Jet72

Πραγματικά δεν ξέρω τι θα κάνω τελικά, το σίγουρο είναι ότι έμαθα πολλά πράγματα και σε ευχαριστώ για αυτά Σώτο. Χρόνια Πολλά και για τη σημερινή σου ονομαστική εορτή!

Ναι, το είχαμε καταχαρεί και ως αποτέλεσμα αλλά και ως διαδικασία. Αρχικά η κιθάρα ήταν ΟΛΗ μαύρη (εννοώ ΟΛΗ, και στο μπράτσο λακαρισμένη, σαν καναπές του 80...) Ωπ, σε έχασα. Μάλλον πρέπει να μελετήσω τα τεχνικά και να επανέρθω γιατί μάλλον θα σας ταλαιπωρήσω άδικα. Αυτό το κατάλαβα! Ευχαριστώ για τον χρόνο σου.

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις, πολύ ενδιαφέροντα πράγματα... Αυτό είναι το ξύλο... ;) Το μαστόρεμα δεν με φοβίζει, η κιθάρα είναι ήδη σκαμμένη παλαιότερα για τον δεύτερο μαγνήτη... Ναι, κάτι τέτοιο μάλλον ψάχνω όπως το κινέζικο...

Είμαι χομπίστας πληκτράς - συνθάκιας... με low budget πράγματα (κάτι XP και SH201...) αλλά κάτι πιάνω και σε χορδές. Λοιπόν, εδώ και λίγο καιρό έχω ξαναρχίσει να γρατζουνάω το παλιό μου καυσόξυλο, την φτηνότερη ηλεκτρική που μπορούσε κανείς να βρει στα μέσα των 80s σε Yamaha. Μάλιστα γύρω στο 90 την είχαμε λύσει, την είχαμε βάψει και τις είχαμε αλλάξει τον μαμαδένιο μαγνήτη με έναν καλύτερο (δεν θυμάμαι μάρκα, ε, δεν θα ήταν και S.D προφανώς...) μεταφέροντας παράλληλα τον παλιό στο κέντρο του σκάφους και προσθέτοντας και την αντίστοιχη custom διακοπτολογία.... Η ερώτηση είναι: με δεδομένο ότι δεν σκοπεύω να δώσω παραπάνω από 20 άντε 30 eur, υπάρχει περίπτωση να έβρισκα κάπου κάτι σε lock tremolo? Το μυαλό μου πάει σε κάτι μεταχειρισμένο, ιμιτασιόν, περισσευμα από αντικατάσταση κλπ... Σκεφτείτε ότι αυτό που μπορεί για εσάς να είναι από μέτριο ως ανάξιο λόγου ίσως για την περίπτωση μου να κάνει δουλειά. Σκοπός είναι να μπορέσω να "τραβήξω" την κιθάρα κάμποσο παραπάνω από ό,τι τώρα χωρίς στην επιστροφή της να αποκτήσει το χαρακτηριστικό δικό της κούρδισμα του τύπου "μη-με-ξαναπειράξεις-αυτά-τα-κάνει-μόνο-ο-Satriani" Να πω ότι έχω την αίσθηση των τιμών, ότι δηλαδή ένα κανονικό F Rose κάνει > 200 eur και ότι με 120 Eur μόνο παίρνεις μία αξιοπρεπέστατη, όμορφη και εύηχη Squier... Σας ευχαριστώ και με την ευκαιρία του συγκεκριμένου να σας ευχηθώ καλό υπόλοιπο καλοκαίρι! :D

Δεν το συζητώ, απλά στην 32 του ΟΑΚΑ ο ήχος ήταν "θολός" και το μόνο που άκουσα από D Brian ήταν τα αρχικά όγδοα από το Bad Medicine. -- Is there a doctor in the house? Ναι αγαπητέ Jon αλλά για τον ήχο δεν έκανε και πολλά...

