Ioan Eko

Ερχόμουν τρεχάτος να κάνω ποστ αλλά κλασσικά ο Waterfall μας προλαβαίνει όλους :D Έχει ένα ενδιαφέρων ομολογώ αλλά δε το ψήνω για menu diving σε αυτή τη τιμή ειδικά. Κάτι μου λέει ότι το ίδιο θα γίνει και εδώ. Γνωστή στρατηγική εταιριών πάσης φύσεως βασικά. Ξεκινάνε με μια αρχική τιμή για να δηλώσουν αξία και αλλάζουν ανάλογα αργότερα.

Αυτό βασικά. Πάρα πολύ σωστό. Δεν νομίζω ότι τίθεται θέμα software ή hardware. Στο τέλος της ημέρας νομίζω τα "go-to" instruments μετράνε στο setup. Πάντως μία από τα ίδια. Ίσως όχι 6 μήνες, γιατί δεν τα χρησιμοποιώ καθημερινά, αλλά σίγουρα αν δεν έχω χρησιμοποιήσει κάποιο hardware (synth, effect κτλ) εντός ενός χρόνου σε κάτι παραγωγικό έχει φύγει. Σε αυτή τη φάση παράδειγμα ξέρω ότι ανάλογα με το τι κάνω για: - Strings/Pads συνήθως παω σε Virus - Bass -> Model D, 2600 - SFX -> MiniBrute 2, 2600 - Leads -> MicroFreak, MS20 κτλ κτλ. Το ίδιο ισχύει και για τα VST. Ότι δε χρησιμοποιείται άμεσο uninstall. Μπορεί βέβαια το setup να αλλάξει αύριο αν βρεθεί κάτι καλύτερο αλλά το θέμα νομίζω αρχικά είναι να βρεις τον ήχο σου. Εννοείται οφείλουμε να πειραματιζόμαστε και να δοκιμάζουμε καινούρια πράγματα και να εξελισσόμαστε γενικά, αλλά όταν έχεις μια βάση ξέρεις και που να πατήσεις για να προχωρήσεις.

Δυνατό hardware το Hydra! Άσε ίδιο μικρόβιο και εγω. Όσα και να αποκτήσω πάντα θα υπάρχει κάποιο που θα γλυκοκοιτάω. Και αυτή η Behringer δε βοηθάει τη κατάσταση καθόλου με αυτές τις τιμές. Στη Moog είναι ξεκάθαρα τα πράγματα, δε δικαιολογείς το κόστος οπότε φάτε μάτια ψάρια. Βάζεις και μια αφίσα του moog-55 στο τοίχο και είσαι μια χαρά. Με τη Behringer τωρα, όλο κάτι 500άρικα φέυγουν κάθε τρεις και λίγο.

Δίκιο, πολύ σωστή διόρθωση, ειδικά αν πάρουμε υπόψιν ότι δεν υπάρχει το σχετικό διακρότημα στο release.

Βασικά είναι αναλόγως του "mode" που υποστηρίζει. Παράδειγμα τα παραφωνικά της Behringer έχουν 2 modes: - Ενα οπου αν πατηθει ένα πληκτρο και "trigαρει" τα envelopes τα envelopes δεν ξεκινουν ξανά από την αρχή εκτός και αν ο εκτελεστής έχει αφήσει όλα τα πλήκτρα. - Δευτερο που τα envelopes trigάρονται ξανα από την αρχή όταν πατηθεί ένα πλήκρο άσχετα με το αν εχουν ελευθερωθεί τα υπόλοιπα. Νομίζω καταλαβαίνουμε και στις δυο περιπτώσεις δεν έχουμε το αποτέλεσμα που θα περιμέναμε. Στη πρώτη περίπτωση οι εντάσεις των φωνών ακολουούν όλα τη πρώτη που παίχτηκε και στη δεύτερη της τελευταίας. Σημαντική λεπτομέρεια, αν πάρουμε υπόψιν τη πρώτη περίπτωση καταλαβαίνουμε ότι άν έχουμε ένα συντομο decay/release και μηδενικό sustain η πολυφωνία πάει περίπατο καθότι καμία νότα πλιν της πρώτης θα ακουστεί εκτός και αν παιχτούν όλες ταυτόχρονα. Στη δευτερη όποια νότα παιχτεί μετά τη πρώτη θα ενδυναμώσει όλες τις προηγούμενες. Εκεί έχουμε πολυφωνία αλλά θα ακούγεται σα να ξεκινάμε με μια νότα και προσθέτουμε άλλες από πάνω ξαναπατώντας τις προηγούμενες. Οπότε, στο τέλος της ημέρας, πέρα από το ότι θα ακούσουμε τις νότες με διαφορετικές εντάσεις απ ότι θα περίμενες κανείς, υπάρχει και περίπτωση να μην ακούσουμε όσες νότες πατίσαμε. Λέω εντάσεις επειδη είναι πιο κατανοητό αλλά ισχίει το ίδιο και για το συχνοτικό περιεχόμενο αφού έχουμε μόνο ένα φίλτρο. Λίγο μπέρδεμα δηλαδή. Ναι είναι πολυφωνικά όργανα αλλά με προυποθέσεις θα έλεγα.

