Εγώ προσωπικά δεν εχω κατι να προσάψω στην εν λόγω μάρκα. Δεν έχω πιάσει καν. Απλα ρε παιδιά καταντάει βαρετό. Αυτό μόνο. Την εποχή του γιουτιουμπ και της δουλοπαροικίας Κίνας, όλοι γίνανε κιθαροπαραγωγοί. Ο Chapman, o Englund, o Thomann, o Otto##. Δε διαφωνώ, επί της ουσίας, απλά το βρίσκω βαρετό και φάση τύπου "βρήκαμε παπα να θάψουμε 5-6".
Είπα πιο πάνω, ότι μετά μας πείραξε ο prs με την silver strat. Εννοούσα ότι όλοι του την έπεσαν γιατί έκανε μια κόπια στρατ. Το ότι βγαίνει ο κάθε πικραμένος και πουλάει κόπιες με το κιλό με μόνο και μόνο κριτήριο και ειδοποιό διαφορά τα νερά στη φλοιδα κελεμπέκι δε μας πειράζει. Φτηνό να ναι και ό,τι να ναι.
Αμα την πονάει τη φανελα ο Τhomann ας επενδύσει σε μια σειρα με εξαιρετικα σπεκς, φτιαγμένέη απο top luthiers. Το λέω γιατί στα βίντεο πουλάνε ιστορίες τύπου, ειμαστε πορωμένοι με το gear και θέλουμε ολοι να έχουν κιθαρούλα να παίζουνε τα παιδάκια τους.
Υπερθεματίζοντας, χέσε μας ρε thomann, χεσε μας ρε chapman. Ανακαλύψατε την Κίνα και τον τροχό το 2000++.