LK

Ωραίο στακάτο κομμάτι. Ωραίο βίδεον επίσης. Για αυτουνού το μπάσο δεν λες τίποτα ε; Βέβαια, σε άλλους τα σούρνουμε! :P :P ;D ;D ;D Ειδικά το μπάσο μου άρεσε πάρα πολύ (ήχος αναφοράς) …βασικά όλοι έχουν ΗΧΑΡΑ!

Έτσι είναι ;D ;D. Και μετά το γυρνάν στο φιλότιμο. Τι τα θες τα χαρτιά βρε; δεν μας εμπιστεύεσαι; τόσα χρόνια γνωριζόμαστε….. :P :P ;D ;D

Έλα μην το παίρνεις τοις μετρητοίς. Ξέρεις πως το είπα. Άλλωστε εγώ δεν έκανα τις διαπραγματεύσεις. Λύση δόθηκε άλλωστε όπως εξήγησα. Απλά όταν εγώ έχω 10 μικρόφωνα, και είμαι ερασιτέχνης, μου φαίνεται περίεργο που μπάντα on the road δεν είχε τίποτα μαζί της, με 2 τραγουδιστές μέσα. Όσο για αυτό: Όσες φορές έκανα για το συγκεκριμένο χώρο γραπτή συμφωνία , και επειδή τουλάχιστον στην ευρύτερη περιοχή ξέρουν ότι είμαι Δικηγόρος, να σου πω το αποτέλεσμα; ΟΛΟΙ οι μουσικοί αρνήθηκαν να την υπογράψουν (ιδιωτικό συμφωνητικό) , το αντιμετώπισαν καχύποπτα (με μια λογική – Δικηγόρος είναι πάει να μας μπερδέψει, ό,τι να ναι δηλαδή), ενώ στην ουσία ήθελα να καταγράψω σε χαρτί τα προφορικώς συμπεφωνημένα, για να μην υπάρξει παρεξήγηση. Τώρα , αν θέλεις εγώ στα επαγγελματικά μου είμαι μπροστά 15 κινήσεις, για κάθε πιθανή στραβή. Το ίδιο απαιτώ και από τους άλλους (είτε είναι μουσικός, είτε βυρσοδέψης). Και δεν νομίζω ότι ο ιδιοκτήτης ενός ξενοδοχείου, ή απλού bar δίκαιως χαρακτηρίζεται ως «διοργανωτης, συναυλίας». Συνήθως άσχετος είναι με το θέμα, τον χώρο προσφέρει.

Παιδιά, μην το βλέπουμε ποιός κερδίζει και ποιός χάνει από ποιόν. Είναι μια συνεργασία, που αν θα την χαρακτηρίσουμε πετυχημένη, πρέπει όλοι να κερδίσουν κάτι, και να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Η λογική επιτάσσει το αυτονόητο. Τα πάντα κοστολογούνται και χρεώνονται. Αν ο μουσικός δεν παρέχει τίποτα άλλο, πέραν της μουσικής εκτέλεσης, θα πρέπει να πληρωθεί γι’ αυτή και μόνον. Αν παρέχει και τα μηχανήματα θα πρέπει να πληρωθεί και γι’ αυτά. Και το αντίθετο. Και εγώ είμαι της άποψης (χωρίς να σημαίνει τίποτα) ότι ένας μουσικός πρέπει να διαλέγει και να φέρνει αυτός τα μηχανήματά του εξοπλισμού του. Όχι το κατάστημα. Όλα τα άλλα είναι ημίμετρα και απλά προς διευκόλυνση του. Την έχω αναπτύξει σε ανύποπτο χρόνο αυτή τη θεωρία, σε συμφορουμίτες, αλλά σε p.m. επίπεδο. Χαίρομαι που δεν είμαι ο μόνος "Detective Monκ". :P :P ;D ;D