Πόσο νόημα θα είχε το group αν δεν έπαιζε ο Ριτσι; Πόσο νόημα θα είχε το group αν δεν βάραγε ο Τίκο; Νομίζω ότι πέρα από το αστέρι του ίδιου του JBJ (ο άνθρωπος έχει λάμψη είτε το θέλουμε είτε όχι) στο ΟΑΚΑ είδαμε ένα σφιχτό και καλορυθμισμένο group. Και αυτό μου τους ανεβάζει στην καλλιτεχνική μου εκτίμηση πολυ ΥΓ χόρτασα και αρμονικές... γιατί ποιός ξέρει πότε θα ξαναδούμε live τον Satch...

Έχει πτυχίο κλασσικής συν κάποιες πρώτες σπουδές πιάνου.

Να και κάποιες ιδέες, αρκετά κοντά σε όσα έως τώρα είπαμε... http://garyewer.wordpress.com/2010/01/15/how-to-choose-the-key-for-your-song/

Προφανώς και η κλίμακα έχει να κάνει με το όργανο και την φωνή... Αν ακούσω οτιδήποτε που ξεκινάει από ένα τυπικό LA- κλπ σε κιθάρα το μυαλό μου πάει στον Κώστα Χατζή(*). Αν λοιπόν ήθελα κάποτε να φτιάξω ένα απλό κομμάτι κιθάρα-φωνή θα πήγαινα κάπου αλλού. Και αν ήταν metal ΔΕΝ θα πήγαινα σε ΜΙ- (αν και αυτό θα με ταλαιπωρούσε στο παίξιμο...) (*) είναι και αυτός ο τυπικός ήχος της κιθάρας όταν βαράς ακόρντα με αρκετές ανοικτές... Αν μιλήσω τώρα για εύκολες καταστάσεις όπως midi ενορχηστρώσεις όπου μπορείς να το πας όπου θες το πράγμα... ε, τότε μάλλον θα έπρεπε να κινηθώ σε κάτι όχι τόσο τυπικό όσο ένα LA- ή DO-. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι το Thriller του MJ θα ακουγόταν λιγότερο ατμοσφαιρικό στο αυτί μου αν ήταν σε μία εύκολη κλίμακα... ΄ Από τα παραπάνω μπορώ να πω λοιπόν ότι το ίδιο το αυτί (τουλάχιστον το δικό μου) έχει μία διάκριση των εύκολων κλιμάκων σε σχέση με τις λίγο πιο ενδιαφέρουσες. Ίσως φταίει και το γεγονός ότι (το αυτί) κουβαλάει όλο το DO+ και το SOL+ των πρώτων μαθητικών χρόνων στο ωδείο. Να πω βέβαια ότι ως ερασιτέχνης μουσικός δεν έχω φτάσει ακόμη στο επίπεδο του να βρίσκω εύκολα απόλυτους τόνους... πρέπει πάντα να έχω έναν τόνο αναφοράς... (το είδα να το κάνει και ο J.B.Jovi του οποίου πριν την έναρξη του You Give L. a Bad Name του ρίξανε μία πλάτη - ίσο ώστε μετά να καλέσει το στάδιο: "Shot through the heart"... και να ξεκινήσει το κομμάτι σωστά.)

Κλείνω το offt με το εξής, η μετάφραση είναι από μόνη της ένα εναλλακτικό είδος τέχνης, δεν είναι κάτι που γίνεται μηχανικά, αλλιώς θα το έκαναν οι υπολογιστές. Και αναφέρομαι όχι τόσο στην στενή έννοια της μετάφρασης όσο σε αυτό που λέμε "απόδοση" του κειμένου. On-topic, ο μπαρμπαρίτσι ( ;D μου άρεσε το μπαρμπασαμπόρα του συναδέλφου ανωτέρω ) έβγαλε πολλές κιθάρες αλλά για εμάς τους... 80άδες δεν έβγαλε κάτι σε kramer με αστεράκια κλπ.... Κρίμα!

Για να είναι μαλακότερες οι κιθάρες ή για να είναι ευκολότερες οι φωνές;

Η φωνή του είναι απλά και ξερά ροκ!! Και είναι βασικότερο συστατικό του BJ ήχου από ό,τι αρχικά φαίνεται... Ναι! Έστω και τώρα άξιζε κάργα.

