LK

Νομίζω εύστοχο παράδειγμα. Προτιμώ το δεύτερο, αλλά όπως είπες Η αλήθεια είναι ότι ΌΧΙ (και φαντάζομαι ότι το υποπτεύεσαι), δεν είχα στο μυαλό μου την Ελληνική Σκηνή , διότι ποτέ μου δεν εντρύφησα σε αυτήν, καλώς ή κακώς. Παρ’ όλα αυτά το παράδειγμά σου, και θα προσπαθήσω να το αναλύσω, ενδεχομένως άστοχα, λόγω ελλιπούς γνώσης πάνω στο θέμα, ως προείπα, δεν πιστεύω ότι είναι πολύ αντιπροσωπευτικό του case study. Όλοι αυτοί οι συνθέτες που ανέφερες, τις χρονολογίες που έδρασαν, ΟΤΑΝ ΔΗΛΑΔΗ ΗΤΑΝ ΕΝ ΖΩΗ, α) το τεχνικό μέρος στην Ελλάδα (παραγωγή) δεν ήταν τόσο ανεπτυγμένο όσο σήμερα, πλην κάποιων εξαιρέσεων βέβαια και β) και ίσως σπουδαιότερο ήταν όλοι τους One of a Kind. Γιατί τί σκάς; Εγώ είπαμε πλερώνω ;D

Αυτή είναι Hohner! Αλλά συμφωνούμε 1000 % :D :D ...και μάλιστα τρίκουμπο! ;D

Όχι , δεν θα έκανα τίποτα εγώ. Τα λεφτά θα έβαζα. Επιχειρηματίας λέμε ;D

Σύμφωνοι. Εννοείται πώς πάντα κάπου στη μέση είναι η αλήθεια…τα πάντα είναι σχετικά κ.λ.π. . Θα προσπαθήσω να το κάνω ένα case study . Αν ήταν "να βγάλω" ένα δίσκο με δικά μου λεφτά (επιχειρηματίας λέμε είμαι τώρα) και μου έλεγαν: « Αφεντικό, δεν έχουμε πολλά λεφτά, διάλεξε καλό συνθέτη ή καλό παραγωγό», θα διάλεγα το δεύτερο. :D

Όχι ρε Σπύρο, δεν σε πιστεύω. Πολύ δύσκολος είσαι τελικα ;D ;D ;D

Εγώ πάλι είμαι της άποψης, όσο όμορφη και να είναι η γυναίκα, αν δεν είναι όμορφα ντυμένη, δεν ασχολούμαι μαζί της. Opinions differ…. ;D Ή αν θες καλλίτερα, προτιμώ μια μέτρια αλλά καλά «φροντισμένη», από μια αντικειμενικά όμορφη, αλλά απεριποίητη.

Φυσικά το παράδειγμα του Smelly cat ήταν το εφαλτήριο (όπως λέω και στο αρχικό post) και όχι βέβαια το σημείο αναφοράς (άσχετα αν προσωπικά εξακολουθώ να επιμένω ότι η συγκεκριμένη «μεταμόρφωση» με ενθουσίασε, αλλά αυτό είναι θέμα γούστου). Σε κάθε περίπτωση δεν βρίσκω λόγο για "Δυστυχία" ;D Από όσο έχω διαβάσει, μαζί με τον Bruce Swedien έκανε και engineering.

Με αφετηρία περίπου τις ίδιες σκέψεις ξεκίνησα το θέμα. Πέρα δε από τα ορισμένα ήδη μουσικής, που, όπως λες, εκεί όντως ο διαχωρισμός δεν έχει νόημα, θα το επεκτείνω και σε ορισμένα πρόσωπα. Είχα αναφέρει κάπου προηγουμένως το όνομα Desmond Child. Συνεχίζω, Bob Erzin …… Quincy Jones etc. Αλήθεια μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι ο Quincy Jones είναι μόνο παραγωγός και δεν είναι ενορχηστρωτής ή sound engineer ή συνθέτης; Γενικά μέσα στο κεφάλι μου τα έχω σχηματοποιήσει ως εξής (φυσικά και μπορεί να σφάλω). Σύνθεση – Εκτέλεση – Ενορχήστρωση - Παραγωγή. Κάποιος μπορεί να είναι όλα ή μερικά ή ένα από αυτά. Απλά δίδω προτεραιότητα στα δύο τελευταία που, όπως παρατηρήθηκε, ενίοτε συμπίπτουν.

