LK

Χα χα χα χο χο!! ;D ;D Θέλω καφέ όντως. Το λεπόν, επιβεβαίωσε εσύ το "ΝΡΟΠΗ" , "ΝΟΠΗ", "ΝΤΟΠΗ", whatever ως inside joke , για τα μάτια του κόσμου ;D ;D, και μετά βλέπουμε τα της αμοιβής σου 8).

Άντε ρε παππούδες και οι δύο που μου γράφετε το Καλλίτερα => Καλύτερα, για να το παίξετε τζόβενα ;D . Εγώ με δύο «λάμδα» και «γιώτα» το διδάχθηκα! Για το steal – still , έχεις ένα δίκαιο βέβαια, άλλα άκουγα το «Still the one» των Headpins, κάνοντας ασκήσεις φωνητικής και με παρέσυρε! Όσο για το «ΝΤΟΠΗ» είναι inside joke , μεταξύ εμού και του Γεωργίου και με αυτόν τον τρόπο κοροϊδεύουμε τον Παπαδόπουλο1974. Τρέχει κάτι; ;D ;D ;D

Έχω την εντύπωση Νικόλα, ότι δεν αναφερόταν στην κατηγορία σου το Thread. ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ. Και φυσικά ό,τι επενδύεις στη μουσική και χρειάζεται και είναι για τη δουλειά σου.

Σπύρο, με παρεξήγησες! Εννοούσα πότε θα πάρω σειρά, για να τον χρησιμοποιήσω και εγώ τον Νέστορα ως τραγουδιάρη. Αλλά τώρα που το είπες, το σκέφτηκα καλλίτερα. I am gonna still his thunder. Θα γίνω και εγώ τραγουδιάρης και θα είμαι πολύ καλός. LAK KAL «EVEN BETTER ΤΗΑΝ THE REAL THING/ Nestor Apos» - θεωρείται Ταλεντάρα στα Φωνητικά :D ;D :P

Αααα , ώστε να με παγιδεύσεις προσδοκούσες με τοιαύτη την ερώτηση! ΝΡΟΠΗ ΣΟΥ :P :P :P ;D

Πού το έστειλες Γεώργιε; Διότι εγώ ΟΥΔΕΝ τι έλαβα ;D ;D

άμουσος= ο μή φέρων μούσι; Ο Ξουρισμένος;

Αν είσαι Αρχιτέκτονας ή έστω Πολιτικός μηχανικός . ΝΑΙ!, Να πας!. Αν είσαι πιλότος αεροπλάνου , οδηγός τουριστικού λεωφορείου ή οδηγός τριαξονικού που εκτελεί διεθνείς μεταφορές. ΝΑΙ!, Να πας!. Αν είσαι «επαγγελματίας» παράνομος και έχεις την πληροφορία ότι η Πράγα δεν εκδίδει καταζητούμενους. ΝΑΙ!, Να πας!. Σε κάθε άλλη περίπτωση think twice. Μπορεί απλά να είναι T.H.S. (Traveling is Hip, Syndrome) Δεν σε ειρωνεύομαι, προσπαθώ να εναρμονιστώ με τη λογική σου (μπορεί να έχεις και δίκαιο) ;)

I DO LIKE IT!!!!!!! moody , ταμάμ για τσιγάρες ;D!!! Μπράβο ΣΠΥΡΕ! :P Εμείς θα πάρουμε σειρά ποτές :o!!!

