Αφού με έφερε η κουβέντα έχω να δηλώσω τα εξής:
Συνήθως προβαίνω σε αγορές (όχι μόνο κιθάρες και μουσικά, αλλά στα πάντα) όταν έχω να χειριστώ υποθέσεις διατροφής.
Εκεί , αφού διαβάζω τα δικόγραφα και τί ζητάν τον μήνα αι γυναίκαι (ο διάβολος τα έφερε να έχω συνήθως σε αντιδικίες την πλευρά του άντρα) η πρώτη αντίδραση είναι να γελάσω....δυνατά.
Η δεύτερη, να ανάψω ένα τσιγάρο (ή πούρο αν υπάρχει κάτι εκλεκτό στο ουμιδόρ μου εκείνη τη στιγμή-συνηθως δώρο από κάναν πελάτη) και αφήνοντας τον καπνό να κυλίσει σε όλο μου το αίμα , να αισθανθώ για ακόμα μια φορά υπέροχα για τις επιλογές μου στη ζωή.?
Η Τρίτη, να αρχίσω την έρευνα από thomann μέχρι Herman Miller για έπιπλα.
Σκέφτομαι ότι όσα ζητάει η άλλη από τον άλλον τον μήνα για εμένα θα είναι μια αγορά ......για μια ζωή.
Ανάλογα λοιπόν με τις απαιτήσεις της εκάστοτε αντιδίκου, προβαίνω σε αγορές.....(μικρές ή μεγάλες).
Αν κρίνω δε από το τελευταίο δικόγραφο διατροφής που πέρασε από το κατώφλι του γραφείου μου......δεν την γλιτώνω (σε επίπεδο κιθάρας) την κάστομ σόπ USA. ?