Jet72

Προχωράει και καλά και κακά. Όσο μεγαλώνω πιστεύω (και) ότι Ουδέν ΚαΛό Αμιγές ΚαΚού. Έχουμε τις ανέσεις μας και αυτό είναι ΚΑΙ κακό. Πχ όσο πιο εύκολο είναι να παραχθεί ήχος και εικόνα τόσο πιο εύκολο είναι παραχθεί χαμηλής ποιότητας προϊόν (δεν εννοώ τεχνικά αλλά καλλιτεχνικά). Και μη μου πείτε περί τέχνης, υποκειμενικού κλπ κλπ γιατί παρατηρώ ότι το πόσο ενδιαφέρον έχουν οι παραγωγές της TV πλέον είναι αντιστρόφως ανάλογο του πλήθους των διατιθέμενων καναλιών. Ήτοι Ό,τι έχω ευχαριστηθεί στη δική μας Γκρούντιχ των eighties (αγαπητέ LK) δεν έχω ευχαριστηθεί σε καμία άλλη υπερσύγχρονη TV! Εντάξει, ξέρω, γερνάμε. Δεν πειράζει, επιτυχία είναι και αυτό αν το φιλοσοφήσεις............

Υπαρχει δηλαδη τεχνικη να προσθεσεις ροκ γρεζι στη φωνη χωρις να την διαλύσεις? Μερικοι το εχουν - νομιζω - απο κατασκευής τους, πχ Μπραιαν Ανταμς...

Ωχ τώρα με προβλημάτισες!! Λες;; Τέλος πάντων, είναι και τόσες σελίδες....... BONEY M - Night Flight to Venus Jean-Michel Jarre - Equinoxe Van Halen - OU812 Ό,τι να ΄ναι δηλαδή. ΥΓ στα 80z βέβαια γράφαμε κασέτες οπότε περισσότερο ακούγαμε ανακατεμένη μουσική από συλλογές, έτοιμες ή... σπιτικές.

Γιαπωνεζικο αμαξι. Τιμια λυση. Ξερεις τι παίρνεις, δεν δινεις ενα σκασμο λεφτά και περνας καλα μαζι του. Αντιστοιχα ενα Yamaha πιανακι P45 εμένα την κανει μια χαρα τη δουλεια του ...

+1 Καλη επιτυχια στην εργασία!

You nailed it ! οπως λενε και στο ΥΤ..... Το εκανες να φαινεται πιο ευκολο απο ο,τι ειναι - και αυτο imho ειναι το απολυτο μετρο επιτυχιας στην εκτελεση καθε εμβληματικου σολο.

Άντε να πετάξω και γω την πυροβολιά μου: Στην Ελλάδα, όποιος δεν μπορεί να τραγουδήσει..... ....."ερμηνεύει".

Το 5λεπτο βιντεάκι το εκλαμβάνω ως το δικό σου Δώρο Εορτών προς όλους εμάς. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ φίλε!

Γλιτώνει επάξια την μεγαλύτερη κατηγόρια που μπορεί να ακούσει καλλιτέχνης: "Προβλέψιμος"...... χωρίς όμως να απαρνείται και το κλασσικό του ύφος. Πώς γίνεται να είσαι φρέσκος και κλασσικός ταυτόχρονα;

Με κίνδυνο να φάω ΜΠΑΝ

Μα αυτό δεν είναι εργαστήρι, αυτό είναι καρνάγιο / νεώριο / ναυπηγείο ! Πολλές φορές διακρίνω τεχνικές ναυπηγικής ή έστω μοντελιστικής τέχνης κατασκευής ξύλινων πλοίων. Συνεχίζω την παρακολούθηση με αμείωτο ενδιαφέρον!!

Ο ίδιος ο Μαέστρος (Γ.Χ ) πάντως εχει δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξη οτι μελετα (και οχι απλα παιζει) καθημερινά πανω απο μια ώρα. Σρέντερ αυθεντικός!

Πολύ μου άρεσε. Πιστεύω ότι έχετε την δυναμική και ως μέλη και ως σύνολο να κάνετε και πολύ δυνατό cover του αρχικού power pop της Ευρυδίκης (αρκεί αν σας αρέσει όπως αρέσει σε εμένα). Και η τραγουδίστρια έχει τη φωνή και οι μουσικοί έχετε το νεύρο.

Να το δόγμα που μπορείς να ακολουθήσεις:

Ο EVH του χλοοτάπητα...

Αυτό το A SUS A7V400-MX πρέπει να είναι πολύ περίεργο ακκόρντο, τόσο στον ήχο όσο και στο πιάσιμο..... Λοιπόν, το παθαίνω και γω αυτό. Δεν μπορώ να πετάξω πράγμα που δουλεύει, όσο άχρηστο ή παρωχημένο και αν είναι. Γεράματα. Μετά τα τριάντα ζεις με τις αναμνήσεις.......... ?

