Jet72

Νομίζω θα έβαζα κάτω ένα JD800 και πάνω του ένα JP8000. Κάτω pads, πάνω lead. Ούτε pc, ούτε sequencers, τίποτα. Μόνο dreamscaping. Και θα με ψάχνατε!

To DX7 είναι η Tele των digi-synths. Και λατρευτό, και love-to-hate, και μία ολόκληρη εποχή (κακή και καλή μαζί) και όλα. Να ξέρετε όμως όλοι εσείς οι -εχμ- μεγαλύτεροι που το είδατε να έρχεται (σε σχέση με εμάς τους early -ήντα που πρώτα το ακούσαμε και μετά το καταλάβαμε) πως δύσκολα πλέον μας συγκινεί η FM μίας και έχουμε μεγαλώσει με το όνειρο της αφαιρετικής (όπως ο πιτσιρίκος του τότε με το digital casio πλαστικό ρολογάκι που μεγαλώνοντας εκτίμησε το Ωμέγα το κουρδιστό του παππού του). Από κει και πέρα, απόλυτο respect σε όλους τους καλλιτέχνες των 80z που με το που το πιάσανε αρχίσανε να (μας) δίνουν τις επιτυχίες τους.

Is it me or αυτό θυμίζει λίγο JMJ ?

Πω πω λέμε, νιώθω πολύ ταπεινός για να το σχολιάσω. Αν το άκουγα σε κάποια βραδινή εκπομπή (πχ Ιωσήφ Αβραάμογλου) θα έλεγε "που πάει και τα βρίσκει ο άτιμος" και θα έβγαζα ΑΜΕΣΩΣ κινητό να το σαζαμάρω! Άκουσα όλη την Αμερική μέσα του και ενθουσιάστηκα. Γράφω με ένα μεγάλο χαμόγελο ακούγοντάς το.

Ποιος ήρθε; :-) Φοβερό ηχοτοπίο, πολύ θα ηθελα κάποια στιγμή να είχα την ευκαιρία να σε δω στο πως χτίζεις σταδιακά τις παραγωγές σου (δηλαδή τι παίρνεις ως έτοιμο και δεδομένο και τι προγραμματίζεις επιπλέον).

Αν παίζεις για να βελτιωθείς, πάντα μετρονόμος. Αν παίζεις για την φάση, γιατί έτσι σου αρέσει, γιατί είναι καλύτερο να κάνεις φασαρία με ένα ντιστόρσιο παρά σούζα στη μηχανή, γιατί είναι καλύτερο να γρατζουνάς παρά να πίνεις / "πίνεις" διάφορα, παρά να κάνεις οτιδήποτε άλλο μπορεί να σε πηγαίνει πίσω ως άνθρωπο, τότε μπορεί να μην προοδεύσεις και πολύ στο όργανο, όμως έδωσες μια ευκαιρία να ξεφύγεις. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό, και σε αυτό δεν μπορώ να μην πω ένα Μπράβο Συνέχισε. Δεν μιλάμε για καθηγεσία και υποταγή μαθητού και πρόοδο και επιτυχία, μιλάμε για αυτή την προσπάθεια για εσωτερική ισορροπία (που ίσως είναι η απόλυτη επιτυχία). Αν τώρα τεθεί το θέμα του Γιατί Εδώ και όχι πχ στο FB, γιατί εδώ είναι ένα φόρουμ συγκεκριμένου σκοπού κλπ κλπ, πάσο - και αν είναι έτσι τότε μάλλον κακώς γράφω και εγώ εδώ, ίσως θα πρέπει απλά να μπαίνω και να διαβάζω ό,τι μου είναι χρήσιμο και ως εκεί.

Καιρό είχαμε να μιλήσουμε για ΚΣύλα !!! Και απορώ γιατί τα ξύλα φαίνονται να είναι μόνο προνόμιο των vintage synths!