Μία τελευταία διευκρίνηση όσον αφορά τα χρονικά όρια της (maximum) ισχύος της ανάθεσης στην Α.Ε.Π.Ι. Η τριετία ως maximum δεν ισχύει διότι έτσι το θέλει η Α.Ε.Π.Ι ή ο Δημιουργός. Έτσι το επιτάσσει ο νόμος: Παραθέτω αυτούσια την παράγραφο 3 του άρθρου 54 του Ν. 2121/1993: «3. Η ανάθεση μπορεί να γινεται είτε με Μεταβίβαση του δικαιώματος ή των σχετικών εξουσιών προς το σκοπό της διαχείρισης ή της προστασίας είτε με παροχή σχετικής πληρεξουσιότητας. Η ανάθεση γίνεται εγγράφως και κάθε φορά για ορισμένο χρόνο που δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος από τρία χρόνια. Η ανάθεση αφορά όλα τα έργα του δημιουργού που είναι κατάλληλα για την εκμετάλλευση με την εξουσία στην οποία αναφέρεται η ανάθεση ή ορισμένα από αυτά. Σε περίπτωση αμφιβολίας τεκμαίρεται ότι η ανάθεση αφορά όλα τα έργα, συμπεριλαμβανομένων και των μελλοντικών έργων για χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο από τρία χρόνια.» Τέλος , όπως προείπα. Κάθε , μα κάθε, περίπτωση, δέον να εξετάζεται μεμονωμένα. Όχι τυφλοσούρτες (σαν τα ιδιωτικά συμφωνητικά μισθώσεως κατοικίας που τα πουλάνε στα περίπτερα/ βιβλιοπωλεία) . Υπάρχει η τάση να συγχέεται η προστασία της Πνευματικής Ιδιοκτησίας με την Α.Ε.Π.Ι. . Η ισχύουσα νομοθεσία (Ν 2121/1993) , εμπεριέχει 77 άρθρα. Από αυτά αφιερώνει (μόλις ) έξι άρθρα στους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης (ένας εκ των οποίων είναι και η Α.Ε.Π.Ι.) ήτοι από το άρθρο. 54 – ως και το άρθρο 59. Η μεταβίβαση περιουσιακού δικαιώματος δεν είναι υποχρεωτικό να γίνει μόνον σε οργανισμό συλλογικής διαχείρισης. Μπορεί εγώ να μεταβιβάσω το περιουσιακό μου δικαίωμα σε ένα τραγούδι στο yameth (άλλο που αυτός δεν το θέλει ;D ;Dι). Θα το ξανα τονίσω, και ας κουράσω. ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ.

Ναι!Ωραίο είναι! :D

Πατριώτης???? :D

Το μόνο που μπορώ να σου πω, είναι ότι φορούσε (αμάνικο) κόκκινο φανελάκι (αθλητικού τύπου), όταν το έπαιξε. Κατά τα άλλα , έχω πάρει όρκο σιωπής, το στόμα μου είναι σφραγισμένο. ;D ;D ;D ;D

Πάρε μια ΛΑΜΠΑ ;D ;D!

