otto##

πολύ δυνατός. Μπράβο. Ωραία συνθεση, ωραίο παιξιμο. Σα να ήμουνα μέσα σε ηλεκτρονικό παιχνίδι αισθάνθηκα.

Θυμάσαι κάτι πρωτοτυπίες που είχε κάνει; Gibson Guitar: Gibson Dark Fire Τις ξαναείδαμε πουθενα; Ε Φάσιον μου;

Στο έχω ξαναγράψει, είσαι παιχταράς. Καθαρό παιξιμο, ωραία κουρδισμένα bends, ωραίες κιθάρες ;D. Η μόνη μου ένσταση, που επίσης σου έχω ξαναγράψει, ειναι ότι φαίνεται να μην σκέφτεσαι τι παίζεις αλλά απλά να διαλέγεις και κολλάς licks από το εκτεταμένο οπλοστάσιό σου. Φυσικά αυτό δεν υποβαθμίζει το παίξιμο απλα το κάνει λίγο πιο βαρετό. Σε καμία περίπτωση δε το λέω για να σε θίξω ή να δώσω συμβουλές. Είσαι παιχταράς, ξαναλέω. Απλά φαίνεται οτι καποιοι τέτοιοι αυτοσχεδιασμοί ειναι "αυτόματη γραφή" και όχι προϊόντα συναισθήματος. Με την δική σου τεχνική, εγώ θα προσπαθούσα να βάλω κάτι εγκεφαλικό. Βέβαια είμαι μακριά ακόμα από την τεχνική σου κατάρτιση. :( Keep on rockin'

Δε νομίζω ότι υπάρχει περίπτωση να κοστίσει τόσο. Πιστεύω κάπου στα 1500 με 2100 θα πάει. Φυσικά το λέω με κάθε επιφύλαξη. Επίσης πιστεύω ότι θα πάει άπατη σε πωλήσεις, όπως και άλλες προσπάθειες τις γκίμπσον κατα καιρούς. Με αυτή την κιθάρα πάνε πιο συντηρητικά και φαίνεται ότι δε θέλουν να ρισκάρουν αλλά και πάλι το αποτέλεσμα δεν ειναι κάτι φοβερό. Τουλαχιστον αυτή η πλατφόρμα φαίνεται καλύτερη για πειραματικά μοντέλα με floyd rose.Προσωπικά θα μου άρεσε με τρέμολο. Σωστό και αυτό. Αλλά θα παίξει ρόλο και αν κάποιοι γνωστοί κιθαρίστες θα την εντάξουν στα rig τους. Όπως πχ με τις jazzmaster, που ναι μεν ειναι εκτρωμα, αλλά πιθανότατα να συνδέθηκε με κάποιον/ους καλλιτέχνες.

καλα τα λες.

+1000 οσο και να νοιωθω τη συζήτηση, οσο και να αντιλαμβάνομαι το πνεύμα των συμφορουμιτων... η συζητηση εμπίπτει στην κατηγορία προβλημάτων του τυπου: ζωη ειναι αυτη; μουχλιασμενο το τυρι, παλιο το κρασι, ωμο το ψαρι κλπ

Το θέμα έχει να κάνει καθαρά με την ψυχολογία του καταναλωτή και όχι με την ποιότητα των οργάνων.Το 60 αγόραζε ο άλλος φέντερ και κανείς δεν έκανε κουβέντα για ξύλα ή μαγνήτες. Απλά ψώνιζε κιθάρα.

και αν παίρνει δάνειο γι αυτό τότε λέγεται...........; fill the gap.

η δουλειά που σου εκανε πανω στην γκιμπσον ειναι συγκλονιστική. το θυμαμαι που το είχες ανεβασει θεμα. μπραβο

οι αραβες χρησιμοποιουν αυτη τη χειρονομια συνεχως και σημαινει "περιμενε" ή "στακα λιγο" γι αυτούς. άσχετο μεν αλλα ειπα να προσθεσω καποια άχρηστη πληροφορία στο θεμα.