"... αν πρωσπαθησης ισως και να χασεις αν δεν πρωσπαθησης εχεις χασει ηδη!... " Με αυτό ως οδηγό σίγουρα θα βελτιώνεσαι συνέχεια. Συμβουλή πολύ φιλικά πάντα: το χέρι σου θέλει να πάει πιο γρήγορα από ό,τι μπορεί. Κάνε ακριβώς ό,τι κάνεις αλλά στην μισή ταχύτητα και δώσε χρόνο στο να ακούσεις την κάθε νότα που παίζεις. Η ιδέα με το backing track είναι πάντα καλή γιατί θα σε βάλει σε μία σχετική πειθαρχεία και θα δώσει νόημα στις νότες σου. Το μεγάλο βήμα θα είναι να μην παίζεις εκεί που πάνε τα δάχτυλά σου αλλά να πηγαίνεις τα δάχτυλά σου εκεί που θέλει η μουσική σου. Σίγουρα όμως έχεις κάνει μεγάλη πρόοδο. Ενόσω γράφω, ακούω το βίντεο και ορισμένες φράσεις ήταν πολύ καλές. Κηπ Ον Ρόκιν' !!!! Εσύ θα παίζεις, εμείς θα σε στηρίζουμε.

Χωρίς να ξέρω τι να περιμένω, το βίντεο τελείωσε και μου έχει μείνει ο ενθουσιασμός! Θα μπορούσε να είναι θέμα σε κάποια αμερικανική σειρά, και να το βλέπεις να παλεύουν να το κάνουν κάβερ οι διάφοροι YTuberάδες κλπ κλπ. Εξαιρετικό και πολύ στα γούστα μου.

Ευτυχώς που το δικό μου ΔΕΝ είναι Roland, το είχα φέρει από την βόρεια Ευρώπη και...

Το θέμα δεν είναι μόνο το κόστος αγοράς, είναι και τα σεμινάρια που θα πρέπει να παρακολουθήσεις για να φτάσεις στο σημείο να μπορείς να πεις ότι αξίζει που το αγόρασες!!

Η αντίστοιχη υλοποίηση για Tele είναι προφανώς λίγο πιο εύκολη. ( Νομίζω αυτός ήταν ο συντομότερος δρόμος ώστε να καεί ΚΑΙ αυτό το θέμα ).

Έχουν τα DAWs mojo? Όχι. Όπερ έδει δείξαι. Long live the H/W !!!

Σίγουρα δεν είναι μόνο ένα πράγμα. Το έχω σκεφτεί και εγώ πολλές φορές.... Κάποια βασικά πράγματα που έχω σταμπάρει είναι: - Απλά αλλά όχι απλοϊκά κομμάτια. Ευχάριστα αν δεν τα παρακολουθείς, ενδιαφέροντα όταν τα παρακολουθείς. Υπάρχει το στοιχείο της έκπληξης αλλά όμορφα ενταγμένο ώστε να μην ταράζει την ισορροπία του τραγουδιού. - Στρωτά, με ροή, για να μπορείς να τα ακολουθείς, να τα ψιθυρίζεις κλπ. - Ενορχηστρώσεις που δένουν με το ύφος, χρήση διαφόρων "έξτρα" οργάνων και βέβαια άπειρο ηχητικό mojo.....................

Ωπ, δεν είναι ΜΟΝΟ στα μισά των μισών! O odis13 το περιέγραψε ως: Η πιο ευκολη δηλαδη ειναι η 1η* αρμονικη στο 1/2 μηκος της χορδης (12ο ταστο), μετα η 2η στο 1/3 (7o ταστο) ειναι λιγο πιο δυσκολο να βγει καθαρα, ειναι λιγο πιο χαμηλη σε ενταση, η 3η στο 1/4 (5ο ταστο) ακομη παραπανω και παει λεγωντας. Με το που φτασεις στην 4η (1/5ο της χορδης, στο 4ο ταστο) αρχιζει να δυσκολευει αρκετα.

