Jet72

Όσο έπαιζε η μία κασέτα προετοιμάζαμε την επόμενη....... Αλλά ειδικά το θέμα της μπαταρίας με τα walkman ήταν μεγάλη πίκρα. Βρε τι έχουμε ζήσει, τρώγαμε το χαρτζιλίκι μας σε μπαταρίες αντί να το τρώμε παγωτά.....

Θυμάμαι λοιπόν στο γυμνάσιο να παίρνω από γειτονόπουλο την δική του best of Scorpions κασέτα. 90άρα, πολύ πράμα. Η πρώτη πλευρά ξεκίναγε με No One Like You. H δεύτερη πλευρά ξεκίναγε με Rock You Like a Hurricane. Καταλαβαίνετε πόσο BICογύρισμα είχε πέσει.......................

Αυτά είναι τα καλά του να μεγαλώνεις. Και εγώ πλέον μπορώ να λέω ευθαρσώς ότι μου αρέσουν οι Duran Duran αλλά και τα γεμιστά με ψιλολασπέ ρύζι (και σίγουρα όχι το σπυρωτό που μας δείχνουν οι διαφημιστές).

Και δεν είναι τυχαίο που η φωτό έχει 46άρα και όχι 90αρα (η οποία δεν άντεχε και πολλή ταλαιπωρία λόγω λεπτότερης ταινίας).

Παρακαλώ να οριστεί το cut off θεώρησης μέλους ως γέροντος ώστε να ξέρουμε να κάνουμε τα κουμάντα μας για επόμενη φορά :-)

Συγγνώμη για την διόρθωση, είναι ΠουΕρτο Ράφτη και όχι απλά Πόρτο Ράφτη...

Μπαχ.

Νομίζω ότι καταλαβαίνω τι λες. Μπορεί να άλλαζε κατά 70%-80% τον εξοπλισμό του αλλά τελικά αυτό που έβγαζε ήταν πάλι "Παπαθανασίου" (*). Αυτό συμβαίνει σε καλλιτέχνες που προχωράνε με αυτό που έχουν στο μυαλό τους και ψάχνουν να το πραγματοποιήσουμε με τα όποια μέσα είναι διαθέσιμα. Για εμάς τους απλούς παίκτες, συνήθως το πράγμα πάει ανάποδα, νομίζουμε ότι έχουμε έμπνευση επειδή βρήκαμε τίποτα ψιλοψαγμένες νέες λειτουργικότητες στον εξοπλισμό μας και καταφέραμε να τις "αξιοποιήσουμε". Λέω τώρα, μην τα πάρετε και τοις μετρητοίς, κάνει και ζέστη...... (*) ρε μπας και φταίνε τα Lexicon τα ριβερμπςςςςςςςς ;;;

Αυτό θέλει κρατικό βραβείο ποίησης τουλάχιστον. Η αμεσότητα του δημιουργού και ο τρόπος που το νόημα περνά στον δέκτη. Απίθανος!

Το 'χεις, το 'χεις. Ακόμη και σε κάτι τόσο απλό αρμονικά κατάφερες και έβγαλες ένταση (και δεν εννοώ τα db αλλά την συναισθηματική ένταση). Ιδέες θα έρθουν (αλλά και ακόμη να μην έρθουν, κάτι θα βοηθήσουμε και μεις, τι, μόνο για να ακούμε είμαστε; ) Κινήσου πάντα με βάση το ρητό που λέει ότι "το καλύτερό μου ως τώρα.... θα είναι το επόμενο" και σε περιμένουμε. Μπράβο! ΥΓ Α, και κάτι ακόμη: το κρατάς ως έχει και κάποια στιγμή μπορεί αυτό να αποτελέσει την βάση γιατί πιο σύνθετο μουσικά και πιο ισορροπημένο ηχητικά. ΥΓ2 Αν δεν σου κάνει κόπο, μπορείς να αναφέρεις τι χρησιμοποίησες για την παραγωγή σου; Arranger και κιθάρες ίσως;

Πάντως το τετρακαναλάκι μου είναι ήδη εμπορικός στόχος του συναδέλφου μου απέναντι ο οποίος τρελαίνεται για low fi home παραγωγές (και μιλάμε για παιδί της τεχνολογίας, λόγω επαγγέλματος και σπουδών είναι ΜΕΣΑ στους υπολογιστές).