Δεν είναι θέμα "χροιάς", είναι θέμα συμπεριφοράς των εντάσεων των φωνών κατά κύριο λόγο και το πόσο δυνατά ακούγεται ή διαρκεί μια φωνή όταν μια δεύτερη παιχτεί. Το πρόβλημα είναι ότι δε συμπεριφέρονται εκτελεστικά όπως θα περίμενε κάποιος με άξονα μια σταθερά ως αναφορά τη πολυφωνία. πχ ένα πιάνο, όργανο κτλ. Τώρα θα μου πεις, και ένα 8 voice synth δε συμπεριφέρεται το ίδιο με ένα πιάνο αν πατηθούν πάνω από 8 πλήκτρα... Σωστό και αυτό. Ναι, συμφωνούμε παντως στο κομμάτι του πολυφωνικού, είναι πολυφωνικά όργανα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Αν δε βγει κάτι καλύτερο σε poly σε αυτό το price range (που αμφιβάλω) το 'χω σταμπάρει για του χρόνου. Φέτος το τερμάτισα με τις αγοροπωλησίες, έβαλα φρένο ? Κάτσε και θα δούμε το "Behringer Muse" με 400 ευρώ σε λίγο, έτσι που το πάνε! Σίγουρα αλλά όπως και να 'χει η διαφορά μεταξύ poly και para είναι σημαντική. Είναι σαν να έχεις πχ μια κιθάρα 'η πιάνο που όλες οι χορδές ξεκινάνε και σβήνουν σε ένταση ταυτόχρονα με τη τελευταία χορδή που έπαιξες άσχετα με το χρόνο που παίχτηκαν. Περιορίζονται τα πράγματα πολύ. Ένα paraphonic που ακούγεται σα poly παραδειγμα μπορεί να είναι microfreak λόγο του ότι, παρότι έχει ένα κοινό φίλτρο για όλα τα voices έχει kai ένα VCA ανά φωνή, οπότε και είναι πολύ κοντά σε poly η συμπεριφορά του. Κάποιος που δε ξέρει ίσως και να μη το παρατηρούσε. Τα τύπου Monopoly από την άλλη είναι πολύ ιδιότροπα στο παίξιμο σε poly mode. Προσωπικά MonoPoly και PolyD πάντα κατέληγα να τα χρησιμοποιώ περισσότερο ως mono synths λόγω αυτού. Γι' αυτό και λόγο του ότι έπιαναν πολύ χώρο σε σχέση με αντίστοιχα mono desktop/rack modules έφυγαν από το setup.

Paraphonic βασικά, πράγμα που περιοριζει τη χρήση του ως polysynth σε συγχορδίες μόνο. Πολύ όμορφη χροιά όμως! Το είχα για μερικα φεγγάρια. Επίσης πολύ βολικό με την ανάκληση. Το πιο κοντινό που μπορώ να σκεφτώ σε polysynth είναι το Pro800, πάλι της Behringer. Διαφορετικό φίλτρο οπότε και όχι η ακριβώς ίδια "moog" χροιά αλλά πολύ κοντά και στα 350 ευρώ.

Η αλήθεια να λέγεται και εγώ κανένα 6αρι περίμενα το λιγότερο! Μου δίνει ελπιδες ότι μια μέρα θα δώ ένα poly moog στο 1.5k τώρα που αγοράστηκε η εταιρία. Λέμε τώρα... Όνειρα. Άσχετο με τη μουσική/synth αλλά θα γίνω κακός και θα σχολιάσω, με αυτή τη Lisa τι κόλλημα έχει φάει η Moog με κάθε νέο product. Να πω ότι ήταν ταλαντούχα να πω πάει στα κομμάτια το υπόλοιπο πακέτο. Στο θέμα, ωραία κλασική αρχιτεκτονική το συνθ. Με αυτή τη τιμή και specs μάλλον θα πήγαινα σε Sequential πάντως ή Polybrute 6.

Σα να μπήκες στο μυαλό μου τώρα! Το μεγαλύτερο θέμα είναι αυτό από μια ηλικία και μετά! Κάθε πρωί ξυπνάω και λέω, απόψε θα τελειώσω αυτή την ηχογράφηση. Βέβαια, μετά από άνω των 8 ωρών δουλειά μπροστά σε μια οθόνη, άντε να βρεις κουράγιο να ξανακάτσεις μπροστά σε μία οθόνη να κάνεις παραγωγή. 9/10 κρασάρει το μυαλό κάπου μεταξύ μπάνιου και φαγητού και ξυπνάς το πρωί με αμνησία μη ξέροντας τι έγινε το προηγούμενο βράδυ για να ξεκινήσεις πάλι από την αρχή. Οπότε που καταλήγουμε μερικοί (για εμένα το λέω)? Αγοράζουμε και πουλάμε το ένα συνθ πίσω από το άλλο (καλή ώρα που γλυκοκοίταζα το UB) μπας και μας δώσουν ώθηση να κάτσουμε να κάνουμε την απαιτούμενη δουλειά. Γι' αυτό, στοπ τα συνθ για φέτος ?

Ε ναι αλλά όχι, πρέπει να βάλω ένα φρένο και για φέτος στα συνθς! Άσε μπας και κάτσω να τελειώσω καμιά ηχογράφηση για αρχή. Να είμαστε καλά του χρόνου βλέπουμε ?

Τώρα δε γίνεται να μη το φαντάζομαι στο ράκ πάνω από το model D ?

Και το χειρότερο είναι ότι αντικατέστησα το, κατά τους youtubers, "legit" κλώνο του Odyssey (Korg Rev) με το 2600... Μεγάλο αμάρτημα!

Είχα το "Christmas tree" 2600 και το πούλησα πέρσι. Αλλά το κενό που άφησε ήταν μεγάλο. Τελικά αυτό το Βlue Marvin πήρε τη θέση του KARP Odyssey (του οποίου τα envelopes και ο ήχος γενικά νομίζω δε καθόντουσαν στο στυλ μου οπότε και έμενε αχρησιμοποίητο). Μεγάλη συγκίνηση που επέστρεψε και πάλι στο setup λοιπόν ?

Παίζει και να μη διαβάζουν τις περιγραφές οι περισσότεροι. Γενικά στην Ελλάδα δε διαβάζει ο κόσμος το manual ?