Ναι και στην 35 ο ήχος ήταν ... για πολύ φαντασία. Έπρεπε να ξέρεις το κομμάτι για να μπορείς να το παρακολουθήσεις... Κάποια που τα άκουσα για πρώτη φορά... δεν μπορούσα να τα πολυκαταλάβω. Παρόλα αυτά άξιζε 1000% ως φάση, πιστεύω ότι τα δώσανε όλα, ο JBJ είναι gigman, ο R Sambora (που άλλαζε κιθάρες συνεχώς) φάνηκε κάθε άλλο παρά κουρασμένος και ο - αγαπημένος - Tico Tores κοπάναγε με όλο του το πάθος. Ένα τεράστιο πάρτυ το οποίο ήταν rock και δεν μου άφησε καμία πίκρα από αυτή που συνήθως αφήνουν όσοι έρχονται όντας ίσως εκτός εποχής. Έφυγα με πολύ ενθουσιασμό! Που να είχε δηλαδή και καλό ήχο...

Να και ένα μικρό demo από τον JMJ

Νομίζω ότι όσοι διαβάζουμε το συγκεκριμένο θέμα είμαστε λίγο ή πολύ μεγαλωμένοι από τον ήχο του Jarre / VCS3. Υπάρχει κάποιο ειδικό θέμα στο οποίο μπορούμε να διαβάσουμε για τεχνικές για τα διάφορα εφφέ (όλα αυτά με τις τριγ. LFOs κλπ) μπας και καταφέρουμε και κάνουμε τίποτα στα δικά μας φτωχά μηχανάκια;

Και βέβαια να θυμηθούμε JMJ / Κίνα (early 80's) με τρία VCS3 και από πάνω τους άλλα τρία AKS... Ό,τι καλύτερο για... πλάτη!

1) Ο κιθαρίστας να παίζει κιθάρα και να μην βαράει απλώς ακόρντα. 2) Ο κιθαρίστας (σε συνέχεια του -1-) να παίζει και κάποιο σόλο στο κομμάτι. 3) Ο τραγουδιστής να είναι frontman όχι μόνο γιατί δεν ήξερε να παίζει μουσικό όργανο και-τι-να-τον-κάνουν-τον-έκαναν-τραγουδιστή. Και επιτέλους, ας είναι πρώτα μουσικός-τραγουδιστής και μετά ερμηνευτής. Έχουμε χορτάσει από "ερμηνείες" και "ψυχή" από άσχετους! Ένας μελωδικός και απλά εκφραστικός τραγουδιστής (που θα έχει και κάποια έκταση στις ψηλές) είναι νομίζω αυτό που θα μου κάνει το συγκρότημα να διαφέρει από την φοιτητική παρέα που τζαμάρει προσπαθώντας. 4) Την κοπελιά με το Korg που παίζει το ξερό preset piano άσε την για πρόεδρο του fun club. Ο σωστός κημπορντάς πρέπει να ξέρει να υποστηρίξει τον ήχο του group. Α, ξέχασα να πω ότι είμαι της λογικής ότι η rock δεν πατάει μόνο στην ηλεκτρική, rock είναι το οτιδήποτε στα χέρια του κατάλληλου μουσικού. Απλά πράγματα περιμένω, λίγο Hammond και ίσως κάποιο υποστηρικτικό lead ήχο...

Συμφωνώ και επαυξάνω. Ως απόλυτα χομπίστας και μόνο συνθέτης, έγραψα ό,τι έγραψα όταν πραγματικά υπήρχε στόχος (ερασιτεχνικό ντοκυμαντέρ, ερασιτεχνικό θέατρο). Στις άλλες περιπτώσεις χανόμουνα στους ωκεανούς της (μη xe$w) αχανούς έμπνευσής μου. To διαφορετικό feedback οφείλεται στο ότι δομικά / λειτουργικά / αποτελεσματικά οι δύο τέχνες είναι εντελώς διαφορετικές. Θα πω το βασικότερο: η μουσική διδάσκεται με ή χωρίς δάσκαλο, στο ωδείο ή οπουδήποτε αλλού. Η μουσική παίζεται από πολλούς, έναν ή... και κανέναν σε extreme κατάσταση. Η ποίηση είναι κάτι τελείως διαφορετικό, θα έλεγα έχει ως κέντρο τον ποιητή και όχι το ίδιο το ποίημα. Η μουσική έχει ως κέντρο το αποτέλεσμα, τον ήχο και όχι τον δημιουργό. Ίσως το μόνο κοινό τους είναι ότι και τα δύο αποκτούν αξία με την ύπαρξη ενός αποδέκτη.