Δεν νομίζω ότι εγώ θα έπρεπε να ανοίξω νέο thread γιατί είναι λογιστικό το ερώτημα, και δεν έχω να συνεισφέρω και πολλά. Φαντάζομαι ότι ισχύει, ό,τι ισχύει και για όλους τους άλλους ελεύθερους επαγγελματίες. Όχι , δεν χρειάζεται η μπάντα να περιαφθεί του τύπου της εταιρίας , οιασδήποτε μορφής. Αν κάποιος έχει μόνο αυτός μπλοκάκι , και δεδομένου ότι μιλάμε για σύμβαση έργου «συναυλία», τότε θα θεωρήσουμε αυτόν τον μουσικό με το μπλοκάκι "εργολάβο" (με "εργοδότη" τον καταστηματάρχη) και τους άλλους μουσικούς τι; Υπαλλήλους του; Εμ, τότε θέλει να τους ασφαλίσει. Υπεργολάβους; Εμ, τότε θέλουν και αυτοί μπλοκάκι. Άρα, ο καθένας μουσικός λοιπόν καλλίτερα με το μπλοκάκι του, να κόψει ό,τι ποσό του καταβλήθηκε για την υπηρεσία που παρείχε και αν είναι υπόχρεος σε απόδοση Φ.Π.Α. (δεν το ξέρω , αλλά το πιθανολογώ) να τον εισπράξει και να τον αποδώσει, κατά την υποβολή της περιοδικής του δήλωσης. Ό,τι άλλο θέμα προκύψει, τι χτυπήθηκε στη μηχανή, τι κόπηκε στην είσοδο, δεν τον αφορά.

Λογικό ρε συ! Αφού είναι mic για female vocals!! :P ;D ;D ;D P.S.: Εμένα πάντως η φωνή σου μου άρεσε πολύ, σε ό,τι άκουσα από το Τσίρκο.΄Μπορεί να φταίει και το Mic!

Νομίζω ότι ο «ηχολήπτης» τουλάχιστον όσο θυμάμαι είναι μάλλον ένα όνειρο απατηλό. Επίσης (πάλι θωρώ) ότι το μέσο (ούτε το χειρότερο , ούτε το καλλίτερο) P.A. δεν χρωματίζει ιδιαίτερα τον ήχο σου, ώστε να τον αλλοιώσει (αλλά ναι , το ιδανικό είναι κάθε μπάντα να έχει το δικό της αν είναι εφικτό). Έχω δει επαγγελματίες να «ξεβρακώνονται» σε επίπεδο P.A., και μιλάω για τον STEVE VAI στη Θεσσαλονίκη. Τέλος θεωρώ ότι «παίζω μουσική» είναι κάτι γενικότερο και δεν το περιορίζω προσωπικά στην στενή έννοια του «οργανοπαίχτη» .

Παιδιά, σεβαστές όλες οι απόψεις και αρκούντως τεκμηριωμένες. Είναι πώς θα το προσεγγίσεις το θέμα. Θεωρώ ότι ως προσωπικός ήχος ενός μουσικού ορίζεται κάτι, που αν αλλάξεις έστω και ένα πράγμα στην αλυσίδα, παύει να είναι «προσωπικός». Ακόμα και το μικρόφωνο που θα κοτσάρω στον ενισχυτή μου (για να ακουστώ εγώ,όπως θέλω) το θεωρώ προσωπική επιλογή (δεν θέλω π.χ to SM 57 , θέλω άλλο).

Δεν υπάρχει κάποιος νόμος, που καθορίζει ποιός φέρνει τί ρε συ. Φυσικά υπάρχει η γενική πρακτική της «πιάτσας» και εν κατακλείδι η κάθε επιμέρους ειδική συμφωνία.

Ακριβώς αυτό είναι το Bottom line! ;) Τα άλλα όλα είναι όντως κουβέντα για την κουβέντα, η οποία προσωπικά μου έλειψε, λόγω φόρτου εργασίας τις προηγούμενες ημέρες, και την απολαμβάνω δέοντος τώρα με συνοδεία καφέ! :D ;D

Κάτσε γιατί κάπου μπερδεύτηκα. Σε δεύτερο ενικό είναι ο μουσικός «Αυτός» είναι ο μαγαζάτορας. Σωστά; Και λέω λοιπόν: (αν εξαιρέσεις τις διάφορες συμφωνίες, που ποικίλουν) . Στο παράδειγμά μας: Αυτός (ο μαγαζάτορας) είχε. Απλά τα δύο τα ασύρματα , που όλως τυχαίως θα έμπαιναν στις φωνές «τα έπαιξαν». Οι δύο τραγουδιστές της μπάντας (ένας φωνητικά, ο άλλος lead), ένα behringer ρε αδερφέ μαζί με την οδοντόβουρτσα τους δεν έπρεπε να είχαν; Εσύ λες ότι είναι φρόνιμο, εγώ λέω απαραίτητο. Και δεν το εξετάζω από την πλευρά του παραδείγματός μου, που μπορεί να θεωρηθεί ότι μεροληπτώ. Αν υποτεθεί ότι κάποιος έκανε το λάθος και με έβαζε να παίξω στο μαγαζί του :P ;D, ό,τι όργανο και να έπαιζα, θεωρώ ότι μέχρι το p.a. είναι ευθύνη μου (ως μουσικός). Μετά ας κόψει το σβέρκο του. Εξαιρώ και πάλι τα βαρέα και ανθυγιεινα ……πιάνα , τύμπανα κ.λ.π.

