Jet72

ΔΕΝ θέλω υψηλά νοήματα, θέλω απλά πράγματα. Και όλο αυτό γιατί κατά 90% ακούω την μουσική, κατά 8% την φωνή (ως μουσική πάλι) και κατά 2% τους στίχους. Λαμβάνω υπόψη τους στίχους όταν καταστρέφουν το κομμάτι (και τότε απογοητεύομαι). Από και πέρα, μου αρέσουν τα ιταλικά και γαλλικά τραγούδια γιατί (μη ξέροντας τις γλώσσες) βάζω εγώ με τη φαντασία μου τα δικά μου νοήματα στους στίχους! Είναι λίγο παιδικό, το ξέρω, αλλά.... Τι μπορεί να εννοεί ο Τζο Ντασσέν όταν λέει "Εσύ Tου Nεξίστ Eπά" ; Έ-λα-μου-ντε............

Δεν ξέρω τι να πρωτογράψω για μία τόσο εμβληματική παραγωγή! Οι λεπτομέρειες που μπορεί να βρει κανείς είναι ατελείωτες και σίγουρα σε αυτό συμβάλλουν οι (πιτσιρικάδες τότε) μεγάλοι συντελεστές, όπως το πολυεργαλείο που λέγεται Greg Phillinganes. Στο 1:33 είναι "αυτό" που δεν γράφεται σε καμία παρτιτούρα, που δεν θα στο πει κανένας παραγωγός, που πρέπει να είσαι μουσικάρας για να ρίξεις το τόσο-όσο αλάτι το δικό σου.

Και είναι και επώνυμο όργανο, (θεωρητικά) δεν περιμένεις τέτοιες αστοχίες......

Σε καθε περιπτωση κανε μια επικοινωνια, καλο θα κανεις και στον εμπορο, ειναι σημαντικο να ξερει τι πουλαει. Μπορει να σου κανει καποιο δωρο ή ενα μικρο refund.

Και εκεί που σου έχουν καεί τα δάχτυλα (και το μυαλό) στις πρόβες, ανοίγει η πόρτα από άλλο μέλος του νοικοκυριού και ακούγεται η σκληρή ατάκα: __ Α εσύ; Και νόμιζα ότι κάποιος ξέχασε την τηλεόραση να παίζει μίκυμάους.... Με τρέλαναν οι ξένοι φθόγγοι, το αλάτι της μελωδίας. Για το φινάλε μπορώ να πω ότι μου έλειψε μία πρώτη απλωτή μεθ' 7ης και 9ης. Δηλαδή την άκουσα μέσα στο μυαλό μου ως φινάλε αλλά όχι στο ίδιο το κομμάτι. ΥΓ σε τι tuning είσαι; Κάτι σαν Ντο ελαφρά σαρπ;

Και για να το προχωρήσω, μπορεί και να μην υπάρχει καν (η) απάντηση για τον καθένα ξεχωριστά. Μπορεί αυτό που σου κάθεται στην μία περίπτωση, το ίδιο πράγμα να σε ταλαιπωρεί στην άλλη. Είναι λίγο να-'χαμε-να-λέγαμε αυτές οι συζητήσεις. Το αντίστοιχο με τους μοντελιν' ενισχυτές το έχουμε οι συνθάδες με τα virtual analog σύνθια, τα οποία είναι άριστα αλλά δεν έχουν την ζεστασιά του αναλογικού κλπ κλπ. Βέβαια δεν έχουν ούτε το κόστος, ούτε τα προβλήματα κλπ κλπ. Τάλε κουάλε, η ίδια συζήτηση.

Συνοδεύεται με την φωνή της Έρθα Κιττ ή της Μέριλιν ή και της Μαντόννα(ς) να τραγουδά με νάζι: ¨... and hurry down the CHIKNI tonight ..." :-)

Στηρίζουμε τον καταγγελτικό στίχο (και ας μην συμφωνούμε πολύ ως γονείς αλλά τέλος πάντων.....! )

Αυτά που όταν η αξία τους είναι μεγαλύτερη από την αξία της υποκείμενης τούρτας τότε μάλλον έχεις αρχίσει να γερνάς....... Περίεργο πάντως το πως μεγαλώνοντας πας όλο και πιο πίσω... Το 80 και το 90 άκουγα τα 80z-90z. Το 00 και το 10 ψάχτηκα και με 70z. Πλέον αγαπάω και τα 60z. Ελπίζω να προλάβω τα τραγούδια του μεσοπολέμου προϊούσης της ηλικίας μου....... Πέρα από τα αστεία όμως, για μένα (προσωπικά) το σημαντικό δεν είναι τόσο το που πάει η μουσική όσο το ότι πλέον έχω πρόσβαση στον αστείρευτο ιστορικό πλούτο της. Και το χαίρομαι πολύ.

Αντίο σε έναν μεγάλο ζαχαροπλάστη του πενταγράμμου! Ο ήχος των μελωδιών του θα γλυκαίνει για πάντα τα αυτιά μας (και την καρδιά μας).

Ε όχι και από τους μεγαλύτερους αλλά ναι, δεν τις έχω αλλάξει εδώ και τρεις δεκαετίες! ? Τέρρυ κάποια στιγμή πρέπει να στο δείξω για.... επιθεώρηση!