Φίλε Πάνο, αυτό που σου χρειάζεται είναι ένα midi keyboard(*), μία κάρτα ήχου (ακόμη και αυτή που έχεις στο pc σου...) και ένα software sequencer. (*) μη σου πω και το ίδιο το Yamaha σου... εγώ αρχικά είχα ένα Yamaha σε ρολο midi kboard και μία κάρτα Roland, αντίστοιχη του να είχα ένα φτηνο rack, δηλαδή ένα φτηνό σύνθι χωρίς kboard. Έτσι ξαφνικά το Yamaha αρμόνιο έβγαζε ήχο Roland! Παίζοντας λίγο και μαθαίνοντας το πως "γράφεις" μουσική στον υπολογιστή (το '91 που ξεκίνησα ήταν πιο απλά τα πράγματα και τα μάθαινες γρήγορα...) θα δεις μέχρι που μπορείς να φτάσεις. Μετά θα χρειαστείς ένα σύνθι το οποίο θα σου εμπλουτίσει την ηχητική σου παλέτα. Το να πάρεις τώρα ξερά ένα σύνθι μάλλον δεν θα σε πάει πολύ μπροστά (παρά μόνο αν θες να παίξεις με τα ίδια τα ηχοχρώματα). Δεν λέω για workstation, μου φαίνεται ταλαιπωρία... Με την παραπάνω λύση, θα μπεις περισσότερο στην έννοια της παραγωγής / εγγραφής / συναρμολόγησης μουσικής (γιατί κακά τα ψέματα, στα Jarre-οειδή είδη μουσικής το 50% είναι συναρμολόγηση και όχι σύνθεση) και μετά όντας λίγο "μέσα" στο κόλπο θα αγοράσεις κάτι που πραγματικά θα σου ταιριάξει. Άκουσα κάτι για SH-201? Ναι, αλλά δεν θα μπορείς να έχεις παράλληλα πολλά κανάλια ήχου. Καλή επιλογή αν όμως έχεις να το συνοδεύσεις και με κάτι άλλο... ΥΓ Όλα τα παραπάνω από την σκοπιά του νέου χομπίστα που ψάχνεται, οκ? Προφανώς υπάρχουν άπειρες λύσεις αρκεί να χώνεις το χέρι βαθύτερα στη τσέπη!

Τσέκαρε Gary Wright σε live. Προσοχή στον τριστιτανομεγιστοτεράστιο Steve Porcaro ο οποίος χώνει τις μπασσιές του σε κάτι που ποιος ξέρει τι είναι... (moog? ) Επίσης cool σημείο είναι ο ίδιος ο GW που βάζει το portamento, show off ανέβασμα νότας με αντίστοιχη κίνηση του σώματος και μετά στα γρήγορα πρέπει να χώσει αριστερό χέρι, να βγάλει το portamento και να παίξει ένα γαργαληματάκι με κρατημένο το 5ο δάχτυλο σταθερό - άρα το όργανό του δεν πρέπει να είναι μονοφωνικό!

Θα έλεγα το πρώτο να επηρεάζει το Pitch και το δεύτερο την ταχύτητα, κάτι σαν το εφφέ του delay όπου αυξάνοντας την ταχύτητα "κουρδίζεται" αντίστοιχα και το sample. Σε κάθε περίπτωση, ΝΑΙ, τέτοια κόλπα ψάχνω... Πιστεύω ότι υπάρχουν συνταγές...!