Ρε συ Κώστα και πιάνο (φρεσκο – κουρδισμένο) τους είχαμε ;D. Δεν λέω για τα βαριά και ασήκωτα. Αλλά τι είναι μωρέ ένα μικρόφωνο! Πάρτο το τιμημένο, έτσι για back-up. Ξέρω εγώ, σε λίγο θα μας σπάσει καμία χορδή και θα τη ζητάμε από τον barman! ;D ;D

Φυσικά είναι θέμα συμφωνίας κατ' αρχάς..αλλά: Έχω εξοπλισμό που μπορεί άνετα να βγάλει live μια μπάντα τεσσάρων ατόμων , και είμαι ερασιτέχνης. The lady of my life έχει ξενοδοχείο. Πρόσφατα φιλοξένησε ένα πενταμελές γκρουπ από Αθήνα στο Ξενοδοχείο. Το ξενοδοχείο είχε μικροφωνική και 6 μικρόφωνα. Τα δύο τα ασύρματα όμως τα «έπαιξαν». Όταν με πήρε τηλέφωνο και μου ζήτησε δύο μικρόφωνα, ήθελα να πάω εκεί και να αρχίζω να σπάω κεφάλια. >:( Όχι το δικό της , από αυτούς από την μπάντα. Καλά ρε , επαγγελματίες, με αμοιβή καλή, και δεν είχαν μικρόφωνα μαζί τους;;; Σιγά ρε ποίοι είναι οι Bon Jovi;;; Τέλος πάντων το live έγινε (νοικιάσαμε- εγώ τα δικά μου ΔΕΝ τους τα έδινα – έτσι για λόγους αρχής ;D) και έπαιξαν και καλά, αλλά ΟΧΙ ρε, λίγο επαγγελματισμός να υπάρχει. Σαν να πάω εγώ σαν Δικηγόρος κάπου και να ζητάω στυλό ένα πράμα ;D ;D.

Τιμή μου και καλή ευκαιρία να μου δείξεις και κάνα- δύο (δέκα είκοσι , τριάντα – σαράντα) ;D πραγματάκια στα τύμπανα. :D

Πάντως το κομμάτι (πάρα πολύ ωραίο είναι, περιμένω την studio version), εγώ το είδα στην πραγματική του βάση. Είναι ένα jam session (φαντάζομαι με ελάχιστες πρόβες, in the hit of the moment). Λάθη χρονικά ή και άλλα λογικό είναι να γίνονται. Εδώ και στην ηχογράφηση τα ίδια κάνουμε…..και το πάμε και το ξανα πάμε, και πάλι κάπου μας φεύγει ;D. Δεν το βοηθά και ο ήχος. Τώρα να κάνω και εγώ κάποιες επί της ουσίας παρατηρήσεις. Το κομμάτι έτσι παιγμένο ως έχει.Το κρατάμε ως έχει. Αν είχα εγώ το γενικό πρόσταγμα της παραγωγής :P. 1. Αφού είχατε ένα πολύ κάναλο recording, γιατί δεν πήρατε από εκεί τον ήχο. 2. Τα live θέλουν 3 κάμερες +. Nα εναλλάσσονται τα πλάνα, και να σου τα Growth και να σου οι σφήνες και τα γενικά ;D ;D. 3. Δεν βοηθά και ο φωτισμός. Δεν τη λέω σε κανέναν, προς Θεού (ειδικά στο συνάδελφο οπερατέρ Χάρη ;D ;D). Φυσικά άποψή μου είναι αυτό που είπε ο Κώστας. Ήταν μια «παρεϊστικη» στιγμή, που την αποτύπωσε ο φακός. ;) :D Βασικά αυτό που με συνεπήρε πιο πολύ ήταν όταν ο Apos στην προσπάθειά του να πατήσει πέντε πετάλια ταυτόχρονα , έκανε μια φανταστική πιρουέτα στο 3:46 ;D. Αυτό θα το έβαζα σε slow motion. Και πιο πολλά κοντινά στον Terry, είναι ομορφάνδρας τι να κάνομεν! :D

Oυ να χαθείτε!!!! ;D ;D ;D Νταξ, καλοί είστε!!!! :P :P :P Αφού πείσατε και τον terry να blues-άρει (έστω στο πιο chicago slap mode ;D ;D).....τι να πώ!!! Μπράβο σας λεβέντες!