Και επειδή κάπου το διάβασα εδώ μέσα σήμερα, να πω ότι αφου η σύνθεση τα σπάει, τότε ΝΑΙ, το σαχλόφωνο το δέχτηκα ως είχε και μου άρεσε πολύ. Δεν με ένοιαξε το αν είναι σαμπλ ή όχι, αφού αυτό που άκουγα "πήγαινε σωστά" όλα τα άλλα ήταν τεκνικάλιτιζ. :-) Επιτέλους, Μουσική! Ευχαριστούμε!!!

Η ψυχολογία του αγοραστή λέει ότι αν το χαβιάρι είχε δυο ευρώ το κιλό τότε θα το βάζαμε για κολατσιό στο ταπεράκι του σχολείου και θα λέγαμε Αχ Και Να Ήμουν Πλούσιος Να Έτρωγα Τον Ταραμά. Τι να πεις, άβυσσος η ψυχή του καταναλωτή. Για την τριάδα ας συμφωνήσουμε ότι στον θρόνο κάθεται ο Άγιος της Δυτικής Μουσικής, γιατί αν δεν συμφωνήσουμε και σε αυτό τότε μάλλον καταρρέουν τα δομικά στοιχεία της καλλιτεχνικής μας ύπαρξης. O Bach γύρισε την σελίδα και αν ο χρόνος ήταν μουσικός τότε σήμερα θα ζούσαμε στο έτος 338 μΜ (μετά Μπαχ). Ο Μότσαρτ έδειξε το πως παράγεται το μέγιστο αποτέλεσμα με τα ελάχιστα υλικά και ο Μπετόβεν αποφάσισε να καθηλώσει το ακροατήριο προσθέτοντας ό,τι καρύκευμα υπάρχει στις συνταγές του Μότσαρτ. Κάπως έτσι τους τοποθετώ. Σχετικά πάντως με τα επίμαχα plug-ins, είναι καταπληκτικό το πως μπορούμε στο σήμερα να φτάσουμε (με ελάχιστο κόστος) πράγματα που ούτε στο όνειρό μας δεν φανταζόμασταν. Ας είμαστε ευγνώμονες και δημιουργικοί (και ρετρό όποτε το θέλουμε, το ρετρό είναι ταξίδι στον χρόνο και έχει απίστευτη μαγεία, όση και το σκρατς του δίσκου, όση και τα σατουρέσιο της μπομπίνας! )

Is it me or ο Fagen μοιάζει του cos_dr ?

Τώρα τι να πω....... ή πρέπει να σου στείλω 50 ευρώ για την ψυχανάλυση (γρήγορη μεν, σποτ-ον δε) ή αλλιώς δεν χωράω εδώ - και θα πάω κρουαζιέρα με τον Τέρρυ και τους Ντεφ Λεπ !

Από την στιγμή που είδα (σε καλή κατάσταση το 2012) τους Bon Jovi, νομίζω ότι είμαι πλήρως οκ ως έφηβος των 80z. Κρίμα που δεν πήγα παλαιότερα U2 και ACDC αλλά οκ. GnR δεν πήγα συνειδητά για όλους τους λόγους που προαναφέρατε. Τώρα ετοιμάζομαι όμως για Imagine Dragons!

Είμαι όντως!

Νιώθω να τσούζουν οι σιελογόνοι αδένες, ξέρετε, δυο δάχτυλα πιο κάτω από το αυτί, εκεί πίσω στη βίδα του σαγονιού.........

Κάπως έτσι ( στο αριστερό χέρι ) ....... ??

Προς το παρόν "κάνει καριέρα" με ένα λάπτοπ και ένα https://www.thomann.de/gr/hercules_dj_control_inpulse_200.htm Όλα καλά!

Κύριοι! Σεβασμός στην trap για έναν και μόνο λόγο: από εκεί έμαθε ο γιος μου τι είναι το TR-808 !!!!

Σαν την Χαλκιδάρα δεν έχει!

Ωπα!!! Τι είναι αυτο πανω απο το SH201? Xp-xx ?

Τι στο καλό ( wtf! ), αναλογικά είναι και κάνουν τόσο;

Μόνο εγώ πέρα από την τρολιά τρελαίνομαι με την τεχνική και την παραγωγή του συγκεκριμένου; Ριφάρες, σολάρες, ΑΡΜΟΝΙΕΣ, τύμπανα που γαζώνουν.... Ειδικά τα φωνητικά στο bridge και μετά στο refrain είναι ΠΩΡΩΣΗ ακραία!