Αυτό το πράγμα πρέπει να φτιάχτηκε για μένα... - Δεν δίνω πολλά λεφτά για εξοπλισμό - Αν πιστεύω ότι κάτι μου κάνει, μου κάνει. Θεωρώ ότι το πρόλαβα με την έννοια ότι το GAIA δεν με συγκινεί τόσο ως δυνατότητες (κάπου λιγότερες) αλλά και ως layout. - Μου αρέσει ο "ήχος της Roland" εννοώντας και από το 95 και μετά - Το παλιό μου XP-10 ήταν συμπαθητικό ως μπάνκα ήχων, ήθελα κάτι που να κάνει το εντελώς συμπληρωματικό, δηλαδή συνθετικούς ήχους με πολύ μπλιμπλίκιασμα - Καταλαβαίνω κάποιες αδυναμίες όπως πχ κβάντωση τιμών στη εφαρμογή παραμέτρων (γυρνάς το knob και "ακούς" σκαλιά στον ήχο / φίλτρα κλπ), αλλά προσωπικά δεν με χαλάνε! - Πάντα ήθελα να μάθω αφαιρετική σύνθεση, να δοκιμάσω δυο μεταξύ τους ελαφρά detuned oscillators, να παίξω με κάτι σαν sample & hold, με άλλα λόγια να αγγίξω το παιδικό μου όνειρο. (Ναι, τα υλιστικά μου όνειρα ευτυχώς δεν είναι και τόσο πολυέξοδα ;D ). Αφού μοιραστώ μαζί σας τον ενθουσιασμό του απλού χομπίστα (ή καλύτερα του 38άχρονου παιδιού με το νέο του παιχνίδι...) θα ήθελα να ρωτήσω: ?? Υπάρχει κάποιο site που να έχει synthesizer tricks? πχ πως μπορώ να φτιάξω κάτι σαν τα κόλπα που κάνει ο Jarre με το EMS AKS (ναι, αυτά τα ... πππρρρρρρρρρ - ρρ - ρρ - ρ- ρ.... καταλαβαίνετε νομίζω...! ) Δηλαδή, βάλε ένα VCA/OSC τέτοιου τύπου, προχώρα με ένα LFO να κάνει έτσι, ρύθμισε το τάδε εκεί και κούνα το κλπ κλπ.... :D ?? Υπάρχει κάπου κάτι σαν κουκούλα για να μπορώ να καλύπτω το όργανο (αλλά αντίστοιχα και τα παλαιότερά μου; ) Ευχαριστώ προκαταβολικά! ΥΓ Για να σας προλάβω, έχω ήδη πάρει γραμμή ότι το όργανο έχει δυνατότητες που δεν είναι προσβάσιμες άμεσα ή με προφανή τρόπο...

Δοκίμασα το reset και τώρα το μηχάνημα ξεκινάει κανονικά! Απλά ως πρώτο patch εμφανίζεται το user 002 αντί για το preset 001 αλλά μικρό το κακό. Ευχαριστώ πολύ για την άμεση τεχνική υποστήριξη!

Ευχαριστώ για την απόκριση φίλε jack, Η αλλαγή μπαταρίας είναι κάτι που μπορώ να κάνω εγώ; Είναι λογικό να χρειάζεται αλλαγή; Το μηχάνημα το έχω γύρω στα 14 ( ? ) χρόνια...

Καλημέρα σε όλους Το αγαπημένο μου Roland XP-10, αυτό το πλαστικό κουτί με τις φτηνές πέντε οκτάβες και τους πολύ όμορφους (για τα λεφτά του) ήχους, μου κάνει ... νερά. Συγκεκριμένα όταν το ανοίγω απλά δεν παίζει, δεν έχει καθόλου σήμα output (ήχο). Δεν ξέρω πως μου ήρθε και ξαναδοκίμασα να το ανοίξω κρατώντας πατημένα τα δύο κουμπιά του συνδυασμού που παίζει το built-in demo. Σε αυτή την περίπτωση παίζει κανονικά, έτσι λοιπόν κάθε φορά πλέον το ανοίγω έχοντας πατημένα τα κουμπιά του demo, το οποίο στη συνέχεια ακυρώνω και τότε το μηχανάκι παίζει κανονικά... Καμιά ιδέα; Έχω διαβάσει σε ξένα site ότι το λειτουργικό δεν είναι και από τα πιο αξιόπιστα...