το κλασικό, σχεδό ίδιο, Mayer τραγούδι. Δε λέω ότι δε μου αρέσει αλλά δεν είναι και κάτι πολύ ξεχωριστό.

Για μένα δεν έχει και τόσο σημασία. Εξαρτάται ποιος το διδάσκει και με τι κριτήρια. Στις ΗΠΑ υπάρχουν μερικά από τα καλύτερα μουσικά "σχολεία" του κόσμου, οπότε όποιος θέλει το real thing πάει εκεί. Τώρα αν υπάρχουν πιστοποιήσεις για όλα, αυτό ειναι γεγονός αλλά δε συνεπάγεται και σοβαρή δουλεια.

Κακά τα ψέματα. Το μέλλον διαγράφεται και όταν η αγορά (πρόμο των μεγάλων εταιριών) αποφασίσει να στηρίξει τα μηχανήματα τέτοιου τύπου τότε η εικόνα θα αλλάξει. Η λάμπα είναι καλή και η τοστιέρα ακόμα καλύτερη. Λίγοι έχουν ανάγκη συγκεκριμένα specifications, ηχόχρωμα κλπ. Ναι οι metallica όταν θα μπουν να γράψουν στο στούντιο θέλουν κάτι πολύ συγκεκριμένο, το ίδιο ο bonamassas. Έχουν δοκιμάσει τα πάντα και ξέρουν να ξεχωρίσουν το α απο το α - 0.00000001. Οταν η τεχνολογία αυτή εξελιχθεί περαιτέρω δε θα υπάρχει τρόπος να ξεχωρίσεις τους ενισχυτές αλλά δε και θα υπάρχει και λόγος. Επίσης, ξαναλέω, ότι ειναι θέμα τι θα αποφασίσουν οι "μεγάλες" εταιρίες για έμας πριν από εμάς.

Μπράβο ρε φίλε. Μερακλής. Πολύ ωραίο.

Έχουμε συζητήσει στο παρελθόν για τις agile. Δε νομίζω ότι αξίζει. Πολύ βαριές και αμα σκεφτείς τις τιμές των μεταχειρισμένων στην Αμερική δεν λεει. To sam ash ειναι σαν το guitar center. Ακόμα και στο ebay έχει κατάστημα. Λοιπόν όρεξη να έχεις. Φαντάζομαι ότι μιλάς για μανχάταν και όχι κάπου βόρεια στη Νέα Υόκρη. Στο μανχάταν λοιπόν έχει άπειρα μαγαζιά. Από μικρά boutique με πανάκριβες κιθάρες μέχρι mainstream μαγαζιά. Επίσης έχει "τεράστια" massive μαγαζιά (guitar center, sam ash κλπ) όπου μπαίνεις μέσα και έχει τα πάντα. Απο μεταχειρισμένες μέχρι καινούργιες και από 100 δολλάρια μέχρι 30000 δολλάρια κιθάρες. Μη περιμένεις εξευτελιστικές τιμές διότι πλέον με thomann και music store βρίσκεις απίθανες τιμές. Όμως έχει μεγάλη ποικιλία και ίσως να πετύχεις κάποια προσφορά.

Όσες φορές έχω πάει αμερική πάντα παίρνω κάτι κιθαριστικό. Την τελευταία φορά έφερα και μια κιθάρα που είχα πάρει μεταχειρισμένη. Την είχα μαζί μου στο αεροπλάνο και κανείς δε με ρώτησε "τι και πως". Αν πάρεις καινούργια, πάλι δε μπορώ να σκεφτώ πως θα καταλάβουν ότι η κιθάρα αυτή δεν ήταν δική σου από πριν κλπ. Βέβαια έχω ακούσει και ιστορίες που το ψάχνουν πολύ οπότε δε μπορώ να πω κάτι με σιγουριά. Πάντως το σίγουρο είναι οτι συμφέρει η αγορά πραγμάτων από εκεί, όχι τόσο για τη διαφορά τιμής πλέον, αλλα για την ποικιλία.

πόσο μα πόσο μου άρεσε. Καραμαμηστερό. Εξαιρετική και η τραγουδίστρια αλλά αύτο το παίξιμο, το τόσο καθαρό και aggresive εκεί που πρεπει ειναι άλλο πράμα.

Μπράβο ρε Ταμταμ που το έβαλες. Πολύ καλό. Τόσο καθαρό παίξιμο.....