Μαζί με τον Φάσιον εμπεδωσέ το κι εσύ ;D

Όχι αλλά ξέρω ότι εκτιμάς τη ζωή όταν κατέβεις (παραλλαγή λάκη!). Διαιτούλα, χαλαρή γυμναστική και μια χαρά ξαναμπαίνεις. Κάθε αρχή και δύσκολη.

χαχαχαχα. Ούτε που μου πηγε το μυαλό. Θεϊκό. Θα το λέω κι εγώ απο εδώ και πέρα.

170 εννοείς; 70 έχεις έτσι χαλαρός που πινεις το ποτάκι σου! ;D ;D ;D

Φάζιον ;D ;D και λοιποί ακούστε και ένα καλό που ανακάλυψα σήμερα και κάπως αναθάρρησα. Πολύ συχνά πιάνω τον εαυτό μου να με θεωρεί εντελώς απατεώνα. Τι εννοώ; Μιλάω ας πούμε με ανθρώπους στη δουλειά και σκέφτομαι: "Ρε κοίτα κάτι σαϊνια που κυκλοφορούν, απορώ πότε θα με πάρουν χαμπάρι, τι χαϊβάνι είμαι και θα με τζάσουν". Το σκέφτομαι από πολύ μικρός και δυστυχώς δε με αφήνει να ευχαριστηθώ κανενός είδους προσωπική επιτυχία (επαγγελματική ή προσωπική). Εν αντιθέσει δέχομαι την "ήττα" πολύ πιο βολικά. Σήμερα λοιπόν διάβαζα από τη σελίδα ενός συγγραφέα που μου αρέσει, που τυχαίνει-δε το ήξερα-να έχει παρόμοιες σκέψεις: Neil Gaiman

ούτε καν. Πρώτος εγώ. Σιγά μη περιμένω απ'έξω, ξεροσταλιάζοντας, μέχρι ο άλλος να τελειώσει τους μονολόγους για τα πικαπ και τα βινύλια.

Σόρρυ για το "μπα", είναι το πρώτο που σου δίνω και μάλλον το τελευταίο. Χωρίς να έχω καμία διάθεση να το παίξω ψυχολόγος ή εξυπνάκιας θα πω το εξής. Αυτό που έχω συνηδειτοποιήσει ειναι ότι η καταθλιπτικού τύπου διαταραχές ειναι πάνω από όλα εγωιστικές. Σκέψου λίγο ότι όσα ρώτησες αφορούν ερωτήματα που δεν έχουν απάντηση και που γυρνούν γύρω από εσένα (γενικώς, δε σε ψέγω). Πιστεύω ότι εν αντιθέσει με όσα λέμε, απλα αρνούμαστε να παραδεχτούμε ότι απλά ειμαστε παρτάκηδες. Τουλαχιστον ο Λάκης το λέει και αυτό το θεωρώ πολύ προχώ φάση.

Δε χρειάζεται. Ξύπνα και βλέπεις. Σε φάση φλου. :)

μικρες ή μεγαλες;

= έλεγχος. Αυτό προσπαθώ να σου πω. Όλα πηγάζουν απο το ότι πιστεύεις ότι με τα χρήματα θα αποκτήσεις περισσότερο έλεγχο πάνω στη ζωή σου. Αυτό λοιπον ειναι ψευδαίσθηση απο μόνο του. Μόλις αποκτήσεις τα χρήματα, θα πεις: "Τι να τα κάνω τα χρήματα από τη στιγμή που γερνάω και μια μέρα θα πεθάνω;". Θα φτάσεις λοιπον σε ένα σημείο όπου δυστυχώς δεν υπάρχει έλεγχος. Τα χρήματα, θεωρώ, ειναι ένας καλός αντιπερισπασμός. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι μόνοι άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη που χρησιμοποιούν τη φράση: "Έλα μωρέ, στη τελική θα πεθάνουμε, μια ζωή την έχουμε" ειναι οι ανθρωποι που δεν έχουν στρες. Και αυτό διότι ίσως αποδέχονται ότι δεν έχουν έλεγχο. Κάθε άλλα παρά η μοναδική. Κάθε σοβαρή δουλειά, που εμπεριέχει δράση και δημιουργία έχει τον ίδιο ή και περισσότερο ανταγωνισμό. Δε θα ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες γιατί μου φαίνεται κάπως προφανές. Για το θέμα 1 vs 5, πάω πάσο, ποτέ δε το είχα σκεφτεί αυτό.