Με τιποτένια μέσα (ένα ηλεκτρικό πιάνο, ένα παλιό laptop και λίγο audacity του οποίου τη χρήση έμαθα πριν λίγο...) αποφάσισα να το τολμήσω. Οι δύο συγχορδίες μεταξύ τους μου έβγαζαν κάτι το ψυχεδελικό και σίγουρα όχι τόσο ροκ που να με πηγαίνει σε ζόρικα σόλο κλπ. Έτσι, προσπάθησα να το κάνω πολύ ονειρικό, τόσο - εχμ...- συνθετικά όσο και ηχητικά (τρομάρα μου...). Έφτιαξα κάτι σαν θέμα που επαναλαμβάνεται και γεφύρωσα σε δύο σημεία. Μία μικρή εισαγωγή που λειτούργησε και ως φινάλε και.... έτοιμο. Πολύ καλή εμπειρία. Ελπίζω να σας αρέσει! ΥΓ βρήκα και τον τρόπο να με ακούω όσο ηχογραφώ στο Audacity αλλά με άκουγα με χρονοκαθυστέρηση (αυτό νομίζω λέγεται latency ? ). Δεν ξέρω πως αντιμετωπίζεται... CreamyDreamy.mp3

Ανοιγω τη λιστα Και βλεπω πρωτο πρωτο SRV .013 Ok, βαρακια, βιταμινες, πρωτεινες και... εχμ....

ορίστε και με midi.

Παίρνοντας αφορμή από τον Yanni.... Σε κάποιους καλλιτέχνες δεν μπορώ να βρω ένα κόντρα ταίρι. Πχ Pink Floyd......

Metallica vs Maiden ? Περιμενα το Metallica vs Megadeth... Τους Maiden τους βαζω μονους τους. MJ vs Prince Duran2 vs Wham Bon Jovi vs Europe Εντελως ακυρα τα εφηβικα μας ποπ διλήμματα.... Α ναι. Ξεχασα το απόλυτο: Jarre vs Vangelis Και περα απο τα παραπανω λιαν αστεια, το Μίκης ή Μάνος.

Πολύ καιρό είχα να ακούσω opening riff σε ΝΕΟ κομμάτι και να τσιμπήσω τόσο!

Και εμένα με βοηθάει πολύ. Θα έλεγα ότι όταν το έχω ανάγκη, όχι μόνο αναπνέω καλύτερα αλλά και... ακούω καλύτερα. Τέτοια ευεργετική δράση! Όμορφη η Twangcaster και με maple neck που είναι του γούστου μου..... Αναμένουμε το κλιπ!

Άργησα να καταλάβω πόση αξία είχε συνολικά στη ροκ σκηνή ο Eddie. Αρχικά θεωρούσα ότι ήμουν ο περίεργος του σχολείου, όταν όλοι άκουγαν Maiden και AC/DC και μονο εγώ και άλλοι δύο (ο ένας ήταν ο μικρότερος αδερφός μου) ακούγαμε VH, βασικά για τον EVH. Κάτι μου άρεσε (πέρα από την ασύλληπτη τεχνική, αυτό το VH effect, το να ακούς και να μην καταλαβαίνεις πως το κάνει...) Κάποια στιγμή το βρήκα. Ο EVH έβγαζε αμερικανίλα, χαμόγελο, χαβαλέ, πάρτυ. Ματζόρε κατάσταση. Έριχνε σόλο από παντού - αλλά και έβγαζε εκπληκτικά riffs. Σφιχτός στα ρυθμικά, χαλαρός στα σόλο. Φοβερός συνδυασμός. Ένας guitar god τοποθετημένος χρονικά εκεί που έπρεπε. Μετά τους πρώτους "μεγάλους" και λίγο πριν τα glam 80s. Έχασα τον παιδικό μου ήρωα. Ed, ευχαριστώ για όλα.

Πρώτο και βασικότερο: μου αρέσει που έχεις επενδύσει σε ένα πολύ καλό μηχάνημα και του βγάζεις το ζουμί σε κάθε ευκαιρία. Δεύτερο: στο κομμάτι άκουσα και Jan Hammer και Tangerine Dream και cos_dr εκεί που το γυρίζεις σε ηλεκτρονική ψυχεδέλεια. Δηλαδή, έχεις πλέον έναν τύπου προσωπικό ήχο. Πιθανώς είναι αυτός ο τραχύς-distorted-synth ήχος που λες. Και πΧοιότητα και ποσότητα. Θα έλεγα ότι στο γινόμενό τους δίνουν ένα νέο μέγεθος, την cos-ότητα. ?