Το κορνιζάρω και κλείνω πλέον ως ερασιτέχνης καλλιτέχνης. Μακάρι να μπορούσα εδώ μέσα να σας φτάσω στο μικρό σας δαχτυλάκι (κατά κυριολεξία). Σε κάθε περίπτωση, με αυτά που διαβάζω θα πω ότι ναι, ο Gilmour στους Floyd ήταν το άριστο content στο κατάλληλο context. Η μαγεία που συμπληρώνει την μαγεία. Ε και δεν μπορώ να μην πω (ως κατά βάση πληκτράς) ότι ο Rick Wright ήταν και αυτός σημαντικό μέρος της μαγείας. Όσο για τον τέτοιονε με το μπάσο, ε, δεν μπορώ, όταν κάποιος μιλάει πολύ εκτός της τέχνης του με χαλάει, κρίμα δηλαδή γιατί μπορεί και να είναι και άδικο μερικές φορές αλλά βρε καλέ μου, άσε την τέχνη σου να μιλήσει, να καταγγείλει, να δείξει το ιδεατό, μη μου δίνεις την ευκαιρία να καταστρέψω στο μυαλό μου αυτό που με κόπο μπορείς να έχεις χτίσει!

Με όλο το θάρρος & θράσος, στο μυαλό μου οι Floyd θα είναι πάντα "το συγκρότημα του Gilmour" και όλα τα άλλα περί ψυχής του group, στιχουργικής δεξιότητας κλπ σβήνουν στον ήχο του πρώτου bend.

Μαζί με ένα τζάκι, ένα ωραίο λικέρ / γουίσκι και καλούς συνομιλητές. Ό,τι καλύτερο.

Τι ήχος, τι feel........... Πολύ αφηγηματικός. Το θεωρώ τεράστιο ατού σε οποιοδήποτε σόλο. Αν ο στόχος σου ήταν να χαθείς μέσα στο Backing Track νομίζω τα κατάφερες περίφημα ( και πήρες και πολύ κόσμο μαζί σου από ό,τι φαίνεται, μαζί κι εγώ ) "....Παίζω με στρατ..." E, εντάξει, θα μπορούσες αλλάζοντας κατά το προφανές να πάρεις ΠΟΛΥ περισσότερο κόσμο μαζί σου. ΥΓ λατρεύω τα fade out και λέτε ό,τι θέτε.......

"... όταν το AI χρησιμοποιείται για την επίλυση δημιουργικών προβλημάτων, ο αλγόριθμος AI πρέπει να αντικαταστήσει κάτι στη θέση της δημιουργικής σπίθας που φαίνεται να έχουν οι άνθρωποι, η τυχαιότητα από μόνη της δεν αρκεί..." Απόσπασμα από πανεπιστημιακή εργασία σχετική με το έργο του Ι. Ξενάκη. Σελ.54 (pdf page 60). https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/frontend/file/lib/default/data/2904544/theFile Η παραπάνω φράση για μένα είναι μία βασική απάντηση που ενδεχομένως τελειώνει την συζήτηση πριν αρχίσει. Παρόλα αυτά, πολλές φορές η προσπάθεια για αναπαραγωγή φυσικών διεργασιών με τεχνητό τρόπο έχει την επιστημονική της αξία γιατί μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα το πως δουλεύει η φύση στη βάση της.

Καλοτάξιδο το νέο κομμάτι! Να συμπληρώσω ότι πέρα από τον γνωριμο SF ήχο (δηλαδή είσαι ένας από τους δύο στον κόσμο που έχουν τόσο αναγνωρίσιμο ήχο, ο άλλος είναι ο Edge) είναι πολύ τυπική SF και η ταχύτητα του ρυθμού του κομματιού.

Πρώτο σχόλιο: στην εισαγωγή έγινε το όνειρο πραγματικότητα, ο Dave Gilmour συνεργάστηκε με τον Jean Michel Jarre. Δεύτερο σχόλιο: συνεχής ροή χωρίς όμως να ξέρεις τι έρχεται μετά. Οι εκπλήξεις στην πρώτη ακρόαση ήταν πολλές αλλά στρωτές μέσα σε έναν κοινό καμβά. Τρίτο σχόλιο: Ωραίοι ήχοι, ειδικά κάτι OBX strings κλπ........ Τέταρτο σχόλιο: sample & hold, διαστημικά πράγματα, δηλαδή το κομμάτι ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΦΩΝΗΤΙΚΑ (από τον R2D2... ) Μπράβο μπράβο, μετά το Single περιμένω και το LP. Δηλώνω fan.

Δηλαδή πλέον μιλάμε όχι για ηχορύπανση αλλά για μουσικορύπανση. Θα συμφωνήσω λίγο-πολύ με όλους. Και εμένα με κουράζει όλο αυτό και πιάνω τον εαυτό μου να ψάχνει στο ραδιόφωνο για κλασική, για εκπομπές λόγου (της προκοπής) και για πράγματα εκτός της γενικότητας. Αυτό με την Ισπανία πολύ μου άρεσε. Πρέπει να απλοποιήσουμε και να συγκεκριμενοποιήσουμε την πληροφορία για να την διαχειριζόμαστε καλύτερα - και βασικά για να την απολαμβάνουμε.

Ώριμος ήχος όντως ?

Για μένα πάντως η μαγεία ήταν το πάντρεμα του αρχικού τρακ με την κιθάρα. Μπράβο και στους δύο, γιατί η Μουσική είναι (και) το να μοιράζεσαι και το να προσφέρεις.

Και ετσι τελειώνουν οι διαμάχες για τα ΚΣύλα. Κλαψ!

To ιδιο με είχε συμβουλεύσει το Forum προ 5ετίας και μια χαρά το έχω ευχαριστηθεί.......

Και ωραιο twang υποψιαζομαι οτι θα εχει!...

https://ericrosenbaum.github.io/MK-1/