Λακη σε καταλαβα απολυτως. Απλα αυτο που περιγραφεις, και εχεις περιγραψει κατα καιρούς, δεν ειναι μονομανια. Ψωνιο μπορεις να το πεις (με την καλη εννοια=καλο ψωνιο), φιλαυτια ισως ή ακομα και απλη μοναχικοτητα. Το γεγονός δε οτι εχεις απόλυτη επιγνωση της "ιδιαιτεροτητας" σου, σε εντασει στο φασμα των νευρωσεων (αν πρεπει να μπεις καπου ντε και καλα). Το οτι πιστευεις πολυ στο χρημα, αν και απολυτως σεβαστο και κατανοητο, ειναι πιθανοτατα το αγχος σου. Πιθανοτατα να μη πετυχεις ποτε τη νιρβανα που γραφεις και αυτη ακριβως η απωλεια ελεγχου ειναι που σε τσιτωνει. Δε θελω να κανω τον ψυχολόγο, απλα λεω... Πιθανον να λεω και ασυναρτησιες. Ενα καλο βιβλιο που ειχα διαβασει πριν χρονια ηταν "Η τετραλογια του φοβου". Εμβαθύνει αρκετα σε αυτα που συζητάμε χωρις να γινεται πολυ "τεχνικο". Τετραλογία του φόβου , Fritz Riemann , Ιδιωτική Έκδοση , 9789609005906

Παρών. Οι αγχώδεις διαταραχές πάνε πακέτο.

Επειδη η κουβέντα παει λιγο λοξα καλο θα ηταν να διαφοροποιούνται οι περιπτωσεις νευρωσεων απο αυτές των ψυχωσεων.

Λάκη η "μονομανία" δε νομίζω ότι ειναι αυτό που θες να πεις. Έχω την αίσθηση ότι μονομανής ειναι ένας άνθρωπος που έχει ψύχωση και όχι αυτός που έχει "μανία με τον εαυτό του". Ψαξ' το και διορθωσέ με αν κάνω λάθος. Στα της κατάθλιψης τώρα, όσα ειπώθηκαν ειναι σωστά και δυστυχώς μόνο απλό δεν ειναι το θέμα. Δύο παρατηρήσεις και από εμενα. Πρώτον, τα χρήματα/οικονομική επιφάνεια δεν έχουν καμία σχέση με το θέμα. Δυστυχώς αυτά τα πράματα δεν ξεπερνιόνται με μια εγχείρηση ή μια μίνι αγωγή. Δηλαδή και στον καλύτερο γιατρό να πας, κανείς δε σου εγγυάται ότι θα σε κάνει καλά. Ειναι πολύ συνθετο πράμα, όπως ειπώθηκε. Αντιθέτως ένας φτωχός άνθρωπος που όμως έχει ουσιαστική στήριξη από τους δικούς του ανθρώπους έχει μεγαλύτερες πιθανότητες ίασης. Δεύτερον το θέμα τον καλλιτεχνών/τζετ σετ και λοιπών έχει μια έξτρα παράμετρο που ειναι η κατάχρηση ουσιών. Ακριβώς επειδη η οικονομική/κοινωνική τους κατάσταση τους το επιτρέπει έρχονται σε επαφη με ναρκωτικα κλπ. Αν δεν κάνω λάθος ο Κρις Κορνέλ ειχε και θέμα αλκοολισμού. Η χρήση ουσιών λοιπών, πράγμα που όντως μπορεί να γινεται για να ξεπεραστεί και το θέμα της κατάθλιψης, ειναι πολυ επιβαρυντικός παράγοντας.

live τωρα