LK

1oν Δεν είναι στην κατοχή μου, αλλά στην κατοχή φίλου. 2ον Η Φώτο είναι "αρχείου" (δεν είναι το Pet του φίλου) , αλλά και εκείνο είναι στην ίδια κατάσταση. (δεν έβγαλα φώτο γιατί πρώτον δεν είχα μηχανή μαζί μου- δεύτερον το τελευταίο που με ένοιαζε όταν τον είδα...ήταν να βγάλω φωτο-απλά σκούπιζα τα σάλια μου). ? Θα τον βγάλω φώτο με σωστό κοσνσεπτ εν εύθετω χρόνο βέβαια). 3ον Χάθηκαν ΠΟΛΛΑΑΑ κομμάτια και από το δημόσιο....και απο τράπεζες.κλπ....δυστυχώς,

Απάντηση στη ΄χρηστικότητα" ήταν. Αν η ειδοποιός διαφορά είναι τα χρόνια, πάρε άλλο παράδειγμα. Το υλικό. Λαμαρίνες.......ούτε 80 χρόνια δεν πέρασαν. Τη συλλογή Righini Τα διέσωσε από scrap στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμό. Θα πήγαιναν για πολεμοφόδια. Άχρηστες λαμαρίνες.....καμία χρήση, ούτε για ταξί δεν κάνουν.

Συμφωνώ. Και τα μάρμαρα του Παρθενώνα , αν δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε κάνα μαντρότοιχο καμίας στάνης..... κάλο θα ταν να τα ξεφορτωνόμασταν. ?

Προσπάθησα να το προσαρμοστώ στα δεδομένα του Τέρρυ. Αυτό σε πείραξε από την "ιστορία".; ? Λες και θα έβρισκες 335.? Υ.Γ. Βρήκα gibson (LP) από "πανηγυρτζή" (μακαρίτη) ...... Η συμπεθέρα την πουλούσε πιο ακριβή και από ό,τι ήταν......(και από ό,τι άξιζε). Έβαζε μέσα στην τιμή και "αναμνήσεις " ?

Εύχομαι να βρεί "σπίτι".

Ναι. Δεν είναι και καμιά περίπλοκη μηχανή τα commodores.....μια πλακέτα είναι στην ουσία. Και σαν υπολογιστής, δεν λέει και κάτι. Δεν είναι π.χ. καν commodore 64..... (από άποψη γραφικών , ήχου κ.λ.π). Still είναι "ιστορία" .....και σπάνιος. Πάρε σβάρνα την επαρχία, να βρεις καμιά γιαγιά, σύζυγο μπασίστα σε πανηγύρια, ......να βρεις κανα barn find jazz bass ?

Ψάξε σε κάνα μουσικό σχολείο ?

Πριν κάνα 3 μηνο.

Χθες το απόγευμα πέρασε ένας φίλος μου από το γραφείο. "Ελά να δεις τι βρήκα μου λέει". Θα μπορούσα να είμαι πολύ γλαφυρός στην αφήγησή μου , αλλά θέλω να μείνω στην ουσία. Βρίσκομαι μπροστά , για πρώτη φορά στη ζωή μου, με έναν commodore pet 8032 του 1977. Η Ιστορία: Δημόσια υπηρεσία με την ευρεία έννοια.... Παρατημένος σε έναν διάδρομο για ...... χρόνια. Με πρωτόκολλο καταστροφής από το 1995 (μέχρι και να τον πετάξουν βαρίοντουσαν). Απευθύνεται στον προϊστάμενο (ο φίλος) : "Τον θέλετε αυτόν; ΝΑ τον πάρω;". Πάρτον να μην τον βλέπω (η απάντηση). Είναι ξεχρεωμένος και με πρωτόκολλο καταστροφής. Αν δεν τον πάρεις, θα πεταχτεί. Μιλάμε για commodore του 77, monster to find , ακόμα και στην Αμερική......με τρέχουσες τιμές (αδιάφορο αυτό- και 1$ να ήταν η "χρηματιστηριακή" του αξία στα vintage Pc το ίδιο θα μου έκανε) 1.000,00 €. Δεν σχολιάζω.Το αφήνω σε όποιον άλλον θέλει να κάνει σχόλια. Εγώ ένοιωσα ταυτόχρονα οργή και μεγάλη χαρά που το μηχάνημα πήγε σε άτομο που ξέρει, και να το εκτιμήσει και να το φροντίσει να πάει άλλα 50 χρόνια.

Δημοτικά;

@Yannis Methenitis Ένα post ,"πως ήμασταν μικροί και πως γίναμε" Δεύτερο post " πως ήταν παλιά το noiz". Βλέπω τη νοσταλγία να σου χτυπάει την πόρτα......περιμένω με αγωνία το επόμενο ποστ σου "πως από το VHS και το beta καταντήσαμε στο 4Κ"......για να συμμετάσχω ?

Εύκολο είναι αυτό. ΜΗΝ παντρευτείς και ΜΗΝ κάνεις παιδιά. ?

Ξερω γω, ο Sardinas αλλά ητανε μικρός τότες.

Σκέψου πόσες φορές τη γύρισαν αυτή τη σκηνή.....μέχρι να κάνει ο Vai....λάθος.? Επίσης για την ιστορία, τα slide parts τα έπαιξε ο Ry Cooder.

Επίσης. Ασε που οι κλασσικουρες τον έσωσαν στη μονομαχία, αλλιώς θα τον έπαιρνε ο διάολος ?

πέμπτες παράλληλες και πεντατονικές στην κλασική θεωρία...απαγορεύονται. Εϊδες τι έπαθε αυτό το παιδί με αυτά

Αφού μιλάμε για τα πρώτα. Εγώ έχω αυτά. Κάνουν; Δεν ξέρω.

Αυτο δεν με απασχόλησε. Και τότε και τώρα μου την πέφτουν αυτές (οπότε αν θέλω, φωνάζω εγώ την αστυνομία ναούμε ?)

80'ς και 90's ήταν υπέροχα.

Την έχω κάνει τη διαδρομή. Θεσσαλονίκη -Κοζάνη με τρένο. Στο πλατύ , αλλάζαμε τράινο......4-5 ώρες....καπνίζαμε στα κουπέ...πολύ Χιτσκοκ.

Το βιβλίο είναι ακόμα χειρότερη περίπτωση από το βινύλιο. Αντε οκ, mp3 μπορεί να ακούσω. Αλλά να διαβάσω .pdf.....ούτε μια στο δισεκατομμύριο

Σιγα σιγα

Θα το προστατέψει. Εγω ΔΕΝ πετάω βιβλία........εκανα και τη βιβλιοθήκη μου, και εκει πίνω τα μπράντυ μου και μελετάω ?

Βγάλε και μια φώτο του εξωφύλλου (του παλιου) αν σώζεται... Επίσης, αν και έχω χρόνια να πάω, αν σε βγάλει ο δρόμος πήγαινε στην αρχή της Σαπφους (το στενό απέναντι από τα Δικαστήρια). Είναι ένας εξαιρετικός βιβλιοδέτης......και καντο δερματόδετο.

Για τέτοια, μπαίνω στην κουρσα...