Ναι , σωστός είσαι, δεν διαφωνούμε. ;) Απλά ήθελα να πω ότι δεν είναι και σπάνιο να χρησιμοποιηθεί ένα SM57 και για φωνή. Δοθείσης της ευκαιρίας πάντως θέλω να πω, καλά όλα αυτά περί industry standards, αλλά δεν είναι κακό καμία φορά να «πειραματίζεται» κανείς, έστω και «ανορθόδοξα»...(έφυγα από το SM57, γενικά μιλάω) :D

Ο Bruce Springsteen, όλο το "Nebraska" με το SM57 (και στη φωνή) το έγραψε. Για τους άλλους δεν εξεύρω. :D

Ωραία ήταν η ταινία, και καλο-γυρισμένη (και καλός ήχος). Πολύ ωραίες και οι ερμηνείες. Ναι όντως διέκρινα και εγώ έναν πολύ όμορφο κομπάρσο. Προσλαμβάνεσαι! :D Η μουσική νομίζω ότι ταίριαζε γάντι! Μπράβο σε όλο το team. Άντε και στις Cannes τώρα. 8)

Ναι ρε , πάντα! Έχω το δέντρο "αναμμένο" 8) 8)! Έχω και κάτι Χριστουγεννιάτικα Δικαστήρια , αύριο, αλλά δεν ……. :-X ;D ;D

Εμένα μου άρεσαν πολύ οι κιθάρες σε ήχο, μου θύμισαν “for those about to rock» era. Μπάσο , drums, σφιχτά…..και από φωνή…φωνάρα. Τι άλλο να θες για Κυριακή βράδυ! 8) :D

Ναι ρε , το Berlin υπάρχει ακόμα. Εγώ βέβαια δεν πάω (πια) γιατί είμαι μεγαλο Δικηγόρος :P :P :P :P ;D ;D ;D

Πολύ ωραίο είναι! Και το video και τα tracks. Μου έβγαλε μια πολύ…….."Προξένου Κορομηλά" Φάση! Και μόνο για αυτό 10! 8)

Η γνώμη μου είναι ότι τόσο το pc και το cubase, όσο και το mac και το logic, είναι ΑΠΛΑ εργαλεία, που εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό. Ήτοι τη μουσική παραγωγή ως DAW. Και τα δύο έχουν τα καλά τους και τα κακά τους αντίστοιχα. Αν άλλαξες πλατφόρμα εργασίας διότι πιστεύεις ότι έτσι θα αναβαθμιστεί και η μουσική σου σε επίπεδο παραγωγής, πιστεύω ότι μάλλον άδικα παιδεύτηκες. Αν άλλαξες πλατφόρμα , από περιέργεια, εσωτερική ανησυχία , είσαι συντάκτης ειδικού εντύπου και κάνεις συγκριτικά tests............. ή ό,τι άλλο σχετικό , πολύ καλά έκανες. Εν κατακλείδι, η συνεισφορά μου σε αυτό το thread είναι μόνον η εξής. Πρόσεξε μην χάνεις τον σκοπό σου , που φαντάζομαι ότι είναι η μουσική. Τα ίδια έκανα και εγώ κατά καιρούς και κατέληξα στο να είμαι κομπιουτεράς / beta tester, παρά μουσικός. Αν η επιθυμία σου είναι να ανοίξεις μία τρύπα, νομίζω ότι δεν πρέπει σε απασχολεί τόσο αν αυτό θα γίνει με «black and decker» ή με «bosch». Δράπανο χρειάζεσαι απλά ;). Κατά τη γνώμη μου πάντα :D.

Φοβερό σαν ιδέα. Φανταστικό σαν υλοποίηση. Ναι, κομματάκι ακριβό, και δυστυχώς ακόμα μια απόδειξη ότι η δισκογραφία πεθαίνει (δεν πιστεύω ότι το 80-90 θα έκαναν κάτι τέτοιο.). Είναι πάντως ενδιαφέρον (και παρηγορητικό) ότι ακόμα και σε δύσκολες περιόδους υπάρχουν ακόμα τρόποι να πουλήσεις μουσική.