Το έχω ξαναπεί.
Εδώ και 2 1/2 έτη επέστρεψα στην πατρική μου οικία.
Ύστερα από 28 έτη περιπλανήσεων σε διάφορα σπίτια και πόλεις , επέστρεψα.
Δεν είχα σκοπό να το κάνω αρχικά.
Ο σκοπός μου ήταν να την πουλήσω (έχανα λεφτά κάθε μέρα που περνούσε, μιας και ήθελε ριζική ανακαίνιση και δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί αλλιώς π.χ. ενοίκιο...και έτρεχαν τα έξοδα ΕΝΦΙΑ κ.λ.π. ) .
Αλλά βιαζόμουν .
Και δεν βρέθηκε κάποιος ενδιαφερόμενος (και φαντάζομαι ακόμα και τώρα δεν θα βρισκόταν εύκολα- δύσκολο ιδιαίτερο ακίνητο- μεγάλο/ μονοκατοικία -θα ήθελε πολύ συγκεκριμένο κοινό).
Μια μέρα (εκείνη την περίοδο έτρεχα με διάφορα θέματα) ξύπνησα και σκέφτηκα, "όταν η ζωή σου δίνει πορτοκάλια ....κάνε πορτοκαλάδα".
Αποφάσισα να το κάνω ριζική ανακαίνιση (και εν μέρει αναπαλαίωση) και να μείνω εγώ.
Πούλησα άμεσα το άλλο σπίτι μου (διαμέρισμα) - έφυγα και από το σπίτι που νοικιαζα στη θεσσαλονίκη για 10 έτη (είχα διπλή έδρα) και μετακόμισα.
Κάθε μέρα που περνάει ευχαριστώ την τύχη μου που έκανα αυτήν την κίνηση (που δεν ήταν αρχική επιλογή μου).
Δεν είναι μόνο η άνεση χώρου.
Ειναι οι αναμνήσεις.....που κάθε μέρα ζωντανεύουν .
Τα γράφω αυτά γιατί αυτές τις μέρες , ήρεμα πλέον, ασχολούμαι με το αρχείο του σπιτιού (από φωτογραφίες-έπιπλα- σερβίτσια- πινάκες.....χθες π.χ. τακτοποιούσα τα βινύλια μου , που ξεκίνησα να τα αγοράζω από 8 ετών....ή τους δίσκους των γονιών μου κ.λ.π) .
Συμβαίνει να μένει κάποιος από εσάς ακόμα στο πατρικό του; (μόνος ή με τους γονείς του δεν έχει σημασία).