Λοιπόν, τώρα βρήκα χρόνο (είχαμε και τα τεχνικά προβλήματα του Νέστορα ;D ;D) Κάποια πραγματάκια επιγραμματικά: Η Πνευματική Ιδιοκτησία περιλαμβάνει: α) Το δικαίωμα της προστασίας του προσωπικού δεσμού του δημιουργού προς αυτό (το έργο) (ηθικό δικαίωμα) β) το δικαίωμα της εκμετάλλευσης του έργου (περιουσιακό δικαίωμα) Το πρώτο (ηθικό δικαίωμα), ανεξάρτητο από το δεύτερο, παραμένει στον δημιουργό ακόμα και μετά τη μεταβίβαση του περιουσιακού δικαιώματος, παρέχει δε στο δημιουργό, μεταξύ άλλων, τις εξουσίες α) της απόφασης για το χρόνο, τον τόπο και τον τρόπο κατά τους οποίους το έργο θα γίνει προσιτό στο κοινό (δημοσίευση), β) της αναγνώρισης της πατρότητας του πάνω στο έργο και ειδικότερα την εξουσία να απαιτεί, στο μέτρο του δυνατού, τη μνεία του ονόματος του στα αντίτυπα του έργου και σε κάθε δημόσια χρήση του έργου του ή, αντίθετα, να κρατάει την ανωνυμία του ή να χρησιμοποιεί ψευδώνυμο. Η πρώτη από τις ανωτέρω εξουσίες (δημοσίευση) δεν εξαντλείται με την πρώτη δημοσίευση του έργου Το δικαίωμα αυτό είναι αμεταβίβαστο εν ζωή, και μεταβιβάζεται μόνο στους κληρονόμους του δημιουργού. Το δεύτερο (περιουσιακό δικαίωμα) Το περιουσιακό δικαίωμα έχει οικονομική αξία και μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο οικονομικής εκμετάλλευσης, δηλαδή μεταβίβασης (εκποιητική δικαιοπραξία) ή εκμετάλλευσης του με τη μορφή της άδειας ή της σύμβασης εκμετάλλευσης (άρθρα 12 και 13 του νόμου 2121/1993). Η διαφορά μεταξύ σύμβασης και άδειας εκμετάλλευσης (που αποτελούν και οι δύο υποσχετικές δικαιοπραξίες) συνίσταται, στο ότι στη σύμβαση εκμετάλλευσης ο αντισυμβαλλόμενος με τον πνευματικό δημιουργό αναλαμβάνει την υποχρέωση να ασκήσει τις εξουσίες, οι οποίες απορρέουν από το περιουσιακό δικαίωμα και για τις οποίες καταρτίστηκε η σύμβαση, ενώ στην άδεια η άσκηση εξουσιών, που απορρέουν από το περιουσιακό δικαίωμα, αποτελεί ευχέρεια του αντισυμβαλλομένου . Τόσο οι συμβάσεις εκμετάλλευσης όσο και οι άδειες εκμετάλλευσης χωρίζονται σε αποκλειστικές και μη αποκλειστικές Επίσης : Η Μεταβίβαση του περιουσιακού δικαιώματος και οι συμβάσεις εκμετάλλευσης ή άδειας εκμετάλλευσης του δικαιώματος αυτού μπορούν να ειναι περιορισμένες από την άποψη των εξουσιών, του σκοπού, της διάρκείας, της τοπικής ισχύος και της έκτασης ή των μέσων εκμετάλλευσης. Επίσης: Αν δεν καθορίζεται η τοπική ισχύς της Μεταβίβασης ή των συμβάσεων ή της άδειας εκμετάλλευσης, θεωρείται ότι αυτές ισχύουν στη χώρα όπου καταρτίσθηκαν. Με άλλα λόγια, κάθε σύμβαση πρέπει να εξετάζεται χωριστά, και δεν υπάρχει τυφλοσούρτης. Ειδικότερα: 1. Με την Α.Ε.Π.Ι. οι καλλιτέχνες συνάπτουν (κατά κόρον) συμβάσεις εκμετάλλευσης και όχι άδειες εκμετάλλευσης. 2. Αν στη σύμβαση δεν ορίζεται χρόνος, τεκμαίρεται πενταετία (άρθρ. 15 παρ. 2 Ν 2121/1993). Συνήθως η Α.Ε.Π.Ι κάνει τριετείς συμβάσεις. 3. Πάντα είναι γραπτές (στην καθαρεύουσα ή όχι) δεν γνωρίζω απόλυτα, όσες έχω δει είναι στη Δημοτική.

Κάνει (κακό), αλλά δεν παχαίνει!!! ;D ;D ;D

Ναι, αλλά τα αναψυκτικά έχουν ζάχαρη και κάνει κακό! :P Ο μαμάκας!! ;D ;D ;D

Όχι μόνον όμορφος λοιπόν, αλλά και τυχερός!! Η ζωή είναι για εσένα! Δεν πίνω αλκοόλ το έκοψα εδώ και χρόνια!! Είμαι vegan , όπότε σε βλέπω να μου κερνάς καμία σαλάτα (χωρίς λάδι) ΥΓ, Και αν αυτές (άνευ λαδιού ) τις χρεώνουν λιγότερα στην πρωτεύουσα, έ, τι άλλο να πω! ;D ;D ;D ;D

Το κομμάτι τα σπάει! Σε όλα τα επίπεδα. Χωρίς να ξέρω ποιοί παίζουν έχω να παρατηρήσω ότι μόνο ώριμοι, μεστοί ηλικιακά ;D , μπορούν να το αποδώσουν έτσι (ειδικά τις κιθάρες :P). Τέλος από τον ήχο του μπάσου αντιλαμβάνομαι ότι ο μπασίστας είναι ΟΜΟΡΦΟΠΑΙΔΟ :P!