Ουδεμία επ’ αυτού αντίρρηση. Από την άλλη, και πολύ ταλέντο να μην έχεις , η παραγωγή μπορεί να στο κάνει «τραγουδάρα» (λέω εγώ ;D).

Μα το ωραίο στη συζήτηση είναι να διαφωνήσουμε. Το 80% είναι δική μου «αυθαίρετη» εκτίμηση και το έθεσα προς συζήτηση για να ακούσω και τις γνώμες των άλλων. Από εσένα άκουσα μια απόλυτα τεκμηριωμένη άποψη, μου άρεσε το παράδειγμα του Ρεί, και ο Βα με ξεσκέπασε ;D ;D ;D

Springsteen then recorded the album in a studio with the E Street Band. However, he and the producers and engineers working with him felt that a raw, haunted folk essence present on the home tapes was lacking in the band treatments, and so they ultimately decided to release the demo version as the final album. Complications with mastering of the tapes ensued because of low recording volume, but the problem was overcome with sophisticated noise reduction techniques. http://en.wikipedia.org/wiki/Nebraska_(album)

Ρε συ Εύη, στο συνέκρινα εγώ με το Nebraska και τα λοιπά; Στο φινάλε , και το Nebraska απόφαση του παραγωγού ήταν. Και εγώ επιφυλάσσομαι πως θα γινόταν διαφορετικά, και αν θα μου άρεζε ή όχι. edit: συν -απόφαση, για να μην μας την πέσουν και οι Ιστορικοί.

Μου υπέρ αρκεί το : όλα τα άλλα είναι θέμα καθαρά προσωπικού γούστου , που δεν μπορεί να αναλυθεί όντως περαιτέρω. Στο τί μου αρέσει και τί δεν μου αρέσει δεν χωράν extra αναλύσεις . -«Δεν μου αρέσει» - Γιατί - «Έτσι». - My opinion

Πάντως το oscar το έχασε τελικά. Θα σου πώς και εγώ τη γνώμη μου, μετά τη δική σου ;D (έχω να ξυπνήσω πρωί δεν το παίζω δύσκολος)

Θα σου απαντήσω με ερώτηση. Εσένα πιο σου άρεσε πιο πολύ, αυτό στο Bar (φαντάσου το με πολύ καλά φωνητικά) ή το δεύτερο;

Κάτσε να το πάρω λίγο αλλιώς, διότι μάλλον εγώ δεν ήμουν αρκετά σαφής. Υποτιθέσθω λοιπόν ότι η Phoebe στο Bar, το έλεγε με πολύ καλή φωνή. Θα είχαμε ένα κομματάκι με τρία ακόρντα και μια καλή φωνή. Το πώς έγινε όμως (δεν ξέρω εγώ ειλικρινά το θαύμασα) , είναι θέμα (κατά την γνώμη μου) παραγωγής. Ακόμα και να το εμβαθύνουμε , ότι χρησιμοποιήθηκαν τρεις φωνάρες στα Backing Vocals , και αυτό θέμα του παραγωγού δεν είναι; ;) Για την ενορχήστρωση μίλησα και στην αρχή του post, και την τοποθέτησα και αυτή μέσα στο ποσοστό του 80%. Δεν άλλαξε το track στα βασικά δομικά του στοιχεία, ίδια ακολουθία ακόρντων ,ίδια φωνητική γραμμή και ίδιοι στίχοι. edit: Και όταν μιλάω για παραγωγούς στο μυαλό μου έχω τύπους σαν τον Desmond Child, που επεμβαίνουν ακόμα και στη σύνθεση, πόσο μάλλον στην ηχοληψία και την ενορχήστρωση.