Ο odis13 έκανε ό,τι καλύτερο υπάρχει σε περιγραφή! Νομιζω ότι η ΣΟΛ κάπου λίγο μετά το δεύτερο τάστο βγάζει μία πολυπαιγμένη αρμονική που συνηθίζεται σε μεγάλα dive bombs κλπ (Satriani κοκ). Σε λεπτότερες χορδές οι αρμονικές χάνουν τον όγκο τους (μικρή ενέργεια). Δες λίγο το Poundcake των Van Halen (λογικά θα σε κουράσει γιατί μάλλον δεν θα είσαι φαν αλλά οκ). Ειδικά στο 0:50, για τις αρμονικές στο 7ο, 5ο και 4ο τάστο ( Καλά, για τις tapped harmonics στο 2:48 δεν μεταδίδω άλλο..... ) Να προσθέσω στην γενικότερη ενότητα των αρμονικών κάτι που με βασάνιζε πολύ (μέχρι που άρχισα να βλέπω YTube και έπιασα το μυστικό) : η πλειονότητα των αρμονικών στην ροκ μουσική είναι Pinch/Artificial Harmonics και όχι οι κλασικές με το άγγιγμα πάνω από συγκεκριμένα τάστα (ή περίπου πάνω). Είναι αυτό που σε τρελαίνει γιατί η κιθάρα ΣΚΟΥΖΕΙ ενώ ο παίκτης φαίνεται ότι παίζει απλά και "κανονικά" (αμ δε ! )

Χαίτη, φραπές και Τοπ Γκαν (στο οποίο υπάρχει πολύ DX7....)

Ασε τον και αυτόν, ως επαγγελματίας κατέληξε να είναι presetάκιας και αυτός.... Γιατί όμως έχω την αίσθηση ότι (πάλι) ψάχνουμε το Χόλυ Γκρέιλ; Ελπίζω να μην υπάρχει γιατί μόνο έτσι θα συνεχιστεί το ενδιαφέρον. Γενικώς αυτές οι ιδέες του "αυτό είναι, τα κάνει όλα και τέλος" με... αγχώνουν..... Όσο για τον χαρακτήρα, αυτός βασικά έχει να κάνει με την ανάμνηση. DX7 = pop 80s = τα νιάτα μας = μας αρέσει όταν το αναγνωρίζουμε........

Μετά από αυτό, στο τσακ είμαι να ποστάρω tele με floyd rose........

...... και θα πω ΚΡΙΜΑ ο παίχτουρας να μην έχει ένα Μ8x. Όντως !!

Άκουσα το πρώτο ενάμισι λεπτό. Και έχω να πω ότι συνειδητοποίησα ότι δεν μου λείπει το (φανταστικό) συγκεκριμένο hardware αλλά η ικανότητα του συγκεκριμένου παίκτη. Ας έπαιζα τα μισά και ας είχα μόνο ένα "μποτέμπι", μια χαρά θα μου ήταν. Και το λέω σοβαρά: πολλές φορές βλέπω αντίστοιχα βίντεο και τελικά με τραβάει το ΤΙ παίζουν, το ΠΩΣ το παίζουν και όχι το ίδιο το μουσικό όργανο. Απλά το λέω, τροφή για σκέψη (που με κάνει να νιώθω καλύτερα όταν δεν δίνω τα χρήματά μου σε εξοπλισμό). Πες το και εκλογίκευση :-)

Δεν έχω λόγια, απλά έπος :-) !

Η ατέλεια στην προσπάθεια εξομοίωσης δεν ήταν όπως φάνηκε κάτι κακό, ήταν αυτή που τελικά έδωσε τον χαρακτήρα σε αγαπημένους μας ήχους. Πολύ απλό παράδειγμα, τα string machines (για τα analog strings που προανέφερες) τα οποία φτιάχτηκαν για να δώσουν την δυνατότητα "φυσικών" strings, καθόρισαν όμως στον δικό τους βαθμό τον ήχο του '70 παράγοντας το χαρακτηριστικό γλυκό, νοσταλγικό και εμβληματικό ηχόχρωμα (το οποίο δεν θα το άλλαζα για τα καλύτερα συμφωνικά strings, έτσι μεγάλωσα, αυτό έχω στα αυτιά μου, τι να κάνουμε... )

Σωστή η παρατήρηση ΑΛΛΑ όταν (και όχι άμα) θα πάρω "tele" θα ήθελα να έχει έξι και να μην έχει τασάκι, γιατί ειμαι και καλομαθημένος. Έχω δει κάποια ωραία μοντέλα, τα χρήματα ψάχνω....

Αχ και μόλις το είδα, ανάποδα το μονταρισα, τα πλήκτρα έπρεπε να κοιτάνε επάνω. Τέλος πάντων, συγχωρέσατέ μου το spam, ήταν απλά για να σας πειράξω ( ελπίζω ευχάριστα! )