Jet72

Απλά το ΤΕΛΕΙΟ backing track. Περιμένω πως και πως να βρω ευκαιρία να πειραματιστώ από πάνω του.

Κάτι ήξεραν τόσο καιρό που ΔΕΝ την κυκλοφόρησαν..........

Εμένα για Βασίλι Καντίσκυ μου κάνει - και αν είναι όντως θα έχεις προβλήματα -μέρες που είναι- με τους Ρώσους.....! Φοβερός όπως πάντα.

Αγαπητέ SF, Σε λίγο θα αλλάζουμε χορδές κάθε όποτε αλλάζουμε και στο πιάνο μας (πρακτικά... ποτέ). Θα μας αρκεί ένα καλό κούρδισμα και θα λέμε και μη χειρότερα.......... ( Τα 52 σετ κράτα τα για ξεπούλημα στη μαύρη, ο μικρός θα θέλει γάλα..... )

Νικ προχώρα γερά με το ΤΕΙ, οι τοπογράφοι είναι ένας τομέας που έχει δουλειά γενικώς. Αξίζει σε κάθε περίπτωση. Θα χαρούμε να μάθουμε νέα για την πρόοδό σου.

Ζήσατε μεγάλες στιγμές λοιπόν (αν και από ό,τι βλέπω παίξατε με του SoKrates και όχι τους SoCrates, αλλά δεν πειράζει..... )

Παίξατε στην ίδια σειρά όπου μετά ( μετά! ) έπαιξαν οι τιτάνιοι Socrates! Εμένα αυτό μου λέει πολλά.

Κατ' αρχάς να δηλώσω ότι είμαι θρησκευόμενο άτομο, δεν είμαι ο τύπος που θα πει τα κλασικά του τύπου "εχμ ναι πιστεύω σε μία ανώτερη δύναμη" και κάποιες τέτοιες αοριστίες. Και το λέω αυτό για να ξέρεις με τι παρονομαστή να διαιρέσεις τον σχολιασμό μου και να τον αξιολογήσεις δίκαια. Λοιπόν: Η μουσική έχει ενδιαφέρον. Η παραγωγή επίσης. Γενικά, το αυτί μου μου λέει ότι έχει πέσει αρκετή δουλειά σε όλο αυτό. Το νεο-ποπ-ροκ στυλ του ήχου μου κρατά την προσοχή. Με χαλάει όμως ο κατηχητικός στίχος. Άσχετα με το πόσο συμφωνώ ή διαφωνώ, μου φαίνεται παράταιρος. Για να το πω πιο απλά, δεν με χαλάει ο στίχος per se. Με χαλάει ο συνδυασμός του συγκεκριμένου στίχου με την μουσική. Έτσι, τελικά δεν με βάζει να τον σκεφτώ αλλά να τον απορρίψω, θεωρώντας ότι χρησιμοποιεί την catchy μουσική για να περάσει το νόημα που θέλει. Να πω βέβαια ότι γενικά δεν είμαι πολύ των στίχων και ειδικά της στρατευμένης τέχνης (η οποία στη μουσική μοιραία περνά μέσω του στίχου). Μπράβο για το όλο εγχείρημα όμως! ΥΓ λίγο παραπάνω βάθος στη φωνή, μισή οκτάβα ψηλότερα και έναν επιθετικό γενικό κοινωνικό στοίχο και θα έσκιζες! ΥΓ2 ο όλος παραπάνω σχολιασμός γίνεται πάντα με σεβασμό τόσο στην όλη προσπάθεια όσο και στο γεγονός ότι την μοιράστηκες μαζί μας.

Πολλά τα lessons learned σήμερα και για εμάς... 1. Αν δεν έχεις δική σου αποτρεπτική δύναμη θα σε καταπιεί ο δυνατότερος. 2. Αν είσαι δυνατότερος μπορείς να φας τον αδύναμο. 3. Μην προκαλείς τον απέναντι αν δεν σκοπεύεις να τον αντιμετωπίσεις στα ίσια. Όταν τον τσαντίσεις θα την πληρώσεις. 4. Μη βασίζεσαι στους άλλους. Μπορεί να σε βοηθήσουν αλλά μόνο αν κρίνουν ότι στο τέλος θα ωφεληθούν. και 5. Κάποιες λίγες φορές τα γεγονότα ακολουθούν τα πιο ακραία σενάρια (ελπίζω να μην είναι αυτή η περίπτωση και να μαζευτεί το πράγμα πριν μπει γενικό μπουρλότο).

Ένα beginners Yamaha BB200. Τύπου "θέλω το πιο φτηνό μπάσο που έχετε". Αγορά προ 30ετίας περίπου....

Έτοιμο και από εμένα. Καλή επιτυχία, να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου!

Αφορμή για οπαδιλίκι. Εδώ τσακώνονται για κουραμπιέδες vs μελομακάρονα, καμία ελπίδα λέμε......

