Και εδώ έχω το μεγάλο ερώτημα....
Όλοι αυτοί οι (καταπληκτικοί) μουσικοί, ο ένας με τα τύμπανά του, ο άλλος με τα ποζεράδικα σολίδια, ο τρίτος με τις σλαπιές στο μπάσο κλπ, όταν ξεκίναγαν την διαδρομή τους μέσα στην Μουσική, ο ένας ακούγοντας ξερωγωBonham, ο άλλος ακούγοντας ξερωγωEVH, ο τρίτος ακούγοντας ξερωγωEast, ονειρεύονταν αυτό;
Προσοχή, τιμώ τον κάθε καλλιτέχνη που με συνέπεια υπηρετεί τις απαιτήσεις τις εργασίας του, μην με παρεξηγήσετε. Αλλά πάντα έχω αυτή την απορία, όταν ακούω ορισμένους μουσικούς σε λαϊκά σχήματα, νομίζω ότι είναι σαν να περιμένουν να φύγει ο τραγουδιστής μαζί με το κλαρίνο και το μπουζούκι για να τους αφήσουν να τζαμαροκάρουν.
Ή είναι η ιδέα μου;