Αν εννοείς το video της Phoebe, δεν σε γελάει τίποτα, ούτε η μνήμη σου ούτε τα αυτιά σου. Αυτό ήταν και το θέμα του επεισοδίου. Μπαίνει η Phoebe στο Studio να το ηχογραφήσει (μέσα στην τρελή χαρά), αλλά είναι χάλια (φωνητικά- μάλιστα κάνει και παρατηρήσεις στους παραγωγούς/ μηχανικούς κ.λ.π. ;D). Μετά από πολλά takes, της λένε ΟΚ, και όταν φεύγει την ντουμπλάρει μια session. Όταν το ακούει «ολοκληρωμένο» πια η Phoebe, και μάλιστα από το σπίτι της στην TV, λέει: Τελικά έχω πολύ ωραία φωνή. ;D ;D Το παράδειγμα το έβαλα πιο πολύ από άποψη σύνθεσης (τρία ακόρντα επιμένω) και πως έγινε και όχι για τη φωνή της Lisa Kudrow.

Εντάξει η διαφορά είναι σαφέστατη!!!! Εγώ όλα αυτά Ρέι τα ονομάζω συνεκδοχικά «παραγωγή» (ίσως και λαθεμένα), διότι ένας καλός παραγωγός είναι και λίγο ηχολήπτης και λίγο συνθέτης και λίγο από όλα, ή παραγωγή με την «ευρεία έννοια». Θεωρώ το παράδειγμα σου ακριβώς στο ζητούμενό μου. Πάντως και μόνο η διαφορά στον ήχο φτάνει (εκτός αν είναι μόνον θέμα upload στο youtube, που δεν είναι).

Αυτοί που σε απάντησαν παραπάνω είναι πιο ψείρες από εμένα στις κιθάρες! ;D Από εκεί και πέρα, άποψή μου είναι ότι φυσικά είναι original απλά επισκευασμένο (και σίγουρα πίο original από το καινούριο). ;)

Ρε συ Ρέι, το πρώτο video δεν παίζει!!! Κρίμα και ήθελα να ακούσω το πρίν!!! edit: με πρόλαβες!! Thanx.

Εγώ το μόνο που μπορώ να συνδράμω extra , και αυτό ισχύει για όλα τα αντικείμενα (π.χ. αυτοκίνητα), είναι ότι για να θεωρηθεί κάτι ως αντίκα (δεν έχει σημασία που είναι μοντέλο του ’82, διότι κάποτε θα έχουμε 2082), είναι να φέρει τα original parts. Από εκεί και πέρα εσύ μόνον ξέρεις πώς θέλεις να καθορίσεις τη χρήση και την πορεία της. Καλή τύχη στην επισκευή , όπως και να έχει.

Ακριβώς! (καλά το southpark rules) Kαι όχι μόνο χαβαλο-τράγουδα (αν και κυρίως τέτοια είναι). Δεν ξέρω αν θυμάσαι σε κάτι TV series τύπου “just shoot me” , “fraiser”, αλλά ακόμα και στο «friends», ανάμεσα σε δύο σκηνές (στην μετάβαση από τη μία στην άλλη) , ακούς κάτι «παπάδες» se blues ή jazz guitar licks !!!

Δεν σου κάνω πλάκα, αλλά εμένα μου αρέσει. Αλλά δεν είναι αυτό το point. Εμένα μου έκανε εντύπωση η «μεταμόρφωση», εγώ ας πούμε ακούγοντας το κλασσικό τραγούδι που ερμηνεύει η Φοίβη στο bar, το αρχικό video, ποτέ δεν θα το φανταζόμουν έτσι. Υπάρχει και αυτή η άποψη: αλλά εδώ μιλάμε για ικανότητες τραγουδιστή , και ο Chris Isaak μου αρέσει. ;)

Καλά στην ενορχήστρωση έχεις δίκαιο, αλλά αν δεις την αναφέρω και εγώ στο ποσοστό του 80%.

Μα αυτό ακριβώς το πράγμα είναι η παραγωγή Εύη. Το κομμάτι είναι τρία ακόρντα. Μην το κρίνεις σαν acoustic performance, αλλά σαν σύνθεση .