Το πιο ωραίο στην Eurovision είναι τα αφιερώματα στα παλιά τα χρόνια, με Μαριάννα Τόλη, με Τάνια Τσανακλίδου, με Ελπίδα αλλά και με ΑΒΒΑ (με την καταπληκτική splash/star κιθάρα! )

Αλλο ένα πράγμα που κάποτε θα πρέπει να κάνω, είναι να μάθω theremin!

Το πιο σημαντικό ξεχάσατε: δεν ήταν οι ποδιές, δεν ήταν το Σάββατο (ψέματα, ήταν! ), είχαμε και το πολυτονικό!! Το οποίο πάνω που το είχαμε κουτσομάθει, έπρεπε μετά να το ξεχάσουμε....

Και λέω: ας φτιάξω επιτέλους το καλό μου καλώδιο, να μην χρειάζεται να βρω την θέση που "περνά" το σήμα, μάλλον κάτι θα έχει ξεκολλήσει. Του λύνω το βύσμα, παίρνω κολλητήρι, κάνω την δουλειά. Όλα καλά. Ήχος οκ. Και μετά βάζω ένα άλλο καλώδιο της πλάκας και ακούω "περισσότερο" ήχο και με όλα τα πρίμα του. Βρε μπας και η ατσούμπαλη κόλληση που έκανα (γιατί την έκανα πυρηνική, αντέχεις πλέον να κρεμαστεις από το καλώδιο κρατώντας το βύσμα - που λέει ο λόγος) μου κόβει συχνότητες; Αισθάνομαι ότι οι κολλήσεις είναι τα "επόμενα κσύλα", the next big thing στο forum........

Τι ξυλα εχει αραγε ενα minimoog και κεραυνοβολει στα μπασα? Ο ηχος στα συνθια εχασε τον ογκο του οταν εγιναν ψηφιακα ή μήπως επειδη μπηκαν σε πλαστικα κουτια??? Χμ..... Ωραιο το βιντεο, νομιζω δεν χωρανε αμφιβολιες. Τα ξυλα κουβαλανε μονο mojo, το οποιο δεν το διαβαζει ο μαγνήτης.

Τέτοιον παίχτουρα είχαμε να δούμε από την εποχή του Βάσια του Χατζηπαναγή ? Το άκουσα χωρίς να έχω ευθεία αναφορά στο ορίτζιναλ και μου άρεσε πάρα πολύ. Εύγε!!

Εντάξει, ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ. Για γάλα και μακαρόνια στείλτε μου προσωπικό μήνυμα ?

Περίεργο, ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ.

Με τρομάζει η διαπίστωση, τρέχω για μακαρόνια και γάλα...................

Αχ αχ αχ ταλαιπωριέστε άδικα. Ενώ εμείς οι συνθάδες τα έχουμε λύσει αυτά προ πολλού. Αγαπάμε άναλογκ και ψωνίζουμε ντίτζιταλ ? Είναι και το mojo κάπου εκεί χαμένο........... Συγγνώμη για το σπαμ αλλά.... Κρατώ το να μην χάνει κανείς την big picture.

Εντάξει! Τώρα νιώθω πολύ καλύτερα!! (δεν είμαι ο μόνος....... )

Ένας νέος συνάδελφος στη δουλειά, πρέπει να είναι γύρω στα 30-λίγο (άρα είναι παιδί της καθαρά ντίτζιταλ γενιάς) μου έδωσε να ακούσω ένα κομμάτι του, τυπου αμπιεντ συνθ-σάνουντσκέιπ, τεκνολάουντζ κλπ... ξέρετε.... αυτή η απροσδιοριστίλα που και να σου αρέσει δεν μπορείς να την τραγουδήσεις, ούτε καν να την χαρακτηρίσεις... Ήταν πολύ καλό (για να μην είμαι υπερβολικός και πω ότι γέλαγα από ενθουσιασμό όταν το πρωτο-ακουσα). Πώς το έκανες τόσο ενδιαφέρον; (μιλάμε για κομμάτι των δύο ακκόρντων και δυο εναλλασσόμενων αρπέζ). Έγραψε με το χέρι pseudo-sequenced parts, ηχογράφησε τα midi parts σε ταινίες και τα ξαναμιξάρισε, έβαλε μικρά (μικρά! ) λαθάκια, έκανε de-quantize (χωρίς όμως να φεύγει από τον ρυθμό), ΧΑΛΑΣΕ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ το κομμάτι του και τελικά το έκανε πολύ καλό, δίνοντάς του ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ. Είναι όπως ο ανθρώπινος χαρακτήρας: αν όλοι ήμαστε τέλειοι τότε δεν θα ήμαστε άνθρωποι. Τα μικρο-ελαττώματά μας χτίζουν τον χαρακτήρα μας (και σε όποιον αρέσουμε! ? )