Ναι , ενώ εμείς που δεν έχουμε (firewall), ακούσαμε ;D ;D

Ρε, Νέστορα! Δεν λέω. Από φωνή είσαι ταλέντο. Από upload όμως ;D ;D. Ανέβασε το σώστα ή δώσε σωστό link. Μας ζητάει Log in πάλι :P

Αν παίρνει λέει!! Με το που το πατάς , αμέσως τα ρουφάει ;D ;D ;D(τα χρήματα)

Το θέμα το είδα από το πρώτο post. Δεν συμμετείχα , επίτηδες. Ήθελα να δω που θα πάει…και το είδα. Αυτό , που είπε ο Nick: Εν γένει περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Η νομοθεσία μας από άποψη μεθόδου κατηγοριοποίησης των έργων ακολουθεί τη διεθνή πρακτική και δίνει τρεις κατηγορίες έργων πνευματικής ιδιοκτησίας. Το δίκαιο της πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύει τα έργα λόγου , της τέχνης και της επιστήμης. Ειδικότερα: Έργο τέχνης (άρα προστατευόμενο) θεωρείται φυσικά και η φωτογραφία. Προστατεύονται τόσο εκείνες οι φωτογραφίες , που λόγω της καλλιτεχνικής σύλληψης και διαμόρφωσης του θέματος, είτε λόγω επιλογής του αντικειμένου, είτε λόγω τρόπου χρησιμοποίησεως των φωτοσκιών , του ρετουσαρίσματος, του φωτομοντάζ και γενικά των εκφραστικών δυνατοτήτων της φωτογραφίας , φέρνουν το χαρακτήρα του έργου φωτογραφικής τέχνης όσο και οι απλές φωτογραφίες. Φωτογραφία είναι η εικόνα προσώπου, αντικειμένου ή θέματος που λαμβάνεται με την επίδραση πηγής φωτός. Δεν μας ενδιαφέρει αν αυτό γίνεται αναλογικά (μέσω χημικών μετασχηματισμών πάνω σε φωτοπαθή πλάκα) ή ψηφιακά. Δεν ενδιαφέρει η τεχνική λήψης ή η συσκευή ή ο σκοπός της φωτογράφησης. Προστατεύονται λοιπόν και οι φωτογραφίες από αυτόματες μηχανές, οι αεροφωτογραφίες , οι διαφάνειες, οι φωτογραφίες εικονογραφημένης ειδησεογραφίας , οι μικροφωτογραφίες επιστημονικών εργαστηρίων. Η κοινή φωτογραφία προστατεύεται χωρίς να αναζητείται σε αυτήν το στοιχείο της πρωτοτυπίας. Πρωτοτυπία εν προκειμένου υπάρχει εκ μόνο του γεγονότος ότι απεικονίζει το θέμα που άμεσα αποτέλεσε αντικείμενο φωτογράφησης . Δεν προστατεύεται η αναφωτογράφηση (ως και η σμίκρυνση ή μεγέθυνση ή φωτοτυπία, το σκανάρισμα κ.ο.κ.) και μόνο άλλης φωτογραφίας ή φωτογραφικού έργου, χωρίς πάντως κατά περίπτωση να αποκλείεται να υπάρχει πρωτοτυπία στην καλλιτεχνική παραμόρφωση προϋπάρχουσας φωτογραφίας ή μετασχηματισμού της μέσω φωτοαναγωγίας. Αυτά τα γενικά. Εν προκειμένω , ίσως να θυμάται ο trolley, μια παρόμοια συζήτηση που κάναμε. To Internet, δεν είναι κάτι ξεχωριστό, ως κομμάτι δράσης ή ως μέσο τέλεσης αξιοποίνων πράξεων, το οποίο τυγχάνει ειδικής μεταχείρισης. Άλλο το θέμα αν σε αυτό ανακύπτουν δυσχερέστεροι τρόποι απόδειξης ή πιο πολύπλοκοι κανόνες αρμοδιότητας (κυρίως κατά τόπον). Γι’ αυτό γίνεται προσπάθεια να συμβάλλονται συλλογικοί οργανισμοί διαχείρισης διαφόρων χωρών μεταξύ τους (π.χ η Α.Ε.Π.Ι. συμβάλλεται με την RIAA) κ.ο.κ .

Εδώ κολλάει το όταν τα έλεγα εγώ (έγραφα) ;D ;D. Δεν με λες Κώστα, αυτό το «The Greatest Album Covers of All Time», που υποθέτω ότι το έχεις, πώς είναι δομημένο; Αυτό του Michael Ochs , ακολουθεί μία χρονολογική και θεματολογική λογική, π.χ. δίσκοι 60’s με εξώφυλλα πορτρέτα .

Είναι όντως!Πολύ ωραίο (και σαν coffee table book) το συνημμένο από την Taschen του Michael Ochs, επίσης μεγάλου συλλέκτη.